Histological study of pancreas reve

Histological study of pancreas revealed that endocrine tissues in both groups of normoglycemic rats formed the islets of Langerhans, which were scattered throughout the pancreatic tissues. They accounted for about 10% of all pancreatic tissues. β-cells (insulinsecreting cells) were found in the central region of the islets, while α–cells (glucagon-secreting cells) were found at the peripheral region (Fig 2 A and B). Severe destruction of β-cells was found in the diabetic rats. Only a small area of islets of Langerhans were present and both β- and α–cells could rarely be seen. Pyknotic nuclei were detected in some β-cells (Fig 2C). The islets of Langerhans of the diabetic rats treated with T. laurifolia extract were larger than the untreated group and more β-cells were also found (Fig 2 D). The numbers of islets of Langerhans in the normoglycemic groups were, however, higher than those of treated and untreated diabetic groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาเนื้อเยื่อวิทยาของตับอ่อนเปิดเผยว่า ต่อมเนื้อเยื่อในกลุ่มของ normoglycemic หนูเกิดเกอร์ฮานส์ของเกาะ ซึ่งกระจัดกระจายทั่วเนื้อเยื่อตับอ่อน พวกเขาคิดเป็นประมาณ 10% ของเนื้อเยื่อตับอ่อนทั้งหมด Βเซลล์ (เซลล์ insulinsecreting) พบในภาคกลางของเกาะ ในขณะที่α – เซลล์ (เซลล์ที่ซ่อนกลูคากอน) ในภูมิภาคต่อพ่วง (รูปที่ 2 A และ B) ทำลายอย่างรุนแรงของβ-เซลล์พบในหนูเบาหวาน เฉพาะพื้นที่ขนาดเล็กของเกาะแก่งของเกอร์ฮานส์มีอยู่ และไม่ค่อยจะเห็นทั้งβ และα-เซลล์ นิวเคลียสของ Pyknotic พบในบางβ-เซลล์ (รูปที่ 2C) เกอร์ฮานส์ของการเกาะของหนูเบาหวานที่รักษา ด้วยสารสกัดจากรางจืด T. มีขนาดใหญ่กว่ากลุ่มได้รับการรักษา และยังพบเพิ่มเติมβ-เซลล์ (รูปที่ 2 D) หมายเลขของเกอร์ฮานส์ของเกาะแก่งใน normoglycemic กลุ่มได้ อย่างไรก็ตาม รวมสูงกว่าผู้ที่ไม่ผ่านการบำบัด และรักษาโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาทางจุลกายวิภาคของตับอ่อนเปิดเผยว่าเนื้อเยื่อต่อมไร้ท่อในทั้งสองกลุ่มของหนู normoglycemic รูปแบบของเกาะเล็กเกาะน้อย Langerhans ซึ่งกระจัดกระจายอยู่ทั่วเนื้อเยื่อตับอ่อน พวกเขาคิดเป็นประมาณ 10% ของเนื้อเยื่อตับอ่อนทั้งหมด β-เซลล์ (insulinsecreting เซลล์) พบในเขตภาคกลางของเกาะเล็กเกาะน้อยในขณะที่αเซลล์ (เซลล์ glucagon-หลั่ง) ถูกพบในภูมิภาคต่อพ่วง (รูปที่ 2 A และ B) ถูกทำลายอย่างรุนแรงβ-เซลล์ถูกพบในหนูเบาหวาน เพียงพื้นที่เล็ก ๆ ของเกาะแก่งของ Langerhans อยู่ในปัจจุบันและทั้งสองβ-และαเซลล์อาจไม่ค่อยจะเห็น นิวเคลียส Pyknotic ถูกตรวจพบในบางβ-เซลล์ (รูป 2C) เกาะเล็กเกาะน้อยของ Langerhans ของหนูเบาหวานได้รับการรักษาด้วยสารสกัดจาก T. laurifolia มีขนาดใหญ่กว่ากลุ่มที่ได้รับการรักษาและอื่น ๆ β-เซลล์นอกจากนี้ยังพบ (รูปที่ 2 D) ตัวเลขของเกาะแก่งของ Langerhans ในกลุ่ม normoglycemic อย่างไรสูงกว่าได้รับการรักษาและได้รับการรักษากลุ่มผู้ป่วยโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการศึกษาพบว่าเนื้อเยื่อตับอ่อนต่อมไร้ท่อในทั้งสองกลุ่มของหนู normoglycemic เกิดเกาะแก่งของ แลงเกอร์ นส์ ซึ่งมีกระจายอยู่ทั่วเนื้อเยื่อตับอ่อน พวกเขาคิดเป็นประมาณ 10% ของเนื้อเยื่อตับอ่อนทั้งหมด บีตา - เซลล์ ( เซลล์ insulinsecreting ) พบในภาคกลางของเกาะเล็กเกาะน้อย ในขณะที่α–เซลล์ ( เซลล์หลั่ง glucagon ) พบในเขตรอบนอก ( ตารางที่ 2 และ B ) การทำลายรุนแรงของบีตา - เซลล์ที่พบในหนูเบาหวาน เพียงพื้นที่เล็ก ๆของเกาะเล็กเกาะน้อยของแลงเกอร์ นส์เป็นปัจจุบันและทั้งบีตา - α–เซลล์อาจจะไม่ค่อยเห็น การสลายตัวของนิวเคลียส พบว่าบีตา - บางเซลล์ ( ตารางที่ 2 ) เกาะเล็กเกาะน้อยของแลงเกอร์ นส์ของหนูเบาหวานที่ได้รับการรักษาด้วยสารสกัดทีกระจกตามากกว่ากลุ่มสารบีตา - เซลล์มากขึ้นและยังพบ ( รูปที่ 2 ) ตัวเลขของเกาะเล็กเกาะน้อยของแลงเกอร์ นส์ในกลุ่ม normoglycemic , อย่างไรก็ตาม , สูงกว่าการรักษาและกลุ่มเบาหวานดิบ