After writing for more than 10 minu

After writing for more than 10 minutes before his hand began to get tired, Suo Jia was finally satisfied with his work and stopped. After looking at the clock, Suo Jia saw that it was almost time for class so he could not continue to practice anymore. Thus, he put away his paper and pen.

After putting away his paper and pen, Suo Jia began to exercise his wrist while listening to the conversations of the girls around him. When Suo Jia listened carefully, a pleasant voice echoed, “Lan Lan! This Sunday, where do you plan to play!”

In response to the girl’s questions, the girl called Lan Lan sighed and said with a hint of loneliness, “Holy Light is so big, where can we go to play? Who dares to go out? Last time Xue Er went out, she got lost and almost couldn’t find her way back!”

“Ah…..” Listening to Lan Lan, the other girl sighed, “It’s so boring, we might as well not have a holiday. When we have a day off, we can’t go anywhere and can only lock ourselves in the dormitory.”

“That’s right! It’s so boring…… “ Lan Lan agreed unhappily.

Listening to these two girl’s conversation, Suo Jia can’t help but be amazed. Since he first came to Holy Light Academy, Suo Jia already had basic freedom and did whatever he wanted to do. Before, when his mother went to work, she didn’t have the time to take care of him. But now that his mother felt reassured that there was no need to take care of him anymore, he had already forgotten the taste of loneliness and boredom.

But even though he no longer currently felt it, Suo Jia was still very familiar with the feelings of loneliness and boredom. After all, he had endured these feelings before entering the academy. If he was not playing with his stream of water, he would be listening to his mother’s stories everyday. These kinds of feelings could only be understood by someone who had experienced them firsthand!

Carefully observing his surroundings, almost all the girls were discussing the same topic. Even though tomorrow was Sunday, not a single person was feeling happy about it. Instead, they felt depressed. For them, it was better not to have a holiday. Even if they had the determination to go out and play, how would an 8 years old girl dare to go out to play by herself in a foreign town?

Seeing all the girl’s lifeless expressions, Suo Jia felt sympathetic. Since last night, the construction of the wooden house had been completed, the renovation of the White Villa was also completed. The sixty newly hired Holy Light maids had also been organized; now he was just waiting to select an auspicious day that they can formally open up.

Looking at the hundred plus girls in the class, Suo Jia could not help but laugh. Since they were so bored, then why not invite them to his home as guests? Then, they would no longer feel lonely or bored. On the other hand, he would also be able to test just how many guests the White Villa could contain. Through this, he could discover any problematic areas earlier and resolve them as soon as possible. Otherwise, it would be troublesome to discover any problems after the official opening.

“Papapa!” Taking action as soon as he thought about it, Suo Jia stood up and clapped his hands vigorously, and successfully attracted the attention of all the girls with his sharp and clear clapping sounds. One by one, they turned their heads to look at Suo Jia in confusion.

Under the watchful eye of all the girls, Suo Jia smiled and said, “Fellow students, tomorrow is Sunday, so we do not need to go to our classes. Therefore, I would like to invite everyone to play at my house. I wonder if everyone would be willing to do me the honor?”

“Kyaa!” After hearing Suo Jia’s words, all the girls were so surprised that their jaws dropped open. One of them was so surprised that she had even squealed. One after another, they looked at Suo Jia expectantly, trying to determine whether or not he was serious.

After a period of silence, a girl with long, icy-blue hair coldly said, “I believe everyone here wants to go, but do you have your family’s consent? Can your home hold this many students?”

Smiling and nodding his head, Suo Jia warmly said, “My family all agreed. They would love to welcome you all as my guests. My mother and sisters would very much like to see you all. Also, since my house is big enough, there would be no problem even if there were a few hundred more people.”

Hearing Suo Jia say this, all the girls were naturally speechless. Then, they all began to agree excitedly one after another. Because of this agreement, all the students were a little absentminded for the rest of the day. This caused the female lecturer to feel confused; what was wrong with these girls? Why were their spiritual powers so unfocused today?

That afternoon, Suo Jia did not participate in the routine class activity: the so-called magic research sessions. He only left the little pet alone at the training grounds and rushed back home by himself to share

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเขียนนานกว่า 10 นาทีก่อนที่มือของเขาเริ่มที่จะเบื่อ Suo เจียก็พอใจกับงานของเขา และหยุด หลังจากมองที่นาฬิกา เจีย Suo เห็นว่า มันเป็นเวลาเกือบสำหรับคลาสเพื่อให้เขาไม่สามารถทำการฝึกอีกต่อไป ดังนั้น เขาย้ายเก็บกระดาษและปากกาของเขาหลังจากย้ายกระดาษและปากกาของเขา Suo เจียเริ่มการออกกำลังกายข้อมือของเขาในขณะที่ฟังการสนทนาของสาว ๆ รอบตัวเขา เมื่อเจีย Suo ฟังอย่างระมัดระวัง ความเสียงดังก้อง "ลานลาน วันอาทิตย์นี้ ที่คุณจะใช้เล่น"ตอบคำถามของหญิงสาว หญิงสาวที่เรียกว่า Lan Lan ถอนหายใจ และกล่าวว่า มีคำใบ้ของความเหงา "แสงศักดิ์สิทธิ์เป็นใหญ่ดังนั้น เราจะสามารถเล่น ที่กล้าจะออกไป ครั้งสุดท้ายไป Xue Er เธอได้สูญหายไป และเกือบไม่พบทางของเธอกลับ""อา..." ฟัง Lan Lan หญิงสาวถอนหายใจ "ก็เบื่อ เราอาจเป็นอย่างดีไม่มีวันหยุด เมื่อเรามีวันที่ออก เราไม่สามารถไปได้ทุกที่ และสามารถล็อคเท่านั้นเองในหอพัก""ที่นี่ ก็เบื่อ... "ตกลง Lan Lan unhappilyฟังการสนทนาของหญิงสาวเหล่านี้สอง Suo เจียไม่ช่วย แต่จะประหลาดใจ ตั้งแต่เขามาเพื่อพระแสงวิทยา Suo เจียมีเสรีภาพพื้นฐานอยู่แล้ว และทำสิ่งที่เขาอยากจะทำ ก่อน เมื่อแม่ของเขาไปทำงาน เธอไม่มีเวลาที่จะดูแลเขา แต่ตอนนี้ที่รู้สึกว่าแม่ของเขาจึงมั่นใจว่า ก็ไม่จำเป็นต้องดูแลเขาอีกต่อไป เขาได้แล้วลืมรสชาติของความเหงาและเบื่อแต่แม้ว่าเขาไม่อยู่รู้สึกมัน Suo เจียยังคงคุ้นเคยกับความรู้สึกของความเหงาและเบื่อ หลังจากที่ทุก เขาก็ทนความรู้สึกเหล่านี้ก่อนเข้าโรงเรียน ถ้าเขาไม่เล่น ด้วยเขากระแสน้ำ เขาจะได้ฟังเรื่องราวของแม่ของเขาในชีวิตประจำวัน ความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้อาจเข้าใจได้ โดยคนที่มีประสบการณ์ได้โดยตรงเท่านั้นสังเกตสภาพแวดล้อมของเขาอย่างระมัดระวัง สาว ๆ เกือบทั้งหมดถูกอภิปรายหัวข้อเดียวกัน ถึงแม้ว่าพรุ่งนี้ วันอาทิตย์ คนเดียวไม่รู้สึกถึงความสุขกับมัน แทน พวกเขารู้สึกหดหู่ สำหรับพวกเขา มันก็ดีกว่าไม่มีวันหยุด แม้ว่าพวกเขามีกำหนดจะออกไป และเล่น วิธีจะเป็นสาวอายุ 8 ปีกล้าที่จะออกไปเล่น ด้วยตัวเองในเมืองต่างประเทศเห็นของสาวตายนิพจน์ Suo เจียรู้สึกเห็นอกเห็นใจ ตั้งแต่เมื่อคืน ได้รับการเสร็จการก่อสร้างบ้านไม้ การปรับปรุงไวท์วิลล่ายังเสร็จ หกสิบเพิ่งจ้างแม่บ้านมีการจัดระเบียบ แสงศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้ เขาถูกรอเพื่อเลือกวันที่พวกเขาสามารถเปิดขึ้นอย่างเป็นทางการมองที่การร้อยบวกในชั้นเรียน Suo เจียอาจไม่ได้ช่วยแต่หัวเราะ ก็เบื่อ แล้วทำไมไม่เชิญไปงานบ้านของเขาเป็นท่าน แล้ว พวกเขาจะรู้สึกเหงา หรือเบื่ออีกต่อไป บนมืออื่น ๆ เขาจะยังสามารถทดสอบเพียงจำนวนแขกประกอบด้วยไวท์วิลล่า ผ่านทางนี้ เขาสามารถค้นพบพื้นที่ใดมีปัญหาก่อนหน้านี้ และแก้ไขให้เร็วที่สุด อย่างอื่น มันจะลำบากพบปัญหาใด ๆ หลังจากเปิดอย่างเป็นทางการ"Papapa" ดำเนินการเร็วที่สุดเท่าที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน Suo เจียยืนขึ้น และปรบมือเพื่อเรียกมือแรง ๆ และดึงดูดความสนใจของสาว ๆ เขาคมและชัดเจนปรบมือเสียงเรียบร้อยแล้ว หนึ่ง พวกเขาเปิดหัวดูเจีย Suo สับสนหนู ๆ ของสาว เจีย Suo ยิ้ม และกล่าว ว่า "เพื่อนนักเรียน วันพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ ดังนั้นเราไม่ต้องการไปเรียนของเรา ดังนั้น ผมอยากจะขอเชิญทุกท่านเล่นที่บ้านของฉัน ผมสงสัยว่า ถ้า ทุกคนจะเต็มใจทำฉันเกียรติ""Kyaa" หลังจากได้ยินคำ Suo เจีย สาวแปลกใจว่า ขากรรไกรของพวกเขาลดลงเปิด หนึ่งในนั้นรู้สึกทึ่งที่เธอมีแม้ squealed หนึ่ง พวกเขามองที่เจีย Suo ตา พยายามที่จะกำหนดหรือไม่เขาก็ร้ายแรงหลังจากระยะเวลาของความเงียบ สาวผมยาว น้ำแข็งสีฟ้าจ้างงานกล่าวว่า "ผมเชื่อว่า ทุกคนที่นี่ต้องไป แต่คุณมีครอบครัวยินยอม สามารถบ้านถือนี้นัก"รอยยิ้ม และ nodding ศีรษะ เจีย Suo อย่างอบอุ่นกล่าวว่า "ครอบครัวของฉันทั้งหมดตกลง พวกเขาชอบที่จะต้อนรับท่านเป็นแขกทั้งหมด แม่และพี่สาวของฉันมากอยากเห็นคุณทั้งหมด ยัง ตั้งแต่บ้านใหญ่พอ จะมีปัญหาแม้ว่าจะมีคนกี่ร้อยเพิ่มเติม"สาวถูก Suo เจียที่พูดแบบนี้ได้ยิน พูดอย่างเป็นธรรมชาติ แล้ว พวกเขาทั้งหมดเริ่มตกลงขึ้งหนึ่ง เนื่องจากข้อตกลงนี้ นักเรียนทุกคนมี absentminded เล็กน้อยที่เหลือของวัน นี้เกิดจากผู้บรรยายหญิงรู้สึกสับสน ผิดกับสาวไหน ทำไมถูกอำนาจทางจิตวิญญาณของพวกเขาดังนั้นนวนวันนี้บ่ายวันนั้น Suo เจียได้เข้าร่วมในกิจกรรมนันทนาการประจำ: วิจัยวิเศษที่เรียกว่าเซสชัน เขาซ้ายสัตว์คนเดียวที่สนามซ้อม และวิ่งกลับบ้าน ด้วยตัวเองเพื่อแบ่งปันเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เขียนมานานกว่า 10 นาทีก่อนที่มือของเขาเริ่มที่จะได้รับเหนื่อย Suo เจี่ยในที่สุดก็พอใจกับการทำงานของเขาและหยุด หลังจากดูที่นาฬิกา Suo เจี่ยเห็นว่ามันเป็นเวลาเกือบสำหรับการเรียนเพื่อให้เขาไม่สามารถยังคงปฏิบัติอีกต่อไป ดังนั้นเขานำไปกระดาษและปากกา. หลังจากที่ใส่ออกไปกระดาษและปากกาของเขา Suo เจี่ยเริ่มที่จะออกกำลังกายข้อมือของเขาในขณะที่ฟังการสนทนาของสาว ๆ ที่อยู่รอบตัวเขา เมื่อ Suo เจี่ยฟังอย่างระมัดระวังมีเสียงไพเราะสะท้อน "Lan Lan! ในวันอาทิตย์นี้ที่คุณวางแผนที่จะเล่น! " ในการตอบคำถามของหญิงสาวหญิงสาวที่เรียกว่า Lan Lan ถอนหายใจและกล่าวกับคำใบ้ของความเหงา" ศักดิ์สิทธิ์แสงมีขนาดใหญ่เพื่อที่เราสามารถไปเล่น? ที่กล้าที่จะออกไป? ครั้งสุดท้ายที่ Xue Er ก็ออกไปเธอได้หายไปและเกือบจะไม่สามารถหาทางกลับมาของเธอ! " " อ่า ... .. "ฟัง Lan Lan, สาวอื่น ๆ ถอนหายใจ" มันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อดังนั้นเราอาจรวมทั้งได้มีวันหยุด . เมื่อเรามีวันหยุดเราไม่สามารถไปได้ทุกที่และสามารถล็อคตัวเองในหอพัก. " " ที่เหมาะสม! มันน่าเบื่อดังนั้น ...... "Lan Lan ตกลงที่มีความสุข. ฟังการสนทนาทั้งสองสาวของ Suo เจี่ยไม่สามารถช่วย แต่ต้องประหลาดใจ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขามาถึงศักดิ์สิทธิ์แสงสถาบัน Suo เจี๋ยแล้วมีเสรีภาพขั้นพื้นฐานและทำสิ่งที่เขาอยากจะทำ ก่อนหน้านี้เมื่อแม่ของเขาไปทำงานเธอก็ไม่ได้มีเวลาที่จะดูแลเขา แต่ตอนนี้ที่แม่ของเขารู้สึกมั่นใจว่าไม่มีความจำเป็นในการดูแลของเขาอีกต่อไปเขาได้ลืมแล้วรสชาติของความเหงาและเบื่อ. แต่ถึงแม้เขาไม่ได้ในขณะนี้รู้สึกว่ามัน Suo เจี่ยก็ยังคงมีความคุ้นเคยกับความรู้สึกของ ความเหงาและความเบื่อหน่าย หลังจากเขาต้องทนทุกข์ทรมานความรู้สึกเหล่านี้ก่อนที่จะเข้าโรงเรียน ถ้าเขาไม่ได้เล่นกับกระแสของเขาน้ำเขาจะได้รับฟังเรื่องราวของแม่ของเขาในชีวิตประจำวัน เหล่านี้ชนิดของความรู้สึกเท่านั้นที่สามารถเข้าใจได้โดยคนที่เคยมีประสบการณ์กับพวกเขาโดยตรง! ระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเขาเกือบผู้หญิงทุกคนกำลังคุยกันในหัวข้อเดียวกัน ถึงแม้ว่าในวันพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ไม่ได้เป็นคนเดียวที่รู้สึกมีความสุขกับมัน แต่พวกเขารู้สึกหดหู่ สำหรับพวกเขาก็ยังดีกว่าไม่ได้ที่จะมีวันหยุด ถึงแม้ว่าพวกเขามีความมุ่งมั่นที่จะออกไปและเล่นวิธี 8 ปีเด็กหญิงอายุจะกล้าที่จะออกไปเล่นด้วยตัวเองในเมืองต่างประเทศหรือไม่เห็นสำนวนที่ไร้ชีวิตทั้งหมดของหญิงสาว Suo เจี่ยรู้สึกเห็นอกเห็นใจ ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาการก่อสร้างบ้านไม้ที่ได้รับการเสร็จสิ้นการปรับปรุงใหม่ของสีขาววิลล่าก็ยังเสร็จสิ้น หกสิบจ้างใหม่สาวไฟศักดิ์สิทธิ์ยังได้รับการจัด; ตอนนี้เขาเป็นเพียงแค่การรอคอยที่จะเลือกวันมงคลอย่างเป็นทางการว่าพวกเขาสามารถเปิด. มองไปที่ร้อยบวกหญิงในชั้นเรียน Suo เจี่ยไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ ตั้งแต่พวกเขาเบื่อแล้วทำไมไม่เชิญพวกเขาไปที่บ้านของเขาในฐานะแขก? จากนั้นพวกเขาจะไม่รู้สึกเหงาหรือเบื่อ บนมืออื่น ๆ นอกจากนี้เขายังจะสามารถที่จะทดสอบเพียงวิธีการหลายแขกขาว Villa อาจมี ผ่านช่องทางนี้เขาสามารถค้นพบพื้นที่ที่มีปัญหาใด ๆ ก่อนหน้านี้และแก้ไขปัญหาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ มิฉะนั้นมันจะลำบากที่จะค้นพบปัญหาใด ๆ หลังจากที่เปิดอย่างเป็นทางการ. "Papapa!" Taking ดำเนินการโดยเร็วที่สุดเท่าที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน Suo เจี่ยยืนขึ้นและปรบมือของเขาอย่างจริงจังและประสบความสำเร็จที่ดึงดูดความสนใจของผู้หญิงทุกคนที่มีของเขา คมชัดเสียงตบมือ หนึ่งโดยหนึ่งพวกเขาหันหัวของพวกเขาจะมองไปที่ Suo เจี่ยอยู่ในความสับสน. ภายใต้การจับตามองของผู้หญิงทุกคนที่ Suo เจี่ยยิ้มและกล่าวว่า "เพื่อนนักเรียนในวันพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ดังนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องไปที่ชั้นเรียนของเรา ดังนั้นผมจึงอยากจะเชิญชวนให้ทุกคนเล่นที่บ้านของฉัน ฉันสงสัยว่าทุกคนจะมีความตั้งใจที่จะทำผมให้เกียรติ? " " Kyaa! "หลังจากที่ได้ยินคำพูด Suo เจี๋ยสาว ๆ ทุกคนประหลาดใจมากที่ขากรรไกรของเขาลดลงเปิด หนึ่งของพวกเขารู้สึกประหลาดใจว่าเธอได้ร้องเสียงแหลมแม้กระทั่ง หลังจากนั้นอีกหนึ่งที่พวกเขามองไปที่ Suo เจี่ยลุ้นพยายามที่จะตรวจสอบหรือไม่ว่าเขาเป็นเรื่องร้ายแรง. หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบหญิงสาวที่มีผมยาวน้ำแข็ง-สีฟ้าเย็นชากล่าวว่า "ผมเชื่อว่าทุกคนที่นี่อยากจะไป แต่ทำ คุณต้องได้รับความยินยอมของครอบครัวของคุณ? บ้านของคุณสามารถถือนักเรียนหลายคนนี้? " รอยยิ้มและพยักหน้าของเขาอย่างอบอุ่น Suo เจี๋ยกล่าวว่า" ครอบครัวของฉันทุกคนเห็นด้วย พวกเขาชอบที่จะต้อนรับทุกท่านในฐานะแขกของฉัน แม่และน้องสาวของฉันเป็นอย่างมากต้องการที่จะเห็นคุณทั้งหมด นอกจากนี้ตั้งแต่บ้านของฉันมีขนาดใหญ่พอที่จะไม่มีปัญหาแม้ว่าจะมีไม่กี่ร้อยคนขึ้นไป. " ได้ยิน Suo เจี่ยพูดแบบนี้สาว ๆ ทุกคนพูดเป็นธรรมชาติ จากนั้นพวกเขาทุกอย่างเริ่มต้นที่จะยอมรับตื่นเต้นหนึ่งหลังจากที่อื่น เพราะของข้อตกลงนี้นักเรียนทุกคนได้น้อยสักเท่าใดสำหรับส่วนที่เหลือของวันที่ เรื่องนี้ทำให้เกิดวิทยากรเพศหญิงจะรู้สึกสับสน สิ่งที่ผิดกับสาว ๆ เหล่านี้หรือไม่ มีพลังทางจิตวิญญาณของพวกเขาทำไมเลื่อนลอยดังนั้นวันนี้? บ่ายวันนั้น Suo เจี่ยไม่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมระดับประจำที่เรียกว่าการประชุมวิจัยมายากล เขาเหลือเพียงสัตว์เลี้ยงเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่คนเดียวที่บริเวณการฝึกอบรมและรีบวิ่งกลับบ้านด้วยตัวเองที่จะแบ่งปัน