The stability of hyaluronic acid-ba

The stability of hyaluronic acid-based nanoemulsions as transdermal carriers
was also recently reported (Kong and Park 2011). Electrostatic, steric, and hydrophobic
effects were found to play a key role in the stability of the emulsions.
Encapsulation experiments with vitamin E also demonstrated that the emulsions
were capable of successfully carrying lipophilic additives.
Although the exact mechanism of action of topically applied hyaluronic acid has
not been fully explored, Brown and Jones (2005) have described some key factors in a
recent review article. It is known that the degree of hydration of the stratum corneum
influences skin permeability and,with the excellent hydrating properties of hyaluronic
acid, can lead to enhanced topical delivery of actives across the skin (Ammala 2013).
Chitosan has been widely reported for use in topical and transdermal delivery
systems largely due to its nontoxicity and susceptibility to degradation. It has been
reported that chitosan has the ability to enhance permeation across the skin by
altering the structure of keratin. It also increases the water content of the stratum
corneum and cell membrane fluidity. Further, due to its positive charge under
slightly acidic conditions, it can depolarize the negatively charged cell membrane,
and in doing so, it decreases the membrane potential and drives the active component
or drug through the skin (Pawar and Babu 2010).
In addition to the structural changes to keratin described previously, the use of
chitosan and its derivatives has also been demonstrated to increase the water
content of the stratum corneum. The derivative N-trimethyl chitosan had the
greatest effect in increasing water content. A study also demonstrated that the
increased amount of water was able to be retained in the stratum corneum for
significant lengths of time (He et al. 2009).
The encapsulation of active ingredients using chitosan is also possible. Controlled
release has been demonstrated by increasing the viscosity of the polymer matrix
(Cattaneo 2005). A skin permeability study confirmed that the encapsulation of
retinoic acid with chitosan delivered the retinoic acid at much slower and controlled
rates as compared to free retinoic acid (Cattaneo 2005). This ability to control the
delivery of retinoic acid is important to reduce skin irritation (Ammala 2013).
Cyclodextrins and chemically modified cyclodextrins have been utilized for a
wide range of applications in cosmetics and personal care markets including
controlled release of fragrances, stabilization of drugs, encapsulation of vitamins,
reduction of the dermal penetration of preservatives, and masking of odors
(Matsuda and Arima 1999; Gommet et al. 2010).
Cyclodextrins have also been reported to enhance the effectiveness of sunscreen
formulations (Scalia et al. 1998). The study reported an in vitro model, using
ethanol-propylene glycol solution, as well as a more realistic model using an oilin-
water emulsion. It was demonstrated that the photostability of sunscreen agents
could be improved by encapsulation (Taramici 2011).
Polysaccharides can also come from other sources, as algae, being the red and
brown algae the ones most utilized in the industry (Cunha et al. 2009).
Chondrus crispus is an example of red algae rich in polysaccharides and minerals,
including manganese, zinc, calcium, and magnesium which attributed to hydrating,
soothing, healing, moisturizing, and conditioning effects (Kim et al. 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมั่นคงของ nanoemulsions ใช้กรด hyaluronic เป็นสาย transdermalถูกยังรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ (กงและสวน 2011) ไฟฟ้าสถิต steric และ hydrophobicพบผลการเล่นมีบทบาทสำคัญในความมั่นคงของ emulsionsEncapsulation ทดลองกับวิตามินอียังแสดงที่ emulsions นี้ไม่สามารถถือครอง lipophilic สารเสร็จเรียบร้อยแล้วแม้ว่ากลไกที่แน่นอนของการดำเนินการของกรด hyaluronic ใช้ topically มีไม่อุดมสมบูรณ์ น้ำตาลและโจนส์ (2005) ได้อธิบายปัจจัยสำคัญบางตัวบทความรีวิวล่าสุด เป็นที่รู้จักกันที่ระดับของการไล่น้ำของการ stratum corneumมีผลต่อผิว permeability และ กับยอดเยี่ยมโดยคุณสมบัติของ hyaluronicกรด สามารถนำไปจัดส่งเฉพาะพิเศษ actives ทั่วผิว (Ammala 2013)ไคโตซานได้รับการรายงานอย่างกว้างขวางสำหรับใช้ในเฉพาะ transdermal ส่งระบบส่วนใหญ่เนื่องจากเป็น nontoxicity และย่อยสลายง่าย จะได้รับรายงานไคโตซานที่มีความสามารถในการเพิ่มการซึมผ่านผิวหนังด้วยเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของ keratin นอกจากนี้ยังเพิ่มปริมาณน้ำของ stratumข้อสรุป corneum และเซลล์เมมเบรน เพิ่มเติม เนื่องจากค่าการบวกภายใต้เงื่อนไขเล็กน้อยเปรี้ยว มันสามารถ depolarize เซลล์เยื่อที่คิดค่าธรรมเนียมส่งและในการทำเช่นนั้น มันลดเยื่ออาจไดรฟ์คอมโพเนนต์ที่ใช้งานอยู่หรือยาทางผิวหนัง (Pawar และ Babu 2010)นอกจากโครงสร้างเปลี่ยน keratin ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ การใช้ไคโตซานและอนุพันธ์ได้ยังได้สาธิตการเพิ่มน้ำเนื้อหาของการ stratum corneum ไคโตซาน N-trimethyl พัฒนาได้ผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในปริมาณน้ำเพิ่มขึ้น การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าที่นี้เพิ่มปริมาณของน้ำที่ได้จะถูกเก็บไว้ใน corneum stratum สำหรับความสำคัญของเวลา (เขา et al. 2009)Encapsulation ของส่วนผสมโดยใช้ไคโตซานก็สามารถทำได้ ควบคุมปล่อยได้ถูกสาธิต โดยการเพิ่มความหนืดของเมทริกซ์พอลิเมอร์(Cattaneo 2005) การศึกษาผิว permeability ยืนยันว่า encapsulation ของกรด retinoic ด้วยไคโตซานจัดส่งกรด retinoic ที่ช้ามาก และควบคุมราคาเมื่อเทียบกับกรด retinoic ฟรี (Cattaneo 2005) นี้สามารถควบคุมการส่ง retinoic กรดจะต้องลดการระคายเคืองผิว (Ammala 2013)Cyclodextrins และปรับเปลี่ยนสารเคมี cyclodextrins ได้ถูกใช้สำหรับการหลากหลายของโปรแกรมประยุกต์ในเครื่องสำอางและตลาดดูแลส่วนบุคคลรวมทั้งควบคุมนำ encapsulation วิตามิน น้ำหอม เสถียรภาพของยาเสพติดลดการเจาะผิวหนังของสารกันบูด และกระดาษกาวของกลิ่น(Matsuda และอา 1999 Gommet et al. 2010)นอกจากนี้ยังมีการรายงาน Cyclodextrins เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของครีมกันแดดสูตร (Scalia et al. 1998) การศึกษารายงานการเพาะเลี้ยงรุ่น ใช้แก้ปัญหาเอทานอลโพรพิลีน glycol เป็นแบบสมจริงมากขึ้นโดยใช้การ oilin-น้ำอิมัลชัน จะถูกแสดงที่ photostability ของครีมกันแดดสามารถปรับปรุง โดยการ encapsulation (Taramici 2011)นอกจากนี้ยังสามารถมาจากแหล่งข้อมูลอื่น ๆ polysaccharides เป็นสาหร่าย มีสีแดง และสาหร่ายสีน้ำตาลส่วนใหญ่ใช้ในอุตสาหกรรม (กูนยา et al. 2009)Chondrus crispus เป็นตัวอย่างของสาหร่ายสีแดงที่อุดมไปด้วยแร่ธาตุ และ polysaccharidesรวมแมงกานีส สังกะสี แคลเซียม และแมกนีเซียมซึ่งบันทึกโดยฝ่า รักษา เคเบิ้ล และปรับลักษณะพิเศษ (Kim et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความมั่นคงของ nanoemulsions
กรดไฮยาลูโรตามที่เป็นผู้ให้บริการที่ผิวหนังยังรายงานเมื่อเร็วๆ นี้ (ฮ่องกงและปาร์ค 2011) ไฟฟ้าสถิต steric
และไม่ชอบน้ำผลกระทบพบว่ามีบทบาทสำคัญในความมั่นคงของอิมัลชันที่.
ทดลองการหุ้มด้วยวิตามินอียังแสดงให้เห็นว่าอีมัลชั่ความสามารถในการประสบความสำเร็จในการดำเนินการวัตถุเจือปน lipophilic. แม้ว่ากลไกที่แน่นอนของการดำเนินการของการใช้ topically กรดไฮยาลูโร ยังไม่ได้รับการสำรวจอย่างเต็มที่, บราวน์และโจนส์ (2005) ได้อธิบายปัจจัยที่สำคัญบางอย่างในบทความเมื่อเร็วๆ นี้ เป็นที่รู้จักกันว่าระดับความชุ่มชื้นของชั้น corneum ที่ซึมผ่านผิวหนังมีอิทธิพลและมีคุณสมบัติของผิวที่ดีของไฮยาลูโรกรดสามารถนำไปสู่การจัดส่งเฉพาะที่เพิ่มขึ้นของสารออกฤทธิ์ทั่วผิว(Ammala 2013). ไคโตซานได้รับการรายงานอย่างกว้างขวางสำหรับการใช้งานใน เฉพาะที่ผิวหนังและการส่งมอบระบบส่วนใหญ่เนื่องจากการnontoxicity และความไวต่อการย่อยสลายของ มันได้รับรายงานว่าไคโตซานที่มีความสามารถเพื่อเพิ่มการซึมผ่านทั่วผิวโดยการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของเคราติน นอกจากนี้ยังเพิ่มปริมาณน้ำของชั้นcorneum และเซลล์เมมเบรนไหล นอกจากนี้เนื่องจากการประจุบวกของตนภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรดเล็กน้อยก็สามารถขั้วเยื่อหุ้มเซลล์มีประจุลบที่และในการทำเช่นนั้นก็ลดลงเมมเบรนที่มีศักยภาพและไดรฟ์ส่วนที่ใช้งานหรือยาเสพติดผ่านทางผิวหนัง(วาร์และนาย 2010). นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างการเคราตินอธิบายไว้ก่อนหน้าการใช้ไคโตซานและอนุพันธ์ยังได้รับการแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของน้ำเนื้อหาของชั้นcorneum อนุพันธ์ N-trimethyl ไคโตซานที่มีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการเพิ่มปริมาณน้ำ การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นของน้ำก็สามารถที่จะถูกเก็บรักษาไว้ในชั้น corneum สำหรับความยาวที่สำคัญของเวลา(เขา et al. 2009). ห่อหุ้มของส่วนผสมที่ใช้งานโดยใช้ไคโตซานยังเป็นไปได้ ควบคุมการเปิดตัวได้รับการพิสูจน์โดยการเพิ่มความหนืดของเมทริกซ์ลิเมอร์(Cattaneo 2005) การศึกษาการซึมผ่านผิวหนังยืนยันว่าการห่อหุ้มของretinoic กรดที่มีไคโตซานส่ง retinoic กรดที่ช้ามากและมีการควบคุมอัตราเมื่อเทียบกับretinoic กรดฟรี (Cattaneo 2005) ความสามารถในการควบคุมการจัดส่งของ retinoic กรดเป็นสิ่งสำคัญที่จะลดการระคายเคืองผิว (Ammala 2013). Cyclodextrins และดัดแปรทางเคมี cyclodextrins ได้ถูกนำมาใช้สำหรับหลากหลายของการใช้ในเครื่องสำอางและตลาดการดูแลส่วนบุคคลรวมทั้งควบคุมการปลดปล่อยของน้ำหอม, การรักษาเสถียรภาพของยาเสพติด การห่อหุ้มของวิตามินลดลงของการเจาะผิวหนังของสารกันบูดและกำบังของกลิ่นไม่พึงประสงค์(Matsuda และ Arima 1999. Gommet et al, 2010). Cyclodextrins ยังได้รับรายงานว่าจะเพิ่มประสิทธิภาพของครีมกันแดดสูตร(สกาเลีย et al, 1998). รายงานการศึกษาในหลอดทดลองรูปแบบการใช้วิธีการแก้ปัญหาเอทานอลไกลคอลโพรพิลีนเช่นเดียวกับรูปแบบที่สมจริงมากขึ้นโดยใช้ oilin- อิมัลชันน้ำ มันก็แสดงให้เห็นว่า photostability ตัวแทนครีมกันแดดอาจจะดีขึ้นโดยการห่อหุ้ม(Taramici 2011). คาไรด์ยังสามารถมาจากแหล่งอื่น ๆ เช่นสาหร่ายเป็นสีแดงและสาหร่ายสีน้ำตาลที่ใช้มากที่สุดในอุตสาหกรรม(Cunha et al. 2009) . Chondrus Crispus เป็นตัวอย่างของสาหร่ายสีแดงที่อุดมไปด้วยแร่ธาตุและ polysaccharides, รวมทั้งแมงกานีส, สังกะสี, แคลเซียมและแมกนีเซียมซึ่งประกอบกับผิว, ผ่อนคลาย, การรักษาความชุ่มชื้นและผลกระทบปรับอากาศ (Kim et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสถียรภาพของกรดไฮยาลูโรนิกที่ใช้ nanoemulsions transdermal เป็นผู้ให้บริการ
ยังเพิ่งรายงาน ( ฮ่องกงและสวนสาธารณะ 2011 ) ไฟฟ้าสถิต เอ และผล )
พบว่ามีบทบาทสำคัญในความเสถียรของอิมัลชัน .
สรุปการทดลองกับวิตามินอียังพบว่าสายพันธุ์
สามารถเรียบร้อยแล้วถือ
สารลิโพฟิลิก .แม้ว่ากลไกที่แน่นอนของการกระทำใช้ topically กรดไฮยาลูโรนิกได้
ไม่ได้เต็มที่สํารวจ น้ำตาล และ โจนส์ ( 2005 ) ได้อธิบายบางปัจจัยที่สำคัญใน
บทความรีวิวล่าสุด มันเป็นที่รู้จักกันว่าระดับของความชุ่มชื้นของ stratum corneum
อิทธิพลการซึมผ่านผิวหนังและมีผิวที่ดีเยี่ยมคุณสมบัติของกรดไฮยาลูโรนิก
,สามารถนําไปปรับปรุงการส่งมอบของ actives ข้ามผิว ( ammala 2013 ) .
ไคโตซานได้รับการรายงานอย่างกว้างขวางเพื่อใช้ในการทาและระบบการจัดส่ง transdermal
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการ nontoxicity และเกิดการย่อยสลาย มันได้รับรายงานว่าไคโตซาน
มีความสามารถในการเพิ่มการซึมผ่านผิวหนังโดย
ดัดแปลงโครงสร้างของ keratin .นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มปริมาณน้ำในชั้น corneum เยื่อหุ้มเซลล์
และข้อสรุป เพิ่มเติม เนื่องจากเป็นค่าใช้จ่ายภายใต้
สภาพกรดเล็กน้อย มันสามารถ depolarize ประจุลบเซลล์เมมเบรน
และในการทำเช่นนั้น มันลดลงเมมเบรนที่มีศักยภาพและไดรฟ์ปราดเปรียวส่วนประกอบ
หรือยาผ่านทางผิวหนัง ( เต็มตัว - / - แล้วนาย
2010 )นอกเหนือไปจากการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง keratin ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ใช้
ไคโตซานและอนุพันธ์ยังถูกแสดงเพื่อเพิ่มน้ำ
เนื้อหาของ stratum corneum . n-trimethyl อนุพันธ์ไคโตซานมีอิทธิพลมากที่สุดในการเพิ่มปริมาณน้ำ
. การศึกษายังแสดงให้เห็นว่า
เพิ่มขึ้นปริมาณน้ำจะถูกเก็บไว้ใน stratum corneum สำหรับ
ความยาวที่สำคัญของเวลา ( เขา et al . 2009 ) .
encapsulation ของส่วนผสมโดยใช้ไคโตแซนก็เป็นไปได้ครับ ควบคุมการปลดปล่อย
ถูกแสดง โดยการเพิ่มความหนืดของพอลิเมอร์เมทริกซ์
( cattaneo 2005 ) การศึกษาการซึมผ่านผิวหนัง ยืนยันว่า การห่อหุ้มของ
retinoic acid ด้วยไคโตซานส่งกรด retinoic ในช้ามาก และควบคุม
ราคาเมื่อเทียบกับกรดเรทิโนอิก ฟรี ( cattaneo 2005 ) ความสามารถในการควบคุม
ส่งของ retinoic acid เป็นสิ่งสําคัญเพื่อลดการระคายเคืองผิว ammala 2013 ) และไซโคลเดกซ์ทริน
ไซโคลเดกซ์ทรินดัดแปลงทางเคมีได้ถูกใช้สำหรับหลากหลายของการใช้งานใน

เครื่องสำอางและการดูแลส่วนบุคคล ตลาด ได้แก่ การควบคุมการปลดปล่อยของ fragrances , เสถียรภาพของยาencapsulation ของวิตามิน
ลดการเจาะเนื้อของสารกันบูดและหน้ากากของกลิ่น
( มัตสึดะ เมื่อปี 1999 และ ; gommet et al . 2010 ) .
ไซโคลเดกซ์ทรินที่ได้ยังมีรายงานการเพิ่มประสิทธิภาพของครีมกันแดด
สูตร ( สกาเลีย et al . 1998 ) การศึกษารายงานหนึ่งในหลอดทดลองรูปแบบโดยใช้
เอทานอลโพรพิลีนไกลคอล โซลูชั่น รวมทั้งมีเหตุผลมากกว่า แบบใช้ oilin -
น้ำอิมัลชัน มันแสดงให้เห็นว่าการศึกษาความคงตัวต่อแสงของตัวแทนครีมกันแดด
อาจจะดีขึ้นโดยการห่อหุ้ม ( taramici 2011 )
polysaccharides สามารถมาจากแหล่งอื่น ๆ เช่น สาหร่าย เป็นสาหร่ายสีแดงและสีน้ำตาลที่
ที่ใช้มากที่สุดในอุตสาหกรรม ( Cunha et al . 2552 ) .
คอนดรัส Crispus คือตัวอย่างของสาหร่ายที่อุดมไปด้วยโพลีแซคคาไรด์และแร่ธาตุสีแดง
ได้แก่ แมงกานีส สังกะสี แคลเซียมและแมกนีเซียมซึ่งเกิดจากการ hydrating
เย็น , การรักษา , ผิว , และปรับผล ( Kim et al . 2008 )