Macionis (2004) applied push and pu

Macionis (2004) applied push and pull factors to film tourists (see Figure 1) and identified
place (location, scenery, landscape), personality (cast, character) and performance
(plot, theme, genre) as the pull factors while internal motivators (ego enhancement,
status/prestige, fantasy/escape) present the push factors. In Macionis’s model the motivation
of film tourists is expanded into a continuum to highlight the differing prevalence of
motivators, ranging from the serendipitous film tourist (who happens to be in a destination
portrayed in a film) and the general film tourist (who is not drawn to a film location but
participates in film tourism activities while at the destination) to the specific film tourist
(who actively seeks out places they have seen in film).
The first possible pull factor of Place is immediately identifiable and attractive to a
viewer. The physical place of the moving image pulls the tourist to the destination.
Film tourists attach meaning to places, and through film such place meaning can be
created, altered and reinforced as highlighted in various studies (Riley and Van Doren,
1992; Tooke and Baker, 1996; Couldry, 1998; Beeton, 2001; Kim and Richardson,
2003; Croy and Walker, 2003). Secondly, Performance acts as a pull factor as people
make strong connections with the performance aspects of film, can relate to the situation
of the characters in the show and are determined to put themselves in the physical place
that has formed the backdrop to the performance (Riley and Van Doren, 1992; Beeton,
2001; Busby and Klug. 2001; Croy and Walker, 2003). Finally, Personality reflects the
pulling power of Hollywood, the star system and celebrities. Film tourist motivation
can be far more complex if we take “cult of celebrity” and Maltby et al.’s notion of
“Celebrity Worship Syndrome” into account, which hasn’t been researched in much
detail to date (in Beeton, 2005). Film stars and actors are powerful ingredients of mass
media and “feelings towards a celebrity are expected to transfer to any endorsed brand
through their power status and the recurring association” (Till and Shimp, 1998, inMacionis,
2004, p. 92; see also Pearce, Morrison and Moscardo, 2003). In addition to the three factors

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Macionis (2004) ใช้ดึง และปัจจัยฟิล์มนักท่องเที่ยว (ดูรูปที่ 1) และระบุสถานที่ (สถานที่ ทัศนียภาพ ทิวทัศน์), บุคลิกภาพ (นักแสดง ตัวละคร) และประสิทธิภาพ(พล็อต รูปแบบ แนว) เป็นปัจจัยดึงขณะผู้ภายใน (เพิ่มอัตตาสถานะ/เพรสทีจ หนีและแฟนตาซี) ปัจจุบันปัจจัยผลักดัน ในของ Macionis รุ่นแรงจูงใจนักฟิล์มเป็นขยายต่อเนื่องเพื่อเน้นความชุกแตกต่างกันของผู้ ตั้งแต่ท่องเที่ยวภาพยนตร์ serendipitous (ที่เกิดขึ้นในปลายทางแสดงให้เห็นในภาพยนตร์) และนักท่องเที่ยวทั่วไปฟิล์ม (ที่ไม่ได้ออกไปยังตำแหน่งฟิล์ม แต่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการท่องเที่ยวภาพยนตร์ในขณะที่ปลายทาง) การท่องเที่ยวเฉพาะฟิล์ม(ที่กำลังหาสถานที่พวกเขาได้เห็นในภาพยนตร์)ปัจจัยดึงได้แรกของสถานที่คือทันทีบุคคล และน่าสนใจเพื่อการโปรแกรมแสดง สถานที่ทางกายภาพของรูปเคลื่อนไหวดึงนักท่องเที่ยวที่ไปยังปลายทางนักท่องเที่ยวฟิล์มแนบความหมายสถาน และผ่านภาพยนตร์ หมายถึงสถานที่ดังกล่าวสามารถสร้าง เปลี่ยนแปลง และเสริมความแข็งแรงเป็นการเน้นในการศึกษาต่าง ๆ (ไรลีย์และ Van Doren1992 Tooke และเบเกอร์ 1996 Couldry, 1998 Beeton, 2001 คิมและริชาร์ดสัน2003 Croy และวอล์คเกอร์ 2003) ประการที่สอง ประสิทธิภาพการทำงานที่ทำหน้าที่เป็นตัวดึงคนทำการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่ง ด้วยด้านประสิทธิภาพของฟิล์ม สามารถเชื่อมโยงกับสถานการณ์ของตัวละครในการแสดงและมีกำหนดที่จะนำตัวเองในสถานจริงมีการจัดตั้งเป็นฉากหลังให้ประสิทธิภาพ (ไรลีย์และ Van Doren, 1992 Beeton2001 บัสและ Klug 2001 Croy และวอล์คเกอร์ 2003) ในที่สุด บุคลิกที่สะท้อนถึงการดึงพลังของฮอลลีวู้ด ระบบดาว และดารา แรงจูงใจในการท่องเที่ยวภาพยนตร์อาจมีความซับซ้อนมากขึ้นถ้าเราใช้ "ลัทธิของคนดัง" และ Maltby et al.ความคิดของ"ดาราบูชากลุ่มอาการเข้าบัญชี ซึ่งยังไม่ได้รับการวิจัยมากรายละเอียดในวัน (Beeton, 2005) ดาราภาพยนตร์และนักแสดงมีส่วนผสมอันทรงพลังของมวลชนสื่อและ "ความรู้สึกต่อดาราคาดว่าจะโอนย้ายไปแบรนด์ใด ๆ สลักหลังแล้วสถานะของพลังงานและความสัมพันธ์ซ้ำ" (จน และกุ้งชุ ปแป้ง 1998, inMacionis2004, p. 92 ดูยังเพียร์ซ มอร์ริสัน และ Moscardo, 2003) นอกจากปัจจัย 3 ประการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Macionis (2004) นำมาใช้ผลักดันและดึงปัจจัยที่จะต้องถ่ายนักท่องเที่ยว (ดูรูปที่ 1) และมีการระบุ
สถานที่ (สถานที่ตั้งฉากแนวนอน) บุคลิกภาพ (หล่อตัวอักษร) และประสิทธิภาพ
(พล็อต, ธีม, ประเภท) เป็นปัจจัยดึงในขณะที่แรงจูงใจภายใน (อัตตาเพิ่มประสิทธิภาพ
สถานะ / ศักดิ์ศรีแฟนตาซี / การหลบหนี) นำเสนอปัจจัยผลักดัน ในรูปแบบ Macionis ของแรงจูงใจ
ของนักท่องเที่ยวที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ขยายตัวในการต่อเนื่องเพื่อเน้นความชุกที่แตกต่างกันของ
แรงจูงใจตั้งแต่เดินทางมาพักผ่อนภาพยนตร์รุ่งโรจน์ (ที่เกิดขึ้นจะอยู่ในปลายทาง
ภาพในฟิล์ม) และการท่องเที่ยวภาพยนตร์ทั่วไป (ที่ไม่ได้วาด ไปยังสถานที่ฟิล์ม แต่
มีส่วนร่วมในกิจกรรมการท่องเที่ยวในขณะที่ภาพยนตร์ที่ปลายทาง) การท่องเที่ยวภาพยนตร์เฉพาะ
(ผู้ดำเนินการอย่างแข็งขันจากสถานที่ที่พวกเขาได้เห็นในภาพยนตร์).
ปัจจัยที่ดึงแรกเป็นไปได้ของสถานที่สามารถระบุตัวตนได้ทันทีและน่าสนใจให้กับ
ผู้ชม สถานที่ทางกายภาพของภาพเคลื่อนไหวดึงนักท่องเที่ยวไปยังปลายทาง.
นักท่องเที่ยวฟิล์มแนบความหมายไปยังสถานที่และผ่านภาพยนตร์ความหมายสถานที่ดังกล่าวสามารถ
สร้างการเปลี่ยนแปลงและเสริมเป็นไฮไลต์ในการศึกษาต่างๆ (ไรลีย์และ Van Doren,
1992; Tooke และเบเกอร์ 1996; Couldry 1998; Beeton 2001; คิมและริชาร์ด
2003 เดอครอยและวอล์คเกอร์, 2003) ประการที่สองการปฏิบัติงานทำหน้าที่เป็นปัจจัยดึงเป็นคนที่
ทำให้การเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งกับด้านประสิทธิภาพการทำงานของฟิล์มสามารถที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์
ของตัวละครในการแสดงและมุ่งมั่นที่จะนำตัวเองในสถานที่ทางกายภาพ
ที่มีรูปฉากหลังกับการดำเนินงาน ( ไรลีย์และ Van Doren 1992; Beeton,
2001 Busby และ Klug 2001. เดอครอยและวอล์คเกอร์, 2003) สุดท้ายบุคลิกภาพสะท้อนให้เห็นถึง
อำนาจการดึงฮอลลีวู้ดระบบดาวและดารา แรงจูงใจที่ท่องเที่ยวภาพยนตร์
สามารถที่ซับซ้อนมากขึ้นถ้าเราใช้ "ศาสนาของผู้มีชื่อเสียง" และมอล์ทบี et al. ของความคิดของ
"คนดังซินโดรมนมัสการ" เข้าบัญชีซึ่งยังไม่ได้รับการวิจัยมากใน
รายละเอียดเพื่อวัน (ใน Beeton 2005) . ดาราภาพยนตร์และนักแสดงเป็นส่วนผสมที่มีประสิทธิภาพของมวล
สื่อและ "ความรู้สึกที่มีต่อชื่อเสียงที่คาดว่าจะถ่ายโอนไปยังแบรนด์รับรองใด ๆ
ผ่านสถานะอำนาจของพวกเขาและสมาคมที่เกิดขึ้น" (Till และ Shimp 1998 inMacionis,
2004, หน้า 92. ดูเพิ่มเติม เพียร์ซ, มอร์ริสันและ Moscardo, 2003) นอกจากนี้ยังมีปัจจัยที่สาม