Minho’s legs were weak. He was hard

Minho’s legs were weak. He was hard. He made a conscious effort to keep his waist angled away from Thomas so that that can of worms needn’t be opened. But all he could think of was Thomas’s lips and Thomas being hot and heavy, and if they ever got the chance to-

“Fuck,” Minho breathed, pulling his lips back from Thomas’s as the closet door opened with a burst of brilliant light and loud, thumping music. Minho turned to glare at whoever had opened the door. He was quite sure that the rule was seven minutes and that had to have been less than two-

But then Thomas grabbed both sides of Minho’s face with his hands and turned Minho’s head significantly for the sole purpose of kissing him again. It was passionate and slow, a 180-turn; Minho got the idea that Thomas was trying to completely deny that there was anybody else in the world, much less someone standing in a doorway watching them. Minho was having a hard time coming up with an excuse that was anything more than the fact that they were both very, very drunk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาของ Minho อ่อนแอได้ เขาได้ยาก เขาพยายามใส่ให้เอวเป็นมุมจาก Thomas นั้นไม่จำเป็นต้องเปิดที่สามารถของหนอนได้ แต่ทั้งหมดที่เขาอาจคิดว่า ริมฝีปากของ Thomas และ Thomas ที่ร้อน และ หนัก และ ถ้าพวกเขาเคยมีโอกาส-"Fuck," Minho หายใจ ดึงริมฝีปากของเขากลับจากของ Thomas เป็นประตูตู้เสื้อผ้าเปิดกับการระเบิดของแสงที่ยอดเยี่ยม และเสียง ดัง thumping เพลง Minho เปิดให้แสงบาดตาที่ใครก็ตามที่มีเปิดประตู เขาค่อนข้างแน่ใจว่า กฎคือ 7 นาทีและที่มีที่ได้น้อยกว่า 2 -แต่ Thomas คว้าทั้งสองด้านของใบหน้าของ Minho ด้วยมือของเขา แล้วเปิดหัวของ Minho มากสำหรับวัตถุประสงค์ของการจูบเขาอีก มีความกระตือรือร้น และ ช้า 180-เลี้ยว Minho ได้ความคิดที่ Thomas พยายามปฏิเสธว่า มีใครอื่นในโลก มากน้อยกว่าคนยืนอยู่ในประตูที่ดูพวกเขาอย่างสมบูรณ์ Minho มีทีมาถึง ด้วยข้อแก้ตัวที่มีอะไรมากกว่าความจริงที่ว่า พวกเขามีทั้งมาก มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาของมินโฮกำลังอ่อนแอ เขาเป็นเรื่องยาก เขาทำให้ความใส่ใจที่จะทำให้เอวของเขาออกไปจากมุมเพื่อให้โทมัสที่สามารถของเวิร์ไม่จำเป็นต้องเปิด แต่ทั้งหมดที่เขาจะคิดว่าเป็นริมฝีปากของโทมัสและโทมัสเป็นร้อนและหนักและถ้าพวกเขาเคยได้มีโอกาสห"เพศสัมพันธ์" มินโฮลมหายใจดึงริมฝีปากของเขากลับมาจากโทมัสเป็นประตูตู้เสื้อผ้าที่เปิดไว้กับระเบิดของแสงที่ยอดเยี่ยมและ ดังเพลงที่โดดเด่น มินโฮหันไปจ้องมองที่ใครก็ตามที่ได้เปิดประตู เขาเป็นคนที่ค่อนข้างแน่ใจว่ากฎเจ็ดนาทีและที่จะต้องได้รับน้อยกว่าสองแต่แล้วโทมัสคว้าทั้งสองข้างของใบหน้าของมินโฮด้วยมือของเขาและหันหัวของมินโฮอย่างมีนัยสำคัญสำหรับวัตถุประสงค์ในการจูบเขาอีกครั้ง มันเป็นความรักและช้า 180 เลี้ยว; มินโฮมีความคิดที่ว่าโทมัสได้พยายามที่จะสมบูรณ์ปฏิเสธว่าไม่มีใครในโลกที่มีคนน้อยมากที่ยืนอยู่ในประตูดูพวกเขา มินโฮก็มีช่วงเวลาที่ยากขึ้นมาพร้อมกับข้ออ้างที่ว่าเป็นอะไรมากไปกว่าความจริงที่ว่าพวกเขาทั้งสองมากเมามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มินโฮขาอ่อนแอ เขาได้ยาก เขาให้ความใส่ใจในการรักษาเอวมุมห่างจากโทมัส ให้หนอนไม่ต้องเปิด แต่ทั้งหมดที่เขาอาจจะคิดว่าเป็นโทมัสและโทมัสถูกริมฝีปากร้อนและหนัก และถ้าพวกเขาเคยได้โอกาส --

" เหี้ย " มินโฮหายใจดึงริมฝีปากของเขากลับจากโทมัสเป็นประตูตู้เสื้อผ้าเปิดด้วยระเบิดแสงสุกใสและเสียงดังเต้นเพลง มินโฮหันไปถลึงตาใส่คนที่มาเปิดประตู เขาค่อนข้างแน่ใจว่า กฎเจ็ดนาทีและมีที่จะได้รับน้อยกว่าสอง -

แต่โทมัสคว้าทั้งสองข้างของมินโฮ ใบหน้ากับมือ และหันหัวมินโฮอย่างสำหรับวัตถุประสงค์เพียงผู้เดียวของจูบเขาอีกครั้ง มันคือความกระตือรือร้นและช้า , 180 เปิด ;มินโฮมีความคิดว่า พยายามที่จะสมบูรณ์ปฏิเสธว่ามีใครในโลกนี้ น้อยคนที่ยืนอยู่ในประตูดูพวกเขา มินโฮต้องลำบากมาขึ้น ด้วยข้ออ้างว่ามีอะไรมากกว่าความจริงที่ว่าพวกเขาทั้งสองมาก เมามาก