Nai Dee was a rich farmer. His rice

Nai Dee was a rich farmer. His rice fields stretched in all directions. But Nai Dee did not approve of his new son-in-law, Thid Kham. Thid Kham was a very pious man. He had spent many years in the monkshood and still retained his pious nature. One day as the father-in-law and his new son-in-law were walking, Nai Dee began to brag.

“Look at all of these fields! All of this is mine! The rice is just being planted now, but when the harvest comes I will be a very rich man.” Thid Kham looked over the rice field and spoke cautiously. “Father-in-law this is not certain. The rice grows well now, but a flood might come and spoil the crop. Remember what the Lord Buddha has said, Dai dai nai lok luan anijang. Nothing is certain.”

The father-in-law did not like to hear this. He was angry but kept silent. Some weeks later the two walked again in the fields. “See Thid Kham. There was no flood.
The rice is blooming now. There is sure to be a good harvest!”

But Thid Kham still was cautious. “This is not certain, father-in-law. Yes, the rice is blooming. But insects might come and eat the rice before it can be harvested. Remember what the Lord Buddha has said, Dai dai nai lok luan anijang. Nothing is certain.”

His father-in-law was furious to hear these words from his son-in-law. He waited until the rice was hanging heavy and ripe on its stalks. Then he walked with Thid Kham to the fields again.

“Now will you stop your foolish sayings. See, the rice is ripe. Floods did not come.
Insects did not come. This is certain. I am a rich man.”

“I do not believe this is certain, father-in-law. I can see that the grain is ripe. But it is not harvested yet. Fire might sweep through the fields and burn it all. No, you must remember the words of the Lord Buddha. Dai dai nai lok luan anijang. Nothing is certain.”

The father-in-law could hardly keep his temper. As soon as the rice was harvested
and stored in the granaries he brought Thid Kham to see.

“Now LOOK. There was no flood, no insects, no fire. This is now a certain thing. You can see for yourself!” But still Thid Kham hesitated. “Yes, I can see the rice.
But still mice may come and eat it. I must repeat the words of the Lord Buddha,
Dai dai nai lok luan anijang! Nothing is certain!”

The father-in-law was furious. He ordered some of the rice cooked and brought Thid Kham to his house. “Here Thid Kham. The rice grew, it bloomed, it ripened, it was harvested, it was put in the storehouse, nothing bad had happened to it. Now at least you must admit that this is a sure thing. Eat a mouthful and you will see! lifted the rice to his mouth.

He was just about to taste it. But he paused. “Father-in-law, I can see that the rice did grew, it ripened, it was harvested and stored. All this is true. Still I must repeat the words of the Lord Buddha to you, Dai dai nai lok luan anijang. Nothing is certain.”

The father-in-law could no longer control his anger. He reached out his hand and slapped the bowl of rice from Thid Kham’s hand. “Then leave my house! You will never stop with this foolish saying!”

Thid Kham slowly picked up the rice bowl from the floor and looked at his father-in-law. “But you can see for yourself the wisdom of our Lord Buddha’s words,” said Thid Kham. “The rice was planted, it bloomed, it ripened. It was harvested, it was stored, it was cooked, and was almost in my mouth. And yet it was lost to me.
Surely no one here can doubt the truth of this saying, Dai Dai Nai Lok Luan Anijang. Nothing is certain.”

And at last his father-in-law was silent. It’s true, Dai Dai Nai Lok Luan Anijang. “Nothing is certain.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

nai ดีเป็นเกษตรกรที่อุดมไปด้วย นาข้าวยืดของเขาในทุกทิศทาง แต่ nai ดีไม่เห็นใหม่ของเขาลูกเขย, thid kham thid kham เป็นคนเคร่งศาสนามาก เขาใช้เวลาหลายปีในการมองส์ฮู้ดและยังคงธรรมชาติเคร่งศาสนาของเขา วันหนึ่งในขณะที่พ่อตาของเขาและใหม่ลูกเขยกำลังเดิน, nai ดีเริ่มที่จะโม้.

"ดูที่ทั้งหมดของเขตข้อมูลเหล่านี้! ทั้งหมดนี้เป็นของฉัน!ข้าวเป็นเพียงการถูกปลูกในขณะนี้ แต่เมื่อเก็บเกี่ยวมาผมจะเป็นคนร่ำรวยมาก. "thid kham มองข้ามทุ่งข้าวและพูดอย่างระมัดระวัง "พ่อในกฎหมายนี้ก็ไม่แน่ใจ ข้าวเจริญเติบโตได้ดีในขณะนี้ แต่น้ำท่วมอาจจะมาและทำลายพืชผล จำสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวว่า dai dai nai ล๊อค Luan anijang ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง. "

พ่อตาไม่ชอบที่จะได้ยินเสียงนี้เขาก็โกรธ แต่เก็บเงียบ หลายสัปดาห์ต่อมาทั้งสองเดินอีกครั้งในสาขา "ดู thid kham มีน้ำท่วมไม่ได้.
ข้าวจะออกดอกในขณะนี้ มีแน่ใจว่าจะมีการเก็บเกี่ยวที่ดี! "

แต่ thid kham ยังคงระม​​ัดระวัง "นี่คือไม่แน่ใจพ่อตา ใช่ข้าวจะเบ่งบาน แต่แมลงที่อาจจะมากินข้าวก่อนที่จะสามารถเก็บเกี่ยว จำสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวว่าdai dai nai anijang ล๊อค Luan ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง. "

พ่อของกฎหมายในของเขาโกรธมากที่จะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากลูกชายของกฎหมายในของเขา เขารอจนข้าวถูกแขวนหนักและสุกก้านของมัน แล้วเขาก็เดิน thid kham กับเขตข้อมูลอีกครั้ง.

"ตอนนี้คุณจะหยุดคำพูดที่โง่เขลาของคุณ เห็นข้าวที่สุก น้ำท่วมไม่ได้มา. แมลง
ไม่ได้มา นี้เป็นบางอย่าง i am a คนรวย. "

"ผมไม่เชื่อว่านี่คือบางอย่างที่พ่อตา ผมจะเห็นว่าเมล็ดข้าวจะสุก แต่มันก็ไม่ได้เก็บเกี่ยวยัง ไฟอาจจะกวาดผ่านทุ่งและเผามันทั้งหมด ไม่มีคุณต้องจำคำพูดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า dai dai nai anijang ล๊อค Luan ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง. "

พ่อในกฎหมายแทบจะไม่สามารถเก็บอารมณ์ของเขา เร็วที่สุดเท่าที่ข้าวถูกเก็บเกี่ยว
และเก็บไว้ในยุ้งข้าวเขานำ thid kham ที่จะเห็น.

"ตอนนี้ดู มีน้ำท่วมไม่มีแมลงไม่มีไฟไม่ได้ ตอนนี้สิ่งบางอย่าง คุณสามารถดูตัวเอง! "แต่ยังคงลังเลที่ thid kham "ใช่ฉันสามารถดูข้าว.
แต่ยังคงหนูอาจจะมาและกินมัน ผมต้องทำซ้ำคำพูดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
dai dai nai ล๊อค Luan anijang! ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง "

พ่อตาโกรธเขาสั่งให้บางส่วนของข้าวสุกและนำ thid kham ที่บ้านของเขา "thid ที่นี่ kham ข้าวโตมันดอกมันสุกมันก็เก็บเกี่ยวมันถูกขังอยู่ในโกดังไม่มีอะไรเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับมัน ตอนนี้อย่างน้อยคุณต้องยอมรับว่านี่เป็นสิ่งที่แน่ใจ กินคำหนึ่งและคุณจะเห็น! ยกข้าวไปที่ปากของเขา.

เขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการลิ้มรสมัน แต่เขาก็หยุดชั่วคราว "พ่อตา,ผมจะเห็นว่าข้าวไม่โตมันสุกมันก็เก็บเกี่ยวและเก็บไว้ ทั้งหมดนี้เป็นความจริง ยังคงฉันต้องทำซ้ำคำพูดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้คุณ dai dai nai ล๊อค Luan anijang ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง. "

พ่อในกฎหมายไม่สามารถที่จะควบคุมความโกรธของเขา เขาเอื้อมมือของเขาออกและตบของข้าวจากมือ thid ของ kham "แล้วออกจากบ้านของฉัน!คุณจะไม่หยุดกับคำกล่าวที่ว่าโง่นี้! "

thid kham ช้าหยิบชามข้าวจากพื้นและมองไปที่พ่อของกฎหมายในของเขา "แต่คุณสามารถดูตัวเองภูมิปัญญาของคำพระพุทธเจ้าของเรา" thid kham กล่าวว่า "ข้าวปลูกมันออกดอกมันสุก มันถูกเก็บเกี่ยวมันถูกเก็บไว้มันก็สุกและก็เกือบจะในปากของฉัน และยังได้มีการสูญหายไปจากฉัน.
แน่นอนหนึ่งในที่นี่ไม่สามารถสงสัยความจริงของคำพูดนี้ dai dai nai ล๊อค Luan anijang ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง. "

และสุดท้ายพ่อของกฎหมายในของเขาก็เงียบ มันเป็นความจริง, dai dai nai ล๊อค Luan anijang "ไม่มีอะไรเป็นบางอย่าง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nai Dee ถูกชาวนารวย ข้าวของเขายืดขยายออกทุกทิศทาง แต่ไม่เห็น Nai Dee ของลูกเขยของเขาใหม่ คำ Thid คำ Thid ชายผู้ศรัทธามากขึ้น เขาได้ใช้เวลาหลายปีในการ monkshood และยังคง รักษาธรรมชาติของเขาผู้ศรัทธา วันหนึ่งขณะพ่อตาและลูกเขยของเขาใหม่กำลังเดิน Nai Dee เริ่มฝอย

"ดูทั้งหมดของฟิลด์เหล่านี้ ทั้งหมดนี้เป็นของผม ข้าวเป็นเพียงการปลูกตอนนี้ แต่เมื่อเก็บเกี่ยวมา ผมจะเป็นคนรวยมาก" คำ Thid มองผ่านนาข้าว และเดินพูด "พ่อตาอยู่ไม่แน่นอน ข้าวเติบโตขณะนี้ แต่น้ำท่วมอาจมา และเสียพืชผล อย่าลืมว่า พระพุทธเจ้าตรัส ไดไดนาย lok หลวน anijang ไม่ได้แน่นอน"

พ่อตาไม่ได้ไม่อยากได้ยินแบบนี้ เขาโกรธ แต่เก็บเงียบ สัปดาห์ต่อมาทั้งสองเดินอีกครั้งในฟิลด์ "ดูคำ Thid น้ำท่วมไม่ได้
blooming ข้าวขณะนี้ มีความสุขที่จะเก็บเกี่ยวที่ดี"

แต่คำ Thid ยังคงมีความระมัดระวัง "นี้ไม่ได้บางอย่าง พ่อตา ใช่ ข้าวเป็น blooming แต่แมลงอาจมากินข้าวก่อนสามารถเก็บเกี่ยว อย่าลืมว่า พระพุทธเจ้าตรัส นายไดได lok หลวน anijang ไม่ได้แน่นอน"

พ่อตาของเขาโกรธจะได้ยินคำนี้จากลูกเขยของเขา เขารอจนข้าวถูกแขวนหนัก และสุกใน stalks แล้วเขาเดินกับคำ Thid ฟิลด์อีกครั้งด้วย

"ตอนนี้จะคุณหยุดคำพูดของคุณโง่ ดู ข้าวสุกได้ น้ำท่วมไม่ไม่มา.
แมลงไม่มา นี้เป็นแน่นอน ฉันเป็นคนรวย"

"ผมไม่เชื่อว่า นี่คือบาง พ่อตา ฉันสามารถดูว่าเมล็ดข้าวสุก แต่จะไม่เก็บเกี่ยวได้ ไฟอาจปัดผ่านฟิลด์ และเขียนทั้งหมด ไม่ คุณต้องจำคำของพระพุทธเจ้า นายไดได lok หลวน anijang ไม่ได้แน่นอน"

พ่อตาแทบไม่สามารถเก็บอารมณ์ของเขาได้ เป็นข้าวเก็บเกี่ยว
และเก็บไว้ใน granaries เขานำคำ Thid ดู

"ตอนนี้ดู มีน้ำไม่ท่วม แมลงไม่ ไม่มีไฟ นี้เป็นสิ่งที่แน่นอน คุณสามารถดูตัวเอง" แต่ยังคง hesitated Thid Kham "ใช่ ฉันสามารถดูข้าวได้
แต่หนูยังอาจมา และกินได้ ฉันต้องทำซ้ำคำของพระพุทธเจ้า,
ไดไดนาย lok หลวน anijang ไม่มีอะไรแน่นอน"

พ่อโกรธ เขาสั่งของข้าวสุก และนำคำ Thid บ้านของเขา "ที่นี่ Thid คำ เติบโตข้าว มัน bloomed มันสุก มันถูกเก็บเกี่ยว มันถูกใส่ในบ้าน ไม่มีอะไรร้ายเกิดไป ตอนนี้ที่ คุณต้องยอมรับว่า นี้เป็นแน่ รับประทานอาหารถูกปาก และคุณจะดู ยกข้าวให้ปากของเขา

เพียงกำลังจะลองชิมดู แต่เขาหยุดชั่วคราว "พ่อตา จะเห็นว่า ข้าวไม่โต มันสุก มันถูกเก็บเกี่ยว และเก็บ ทั้งหมดนี้เป็นความจริง ยัง ฉันต้องซ้ำคำของพระพุทธเจ้าคุณ นายไดได lok หลวน anijang ไม่ได้แน่นอน"

พ่อตาไม่สามารถควบคุมความโกรธของเขาได้ เขาถึงออกมือ และ slapped ชามข้าวจากมือ Thid คำ "แล้วออกจากบ้านของฉัน คุณจะไม่หยุด ด้วยว่าโง่"

คำ Thid รับชามข้าวจากพื้น แล้วมองพ่อตาของเขา "แต่คุณสามารถดูตัวภูมิปัญญาของพระพุทธเจ้าของเราคำ กล่าวว่า Thid Kham "มีปลูกข้าว มัน bloomed มันสุก มีการเก็บเกี่ยว ถูกเก็บไว้ ถูกใจ และเกือบอยู่ในปากของฉัน และยัง มีหายไปกับผม
ย่อม ไม่มีใครที่นี่สามารถสงสัยจริงว่า ไดไดนาย Lok Luan Anijang ไม่ได้แน่นอน"

และพ่อตาของเขาในที่สุด ก็เงียบ จริง ไดไดนาย Lok หลวน Anijang ได้ "ไม่ได้แน่นอน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายดีเป็นเกษตรกรที่หลากหลาย นาข้าวของเขาก็ยื่นในทุกทิศทาง แต่ในดีไม่อนุมัติของ thid คำบุตรชาย - ในกฎหมายใหม่ของเขา thid คำเป็นคนเคร่งศาสนาเป็นอย่างมาก เขาได้ใช้เวลานานหลายปีใน monkshood จำนวนมากและยังคงรักษาไว้ซึ่งธรรมชาติผู้เคร่งศาสนาของเขา วันหนึ่งขณะที่บิดา - ในกฎหมายใหม่และบุตรชาย - ในกฎหมายของเขากำลังเดินอยู่ในต.เริ่มโว.

"ดูที่ฟิลด์เหล่านี้ทั้งหมด ทั้งหมดนี้เป็นของเราข้าวที่ปลูกอยู่ในขณะนี้แต่เมื่อเก็บเกี่ยวมาผมจะเป็นคนที่หลากหลายเป็นอย่างมาก" thid คำไปดูนาข้าวและได้พูดอย่างระมัดระวัง "พ่อ - ในกฎหมายฉบับนี้มีบางอย่างไม่ได้ ข้าวที่เติบโตได้ดีในตอนนี้แต่น้ำท่วมที่อาจจะเข้ามาและมาอารักขาพืชได้ โปรดจำไว้ว่าสิ่งที่พระได้กล่าว Dai Dai anijang ล้วน Lok ใน ไม่มีอะไรบางอย่าง"

บิดา - ในกฎหมายไม่ได้ชอบที่จะได้ยินนี้เขาก็โกรธแต่ได้รับการดูแลรักษาให้อยู่แบบเงียบ หลายสัปดาห์ต่อมาทั้งสองเดินไปเดินมาอีกครั้งในฟิลด์นี้ "ดู thid คำ ไม่มีน้ำท่วม.
ข้าวที่ออกดอกเบ่งบานในขณะนี้ เป็นไปได้การเก็บเกี่ยวที่เหมาะสม!"

แต่ thid คำนั้นยังมีความระมัดระวังเป็นพิเศษ "นี่ไม่ใช่บางอย่างพ่อ - ในกฎหมาย ใช่ข้าวที่จะออกดอกเบ่งบาน แต่แมลงและอาจจะมากินข้าวก่อนจึงจะสามารถเก็บเกี่ยวได้ โปรดจำไว้ว่าสิ่งที่พระพุทธเจ้าพระที่มีกล่าวanijang Dai Dai ใน Lok ล้วน. ไม่มีอะไรบางอย่าง"

บิดา - ในกฎหมายของเขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเพื่อฟังคำเหล่านี้จากบุตรชาย - ในกฎหมายของเขา เขารอจนกว่าข้าวที่ถูกแขวนอยู่อย่างหนักและสุกงอมบนก้านของพื้นที่ จากนั้นเขาก็เดินไปเดินมาด้วย thid คำในฟิลด์อีกครั้ง.

"ตอนนี้คุณจะหยุดคำพูดโง่ของคุณ ดูที่ข้าวสุกงอม น้ำท่วมไม่มา.
แมลงไม่มา โรงแรมแห่งนี้คือบางอย่าง ผมเป็นคนที่"

"ผมไม่เชื่อว่านี่คือบางอย่างพ่อ - ในกฎหมาย ฉันสามารถดูได้ว่าข้าวที่สุกงอม แต่ไม่ใช่ยังไม่เก็บเกี่ยว เพลิงไหม้อาจจะกวาดผ่านฟิลด์และเผามันทั้งหมด ไม่มีคุณจะต้องไม่ลืมคำของพระ anijang Dai Dai ใน Lok ล้วน. ไม่มีอะไรบางอย่าง"

บิดา - ในกฎหมายที่ไม่สามารถทำให้อารมณ์ของเขาก็แทบจะไม่ ทันทีที่ข้าวที่เก็บเกี่ยว
ตามมาตรฐานและจัดเก็บไว้ใน granaries ที่เขานำมา thid คำเพื่อดู.มอง

"ในตอนนี้ ไม่มีน้ำท่วมไม่มีแมลงไม่มีไฟ ในตอนนี้โรงแรมแห่งนี้คือสิ่งที่ คุณสามารถดูสำหรับตัวคุณเอง!"แต่ยังคง thid คำลังเล "ใช่ผมจะสามารถดูข้าว.
แต่ยังคงหนูอาจมาและได้รับประทาน ฉันจะต้องทำซ้ำถ้อยคำของพระ anijang ล้วน Lok ใน Dai
Dai ไม่มีอะไรบางอย่าง!"

บิดา - ในกฎหมายที่มันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเขาสั่งซื้อข้าวที่ปรุงขึ้นตามสั่งและบางส่วนนำ thid คำในบ้านของเขา "ที่นี่ thid คำ. ข้าวที่ขยายตัวเป็นพันดอกจะสุกงอมก็เก็บเกี่ยวจะมีอยู่ในคลังเก็บที่ไม่มีอะไรไม่ดีก็เกิดขึ้นกับมัน ในตอนนี้ที่อย่างน้อยคุณจะต้องยอมรับว่านี่คือสิ่งที่ว่า กินคำและคุณจะได้เห็น ยกข้าวที่ปากของเขา.

เขาเป็นเพียงเพื่อการลิ้มลองมัน แต่เขาหยุดชั่วคราว "พ่อ - ในกฎหมายฉันสามารถดูได้ว่าข้าวที่ไม่ขยายตัวมันสุกงอมก็เก็บเกี่ยวและจัดเก็บไว้ ทั้งหมดนี้เป็นความจริง. แต่ฉันจะต้องทำซ้ำถ้อยคำของพระกับคุณ anijang Dai Dai ใน Lok ล้วน ไม่มีอะไรบางอย่าง"

บิดา - ในกฎหมายที่สามารถควบคุมความโกรธแค้นของเขาไม่ได้อีกต่อไป เขาถึงออกจากมือของเขาและตบโถบรรจุอาหารของข้าวจากมือของ thid คำ "จากนั้นจึงออกจากบ้านของฉันท่านจะไม่เคยหยุดพร้อมด้วยคนโง่แห่งนี้ว่า"!"คำ

thid อย่างช้าๆไปรับท่านชามข้าวจากชั้นที่และมองไปที่พ่อของเขา "แต่คุณสามารถดูสำหรับตัวของท่านเองด้วยสติปัญญาของคำของของเราพระ" thid คำ "ข้าวที่ปลูกไว้จะผลิบานก็จะสุกงอม มันเป็นเก็บเกี่ยวมันถูกจัดเก็บเป็นอาหารปรุงสุกและแทบจะอยู่ในปากของฉัน และมันก็เป็นไปได้
แน่นอนว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่สามารถไม่ต้องสงสัยเลยว่าความจริงที่จะกล่าวคำว่า"แห่งนี้ล้วน anijang Dai Dai ใน Lok ไม่มีอะไรบางอย่าง"

และที่ผ่านมาบิดา - ในกฎหมายของเขาก็ไม่มีเสียง เป็นเรื่องจริงล้วน anijang Dai Dai ใน Lok "ไม่มีอะไรบางอย่าง"