My Butterflyby Robert FrostThine em

My Butterfly

by Robert Frost



Thine emulous fond flowers are dead, too,
And the daft sun-assaulter, he
That frighted thee so oft, is fled or dead:
Save only me
(Nor is it sad to thee!)
Save only me
There is none left to mourn thee in the fields.

The gray grass is not dappled with the snow;
Its two banks have not shut upon the river;
But it is long ago--
It seems forever--
Since first I saw thee glance,
With all the dazzling other ones,
In airy dalliance,
Precipitate in love,
Tossed, tangled, whirled and whirled above,
Like a limp rose-wreath in a fairy dance.

When that was, the soft mist
Of my regret hung not on all the land,
And I was glad for thee,
And glad for me, I wist.

Thou didst not know, who tottered, wandering on high,
That fate had made thee for the pleasure of the wind,
With those great careless wings,
Nor yet did I.

And there were other things:
It seemed God let thee flutter from his gentle clasp:
Then fearful he had let thee win
Too far beyond him to be gathered in,
Snatched thee, o'er eager, with ungentle grasp.

Ah! I remember me
How once conspiracy was rife
Against my life--
The languor of it and the dreaming fond;
Surging, the grasses dizzied me of thought,
The breeze three odors brought,
And a gem-flower waved in a wand!

Then when I was distraught
And could not speak,
Sidelong, full on my cheek,
What should that reckless zephyr fling
But the wild touch of thy dye-dusty wing!

I found that wing broken to-day!
For thou are dead, I said,
And the strange birds say.
I found it with the withered leaves
Under the eaves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผีเสื้อของฉันโดยโรเบิร์ตฟรอสต์ดอกรักเถิด emulous มีตาย เกินไปและงี่เง่าอาทิตย์ assaulter เขาที่ frighted เจ้าดัง ของ จะหนี หรือตาย:บันทึกเฉพาะฉัน(ไม่ใช่เรื่องเศร้าเจ้า)บันทึกเฉพาะฉันไม่มีใครเหลือไว้อาลัยเจ้าในฟิลด์หญ้าสีเทาไม่เป็นรอย ด้วยหิมะไม่มีปิดธนาคารพาณิชย์สองไปทางแม่น้ำแต่ก็นานมาแล้ว-ดูเหมือนตลอดไป-ตั้งแต่ครั้งแรก ที่ผมเห็นเจ้าเหลือบมองมีทั้งหมดพราวคนอื่น ๆในโปร่ง dallianceตกตะกอนในความรักโยน พัน whirled และ whirled เหนือเช่น limp โรสพวงหรีดในการเต้นรำของนางฟ้าเมื่อที่ถูก ละอองอ่อนความเสียใจของฉันหยุดไม่ในแผ่นดินทั้งหมดและดีใจสำหรับเจ้าและยินดีสำหรับฉัน ฉัน wistเจ้า didst ไม่ทราบ ที่ tottered จ้องสูงชะตากรรมที่ได้ทำข้าเพื่อความสุขของลมมีปีกประมาทเหล่าดีไม่ได้ เหมือนกันและมีสิ่งอื่น ๆ:ดูเหมือนว่าพระเจ้าให้เจ้ากระพือจากกำมือของเขาอ่อนโยน:แล้ว กลัวเขามีให้เจ้าชนะไกลเกินกว่าเขาไปข้างในกระชากเจ้า o'er กระหายด้วยเข้าใจ ungentleAh โปรดจำไว้ว่า ฉันวิธีเมื่อสมคบคิดมากมายกับชีวิต-Languor และฝันรักพล่าน หญ้าที่ dizzied ฉันคิดกลิ่นลมสามที่มาและอัญมณีดอกไม้โบกในไม้กายสิทธิ์จากนั้น เมื่อผม distraughtและสามารถพูดเต็มรูปแบบบนแก้มของฉัน sidelongเซเฟอร์ที่ประมาทพุ่งอะไรควรหรือไม่แต่ป่าสัมผัสของเจ้าวิงย้อมฝุ่นพบปีกที่หักวันนี้เจ้าจะตาย กล่าวและบอกว่า นกแปลกผมพบว่ามัน มีใบเหี่ยวภายใต้ชายคา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผีเสื้อของฉันโดยโรเบิร์ตฟรอสต์ของพระองค์ดอกไม้รักอิจฉามีคนตายมากเกินไปและบ้าดวงอาทิตย์ Assaulter เขานั่น frighted เจ้าจึงมักจะหนีหรือตาย: บันทึกฉันเท่านั้น(หรือมันเป็นเรื่องน่าเศร้ากับเจ้า!) บันทึกฉันเพียงคนเดียวที่มีอยู่ ไม่มีเหลือเพื่อไว้อาลัยเจ้าในเขต. หญ้าสีเทาไม่ได้เป็นจุดที่มีหิมะ; สองธนาคารยังไม่ได้ปิดอยู่บนแม่น้ำแต่มันเป็นเวลานาน ago-- ดูเหมือนว่า forever-- ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นท่านอย่างรวดเร็วด้วย คนอื่น ๆ พราวในโปร่งเกี้ยวพาราสี, ตะกอนในความรักโยนอีนุงตุงนังหมุนและหมุนข้างต้นเหมือนปวกเปียกกุหลาบพวงหรีดในการเต้นรำนางฟ้า. เมื่อที่เป็นหมอกอ่อนของความเสียใจของฉันแขวนไม่ได้อยู่บนแผ่นดินทั้งหมดและฉันก็ดีใจที่เจ้าและดีใจสำหรับฉันฉันรายการ. พระองค์ไม่ทรงทราบที่ tottered, หลงบนที่สูงชะตากรรมที่ทำให้เจ้าเพื่อความสุขของลมกับบรรดาปีกประมาทดีหรือยังไม่ I. และมีสิ่งอื่น ๆ : มันดูเหมือนพระเจ้าจะให้เจ้ากระพือจากเข็มกลัดอ่อนโยนของเขาแล้วกลัวเขามีให้ท่านชนะไกลเกินกว่าที่เขาจะได้รับการรวมตัวกันใน, คว้าเจ้าเอ่ออยากมีความเข้าใจมือหนัก. Ah! ผมจำได้ว่าผมได้อย่างไรเมื่อสมรู้ร่วมคิดหนาแน่นกับฉัน life-- ความเงียบของมันและฝันรัก; พล่านหญ้า dizzied ฉันคิดสายลมสามกลิ่นนำและอัญมณีดอกไม้โบกไม้กายสิทธิ์! แล้วเมื่อฉัน เป็นความหวังและไม่สามารถพูด, เอียง, เต็มรูปแบบบนแก้มของฉันสิ่งที่ควรที่พุ่ง Zephyr ประมาทแต่สัมผัสป่าปีกสีเต็มไปด้วยฝุ่นของเจ้าผมพบว่าปีกที่เสียต่อวัน! เพราะพระองค์จะตายฉันกล่าวว่าและ นกแปลกพูด. ผมพบว่ามันมีใบเหี่ยวภายใต้ชายคาบ้าน