Thailand's transportation system is

Thailand's transportation system is not fully developed, but it is growing rapidly. Owned and operated by the government, the railways, consisting in 2002 of 4,071 km (2,530 mi) of track, radiate from Bangkok to Malaysia in the south, to the Cambodian border in the east, to Ubon Ratchathani and Nong Khai in the northeast, and to Chiang Mai in the north.

The highway system, significantly expanded during the 1960s and 1970s, serves many areas inaccessible to railway. In 2001 there were 64,600 km (40,142 mi) of roadway, including 62,985 km (39,139 mi) of paved road. Modern two-lane highways now connect Bangkok with the rest of the country. In 2000, registered motor vehicles totaled 4,667,700, including 1,529,000 passenger cars.

Waterways, both river and canal, are Thailand's most important means of inland transport; they carry much of the nation's bulk freight over a network of some 4,000 km (2,500 mi). The Chao Phraya River with its tributaries is the main traffic artery, and Bangkok is its focal point. The modern port of Bangkok at Klong Toey is the chief port for international shipping. Lying some 40 km (25 mi) inland from the sea, its harbor is navigable for vessels up to 10,000 tons, but constant dredging of the Chao Phraya is necessary. To relieve the congestion at Klong Toey, a new modern port was being developed at Sattahip, a former US naval base, and new seaports at Laem Chabang and Hap Ta Phut. Phuket Harbor in southern Thailand has been improved to accommodate 15,000-ton cargo ships. An extensive shipping service also exists along the Gulf of Thailand, and a small Thai merchant fleet plies between local and neighboring ports. In 2002, there were 297 oceangoing vessels of more than 1,000 gross tons in the Thai merchant fleet (up from only 80 in 1986), totaling 1,616,314 GRT.

Since the end of World War II, Bangkok has become an important center of international aviation. In 2001 there were 110 airports, of which 62 had paved runways. Principal airports include Bangkok International at Bangkok, Chiang Mai, Hat Yai at Haadyai, and Phuket International at Phuket. The government-owned Thai Airways International and Thai Airways Co. handle international and domestic air traffic, respectively. In 2001, scheduled airline traffic carried 17,392,100 passengers and 1,699 million ton-km (1,055 million ton-mi) of freight.



Read more: http://www.nationsencyclopedia.com/Asia-and-Oceania/Thailand-TRANSPORTATION.html#ixzz3mMN44XEJ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบขนส่งของไทยจะไม่พัฒนาขึ้นเต็ม แต่จะมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว เป็นเจ้าของ และดำเนินการ โดยรัฐบาล รถไฟ ประกอบใน 2002 4,071 กิโลเมตร (2,530 mi) แทร็ค แผ่จากกรุงเทพฯ ไปมาเลเซียในภาคใต้ ชายแดนกัมพูชาในภาคตะวันออก อุบลราชธานีและหนองคายในภาคอีสาน และเชียงใหม่ในภาคเหนือระบบทางหลวง ขยายอย่างมากในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 รองรับหลายพื้นที่การรถไฟ ในปี 2544 มี 64,600 กิโลเมตร (40,142 mi) ของถนน รวม 62,985 กิโลเมตร (39,139 mi) ของการประปา สมัยสองเลนทางหลวงเชื่อมต่อกรุงเทพฯ กับส่วนเหลือของประเทศขณะนี้ ใน 2000 คันจดทะเบียนรวม 4,667,700 รวมถึงรถยนต์ 1,529,000การบ้าน แม่น้ำและคลอง จะหมายความว่าสำคัญที่สุดของประเทศไทยการขนส่งในประเทศ พวกเขาดำเนินการมากของการขนส่งของประเทศจำนวนมากเครือข่ายบาง 4000 กม. (2500 mi) แม่น้ำเจ้าพระยากับสายเป็นหลอดเลือดหลักจราจร และกรุงเทพมหานครเป็นจุดเด่น ในสมัยท่าเรือกรุงเทพที่คลองเตยเป็นท่าเรือสำคัญสำหรับประเทศ นอนในบาง 40 กม. (25 mi) จากทะเล ท่าของเป็น navigable สำหรับเรือถึง 10000 แต่ dredging เจ้าพระยาคงจะจำ บรรเทาแออัดที่คลองเตย พอร์ตสมัยใหม่ได้ถูกพัฒนาที่สัตหีบ ฐานทัพเรือสหรัฐฯ อดีต และรเปอร์ใหม่ที่แหลมฉบังและหาบตาพุด ท่าเรือภูเก็ตในประเทศไทยมีการปรับปรุงเพื่อรองรับเรือบรรทุกสินค้า 15000 ตัน มีบริการจัดส่งอย่างละเอียดยังอยู่ตามอ่าวไทย และกองเรือพาณิชย์ไทยเล็ก plies ระหว่างท้องถิ่น และใกล้เคียงพอร์ต ใน 2002 มีเรือ oceangoing 297 ของตันรวมกว่า 1000 ในเรือพาณิชย์ไทย (ขึ้นจากเพียง 80 ในปี 1986), รวมจีอาร์ที 1,616,314ตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง กรุงเทพมหานครได้กลายเป็น การบินระหว่างประเทศที่สำคัญแห่ง ในปีค.ศ. 2001 มีท่าอากาศยาน 110 ที่ 62 มีปูรันเวย์ สนามบินหลักรวมนานาชาติกรุงเทพในกรุงเทพมหานคร เชียงใหม่ หาดใหญ่ที่หาดใหญ่ และนานาชาติภูเก็ตที่ภูเก็ต รัฐบาลเป็นเจ้าของการบินไทยและ บริษัทการบินไทยจัดการจราจรทางอากาศภายในประเทศ และต่างประเทศ ตามลำดับ ในปีค.ศ. 2001 สายการบินตามกำหนดการจราจรทำผู้โดยสาร 17,392,100 และ 1,699 ล้านตันกิโลเมตร (1,055 ล้านตัน-mi) ค่าขนส่งอ่านเพิ่มเติม: http://www.nationsencyclopedia.com/Asia-and-Oceania/Thailand-TRANSPORTATION.html#ixzz3mMN44XEJ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบการขนส่งของไทยไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ แต่ก็มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว ที่เป็นเจ้าของและดำเนินการโดยรัฐบาลรถไฟประกอบด้วยในปี 2002 ของ 4,071 กิโลเมตร (2,530 ไมล์) ติดตามแผ่จากกรุงเทพฯไปยังประเทศมาเลเซียในภาคใต้ไปยังชายแดนกัมพูชาในภาคอีสาน, อุบลราชธานีและหนองคายในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และเชียงใหม่ในภาคเหนือ. ระบบทางหลวงขยายอย่างมีนัยสำคัญในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ทำหน้าที่หลายพื้นที่ไม่สามารถเข้าถึงรถไฟ ในปี 2001 มี 64,600 กิโลเมตร (40,142 ไมล์) ของถนนรวมถึง 62,985 กิโลเมตร (39,139 ไมล์) ถนนลาดยาง โมเดิร์นทางหลวงสองเลนในขณะนี้เชื่อมต่อกรุงเทพฯกับส่วนที่เหลือของประเทศ ในปี 2000 ยานยนต์ที่จดทะเบียนรวมทั้งสิ้น 4,667,700 รวมทั้งรถยนต์นั่ง 1,529,000. น้ำทั้งแม่น้ำและคลองเป็นวิธีที่สำคัญที่สุดของไทยในการขนส่งภายในประเทศ; พวกเขาดำเนินการมากของการขนส่งสินค้าจำนวนมากของประเทศผ่านเครือข่ายของบางส่วน 4,000 กิโลเมตร (2,500 ไมล์) แม่น้ำเจ้าพระยากับแม่น้ำสาขาของมันคือเส้นทางการจราจรหลักและกรุงเทพฯเป็นจุดโฟกัส พอร์ตที่ทันสมัยของกรุงเทพฯคลองเตยเป็นพอร์ตหัวหน้าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศ โกหก 40 กิโลเมตร (25 ไมล์) จากทะเลท่าเรือนำร่องสำหรับเรือถึง 10,000 ตัน แต่คงที่ของการขุดลอกแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นสิ่งที่จำเป็น เพื่อลดความแออัดที่คลองเตยซึ่งเป็นท่าเรือที่ทันสมัยใหม่ที่ได้รับการพัฒนาที่สัตหีบอดีตฐานทัพเรือสหรัฐและท่าเรือใหม่ที่แหลมฉบังและมาบตาพุด Hap ภูเก็ตฮาร์เบอร์ในภาคใต้ของประเทศไทยได้รับการปรับปรุงเพื่อรองรับเรือบรรทุกสินค้า 15,000 ตัน บริการจัดส่งสินค้าที่กว้างขวางยังมีอยู่ตามแนวอ่าวไทยและกองเรือพาณิชย์ไทยขนาดเล็ก plies ระหว่างพอร์ตท้องถิ่นและใกล้เคียง ในปี 2002 มี 297 oceangoing เรือกว่า 1,000 ตันกรอสในกองเรือพาณิชย์ไทย (เพิ่มขึ้นจากเพียง 80 ในปี 1986) รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 1,616,314 จี. นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองกรุงเทพฯได้กลายเป็นศูนย์กลางสำคัญของการบินระหว่างประเทศ ในปี 2001 มี 110 สนามบินที่ 62 มีปูรันเวย์ สนามบินหลักรวมถึงการประชุมนานาชาติกรุงเทพกรุงเทพ, เชียงใหม่, หาดใหญ่ที่หาดใหญ่และภูเก็ตภูเก็ต รัฐบาลที่เป็นเจ้าของการบินไทยและการบินไทย จำกัด จัดการจราจรทางอากาศระหว่างประเทศและภายในประเทศตามลำดับ ในปี 2001 ซึ่งกำหนดจัดขึ้นการจราจรสายการบินดำเนินการ 17,392,100 ผู้โดยสารและ 1,699 ล้านตันกิโลเมตร (1,055 ล้านตันไมล์) ของการขนส่ง. อ่านเพิ่มเติม: http://www.nationsencyclopedia.com/Asia-and-Oceania/Thailand-TRANSPORTATION.html# ixzz3mMN44XEJ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการขนส่งของไทยยังไม่พัฒนาเต็มที่ แต่ก็มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว เป็นเจ้าของและดำเนินการโดยรัฐบาล การรถไฟ ซึ่งในปี 2002 4071 km ( 2530 มิ ) ติดตามแผ่จากกรุงเทพฯไปมาเลเซียในภาคใต้ , ชายแดนเขมรในภาคตะวันออก , อุบลราชธานี และหนองคาย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และเชียงใหม่ในภาคเหนือ .

ระบบทางหลวงการขยายอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , ให้บริการหลายพื้นที่ไม่สามารถเข้าถึงได้กับรถไฟ ในปี 2001 มี 64600 km ( 40142 มิ ) ของถนน รวมทั้ง 62985 km ( 39139 มิ ) ปูถนน โมเดิร์น 2 เลนทางหลวงตอนนี้เชื่อมกรุงเทพฯกับส่วนที่เหลือของประเทศ ใน 2000 , ยานยนต์ที่จดทะเบียนมี 4667700 รวมทั้ง 1529000 ผู้โดยสารรถยนต์

น้ำทั้งแม่น้ำและคลอง- สำคัญที่สุด หมายความว่า ของการขนส่ง พวกเขาถือมากของการขนส่งขนาดใหญ่ของประเทศผ่านเครือข่ายบาง 4000 กม. ( 2 , 500 มิ ) แม่น้ำเจ้าพระยากับแควเป็นหลอดเลือดจราจรหลัก และกรุงเทพมหานครเป็นจุดโฟกัสของ พอร์ตที่ทันสมัยของกรุงเทพฯที่คลองเตยเป็นพอร์ตที่หัวหน้าสำหรับการขนส่งสินค้าระหว่างประเทศ โกหกบาง 40 กิโลเมตร ( 25 ไมล์ ) ภายในประเทศจากทะเลเป็นท่าเรือของเรือเดินเรือได้ถึง 10 , 000 ตัน แต่คงลอกของเจ้าพระยา เป็นสิ่งที่จำเป็น เพื่อบรรเทาความแออัดที่คลองเตย ท่าเรือที่ทันสมัยใหม่ถูกพัฒนาขึ้นที่ฐานทัพเรือสัตหีบ อดีตเราและท่าเรือใหม่ที่แหลมฉบัง มาบตาพุด และแฮป . ภูเก็ตท่าเรือในภาคใต้ของประเทศไทยได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อรองรับ 15 , 000 ตัน บรรทุกเรือบริการจัดส่งอย่างละเอียดยังมีอยู่ตามแนวชายฝั่งทะเลอ่าวไทย และมีขนาดเล็ก พ่อค้าไทย plies ระหว่างพอร์ตท้องถิ่นและใกล้เคียง ในปี 2002 มีคน oceangoing มากกว่า 1 , 000 ตันกรอสของเรือในกองเรือพาณิชย์ไทย ( เพิ่มขึ้นจากเพียง 80 ในปี 1986 ) รวม 1616314 เกิด

ตั้งแต่ปลายสงครามโลกครั้งที่สอง กรุงเทพฯได้กลายเป็นศูนย์กลางที่สำคัญของการบินระหว่างประเทศในปี 2001 มี 110 ท่าอากาศยาน ซึ่ง 62 ได้ปูสะพาน ท่าอากาศยานหลัก ได้แก่ กรุงเทพฯ นานาชาติ กรุงเทพ เชียงใหม่ หาดใหญ่ ที่หาดใหญ่และภูเก็ต อินเตอร์เนชั่นแนล ที่ภูเก็ต รัฐบาล - เจ้าของบริษัท การบินไทยและสายการบินไทยภายในประเทศและต่างประเทศบริษัทจัดการการจราจรทางอากาศ ตามลำดับ ในปี 2001 , การจราจรการกำหนดสายการบิน 17392100 ผู้โดยสารและ 1699 ล้านตันกิโลเมตร ( 100 ล้านตัน มิ ) สินค้า



อ่านเพิ่มเติม : http : / / www.nationsencyclopedia . com / เอเชียและโอเชียเนีย / HTML # ixzz3mmn44xej ไทยขนส่ง