Culinary Tourism In fall 2009, I se

Culinary Tourism In fall 2009, I set out on my next assetbased development venture. This time, I aimed to highlight Alabama food traditions to help communities capitalize on a growing culinary tourism movement. Over the past decade, Americans have shown a surging interest in local food, visible in the explosion of cookbooks, food magazines and food-centered television shows. The Food Network, now viewed in 90 million homes, has “taken food and chefs from what was once the domain of low-key public television to new celebrity heights,” as the New York Times reported in 2007. Culinary tourism has grown exponentially. According to Barry Glassner, a sociology professor at the University of Southern California, “Many people now when they travel would be ashamed to come home and say they didn’t see the main museum or didn’t taste the national dish. We believe that if we’ve tasted their food we’ve gotten closer to their culture.” And Americans particularly want to experience Southern culture, as Kelly Hamilton learned when her New Orleans Culinary History Tours were fully booked within months of opening her business in 2004. For many Americans, however, buying local goes beyond an interest in food and cultural traditions. Americans buy local to boost general health, support local economies and ensure food safety. The rise of farmers markets, Community Supported Agriculture, and the Slow Food Movement reveals an increasing American commitment to support a new kind of food system that is healthy for our bodies, farmers, communities and nation.A national focus on local food holds enormous promise for Alabama, located at the heart of the Deep South region known for its unique cuisine. And yet, reminiscent of the dearth of civil rights guides devoted solely to Alabama, few food books explore solely the foods of our state. There are, however, many books on Southern food. To promote Alabama food in a new and meaningful way, I needed an innovative approach. I decided to use food as a gateway to explore time periods, cultural groups, regions, customs, movements, and events significant to Alabama’s identity. I chose foods with strong connections to our state that could tell meaningful stories about our history. I set out not to catalog Southern food, but to unearth histories and cultures represented in Alabama food traditions. As in my civil rights research, I was especially interested in telling less known and undocumented stories. With generous support from the Alabama Association of Resource Conservation and Development, I traversed our state from the port of Mobile to Sand Mountain. Alabama’s diversity and regionalism astounded me. Our state has at least six distinct regional variations of barbecue sauce. The Wiregrass region claims fried cornbread and layer cakes. Barbecue clubs are found only in Sumter County. Seafood gumbo is prized along the coast, where most Mobilians have never even heard of North Alabama chicken stew. My research resulted in the book "‘Til It’s the Color of Me: The Story of Alabama through Food Traditions," which uses food to spotlight Alabama cultures, histories, and events and connect them to a broader national story. The book will be released
(Continued on page 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารท่องเที่ยวในฤดูใบไม้ร่วง 2009 ฉันตั้งค่าออกในกิจการพัฒนา assetbased ของฉันถัดไป เวลานี้ ฉันมุ่งเน้นประเพณีอาหารอลาบามาเพื่อช่วยให้ชุมชนใช้ประโยชน์จากการเคลื่อนไหวท่องเที่ยวอาหารเจริญเติบโต กว่าทศวรรษที่ผ่านมา ชาวอเมริกันได้แสดงสนใจ surging ในอาหาร มองเห็นได้ในการกระจาย cookbooks นิตยสารอาหาร และการแสดงโทรทัศน์อาหารแปลก เครือข่ายอาหาร ตอนนี้ ดูใน 90 ล้านบ้าน มี "ถ่ายอาหารและพ่อครัวจากอะไรเมื่อโดเมนของโทรทัศน์สาธารณะทั้ง 116 ให้สูงใหม่ของเซเลบริตี้, " เป็นเดอะนิวยอร์กไทมส์รายงานในปี 2007 อาหารท่องเที่ยวได้เติบโตขยายตัวอย่างมาก ตาม Barry Glassner ศาสตราจารย์สังคมวิทยาที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย "หลายคนตอนนี้เมื่อพวกเขาเดินทางจะละอายมาบ้านและพูดจะไม่ได้ดูพิพิธภัณฑ์หลัก หรือไม่ได้ลิ้มรสชาติอาหาร เราเชื่อว่า ถ้าเราได้ลิ้มรสอาหารของ เราได้รับใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของพวกเขา" และอเมริกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องการวัฒนธรรมภาคใต้ เคลลี่แฮมิลตันรู้เมื่อเธอนิวออร์ลีนส์อาหารประวัติทัวร์ก็เต็มห้องเดือนเปิดธุรกิจของเธอในปี 2004 สำหรับคนอเมริกันจำนวนมาก ไร ท้องถิ่นซื้อเกินกว่าความสนใจในอาหารและวัฒนธรรมประเพณี คนอเมริกันซื้อท้องถิ่นเพื่อสร้างสุขภาพทั่วไป สนับสนุนเศรษฐกิจท้องถิ่น และให้ความปลอดภัยของอาหาร เพิ่มขึ้นของตลาดเกษตรกร ชุมชนสนับสนุนการเกษตร และขบวนการอาหารช้าเผยความมุ่งมั่นอเมริกันเพิ่มขึ้นเพื่อสนับสนุนชนิดใหม่ของระบบที่มีสุขภาพร่างกาย เกษตรกร ชุมชน และประเทศชาติ เน้นอาหารแห่งชาติจัดเก็บสัญญามหาศาลในอลาบามา พักภาคใต้ลึกที่รู้จักสำหรับอาหารเฉพาะ และยัง ของขาดแคลนคู่มือ rights แพ่งทุ่มเทเท่ากับอลาบามา หนังสืออาหารน้อยสำรวจอาหารของรัฐของเราแต่เพียงผู้เดียว ได้ อย่างไรก็ตาม ในหนังสืออาหารภาคใต้ เพื่อส่งเสริมอาหารอลาบามาในแบบใหม่ และความหมาย ฉันจำเป็นต้องใช้วิธีการใหม่ ฉันตัดสินใจที่จะใช้อาหารเป็นประตูแห่งเวลา กลุ่มวัฒนธรรม ภูมิภาค ศุลกากร เคลื่อนไหว และเหตุการณ์สำคัญการเอกลักษณ์ของอลาบามา เราเลือกอาหารเชื่อมต่อแข็งแรงรัฐของเราที่สามารถบอกความหมายเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติของเรา ฉันตั้งออกไม่แค็ตตาล็อกอาหารภาคใต้ แต่ ไปขุดประวัติและวัฒนธรรมที่แสดงในประเพณีอาหารอลาบามา ในการวิจัยของพลเรือน rights ผมสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการบอกเรื่องราวน้อยรู้จัก และไม่เกี่ยวกับเอกสาร ด้วยการสนับสนุนกว้างขวางจากอลาบามาเชื่อมโยงของอนุรักษ์ทรัพยากรและพัฒนา ฉันถูกตรวจสอบสถานะของเราจากท่ามือถือกับภูเขาทราย ความหลากหลายของอลาบามาและ regionalism ข้างประหลาดใจฉัน สถานะของเรามีรูปแบบภูมิภาคแตกต่างกันน้อยหกของซอสบาร์บีคิว ภูมิภาค Wiregrass อ้างผัด cornbread และชั้นเค้ก ชมรมบาร์บีคิวจะพบเฉพาะในเขต Sumter Gumbo ทะเลจะ prized ตามชายฝั่ง ที่ Mobilians ส่วนใหญ่มีไม่เคยแม้แต่ได้ยินหน้าไก่เหนืออลาบามา ผลวิจัยของในหนังสือ "'Til เป็นสีของฉัน: เรื่องอลาบามาผ่านอาหารประเพณี, " ซึ่งใช้อาหาร spotlight อลาบามาวัฒนธรรม ประวัติ และเหตุการณ์ และเชื่อมต่อเข้ากับเรื่องราวชาติที่กว้างขึ้น จะออกหนังสือ (Continued on page 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวการปรุงอาหารในฤดูใบไม้ร่วงปี 2009 ฉันออกในกิจการพัฒนา assetbased ของฉันต่อไป เวลานี้ผมมีวัตถุประสงค์เพื่อเน้นแอละแบมาประเพณีอาหารที่จะช่วยให้ชุมชนใช้ประโยชน์จากการเจริญเติบโตของการเคลื่อนไหวการท่องเที่ยวการทำอาหาร กว่าทศวรรษที่ผ่านมาชาวอเมริกันที่ได้แสดงให้เห็นความสนใจพล่านอยู่ในอาหารท้องถิ่นปรากฏอยู่ในตำราการระเบิดของนิตยสารอาหารและอาหารเป็นศูนย์กลางรายการโทรทัศน์ เครือข่ายอาหารมองในตอนนี้ 90 ล้านบ้านได้ "นำอาหารและเชฟจากสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นโดเมนของโทรทัศน์สาธารณะต่ำที่สำคัญที่มีชื่อเสียงให้สูงใหม่" นิวยอร์กไทม์สรายงานในปี 2007 การท่องเที่ยวการปรุงอาหารได้เติบโตขึ้นชี้แจง ตามที่แบร์รี่ Glassner ศาสตราจารย์ด้านสังคมวิทยาที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียภาคใต้ "หลายคนตอนนี้เมื่อพวกเขาเดินทางจะละอายใจที่จะมาที่บ้านและบอกว่าพวกเขาไม่ได้เห็นพิพิธภัณฑ์หลักหรือไม่ได้ลิ้มรสอาหารประจำชาติ เราเชื่อว่าถ้าเราได้ลิ้มรสอาหารของพวกเขาที่เราเคยใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของพวกเขา. "และโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวอเมริกันต้องการที่จะได้สัมผัสกับวัฒนธรรมของภาคใต้ในขณะที่เคลลี่แฮมิลตันได้เรียนรู้เมื่อนิวออร์ทัวร์ประวัติศาสตร์การทำอาหารของเธอถูกจองเต็มภายในเดือนของการเปิดธุรกิจของเธอใน 2004 สำหรับชาวอเมริกันจำนวนมาก แต่ซื้อในท้องถิ่นนอกเหนือไปจากความสนใจในอาหารและวัฒนธรรมประเพณี ชาวอเมริกันซื้อในท้องถิ่นเพื่อเพิ่มสุขภาพทั่วไปสนับสนุนเศรษฐกิจในท้องถิ่นและสร้างความมั่นใจความปลอดภัยของอาหาร การเพิ่มขึ้นของตลาดเกษตรกรเกษตรชุมชนได้รับการสนับสนุนและการเคลื่อนไหวของอาหารช้าแสดงให้เห็นความมุ่งมั่นของชาวอเมริกันที่เพิ่มขึ้นเพื่อรองรับรูปแบบใหม่ของระบบอาหารที่ดีต่อสุขภาพร่างกายของเราเกษตรกรชุมชนและ nation.A โฟกัสระดับชาติเกี่ยวกับอาหารท้องถิ่นถือสัญญามหาศาล สำหรับอลาบามาตั้งอยู่ที่ใจกลางของภูมิภาคใต้ลึกที่รู้จักสำหรับอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ และยังชวนให้นึกถึงความขาดแคลนของคู่มือสิทธิมนุษยชนที่อุทิศ แต่เพียงผู้เดียวอลาบามา, หนังสืออาหารไม่กี่สำรวจอาหาร แต่เพียงผู้เดียวของรัฐของเรา มี แต่หนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับอาหารภาคใต้ เพื่อส่งเสริมอาหารที่อลาบามาในรูปแบบใหม่และมีความหมายที่ฉันต้องการวิธีการใหม่ ฉันตัดสินใจที่จะใช้อาหารเป็นประตูในการสำรวจช่วงเวลาที่กลุ่มวัฒนธรรมภูมิภาคศุลกากรเคลื่อนไหวและเหตุการณ์ที่สำคัญในการเป็นตัวตนของอลาบามา ผมเลือกอาหารที่มีการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งให้กับรัฐของเราที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่มีความหมายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเรา ฉันออกไม่ได้อยู่ในรายการสินค้าอาหารใต้ แต่การพบประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมเป็นตัวแทนในอลาบาประเพณีอาหาร ในขณะที่การวิจัยสิทธิมนุษยชนของฉันฉันมีความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการบอกเรื่องราวที่รู้จักกันน้อยลงและไม่มีเอกสาร ด้วยการสนับสนุนใจดีจากสมาคมอลาบามาของการอนุรักษ์ทรัพยากรและการพัฒนาผมเดินทางข้ามรัฐของเราจากพอร์ตของมือถือไปภูเขาทราย ความหลากหลายของอลาบาและภูมิภาคประหลาดใจฉัน รัฐของเรามีอย่างน้อยหกรูปแบบที่แตกต่างกันในระดับภูมิภาคของซอสบาร์บีคิว การเรียกร้องภูมิภาคควายทอดขนมปังและขนมเค้กชั้น สโมสรบาร์บีคิวจะพบได้เฉพาะในซัมเตอร์เคาน์ตี้ กระเจี๊ยบอาหารทะเลเป็นผลตอบแทนตามแนวชายฝั่งที่มากที่สุด Mobilians ไม่เคยได้ยินแม้แต่ของมลรัฐแอละแบมาสตูว์ไก่ ผลงานวิจัยของฉันในหนังสือ "'Til มันเป็นสีของฉัน: เรื่องราวของอลาบามาผ่านประเพณีอาหาร" ซึ่งใช้อาหารที่จะเน้นย้ำที่อลาบามาวัฒนธรรมประวัติศาสตร์และเหตุการณ์และเชื่อมต่อไปยังเป็นเรื่องระดับชาติที่กว้างขึ้น หนังสือเล่มนี้จะได้รับการปล่อยตัว
(ต่อในหน้า 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารการท่องเที่ยวในฤดูใบไม้ร่วง 2009 , ฉันตั้งค่าออกในการพัฒนากิจการของฉัน assetbased ถัดไป คราวนี้ ผมมุ่งที่จะเน้นประเพณีอาหารที่อลาบาม่า เพื่อช่วยให้ชุมชนใช้ประโยชน์จากการท่องเที่ยวที่เติบโตอาหารการเคลื่อนไหว กว่าทศวรรษที่ผ่านมา คนอเมริกันได้แสดงความสนใจในอาหารท้องถิ่นขึ้น มองเห็นได้ ในการระเบิดของตำราอาหาร นิตยสารอาหารและเป็นศูนย์กลางโทรทัศน์ เครือข่ายอาหารตอนนี้ดูได้ใน 90 ล้านบ้าน มี " ถ่ายอาหาร และเชฟจากสิ่งที่เคยเป็นโดเมนของ low-key โทรทัศน์สาธารณะเพื่อความสูงใหม่ที่มีชื่อเสียง , " นิวยอร์กไทม์สรายงานใน 2007 ท่องเที่ยวอาหารมีการเติบโตชี้แจง ตามแบร์รี่ glassner , ศาสตราจารย์สังคมวิทยาที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียภาคใต้" หลายคนเมื่อพวกเขาเดินทางจะต้องอับอายมาที่บ้านและบอกว่าไม่ได้ดูพิพิธภัณฑ์หลัก หรือ ไม่ได้ลิ้มรสอาหารแห่งชาติ เราเชื่อว่า ถ้าเราได้ลองชิมอาหารของพวกเขาที่เราได้ใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของตนเอง และคนอเมริกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องการสัมผัสวัฒนธรรมภาคใต้โดยเคลลี่แฮมิลตันได้เรียนรู้เมื่อ นิว ออร์ลีนส์ เธอทำอาหารประวัติศาสตร์ทัวร์ถูกจองเต็มภายในเดือนของการเปิดธุรกิจในปี 2004 สำหรับคนอเมริกันมากมาย อย่างไรก็ตาม การซื้อนอกเหนือไปจากความสนใจในอาหารท้องถิ่น ประเพณี และวัฒนธรรม คนอเมริกันซื้อท้องถิ่นเพื่อเพิ่มสุขภาพทั่วไป สนับสนุนเศรษฐกิจท้องถิ่น และความปลอดภัยอาหาร การเพิ่มขึ้นของตลาดของเกษตรกร , ชุมชนสนับสนุนการเกษตรและการเคลื่อนไหวของอาหารช้า เผยการเพิ่มความมุ่งมั่นเพื่อสนับสนุนอเมริกันเป็นชนิดใหม่ของระบบอาหารที่มีสุขภาพดีสำหรับร่างกายของเรา , เกษตรกร ชุมชน และประเทศชาติ เน้นอาหารท้องถิ่นถือสัญญามหาศาลสำหรับอลาบาม่า ตั้งอยู่ใจกลางเขตชายแดนใต้ มีชื่อเสียงในด้านอาหารที่ไม่ซ้ำกัน และยังให้นึกถึงขาดแคลนสิทธิคู่มืออุทิศแต่เพียงผู้เดียวในอลาบาม่าหนังสืออาหารหลายสำรวจเพียงอาหารของรัฐของเรา แต่ว่า มีหนังสือหลายเล่มบนอาหาร ภาคใต้ เพื่อโปรโมทอลาบาม่าอาหารในวิธีการใหม่และมีความหมาย ฉันต้องการวิธีการใหม่ . ฉันตัดสินใจที่จะใช้อาหารเป็นเกตเวย์ที่จะสำรวจช่วง เวลากลุ่มภูมิภาคทางวัฒนธรรม ประเพณี การเคลื่อนไหวและเหตุการณ์สำคัญกับตัวตนอลาบาม่า .ผมเลือกอาหารที่มีการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งกับสถานะของเราที่สามารถบอกเรื่องราวที่มีความหมายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเรา ผมตั้งใจที่จะไม่รายการอาหารใต้ แต่จะพบประวัติที่เป็นตัวแทนของวัฒนธรรม และประเพณีอาหารที่อลาบามา ในการวิจัยเป็นสิทธิของฉัน ฉันสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการบอกน้อยรู้จัก และไม่มีเอกสารเรื่องด้วยการสนับสนุนใจดีจากแอละแบมาสมาคมอนุรักษ์ทรัพยากรและการพัฒนา ผมเดินทางข้ามรัฐของเราจากพอร์ตของมือถือทรายภูเขา อลาบามาของความหลากหลายและภูมิภาคตะลึงพรึงเพริดฉัน รัฐของเรามีอย่างน้อยหกที่แตกต่างกันในภูมิภาคต่าง ๆของซอสบาร์บีคิว การเรียกร้องและเค้กขนมปังทอดไวร์กราส เขตชั้นใน คลับ บาร์บีคิว พบเฉพาะในซัมเตอร์เคาน์ตี้อาหารทะเลต้นกระเจี๊ยบมีคุณค่าตามแนวชายฝั่งที่ mobilians ส่วนใหญ่เคยได้ยินอลาบามา ไก่ตุ๋น งานวิจัยของฉัน ) ในหนังสือ " ของผมมันสีผม : เรื่องราวของอลาบามาผ่านประเพณีอาหาร " ซึ่งใช้อาหารเด่นวัฒนธรรม , อลาบามาประวัติศาสตร์และเหตุการณ์และเชื่อมต่อพวกเขาเป็นกว้างแห่งชาติเรื่อง หนังสือจะออก
( ต่อหน้า 3 )