Physical activity and diet did not

Physical activity and diet did not change over the study duration. The mean number of days during
which the supplement was taken was significantly lower for spirulina than for soya beans (44.8 ± 19.1
versus 59.4 ± 1.5 days, p = 0.005). This could be explained by the fact that all subjects on spirulina as
opposed to none on soya bean complained about the taste, saying that it was not palatable. This
difference in taste could account for the significantly lower compliance demonstrated in the spirulina
group and partly for the number of losses to follow up observed (65% follow up rate in spirulina
versus 100% follow up rate in soya beans). But despite the loss to follow up and lower number of days
of intake registered in the spirulina group (45 days), the effect on insulin sensitivity was significant.
This mean duration of 45 days is similar to the duration of spirulina intake in a Mexican study done to
assess the impact of spirulina on blood pressure [18]. However, we recommend that future studies
should use spirulina forms which are more palatable to improve compliance.
After randomisation, the spirulina and soya bean groups were comparable for all anthropometric
and biological parameters that were measured (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมทางกายภาพและอาหารไม่ได้เปลี่ยนไปในช่วงการศึกษา หมายถึงจำนวนวันระหว่างซึ่งอาหารเสริมที่ถูกนำมาเป็นต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญในสาหร่ายเกลียวทองกว่าสำหรับถั่ว (44.8 ± 19.1เมื่อเทียบกับ 59.4 ± 1.5 วัน p = 0.005) นี้สามารถอธิบายความจริงที่ว่า ทุกหัวข้อในสาหร่ายเกลียวทองเป็นตรงข้ามไม่ มีในถั่วเหลืองถั่วแนะนำเกี่ยวกับรสชาติ บอกว่า ไม่อร่อย นี้ความแตกต่างในรสชาติสามารถบัญชีสำหรับการปฏิบัติตามอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าที่แสดงในสาหร่ายเกลียวทองกลุ่ม และบางส่วน ในจำนวนขาดทุนค่าสังเกต (65% ติดตามในสาหร่ายเกลียวทองเมื่อเทียบกับ 100% ตามค่าอัตราถั่ว) แต่แม้ มีการสูญเสียขึ้น และลดจำนวนวันผลความไวของอินซูลินไม่สำคัญของบริโภคที่ลงทะเบียนในกลุ่มสาหร่ายเกลียวทอง (45 วัน),ระยะเวลา 45 วันนี้หมายความว่ามีลักษณะคล้ายกับระยะเวลาการบริโภคสาหร่ายเกลียวทองในการศึกษาเม็กซิกันที่ทำประเมินผลกระทบของสาหร่ายเกลียวทองในความดันโลหิต [18] อย่างไรก็ตาม เราแนะนำว่า อนาคตศึกษาควรใช้รูปแบบของสาหร่ายเกลียวทองซึ่งพอใจมากขึ้นเพื่อปรับปรุงการปฏิบัติตามกฎระเบียบหลังจาก randomisation กลุ่มถั่วเหลืองและสาหร่ายเกลียวทองได้เปรียบทั้งหมด anthropometricและชีวภาพพารามิเตอร์ที่วัด (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกกำลังกายและการรับประทานอาหารที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตลอดระยะเวลาการศึกษา จำนวนเฉลี่ยของวันในช่วง
ที่ถูกนำมาเสริมอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าสำหรับสาหร่ายกว่าเมล็ดถั่วเหลือง (44.8 ± 19.1
เมื่อเทียบกับ 59.4 ± 1.5 วัน, p = 0.005) ซึ่งอาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าทุกวิชาในสาหร่ายเกลียวทองเป็น
ตรงข้ามกับใครในถั่วเหลืองบ่นเรื่องรสชาติที่บอกว่ามันไม่ได้เป็นที่พอใจ นี้
ความแตกต่างในรสชาติอาจบัญชีสำหรับการปฏิบัติตามอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงแสดงให้เห็นในสาหร่าย
กลุ่มและอีกส่วนหนึ่งสำหรับจำนวนของการสูญเสียที่จะติดตามสังเกต (65% ตามอัตราในสาหร่ายเกลียวทอง
100% เมื่อเทียบกับการติดตามอัตราถั่วเหลือง) แต่แม้จะมีการสูญเสียที่จะติดตามและจำนวนที่ต่ำกว่าของวันที่
ของการบริโภคลงทะเบียนในกลุ่มสาหร่ายเกลียวทอง (45 วัน), ผลกระทบต่อความไวของอินซูลินอย่างมีนัยสำคัญ.
นี้หมายความว่าระยะเวลา 45 วันมีความคล้ายคลึงกับระยะเวลาของการบริโภคสาหร่ายในการศึกษาเม็กซิกัน ทำเพื่อ
ประเมินผลกระทบของสาหร่ายเกลียวทองต่อความดันโลหิต [18] แต่เราขอแนะนำว่าการศึกษาในอนาคต
ควรใช้รูปแบบสาหร่ายเกลียวทองซึ่งเป็นที่พอใจมากขึ้นในการปรับปรุงการปฏิบัติตาม.
หลังจากการสุ่มกลุ่มสาหร่ายและถั่วเหลืองถูกเปรียบเทียบสัดส่วนของร่างกายสำหรับทุก
พารามิเตอร์และชีวภาพที่ถูกวัด (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมทางกายและอาหารไม่ได้เปลี่ยนการศึกษาระยะเวลา ค่าเฉลี่ยจำนวนวันระหว่าง
ซึ่งเสริมถูกลดลงสำหรับสาหร่ายกว่าเมล็ดถั่วเหลือง ( 44.8 ± 19.1
เมื่อเทียบกับร้อยละ± 1.5 วัน , p = 0.005 ) นี้สามารถอธิบายได้โดยความจริงที่ว่าทุกวิชาในสาหร่ายเกลียวทองเป็น
นอกคอกไม่มีบนถั่วเหลืองบ่นเรื่องรสชาติว่ามันไม่เป็นที่พอใจความแตกต่างนี้
ในรสชาติอาจบัญชีสำหรับลดลงตามแสดงในกลุ่มสาหร่าย
และบางส่วนสำหรับจำนวนของการสูญเสียการติดตามสังเกต ( 65 % ตามอัตราในสาหร่ายเกลียวทอง
เมื่อเทียบกับ 100 % ตามอัตราในเมล็ดถั่วเหลือง ) แต่แม้จะมีการสูญเสียการติดตามและลดตัวเลขของวัน
รับจดทะเบียนในกลุ่มสาหร่าย ( 45 วัน )ผลกระทบต่อความไวของอินซูลินที่มีนัยสำคัญ .
นี้หมายถึงระยะเวลา 45 วัน คล้ายกับเวลาของสาหร่ายที่ได้รับการศึกษาเม็กซิกันทำ

การประเมินผลกระทบของสาหร่ายเกลียวทองในความดันโลหิต [ 18 ] อย่างไรก็ตาม เราขอแนะนําว่า
การศึกษาในอนาคตควรใช้สาหร่ายรูปแบบซึ่งมีแซบปรับปรุงการปฏิบัติตาม หลังจาก randomisation
,ที่สาหร่ายเกลียวทองและถั่วเหลืองถั่วกลุ่มใกล้เคียงกันทุกสัดส่วน
และพารามิเตอร์ทางชีวภาพที่ถูกวัด ( ตารางที่ 2 )