Marketeers primarily classify manga

Marketeers primarily classify manga by the age and gender of the target readership.In particular, books and magazines sold to boys (shōnen) and girls (shōjo) have distinctive cover-art, and most bookstores place them on different shelves. Due to cross-readership, consumer response is not limited by demographics. For example, male readers may subscribe to a series intended for female readers, and so on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marketeers จัดประเภทการ์ตูน โดยอายุและเพศของผู้อ่านเป้าหมายเป็นหลักโดยเฉพาะ หนังสือและนิตยสารขายเด็กผู้ชาย (โชเน็น) และผู้หญิง (โชโจะ) มีปกโดดเด่น และส่วนใหญ่ยังวางไว้บนชั้นวางต่าง ๆ เนื่องจากขนผู้อ่าน ผู้บริโภคตอบสนองไม่ได้ถูกจำกัดข้อมูลประชากร ตัวอย่าง อ่านชายอาจสมัครสมาชิกสำหรับผู้อ่านหญิง ชุด และอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

marketeers หลักจัดมังงะตามอายุและเพศของเป้าหมาย readership.In โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือและนิตยสารขายให้กับเด็กผู้ชาย (shōnen) และหญิง (shōjo) มีความโดดเด่นครอบคลุมศิลปะและร้านหนังสือส่วนใหญ่วางไว้บนชั้นวางที่แตกต่างกัน เนื่องจากการข้ามผู้อ่านการตอบสนองของผู้บริโภคไม่ได้ถูก จำกัด โดยกลุ่มผู้เข้าชม ตัวอย่างเช่นผู้อ่านเพศชายอาจจะสมัครเป็นสมาชิกชุดที่มีไว้สำหรับผู้อ่านหญิงและอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตลาดเป็นหลัก แบ่งประเภทการ์ตูน โดยอายุและเพศของกลุ่มเป้าหมาย โดยเฉพาะหนังสือและนิตยสารที่ขายให้เด็ก ( โชเน็ง ) และหญิง ( SH โฮโจ ) มีภาพปกที่โดดเด่นและร้านหนังสือส่วนใหญ่วางไว้บนชั้นวางที่แตกต่างกัน เนื่องจากการข้ามผู้อ่านการตอบสนองผู้บริโภคจะไม่ จำกัด โดยสถิติ ตัวอย่างเช่นผู้อ่านเพศชายอาจสมัครชุดไว้สำหรับผู้อ่านผู้หญิงและอื่น ๆ