Religious demography[edit]Main arti

Religious demography[edit]

Main article: Religion in Singapore

Singapore has an area of 270 square miles (700 km2) and a total population of 5.31 million (as of June 2013), of whom 3.6 million are citizens or permanent residents. According to a 2000 government survey, 85 percent of citizens and permanent residents profess some religious faith. Of this group, 51 percent practice Buddhism, Taoism, ancestor worship, or other religious practice traditionally associated with the ethnic Chinese population. Approximately 15 percent of the population is Muslim, 15 percent Christian, and 4 percent Hindu. The remainder is composed of atheists, agnostics, and adherents of other religions including small Sikh, Jewish, Zoroastrian, and Jain communities. Among Christians, the majority of whom are ethnic Chinese, Protestants outnumber Roman Catholics by slightly more than two to one.[citation needed]

Approximately 77.8% of the resident population is ethnic Chinese, 14% ethnic Malay, and 7% ethnic Indian. Nearly all ethnic Malays are Muslim and most ethnic Indians are Hindu. The ethnic Chinese population is divided between Buddhism, Taoism, and Christianity, or is nonreligious.

Foreign missionaries are active in the country.

Status of religious freedom[edit]

Legal and policy framework[edit]

The Constitution provides for freedom of religion; however, the Government restricts this right in some circumstances. The Constitution provides that every citizen or person in the country has a constitutional right to profess, practice, or propagate his or her religious belief so long as such activities do not breach any other laws relating to public order, public health, or morality. There is no state religion.

All religious groups are subject to government scrutiny and must be registered legally under the Societies Act. The Government deregistered the country's congregation of Jehovah's Witnesses in 1972 and the Unification Church in 1982, making them unlawful societies. Such a designation makes it impossible to maintain a legal identity as a religious group, with consequences relating to owning property, conducting financial transactions, or holding public meetings.

The Government plays an active but limited role in religious affairs. For example, the Government seeks to ensure that citizens, most of whom live in government-built housing, have ready access to religious organizations traditionally associated with their ethnic groups by helping such institutions find space in these housing complexes. The Government maintains a semiofficial relationship with the Muslim community through the Islamic Religious Council of Singapore (MUIS). The MUIS advises the Government on concerns of the Muslim community, drafts the approved weekly sermon, regulates some Muslim religious matters, and oversees a mosque-building fund financed by voluntary payroll deductions. The Constitution acknowledges Malay/Muslims to be "the indigenous people of Singapore" and charges the Government specifically to promote their political, educational, religious, economic, social, cultural, and language interests.

The 1961 Women's Charter gives women, among other rights, the right to own property, conduct trade, and receive divorce settlements. Muslim women enjoy most of the rights and protections of the Women's Charter; however, for the most part, Muslim marriage law falls under the administration of the Muslim Law Act, which empowers the Shari'a court to oversee such matters. The act also allows Muslim men to practice polygamy. Requests to take additional wives may be refused by the Registry of Muslim Marriages, which solicits the views of existing wives and reviews the financial capability of the husband. As of 2007, there were 44 applications for polygamous marriage and 13 applications were approved.

The Presidential Council for Minority Rights examines all pending bills to ensure that they do not disadvantage a particular group. It also reports to the Government on matters affecting any racial or religious community and investigates complaints. There were no complaints or reports to the Presidential Council on Minority Rights from the fiscal year 2005/2006.

The Government does not permit religious instruction in public schools.

There are official holy days for each major religion in the country: Hari Raya Haji and Hari Raya Puasa for Muslims, Christmas and Good Friday for Christians, Deepavali for Hindus, and Vesak Day for Buddhists.

The Government promotes interfaith understanding indirectly by sponsoring activities to promote interethnic harmony. Because the primary ethnic minorities are predominantly of one faith each, government programs to promote ethnic harmony have implications for interfaith relations. In February 2006, Prime Minister Lee Hsien Loong unveiled the Community Engagement Programme (CEP). The goal of the CEP is to promote multiracial and interreligious harmony, in part so that a strong foundation would be in place should an incident that could provoke ethnic/religious discord, such as a religiously related terrorist attack, occur in the country. The CEP has held numerous community-based seminars, worked with trade unions to form cluster working groups on religious and community harmony, and launched a new website as a platform for communication and dialogue.

Restrictions on religious freedom[edit]

See also: Persecution of Jehovah's Witnesses in Singapore

The Government restricts certain religious groups by application of the Societies Act. In 1982 the Minister for Home Affairs dissolved the Holy Spirit Association for the Unification of World Christianity, also known as the Unification Church.[citation needed] In 1972 the Government deregistered the Singapore Congregation of Jehovah's Witnesses on the grounds that its existence was prejudicial to public welfare and order because its members refuse to perform military service (obligatory for all male citizens), salute the flag, or swear oaths of allegiance to the state.[citation needed] At the time, there were approximately 200 Jehovah's Witnesses in the country; as of 2007 there were approximately two thousand.[citation needed] Although the Court of Appeals in 1996 upheld the rights of members of Jehovah's Witnesses to profess, practice, and propagate their religious belief, and the Government does not arrest members for being believers, the result of deregistration has been to make public meetings of Jehovah's Witnesses illegal. Nevertheless, since the 1996 ruling, no charges have been brought against persons attending or holding Jehovah's Witness meetings in private homes.

The Government can also influence religious practice through the Maintenance of Religious Harmony Act. The act was passed in 1990 and revised in 2001 in response to actions that the Government viewed as threats to religious harmony. This includes aggressive and "insensitive" proselytizing and "the mixing of religion and politics." The act established the Presidential Council on Religious Harmony, which reports to the Minister for Home Affairs and is empowered to issue restraining orders against leaders and members of religious groups to prevent them from carrying out political activities, "exciting disaffection against" the Government, creating "ill will" between religious groups, or carrying out subversive activities. These orders place individuals on notice that they should not repeat such acts; contravening a restraining order can result in fines of up to $6,622 (SGD 10,000) and up to two years' imprisonment for a first offense. The act also prohibits judicial review of its enforcement or of any possible denial of rights arising from it.

Missionaries, with the exception of members of Jehovah's Witnesses and representatives of the Unification Church, are permitted to work and to publish and distribute religious texts. However, while the Government does not prohibit evangelical activities, in practice it discourages activities that might upset the balance of intercommunal relations. As of 2007, authorities did not detain any Jehovah's Witnesses for proselytizing.

The Government has banned all written materials published by the Watchtower Bible and Tract Society and other corporations of Jehovah's Witnesses. In practice this has led to confiscation of Bibles published by the groups, although the Bible itself has not been outlawed. A person in possession of banned literature can be fined up to SGD 2,000 (USD 1,324) and jailed up to 12 months for a first conviction.[citation needed]

There were no government seizures of Jehovah's Witnesses literature already in the country during the previous 12-month period. In August 2006 one individual was detained briefly for attempting to bring Jehovah's Witnesses publications into the country from Malaysia. In this instance, the literature was confiscated and he was convicted of smuggling prohibited media. Authorities fined the individual SGD 6,000 (USD 3,846).[citation needed]

There were reports of Jehovah's Witnesses students being suspended from school for refusing to sing the national anthem or participate in the flag ceremony.

There were 23 members of Jehovah's Witnesses incarcerated in the armed forces detention barracks because they refused to carry out the legal obligation for all male citizens to serve in the armed forces. The initial sentence for failure to comply with the military service requirement is 15 months' imprisonment, to which 24 months are added upon a second refusal. Failure to perform annual military reserve duty, which is required of all those who have completed their initial two-year obligation, results in 40 sentences; a 12-month sentence is usual after four such refusals. All of the Jehovah's Witnesses in detention were incarcerated for failing to perform their initial military obligations and expect to serve a total of 39 months.

The Compulsory Education Act of 2000 mandates attendance at public schools for all children, with few excep

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้ไข] ศาสนาเฟนฮอว์บทความหลัก: ศาสนาในสิงคโปร์สิงคโปร์มีพื้นที่ 270 ตารางไมล์ (700 km2) และประชากร 5.31 ล้านคน (ณ เดือน 2013 มิถุนายน), ของที่ 3.6 ล้านเป็นพลเมืองหรือผู้อยู่อาศัยถาวร จากการสำรวจรัฐบาล 2000, 85 เปอร์เซ็นต์ของประชาชนและผู้อยู่อาศัยถาวรนับถือบางศาสนา ของกลุ่มนี้ 51 เปอร์เซ็นต์ปฏิบัติพระพุทธศาสนา Taoism บูชาบรรพบุรุษ หรือปฏิบัติศาสนาอื่น ๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับประชากรเชื้อชาติจีน ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ของประชากรที่เป็นมุสลิม 15 คริสเตียน และ 4 เปอร์เซ็นต์ฮินดู ส่วนเหลือประกอบด้วยอเทวนิยม agnostics และยังนับถือศาสนาอื่นรวมทั้งซิกข์เล็ก ชาวยิว Zoroastrian และชุมชนเจน ในหมู่ชาวคริสต์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวจีน โปรเตสแตนต์มีจำนวนมากกว่าโรมันคาทอลิก โดยเล็กน้อยมากกว่า 2 วัน [ต้องการอ้างอิง]ประมาณ 77.8% ของประชากรที่มีถิ่นที่อยู่เป็น 14% จีน ชนเผ่าชาติพันธุ์มลายู และ 7% ชาวอินเดีย ไทยมลายูเกือบทั้งหมดเป็นมุสลิม และอินเดียชนเผ่าส่วนใหญ่เป็นฮินดู ประชากรจีนชนกลุ่มน้อยแบ่ง ระหว่างพระพุทธศาสนา Taoism ศาสนาคริสต์ หรือเป็น nonreligiousต่างประเทศนั้นตั้งอยู่ในประเทศสถานะของเสรีภาพทางศาสนา [แก้ไข]กรอบทางกฎหมายและนโยบาย [แก้ไข]รัฐธรรมนูญให้เสรีภาพในศาสนา อย่างไรก็ตาม รัฐบาลจำกัดสิทธินี้ในบางสถานการณ์ รัฐธรรมนูญแสดงว่า ทุกคนหรือบุคคลในประเทศมีสิทธิตามรัฐธรรมนูญ การ นับถือ ปฏิบัติ การเผยแพร่ศาสนาของเขา หรือเธอเป็นกิจกรรมเช่นไม่ละเมิดกฎหมายอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับใบสั่งที่สาธารณะ สาธารณสุข หรือศีลธรรม ศาสนารัฐไม่ได้กลุ่มศาสนาทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับรัฐบาล scrutiny และต้องลงทะเบียนตามกฎหมายตามพระราชบัญญัติสมาคม รัฐบาล deregistered คณะของพระยะโฮวาห์ในปี 1972 และคริสตจักรรวมกันในปี 1982 ทำผิดกฎหมายสังคม กำหนดดังกล่าวทำให้ไม่สามารถรักษาตัวกฎหมายเป็นกลุ่มศาสนา กับผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน การทำธุรกรรมทางการเงิน หรือกดประชุมสาธารณะรัฐบาลมีบทบาทจำกัด แต่ใช้งานอยู่ในกิจการทางศาสนา ตัวอย่าง รัฐบาลพบว่า ประชาชน ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในรัฐบาลที่มีสร้างบ้าน ได้พร้อมเข้าถึงประเพณีเกี่ยวข้องกับการชน โดยสถาบันเช่นหาพื้นที่ในคอมเพล็กซ์ที่อยู่อาศัยเหล่านี้ช่วยให้องค์กรทางศาสนา รัฐบาลรักษาความสัมพันธ์กับชุมชนมุสลิมผ่านการอิสลามศาสนาสภาของสิงคโปร์ (MUIS) semiofficial MUIS ให้คำแนะนำแก่รัฐบาลในความกังวลของชุมชนมุสลิม แบบร่างคำเทศนาประจำสัปดาห์ที่ได้รับอนุมัติ กำหนดบางเรื่องศาสนามุสลิม กดูแลกองทุนอาคารมัสยิดเคหะหักค่าจ้างสมัครใจ รัฐธรรมนูญรับทราบ/มุสลิมเป็น "คนพื้นเมืองของสิงคโปร์" และค่าธรรมเนียมที่รัฐบาลโดยเฉพาะการส่งเสริมการเมือง การศึกษา ศาสนา เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และสนใจภาษากฎบัตร 1961 ผู้หญิงให้ผู้หญิง ในหมู่อื่น ๆ สิทธิ สิทธิในการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน ทำการค้า และได้รับการจับคู่หย่า ผู้หญิงกับของสิทธิและความคุ้มครองของกฎบัตรของผู้หญิง อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ กฎหมายการแต่งงานมุสลิมอยู่ภายในพระราชบัญญัติกฎหมายมุสลิม ซึ่งอำนาจศาล Shari'a ดูแลเรื่องดังกล่าว พระราชบัญญัตินี้ยังช่วยให้คนมุสลิมให้มีภรรยาหลายคนปฏิบัติ อาจปฏิเสธคำขอใช้เพิ่มเติมภรรยา โดยที่รีจิสทรีของมุสลิมแต่งงาน เปิดรับมุมมองของคู่ครองที่มีอยู่ และความสามารถทางการเงินของสามีทาน 2550 มีโปรแกรมประยุกต์ 44 แต่งงานเมียมาก และมีอนุมัติใบสมัคร 13สภาประธานาธิบดีสิทธิชนกลุ่มน้อยตรวจสอบรายการค้างอยู่ทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่า พวกเขาไม่ข้อเสียเปรียบกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ยังรายงานต่อรัฐบาลในเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อชุมชนเชื้อชาติ หรือศาสนาใด ๆ และตรวจสอบข้อร้องเรียน มีได้ไม่มีข้อร้องเรียนหรือรายงานให้สภาประธานาธิบดีสิทธิชนกลุ่มน้อยจากปี 2005/2006รัฐบาลไม่อนุญาตให้สอนศาสนาในโรงเรียนมีทางบริสุทธิ์วันละศาสนาสำคัญในประเทศ: Haji ฮารีรายาและฮารีรายา Puasa มุสลิม วันคริสต์มาส และวันศุกร์ดีคริสเตียน Deepavali ในฮินดู และวันพุทธวันวิสาขบูชารัฐบาลส่งเสริมความเข้าใจ interfaith ทางอ้อม โดยการสนับสนุนกิจกรรมเพื่อส่งเสริมความสามัคคี interethnic เนื่องจากหนึ่งศรัทธา ชนกหลักเป็นส่วนใหญ่โปรแกรมรัฐบาลเพื่อส่งเสริมการกลืนชาติพันธุ์มีนัยความสัมพันธ์ interfaith ในเดือน 2549 กุมภาพันธ์ นายกรัฐมนตรีลีเซียนหลุงเปิดโครงการหมั้นชุมชน (CEP) เป้าหมายของ CEP คือ multiracial และฮาร์โมนี interreligious บางส่วนเพื่อที่จะเป็นพื้นฐาน ควรเหตุการณ์ที่สามารถกระตุ้นความชนกลุ่มน้อย/ศาสนา เช่นการโจมตีก่อการร้ายที่เกี่ยวข้องเคร่งครัด เกิดขึ้นในประเทศ CEP มีจัดขึ้นหลายชุมชนสัมมนา ทำงานร่วมกับสหภาพการคลัสเตอร์ทำงานเกี่ยวกับศาสนาและความสามัคคีของชุมชน และเปิดตัวเว็บไซต์ใหม่เป็นแพลตฟอร์มสำหรับการสื่อสารและสนทนาข้อจำกัดเกี่ยวกับเสรีภาพทางศาสนา [แก้ไข]ดู: เบียดเบียนยะโฮวาห์ในสิงคโปร์รัฐบาลจำกัดเฉพาะกลุ่มทางศาสนา โดยใช้พระราชบัญญัติสมาคม ในปี 1982 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการบ้านส่วนยุบสมาคมพระวิญญาณบริสุทธิ์สำหรับการรวมกันของโลกศาสนาคริสต์ โบสถ์รวมกันเรียกว่า [ต้องการอ้างอิง] ใน รัฐบาล deregistered สิงคโปร์ชุมนุมชนของยะโฮวาห์ใน grounds ที่ดำรงอยู่ความถูก prejudicial การประชาสงเคราะห์ และสั่งเนื่องจากสมาชิกปฏิเสธการทหารบริการ (บังคับพลเมืองชายทั้งหมด), ทักทายธง หรือสาบาน oaths ของการให้สัตยาบันรัฐ [ต้องการอ้างอิง] เวลา มีห้องยะโฮวาห์ประมาณ 200 ประเทศ 2550 มีประมาณสองพัน [ต้องการอ้างอิง] แม้อุทธรณ์ของศาลในปี 1996 ยึดถือสิทธิของสมาชิกของยะโฮวาห์ นับถือ ปฏิบัติ และแพร่กระจายความเชื่อทางศาสนาของพวกเขา และรัฐบาลจับสมาชิกใน ผู้เชื่อ ผลของ deregistration แล้วให้ประชุมสาธารณะยะโฮวาห์ไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่หุ 1996 ไม่มีค่าธรรมเนียมได้รับมากับผู้เข้าร่วม หรือถือพระยะโฮวาประชุมในบ้านส่วนตัวรัฐบาลยังสามารถมีผลปฏิบัติศาสนาผ่านการบำรุงรักษาของบัญญัติศาสนาสามัคคี พระราชบัญญัติที่ผ่านในปี 1990 และแก้ไขในการดำเนินการที่รัฐบาลมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อความสามัคคีทางศาสนา Proselytizing ก้าวร้าว และ "ซ้อน" และ "การผสมของศาสนาและการเมือง" พระราชบัญญัติการก่อตั้งสภาประธานาธิบดีในศาสนาสามัคคี รายงานรัฐมนตรีว่าการกิจการบ้าน และมีอำนาจออกและยับยั้งใบสั่งจากผู้นำและสมาชิกของกลุ่มศาสนาเพื่อป้องกันพวกเขาจากการดำเนินกิจกรรมทางการเมือง "ตื่นเต้น disaffection กับ" รัฐบาล สร้าง "พยาบาท" ระหว่างกลุ่มศาสนา หรือการดำเนินการกิจกรรม subversive คำสั่งเหล่านี้วางบุคคลที่ประกาศว่า พวกเขาไม่ควรซ้ำกระทำเช่น contravening ใบสั่งและยับยั้งอาจส่งผลในการปรับถึง $6,622 (10000 เหรียญ) และ ได้จำคุกสองปีสำหรับการกระทำความผิดครั้งแรก บัญญัติห้ามไม่ให้ยุติธรรมทบทวนการบังคับใช้ หรือปฏิเสธใด ๆ เป็นสิทธิที่เกิดจากการนั้น ยกเว้นสมาชิกยะโฮวาห์และตัวแทนของคริสตจักรรวมกัน จะได้รับอนุญาตทำงานเพื่อเผยแพร่ และกระจายข้อความทางศาสนา อย่างไรก็ตาม ในขณะที่รัฐบาลห้ามกิจกรรม evangelical ในทางปฏิบัติ มัน discourages กิจกรรมที่อาจอารมณ์เสียสมดุลของความสัมพันธ์ใน intercommunal 2550 หน่วยจัดเก็บภาษีได้ไม่กุมใด ๆ ยะโฮวาห์สำหรับ proselytizingรัฐบาลได้ห้ามเขียนวัสดุทั้งหมดที่เผยแพร่ โดยพระ คัมภีร์ Watchtower และ สังคมทางเดิน และอื่น ๆ บริษัทยะโฮวาห์ ในแบบฝึกหัด นี้ได้นำไป confiscation ของพระคัมภีร์ที่เผยแพร่ โดยกลุ่ม แม้ว่าไม่ได้ outlawed คัมภีร์เอง ผู้ครอบครองเอกสารประกอบการพื้นที่รัฐสามารถปรับได้ถึง 2000 เหรียญ (USD 1,324) และถูกตัดสินจำคุก 12 เดือนสำหรับคดีแรก [ต้องการอ้างอิง]ยังมีเส้นไม่มีรัฐบาลของของ Jehovah พยานประกอบการอยู่ในประเทศในรอบ 12 เดือน ในเดือน 2006 สิงหาคม บุคคลหนึ่งถูกกักตัวสั้น ๆ สำหรับการพยายามนำสิ่งของ Jehovah พยานเข้ามาในประเทศมาเลเซีย ในกรณีเช่นนี้ วรรณคดีถูกยึดมาได้ และเขาถูกตัดสินลงโทษลักลอบห้ามสื่อ เจ้าหน้าที่ปรับ SGD แต่ละ 6000 (3,846 ดอลลาร์สหรัฐ) [ต้องการอ้างอิง]มีรายงานของ Jehovah พยานนักเรียนถูกหยุดชั่วคราวจากโรงเรียนปฏิเสธ การร้องเพลงชาติร่วมในพิธีธงมี 23 สมาชิกยะโฮวาห์ลหุโทษทัพขังคอกม้าเนื่องจากพวกเขาปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามข้อผูกมัดทางกฎหมายสำหรับประชาชนเพศชายทั้งหมดเพื่อใช้ในกองทัพ จำคุก 15 เดือน ซึ่งเพิ่ม 24 เดือนเมื่อปฏิเสธสองประโยคเริ่มต้นสำหรับความล้มเหลวเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการรับราชการทหารได้ ล้มเหลวในการดำเนินการประจำปีทหารสำรองภาษี ที่จำเป็นทั้งหมดที่เสร็จสิ้นการเริ่มต้น 2 ปีข้อผูกมัด ผลลัพธ์ในประโยค 40 ประโยค 12 เดือนเป็นปกติหลังจากสี่ refusals ดังกล่าว ทั้งหมดยะโฮวาห์ในสถานกักกันได้ลหุโทษสำหรับการปฏิบัติภาระหน้าที่ทหารของพวกเขาเริ่มต้น และคาดว่าจะให้บริการจำนวน 39 เดือนพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับของ 2000 ด้วยตนเองเข้าอบรมโรงเรียนสำหรับเด็ก ๆ กับบาง excep

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรศาสนา [แก้ไข] บทความหลัก: ศาสนาในประเทศสิงคโปร์สิงคโปร์มีพื้นที่270 ตารางไมล์ (700 กิโลเมตร 2) และประชากรทั้งหมดของ 5,310,000 (ณ มิถุนายน 2013) ของผู้ 3600000 เป็นพลเมืองหรือถิ่นที่อยู่ถาวร ตามการสำรวจของรัฐบาลปี 2000 ร้อยละ 85 ของประชาชนและถิ่นที่อยู่ถาวรยอมรับบางส่วนเชื่อทางศาสนา ของกลุ่มนี้ปฏิบัติร้อยละ 51 พุทธศาสนาเต๋าบูชาบรรพบุรุษหรือการปฏิบัติทางศาสนาอื่น ๆ ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับประชากรชาวจีน ประมาณร้อยละ 15 ของประชากรที่อยู่ของชาวมุสลิมที่นับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 15 และร้อยละ 4 ในศาสนาฮินดู ส่วนที่เหลือประกอบด้วยพระเจ้างมงายและสมัครพรรคพวกของศาสนาอื่น ๆ รวมทั้งขนาดเล็กซิกยิวโซโรอัสเตอร์และชุมชนเชน ในหมู่ชาวคริสต์ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวจีนโปรเตสแตนต์มีจำนวนมากกว่าโรมันคาทอลิกโดยน้อยกว่า 2-1. [อ้างจำเป็น] ประมาณ 77.8% ของประชากรที่อาศัยอยู่เป็นชาวจีน 14% เชื้อสายมาเลย์และ 7% อินเดียชาติพันธุ์ เกือบทุกเชื้อชาติมลายูมุสลิมและชาวอินเดียชาติพันธุ์ส่วนใหญ่เป็นชาวฮินดู . ประชากรเชื้อสายจีนเป็นตัวแบ่งแยกระหว่างพุทธศาสนาลัทธิเต๋าและศาสนาคริสต์หรือไม่เกี่ยวข้องกับศาสนา. มิชชันนารีต่างประเทศมีการใช้งานในประเทศที่สถานะของเสรีภาพทางศาสนา [แก้ไข] กฎหมายและกรอบนโยบาย [แก้ไข] รัฐธรรมนูญให้เสรีภาพในการนับถือศาสนา; แต่รัฐบาลจะ จำกัด สิทธิในบางสถานการณ์นี้ รัฐธรรมนูญให้เห็นว่าประชาชนทุกคนหรือบุคคลในประเทศที่มีสิทธิตามรัฐธรรมนูญที่จะยอมรับการปฏิบัติหรือเผยแพร่ศาสนาของเขาหรือเธอเชื่อตราบใดที่การจัดกิจกรรมดังกล่าวไม่ได้ละเมิดกฎหมายอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสั่งซื้อของประชาชนสาธารณสุขหรือศีลธรรมอันดี มีศาสนาประจำชาติไม่เป็น. ทุกกลุ่มศาสนาจะอยู่ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริงของรัฐบาลและจะต้องลงทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายภายใต้กฏหมาย รัฐบาลจดทะเบียนเลิกการชุมนุมของประเทศเป็นพยานในปี 1972 และโบสถ์แห่งความสามัคคีในปี 1982 ทำให้พวกเขาไม่ชอบด้วยกฎหมายในสังคม การแต่งตั้งดังกล่าวทำให้ไม่สามารถที่จะรักษาความเป็นเอกลักษณ์ทางกฎหมายเป็นกลุ่มศาสนาที่มีผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน, การดำเนินการทำธุรกรรมทางการเงินหรือการถือครองการประชุมสาธารณะ. รัฐบาลมีบทบาท แต่ จำกัด การใช้งานในกิจการทางศาสนา ยกตัวอย่างเช่นรัฐบาลพยายามที่จะให้แน่ใจว่าประชาชนส่วนใหญ่ของผู้ที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยของรัฐบาลที่สร้างขึ้นมีความพร้อมที่จะเข้าถึงองค์กรทางศาสนาประเพณีที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มชาติพันธุ์ของพวกเขาด้วยการช่วยให้สถาบันการศึกษาดังกล่าวพบว่าพื้นที่ในคอมเพล็กซ์ที่อยู่อาศัยเหล่านี้ รัฐบาลรักษาความสัมพันธ์กึ่งราชการกับชุมชนมุสลิมผ่านสภาศาสนาอิสลามแห่งสิงคโปร์ (MUIS) MUIS ให้คำแนะนำแก่รัฐบาลในความกังวลของชุมชนมุสลิมที่ได้รับอนุมัติร่างพระธรรมเทศนาสัปดาห์ควบคุมเรื่องศาสนาของชาวมุสลิมบางส่วนและดูแลกองทุนมัสยิดสร้างทุนโดยหักเงินเดือนโดยสมัครใจ รัฐธรรมนูญยอมรับมาเลย์ / ชาวมุสลิมที่จะเป็น "คนพื้นเมืองของสิงคโปร์" และค่าใช้จ่ายของรัฐบาลโดยเฉพาะการส่งเสริมการทางการเมืองของพวกเขา, การศึกษา, ศาสนา, เศรษฐกิจ, สังคมวัฒนธรรมและความสนใจภาษา. 1961 กฎบัตรของผู้หญิงให้ผู้หญิงในกลุ่มสิทธิมนุษยชนอื่น ๆ สิทธิในการเป็นเจ้าของทรัพย์สินการค้าดำเนินการและได้รับการตั้งถิ่นฐานของการหย่าร้าง ผู้หญิงมุสลิมมากที่สุดเพลิดเพลินไปกับสิทธิและการคุ้มครองของกฎบัตรสตรี; แต่ส่วนใหญ่กฎหมายการแต่งงานของชาวมุสลิมตกอยู่ภายใต้การบริหารงานของพระราชบัญญัติกฎหมายมุสลิมซึ่งให้อำนาจศาลชาริในการกำกับดูแลเรื่องดังกล่าว การกระทำนี้ยังช่วยให้คนมุสลิมที่จะปฏิบัติสามี การขอที่จะใช้ภรรยาเพิ่มเติมอาจถูกปฏิเสธโดย Registry ของการแต่งงานของชาวมุสลิมซึ่งชักชวนมองเห็นวิวของภรรยาที่มีอยู่และทบทวนความสามารถทางการเงินของสามี ขณะที่ปี 2007 มี 44 การใช้งานสำหรับการแต่งงานมีภรรยาหลายคนและ 13 การใช้งานที่ได้รับการอนุมัติ. ประธานาธิบดีสภาสิทธิมนุษยชนกลุ่มน้อยตรวจสอบค่าใช้จ่ายที่ค้างอยู่ทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้เสียเปรียบเฉพาะกลุ่ม นอกจากนี้ยังรายงานต่อรัฐบาลในเรื่องที่มีผลกระทบต่อชุมชนเชื้อชาติหรือศาสนาและสอบสวนข้อร้องเรียน มีการร้องเรียนไม่ได้หรือรายงานไปยังคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนของประธานาธิบดีผู้ถือหุ้นส่วนน้อยในจากปีบัญชี 2005/2006. รัฐบาลไม่อนุญาตให้มีการเรียนการสอนศาสนาในโรงเรียนของรัฐ. มีวันสำคัญทางศาสนาอย่างเป็นทางการสำหรับแต่ละศาสนาที่สำคัญในประเทศที่มี: Hari Raya Haji และฮาริ Raya Puasa สำหรับชาวมุสลิม, คริสมาสต์และวันศุกร์ดีสำหรับคริสเตียน Deepavali สำหรับชาวฮินดูและวันวิสาขบูชาพุทธศาสนา. รัฐบาลส่งเสริมความเข้าใจ interfaith ทางอ้อมโดยการให้การสนับสนุนกิจกรรมเพื่อส่งเสริมความสามัคคี interethnic เพราะชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติหลักส่วนใหญ่ของหนึ่งในความเชื่อของแต่ละโครงการของรัฐบาลที่จะส่งเสริมความสามัคคีของกลุ่มชาติพันธุ์มีผลกระทบต่อความสัมพันธ์ interfaith ในเดือนกุมภาพันธ์ปี 2006 นายกรัฐมนตรีลีเซียนลุงเปิดตัวโครงการความผูกพันของชุมชน (CEP) เป้าหมายของการ CEP คือการส่งเสริมความสามัคคีเชื้อชาติและศาสนาในส่วนหนึ่งเพื่อให้รากฐานที่แข็งแกร่งจะอยู่ในสถานที่เกิดเหตุควรที่สามารถกระตุ้นเชื้อชาติ / ความขัดแย้งทางศาสนาเช่นการโจมตีของผู้ก่อการร้ายที่เกี่ยวข้องกับศาสนาที่เกิดขึ้นในประเทศ CEP ได้จัดสัมมนาชุมชนตามจำนวนมากทำงานร่วมกับสหภาพการค้าในรูปแบบคลัสเตอร์กลุ่มที่ทำงานเกี่ยวกับความสามัคคีทางศาสนาและชุมชนและเปิดตัวเว็บไซต์ใหม่เป็นแพลตฟอร์มสำหรับการสื่อสารและการเจรจา. ข้อ จำกัด ในเสรีภาพทางศาสนา [แก้ไข] ดูเพิ่มเติม: กลั่นแกล้ง พระเจ้าเป็นพยานในสิงคโปร์รัฐบาลจำกัด กลุ่มศาสนาบางอย่างโดยการประยุกต์ใช้กฏหมาย ในปี 1982 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยละลายพระวิญญาณบริสุทธิ์สมาคมเพื่อการรวมกันของโลกศาสนาคริสต์ที่เรียกกันว่าโบสถ์แห่งความสามัคคี. [อ้างจำเป็น] ในปี 1972 รัฐบาลจดทะเบียนเลิกชุมนุมสิงคโปร์เป็นพยานในบริเวณที่การดำรงอยู่ของมันคืออคติที่จะ สวัสดิการสังคมและการสั่งซื้อเพราะสมาชิกที่ปฏิเสธที่จะดำเนินการรับราชการทหาร (บังคับสำหรับประชาชนทุกเพศ) ทักทายธงหรือสาบานคำสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อรัฐ. [อ้างจำเป็น] ในขณะที่มีประมาณ 200 พยานในประเทศ ; เป็นของปี 2007 มีประมาณสองพัน. [อ้างจำเป็น] แม้ศาลอุทธรณ์ในปี 1996 ยึดถือสิทธิของสมาชิกของพยานที่จะยอมรับการปฏิบัติและการเผยแพร่ความเชื่อทางศาสนาของพวกเขาและรัฐบาลไม่ได้จับกุมสมาชิกสำหรับบรรดาผู้ศรัทธาถูก ผลจากการ deregistration ที่ได้รับการที่จะทำให้การประชุมสาธารณะของพยานที่ผิดกฎหมาย อย่างไรก็ตามตั้งแต่ปี 1996 การพิจารณาคดี, ไม่มีค่าใช้จ่ายที่ได้รับมากับบุคคลที่เข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้นหรือพระเจ้าเป็นพยานในบ้านส่วนตัว. รัฐบาลยังสามารถมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติทางศาสนาผ่านการบำรุงรักษาของพระราชบัญญัติความสามัคคีทางศาสนา การกระทำที่ถูกส่งผ่านไปในปี 1990 และปรับปรุงในปี 2001 ในการตอบสนองต่อการกระทำที่รัฐบาลมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อความสามัคคีทางศาสนา ซึ่งรวมถึงการก้าวร้าวและ "ตาย" ลัทธิเลื่อมใสและ "การผสมของศาสนาและการเมือง." การกระทำที่จัดตั้งสภาประธานาธิบดีในความสามัคคีทางศาสนาซึ่งรายงานต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและมีอำนาจออกยับยั้งคำสั่งซื้อกับผู้นำและสมาชิกของกลุ่มศาสนาเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาจากการดำเนินกิจกรรมทางการเมือง "ความบาดหมางที่น่าตื่นเต้นกับ" รัฐบาลในการสร้าง "ไม่จะ" ระหว่างกลุ่มศาสนาหรือการดำเนินกิจกรรมที่จะล้มล้าง คำสั่งเหล่านี้วางบุคคลที่แจ้งให้ทราบว่าพวกเขาไม่ควรทำซ้ำการกระทำดังกล่าว ฝืนคำสั่งห้ามจะส่งผลในการปรับได้ถึง $ 6,622 (10,000 เหรียญสิงคโปร์) และถึงจำคุกสองปีสำหรับความผิดครั้งแรก การกระทำนอกจากนี้ยังห้ามไม่ให้ทบทวนการพิจารณาคดีของการบังคับใช้หรือเป็นไปได้ของการปฏิเสธสิทธิใด ๆ ของที่เกิดขึ้นจากมัน. มิชชันนารีที่มีข้อยกเว้นของสมาชิกของพยานและผู้แทนของโบสถ์แห่งความสามัคคีที่จะได้รับอนุญาตในการทำงานและการเผยแพร่และแจกจ่ายตำราทางศาสนา อย่างไรก็ตามในขณะที่รัฐบาลไม่ได้ห้ามกิจกรรมสอนศาสนาในทางปฏิบัติมันลดกิจกรรมที่อาจทำให้เสียสมดุลของความสัมพันธ์ intercommunal ขณะที่ 2007 เจ้าหน้าที่ไม่ได้กักตัวพยานใด ๆ สำหรับลัทธิเลื่อมใส. รัฐบาลได้สั่งห้ามวัสดุเขียนที่ตีพิมพ์โดยพระคัมภีร์สมาคมหอสังเกตการณ์และ บริษัท อื่น ๆ ของพระเจ้าเป็นพยาน ในการปฏิบัตินี้ได้นำไปสู่การยึดพระคัมภีร์ที่ตีพิมพ์โดยกลุ่มแม้ว่าพระคัมภีร์ตัวเองไม่ได้รับกรรม บุคคลที่อยู่ในความครอบครองของวรรณกรรมห้ามสามารถปรับได้ถึง SGD 2,000 (USD 1324) และถูกจำคุกนานถึง 12 เดือนสำหรับความเชื่อมั่นเป็นครั้งแรก. [อ้างจำเป็น] ไม่มีอาการชักรัฐบาลของวรรณกรรมเป็นพยานอยู่แล้วในประเทศได้ในช่วงก่อนหน้านี้ 12 ระยะเวลาเดือน สิงหาคม 2006 ในคนใดคนหนึ่งถูกควบคุมตัวในเวลาสั้น ๆ สำหรับความพยายามที่จะนำสื่อสิ่งพิมพ์พยานเข้ามาในประเทศจากประเทศมาเลเซีย ในกรณีนี้วรรณกรรมถูกยึดและเขาถูกตัดสินลงโทษในการลักลอบขนสื่อต้องห้าม เจ้าหน้าที่ปรับบุคคล SGD 6,000 (USD 3846). [อ้างจำเป็น] มีรายงานจากนักเรียนเป็นพยานได้ถูกระงับจากโรงเรียนปฏิเสธที่จะร้องเพลงชาติหรือมีส่วนร่วมในพิธีมอบธง. มี 23 สมาชิกของพยานจองจำอยู่ในอยู่ กองกำลังติดอาวุธค่ายคุมขังเพราะพวกเขาปฏิเสธที่จะดำเนินการข้อผูกพันทางกฎหมายสำหรับประชาชนชายทุกคนที่จะทำหน้าที่ในกองกำลังติดอาวุธ ประโยคเริ่มต้นสำหรับความล้มเหลวเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการในการรับราชการทหารเป็นจำคุก 15 เดือน 'ที่ 24 เดือนมีการเพิ่มเมื่อปฏิเสธที่สอง ล้มเหลวในการปฏิบัติหน้าที่ทหารกองหนุนประจำปีซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นของทุกคนที่ได้เสร็จสิ้นภาระหน้าที่ของพวกเขาเริ่มต้นสองปี 40 ส่งผลให้ในประโยค เป็นประโยคที่ 12 เดือนเป็นปกติหลังจากสี่สังกัดดังกล่าว ทั้งหมดของพระเจ้าเป็นพยานในสถานกักกันถูกจองจำล้มเหลวในการปฏิบัติตามข้อผูกพันทางทหารของพวกเขาเริ่มต้นและคาดหวังที่จะให้บริการทั้งหมด 39 เดือน. พระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับของปี 2000 เอกสารการเข้าร่วมประชุมในโรงเรียนของรัฐสำหรับเด็กทุกคนมีไม่กี่ EXCEP