In this paper we focus on the refor

In this paper we focus on the reform’s welfare effects using the calibrated general equilibrium
framework for household borrowing from Campbell and Hercowitz (2006). This
combines trade between a patient saver and an impatient borrower with an equity requirement
on housing and consumer durable goods typical of collateralized loan contracts. The
model has a simple structure, but it captures the main features of the distribution of debt
and financial assets across households in the US economy. Households in the first-to-ninth
deciles of the wealth distribution owed 73.0 percent of total household debt in 1962, and 73.4
percent in 2001. Households in the tenth decile held 54.2 percent of total financial assets in
1962 and 72.8 percent in 2001. Hence, a large fraction of households owe debt to a small
fraction of households. The model’s equilibrium resembles this in an extreme way. The
borrower owes all the debt to the saver.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารนี้ เรามุ่งเน้นการปฏิรูปสวัสดิการผลใช้เทียบทั่วไปสภาวะที่สมดุลกรอบงานสำหรับครัวเรือนกู้ยืมจากแคมป์เบลและ Hercowitz (2006) นี้การค้ารวมระหว่างตัวรักษาผู้ป่วยและผู้กู้ที่ใจร้อนกับความต้องการหุ้นในที่อยู่อาศัยและการบริโภคสินค้าคงทนของสัญญาเงินกู้ collateralized การแบบมีโครงสร้างเรียบง่าย แต่มันจับคุณสมบัติหลักของการกระจายตัวของตราสารหนี้และสินทรัพย์ทางการเงินในครัวเรือนในเศรษฐกิจสหรัฐฯ ครัวเรือนในครั้งแรกกับเก้าร้อยละ 73.0 รวมหนี้ครัวเรือนในปี 1962 และ 73.4 หนี้ deciles ของการกระจายรายได้เปอร์เซ็นต์ในปี 2001 ครัวเรือนใน decile สิบจัดขึ้นร้อยละ 54.2 ของสินทรัพย์ทางการเงินรวมในปี 1962 และร้อย ละ 72.8 ในปี 2001 ด้วยเหตุนี้ ส่วนใหญ่ของครัวเรือนเป็นหนี้หนี้ขนาดเล็กส่วนของครัวเรือน แบบจำลองสมดุลคล้ายกับนี้อย่างยิ่ง การผู้กู้ค้างชำระหนี้ทั้งหมดเพื่อการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เรามุ่งเน้นไปที่ผลกระทบสวัสดิการการปฏิรูปโดยใช้การสอบเทียบดุลยภาพทั่วไป
กรอบการทำงานสำหรับการกู้ยืมเงินที่ใช้ในครัวเรือนจากแคมป์เบลและ Hercowitz (2006) นี้
รวมการค้าระหว่างรักษาผู้ป่วยและผู้กู้หมดความอดทนกับความต้องการส่วนของ
ที่อยู่อาศัยและผู้บริโภคสินค้าคงทนโดยทั่วไปของสัญญาเงินกู้ค้ำประกัน
รูปแบบมีโครงสร้างที่เรียบง่าย แต่มันจับคุณสมบัติหลักของการกระจายตัวของหนี้
และสินทรัพย์ทางการเงินทั่วครัวเรือนในเศรษฐกิจสหรัฐฯ ผู้ประกอบการในครั้งแรกเพื่อที่เก้า
deciles ของการกระจายความมั่งคั่งเป็นหนี้ร้อยละ 73.0 ของหนี้ของครัวเรือนทั้งหมดในปี 1962 และ 73.4
เปอร์เซ็นต์ในปี 2001 ผู้ประกอบการในช่วงชั้นที่สิบที่จัดขึ้นเป็นร้อยละ 54.2 ของสินทรัพย์ทางการเงินรวมใน
ปี ค.ศ. 1962 และร้อยละ 72.8 ในปี 2001 ดังนั้น , ส่วนใหญ่ของผู้ประกอบการเป็นหนี้หนี้ที่มีขนาดเล็ก
ส่วนของผู้ประกอบการ สมดุลของแบบจำลองลักษณะนี้ในทางที่รุนแรง
ผู้กู้ค้างชำระหนี้ทั้งหมดที่จะประหยัด