these events.¶ 17 However, the plai

these events.

¶ 17 However, the plaintiff is here seeking damages for torture. Clearly, he can not bring such an action in Iran, given the facts alleged. Given this reality, I do not feel it appropriate to decide this case on conflicts rules alone. It may be that the Canadian courts will modify the rules on jurisdiction and forum non conveniens where an action for damages for torture is brought with respect to events outside the forum. Therefore, I turn to the issue of state immunity.

The State Immunity Act

¶ 18 Historically, in accordance with customary international law, foreign states were granted absolute immunity from proceedings in the courts of other states. This practice was founded on principles of sovereign equality of states and non -interference of states in the internal affairs of another state. However, over the course of the last century, as certain exceptions developed, the doctrine of restrictive immunity has replaced absolute immunity. Section 3 of the Canadian State Immunity Act makes this clear. Essentially, foreign states are immune from civil suits in Canadian courts, unless one of the exceptions in the Act applies, or the state waives its immunity (s. 4). However, the number of exceptions to immunity is limited in the Act. Most notable in the Canadian legislation are the commercial activity exception found in s. 5 and the tort exception in s. 6.

¶ 19 The plaintiff also seeks to invoke s. 18, dealing with penal proceedings. Section 18 of the Act states, "This Act does not apply to criminal proceedings or proceedings in the nature of criminal proceedings". The plaintiff argues that because he seeks punitive damages, as well as compensatory damages, this is a proceeding in the nature of criminal proceedings, and s. 18 applies.

¶ 20 Such a characterization of these proceedings is incorrect. Punitive damages are a civil remedy which can be awarded to deter conduct of the defendant that is "so malicious, oppressive and high - handed that it offends the court's sense of decency" (Hill v. Church of Scientology of Toronto, [1995] 2
S.C.R. 1130 at paragraph 196). However, Cory J. went on to say that while the purpose of punitive damages is to deter the defendant and others from acting in this manner, punitive damages should only be awarded where the combined award of general and aggravated damages would be insufficient to achieve the goals of punishment and deterrence.

¶ 21 Thus, the punitive damage claim can only be determined after a finding of civil liability and a determination of the compensatory damages. Therefore, despite the deterrent aspect of punitive damages, they remain a remedy in a civil proceeding. The possibility that they may ultimately be awarded does not change the character of those proceedings. Therefore, s. 18 has no application here.

The Commercial Activity Exception

¶ 22 The commercial activity exception arose as a response to the increasing participation of states in the marketplace. Essentially, states continue to accord immunity in civil proceedings to foreign states provided that the acts to which the proceedings relate are an exercise of sovereign authority (acta iure imperii). Immunity is not accorded when the act of the foreign state is characterized as private or commercial (acta iure gestionis).

¶ 23 Section 6 of the Canadian Act sets out the exception for commercial activity:


A foreign state is not immune from the jurisdiction of a court in any proceedings that relate to any commercial activity of the foreign state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุการณ์เหล่านี้ถัด 17 อย่างไรก็ตาม โจทก์จะไม่หายสำหรับทรมานที่นี่ ชัดเจน เขาสามารถนำการดำเนินการในอิหร่าน ให้ข้อเท็จจริงที่ถูกกล่าวหา ได้รับความเป็นจริงนี้ ไม่รู้สึกว่ามันเหมาะสมกับการตัดสินใจกรณีนี้กฎข้อขัดแย้งเพียงอย่างเดียว มันอาจจะที่ศาลแคนาดาจะแก้ไขกฎบน conveniens ไม่ใช่อำนาจและเวทีที่นำการดำเนินการสำหรับความเสียหายสำหรับทรมานกับเหตุการณ์ภายนอกฟอรั่ม ดังนั้น ฉันเปิดการออกรัฐภูมิคุ้มกันพระราชบัญญัติรัฐภูมิคุ้มกันถัด 18 ประวัติ ตามกฎหมายระหว่างประเทศจารีตประเพณี อเมริกาต่างได้รับภูมิคุ้มกันแน่นอนจากตอนในศาลของรัฐอื่น ๆ แบบฝึกหัดนี้ถูกก่อตั้งขึ้นบนหลักการอธิปไตยความเสมอภาคของรัฐ และไม่ ใช่ - การแทรกแซงของรัฐในกิจการภายในของรัฐอื่น อย่างไรก็ตาม ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา เป็นข้อยกเว้นบางพัฒนา หลักคำสอนของภูมิคุ้มกันเข้มงวดแทนภูมิคุ้มกันแน่นอน หมวดที่ 3 พระราชบัญญัติแคนาดารัฐภูมิคุ้มกันนี้ทำให้ชัดเจน หลัก อเมริกาต่างมีภูมิคุ้มกันจากชุดแพ่งในศาลแคนาดา เว้นแต่ข้อยกเว้นในการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งใช้ หรือรัฐยกเว้นของภูมิคุ้มกัน (s. 4) อย่างไรก็ตาม จำนวนข้อยกเว้นของภูมิคุ้มกันถูกจำกัดในการกระทำ มรกในกฎหมายแคนาดาได้ยกเว้นกิจกรรมทางการค้าที่พบใน s. 5 และยกเว้นสูญใน s. 6ถัด 19 โจทก์พยายามเรียก s. 18 จัดการกับตอนอาญา ส่วน 18 พระราชบัญญัติระบุ "พระราชบัญญัตินี้ไม่ใช้กับตอนอาชญากรรมหรือตอนในลักษณะของอาชญากรรมตอน" โจทก์จนว่า เนื่องจากเขาพยายามหาย punitive รวมทั้งชดเชยความเสียหาย นี้จะดำเนินการในลักษณะของอาชญากรรมตอน และ s. 18 ใช้ถัด 20 เช่นจำแนกเป็นของตอนนี้ไม่ถูกต้อง Punitive หายมีการแก้ประมวลกฎหมายแพ่งซึ่งสามารถรับการขัดขวางการปฏิบัติของจำเลยที่ให้อันตราย กดขี่ และสูง - มอบให้ offends ความรู้สึกของศาลแม้" (Hill v. โบสถ์ Scientology ของโตรอนโต, [1995] 2S.C.R. 1130 ที่ย่อหน้า 196) อย่างไรก็ตาม J. โคก็จะบอกว่า ในขณะที่วัตถุประสงค์ของความเสียหาย punitive ขัดขวางจำเลยและอื่น ๆ จากการทำหน้าที่ในลักษณะนี้ punitive หายควรเท่านั้นได้รับซึ่งความเสียหายทั่วไป และ aggravated รางวัลรวมจะไม่เพียงพอเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของการลงโทษและคนถัด 21 ดัง เรียกร้องความเสียหายลงโทษสามารถเท่านั้นกำหนดหลังจากค้นหาแพ่งความรับผิดชอบและความมุ่งมั่นของการชดเชยความเสียหายได้ ดังนั้น แม้ด้านเกิดของหาย punitive พวกเขาครั้งการแก้ในดำเนินการโยธา ความเป็นไปได้ที่พวกเขาอาจในที่สุดได้รับเปลี่ยนของตอนนั้น ดังนั้น s. 18 ได้ไม่มีโปรแกรมประยุกต์ที่นี่ยกเว้นกิจกรรมเชิงพาณิชย์ถัด 22 กิจกรรมพาณิชย์ข้อยกเว้นเกิดขึ้นเป็นการตอบรับการเข้าร่วมกิจกรรมเพิ่มขึ้นในตลาดอเมริกา หลัก อเมริกาต่อไปแอคคอร์ดภูมิคุ้มกันในตอนพลเมืองกับรัฐต่างประเทศได้จัดให้มีการกระทำกิตซึ่ง กระบวนการพิจารณาการออกกำลังกายของผู้มีอำนาจอธิปไตย (คตา iure imperii) ภูมิคุ้มกันไม่เป็นทรัพย์เมื่อการกระทำของรัฐต่างประเทศเป็นลักษณะส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ (คตา iure gestionis)ถัด 23 6 ส่วนพระราชบัญญัติแคนาดากำหนดข้อยกเว้นสำหรับกิจกรรมเชิงพาณิชย์:ไม่ภูมิคุ้มกันจากอำนาจศาลในตอนต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมใด ๆ ทางการค้าของรัฐต่าง รัฐต่างประเทศได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์เหล่านี้. ¶ 17 แต่โจทก์มีที่นี่ที่กำลังมองหาความเสียหายสำหรับการทรมาน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถนำการกระทำดังกล่าวในอิหร่านได้รับข้อเท็จจริงที่ถูกกล่าวหา ที่ได้รับความเป็นจริงนี้ผมไม่รู้สึกว่ามันเหมาะสมที่จะตัดสินใจในกรณีนี้ความขัดแย้งกฎเพียงอย่างเดียว อาจเป็นได้ว่าศาลแคนาดาจะปรับเปลี่ยนกฎระเบียบเกี่ยวกับเขตอำนาจและฟอรั่มที่ไม่สะดวกในการกระทำความเสียหายสำหรับการทรมานถูกนำมาด้วยความเคารพต่อเหตุการณ์ที่อยู่นอกเหนือฟอรั่ม ดังนั้นผมหันไปปัญหาของภูมิคุ้มกันรัฐ. พระราชบัญญัติภูมิคุ้มกันรัฐ¶ 18 ในอดีตตามกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศรัฐต่างประเทศได้รับภูมิคุ้มกันจากการดำเนินการที่แน่นอนในศาลของรัฐอื่น ๆ วิธีนี้ก่อตั้งขึ้นบนหลักการของความเสมอภาคอำนาจอธิปไตยของรัฐและไม่ -interference ของรัฐในกิจการภายในของรัฐอื่น อย่างไรก็ตามในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาเป็นข้อยกเว้นบางอย่างที่ได้รับการพัฒนาความเชื่อของภูมิคุ้มกัน จำกัด ได้เข้ามาแทนที่ภูมิคุ้มกันแน่นอน มาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติภูมิคุ้มกันรัฐแคนาดาทำให้เห็นได้ชัดนี้ เป็นหลักรัฐต่างประเทศมีภูมิคุ้มกันจากคดีแพ่งในศาลแคนาดาเว้นแต่หนึ่งในข้อยกเว้นในพระราชบัญญัติการสั่งหรือรัฐสละภูมิคุ้มกันของ (เอส. 4) อย่างไรก็ตามจำนวนของข้อยกเว้นภูมิคุ้มกันที่มี จำกัด ในพระราชบัญญัติ ที่โดดเด่นที่สุดในการออกกฎหมายของแคนาดามีข้อยกเว้นกิจกรรมเชิงพาณิชย์ที่พบในหน้า 5 และข้อยกเว้นการละเมิดใน S 6. ¶ 19 โจทก์ยังพยายามที่จะก่อให้เกิด S 18 ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีทางอาญา มาตรา 18 แห่งพระราชบัญญัติฯ "พระราชบัญญัตินี้ใช้ไม่ได้กับการดำเนินคดีอาญาหรือดำเนินการในลักษณะของการดำเนินคดีอาญา" โจทก์ระบุว่าเพราะเขาพยายามค่าเสียหายเชิงลงโทษเช่นเดียวกับการชดเชยความเสียหายนี้เป็นการดำเนินการในลักษณะของการดำเนินคดีอาญาและ S 18 ใช้. ¶ 20 ดังกล่าวลักษณะของการดำเนินการเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ค่าเสียหายเชิงลงโทษเป็นวิธีการรักษาทางแพ่งซึ่งจะได้รับรางวัลที่จะยับยั้งการดำเนินการของจำเลยที่เป็น "ที่เป็นอันตรายเช่นนั้นกดขี่และสูง - ส่งว่ามันละเมิดความรู้สึกของศาลของความเหมาะสม" (ฮิลล์วีโบสถ์ไซเอนโทโลของโตรอนโต, [1995] 2. S.CR 1130 วรรคที่ 196) อย่างไรก็ตามคอรีเจกล่าวต่อไปว่าว่าในขณะที่วัตถุประสงค์ของค่าสินไหมชดเชยคือการยับยั้งการจำเลยและอื่น ๆ จากการแสดงในลักษณะนี้ค่าสินไหมชดเชยควรจะได้รับรางวัลที่ได้รับรางวัลรวมของความเสียหายทั่วไปและกำเริบจะไม่เพียงพอที่จะประสบความสำเร็จ เป้าหมายของการลงโทษและการป้องปราม. ¶ 21 ดังนั้นการเรียกร้องความเสียหายลงโทษสามารถกำหนดเท่านั้นหลังจากการค้นพบของความรับผิดทางแพ่งและการกำหนดค่าชดเชยความเสียหาย ดังนั้นแม้จะมีอุปสรรคด้านของค่าสินไหมชดเชยที่พวกเขายังคงเป็นวิธีการรักษาในการดำเนินการทางแพ่ง ความเป็นไปได้ที่พวกเขาในที่สุดอาจจะได้รับรางวัลไม่สามารถเปลี่ยนแปลงลักษณะของการดำเนินการเหล่านั้น ดังนั้น s 18 มีโปรแกรมที่นี่. ยกเว้นกิจกรรมเชิงพาณิชย์¶ 22 ยกเว้นกิจกรรมทางการค้าที่เกิดขึ้นในขณะที่การตอบสนองต่อการมีส่วนร่วมที่เพิ่มขึ้นของรัฐที่อยู่ในตลาด โดยพื้นฐานแล้วรัฐยังคงสอดคล้องภูมิคุ้มกันในการดำเนินคดีทางแพ่งกับรัฐต่างประเทศมีเงื่อนไขว่าการกระทำที่ดำเนินการตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องมีการออกกำลังกายของผู้มีอำนาจอธิปไตย (แอกสงวน imperii) ภูมิคุ้มกันจะไม่สอดคล้องเมื่อการกระทำของรัฐต่างประเทศที่มีลักษณะเป็นส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ (แอกสงวน gestionis). ¶ 23 มาตรา 6 แห่งพระราชบัญญัติแคนาดากำหนดข้อยกเว้นสำหรับกิจกรรมเชิงพาณิชย์: รัฐต่างประเทศไม่ได้เป็นภูมิคุ้มกันจากอำนาจของ ศาลในการดำเนินการใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมเชิงพาณิชย์ใด ๆ ของรัฐต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์เหล่านี้

¶ 17 แต่โจทก์มาแสวงหาความเสียหายสำหรับการทรมาน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถพา เช่น ปฏิบัติการในอิหร่าน ให้ข้อเท็จจริงที่ถูกกล่าวหาว่าเป็น . ให้ความจริงนี้ได้ ผมไม่ได้รู้สึกว่ามันเหมาะสมที่จะตัดสินใจในกรณีนี้กฎความขัดแย้งเพียงอย่างเดียวมันอาจเป็นว่า ศาลแคนาดาจะปรับเปลี่ยนกฎในสังกัดและตามเดิม ซึ่งการกระทำดังกล่าว เพื่อทรมานมาต่อกิจกรรมนอกเวที ดังนั้น ผมจึงเปิดประเด็นสภาพภูมิคุ้มกัน

สภาพภูมิคุ้มกันทำ

¶ 18 ในอดีต ที่สอดคล้องกับกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศรัฐต่างประเทศได้รับภูมิคุ้มกันจากเรื่องแน่นอนในศาลของรัฐอื่น การปฏิบัตินี้ก่อตั้งขึ้นบนหลักการของความเสมอภาค อธิปไตยของรัฐ และไม่มีการแทรกแซงของรัฐในกิจการภายในของรัฐอื่น อย่างไรก็ตาม ผ่านหลักสูตรของศตวรรษสุดท้าย เป็นข้อยกเว้นบางอย่างขึ้น หลักการคุ้มกันเข้มงวดได้แทนที่ภูมิต้านทานแน่นอน