. Thus, it's inaccurate to conceive 27 of logical thinking as a separate skill that can be applied across a variety of situations. Sometimes we fail to recognize that we have a particular thinking skill (such as applying modus tollens) unless it comes in the form of known content.
At other times, we know that we have a particular thinking skill, but domain28 knowledge is necessary if we are to use it. For example, a student might have learned that "thinking scientifically" requires understanding the importance of anomalous results in an experiment. If you're surprised by the results of an experiment, that suggests that your hypothesis was wrong and the data are telling you something interesting. But to be surprised, you must make a prediction29 in the first place—and you can only generate a prediction if you understand the domain in which you are working. Thus, without content knowledge we often cannot use thinking skills properly and effectively.
Why would misunderstanding the relationship of skills and knowledge lead to trouble? If you believe that skills and knowledge are separate, you are likely to draw two incorrect conclusions. First, because content is readily available in many locations but thinking skills reside30 in the learner's brain, it would seem clear that if we must choose between them, skills are essential, whereas content is merely desirable31. Second, if skills are independent of content, we could reasonably conclude that we can develop these skills through the use of any content. For example, if students can learn how to think critically about science in the context of any scientific material, a teacher should select content that will engage students (for instance, the chemistry of candy), even if that content is not central to the field. But all content is not equally important to mathematics, or to science, or to literature. To think critically, students need the knowledge that is central to the domain.
The importance of content in the development of thinking creates several challenges for the 21st century skills movement. The first is the temptation 32 to emphasize advanced, conceptual thinking too early in training—an approach 33 that has proven ineffective in numerous 34 past reforms. Learning tends to follow a predictable path. When students first encounter35 new ideas, their knowledge is shallow and their understanding is bound36 to specific examples. They need exposure37 to varied examples before their understanding of a concept becomes more abstract and they can successfully apply that understanding to novel situations.
Another curricular challenge is that we don't yet know how to teach self-direction, collaboration, creativity, and innovation the way we know how to teach long division. The plan of 21st century skills proponents38 seems to be to give students more experiences that will presumably 39 develop these skills—for example, having them work in groups. But experience is not the same thing as practice. Experience means only that you use a skill; practice means that you try to improve by noticing what you are doing wrong and formulating strategies to do better. Practice also requires feedback, usually from someone more skilled than you are.
Because of these challenges, devising a 21st century skills curriculum requires more than paying lip service to content knowledge. Outlining the skills in detail and merely urging 40 that content be taught, too, is a recipe for failure. We must plan to teach skills in the context of particular content knowledge and to treat both as equally important.
In addition, education leaders must be realistic about which skills are teachable. If we deem 41 that such skills as collaboration and self-direction are essential, we should launch 42 a concerted effort 43 to study how they can be taught effectively rather than blithely44 assume that mandating45 their teaching will result in students learning them.
. ดังนั้น จึงไม่ตั้งครรภ์ 27 ความคิดตรรกะเป็นทักษะแยกต่างหากที่สามารถใช้ได้ในหลากหลายสถานการณ์ บางครั้งเราไม่รู้ว่า เรามีทักษะความคิดที่เฉพาะ (เช่นใช้ modus tollens) เว้นแต่มันมาในรูปแบบของเนื้อหาที่รู้จักครั้ง เรารู้ว่า เรามีทักษะการคิด แต่จำเป็นต้องรู้ domain28 ถ้าเราจะใช้ ตัวอย่าง นักเรียนอาจได้เรียนรู้ว่า "ความคิดทางวิทยาศาสตร์" ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับความสำคัญของ anomalous ผลการทดลอง ถ้าคุณจะประหลาดใจ โดยผลลัพธ์ของการทดลอง ที่ชี้ให้เห็นว่า สมมติฐานของคุณไม่ถูกต้อง และข้อมูลจะบอกคุณสิ่งที่น่าสนใจ แต่ต้องแปลกใจ คุณต้องการ prediction29 แบบแรก — และคุณสามารถสร้างการคาดการณ์เท่านั้นถ้าคุณเข้าใจโดเมนที่คุณกำลังทำงาน ดังนั้น โดยที่ไม่ทราบที่เนื้อหา เรามักจะไม่สามารถใช้ทักษะการคิดอย่างถูกต้อง และมีประสิทธิภาพWhy would misunderstanding the relationship of skills and knowledge lead to trouble? If you believe that skills and knowledge are separate, you are likely to draw two incorrect conclusions. First, because content is readily available in many locations but thinking skills reside30 in the learner's brain, it would seem clear that if we must choose between them, skills are essential, whereas content is merely desirable31. Second, if skills are independent of content, we could reasonably conclude that we can develop these skills through the use of any content. For example, if students can learn how to think critically about science in the context of any scientific material, a teacher should select content that will engage students (for instance, the chemistry of candy), even if that content is not central to the field. But all content is not equally important to mathematics, or to science, or to literature. To think critically, students need the knowledge that is central to the domain.ความสำคัญของเนื้อหาในการพัฒนาความคิดสร้างความท้าทายต่าง ๆ ในการเคลื่อนไหวทักษะในศตวรรษ แรกคือ ทดลอง 32 เพื่อเน้นความคิดขั้นสูง แนวคิดในการฝึกเร็วเกินไป — วิธีการ 33 ที่ได้พิสูจน์ผลในปฏิรูปอดีต 34 มากมาย เรียนรู้มีแนวโน้มไป ตามเส้นทางคาดเดาได้ เมื่อนักเรียนแรก encounter35 ใหม่ความคิด ความรู้ตื้น และเข้าใจ bound36 กับตัวอย่างที่ระบุ พวกเขาต้องการ exposure37 กับตัวอย่างที่หลากหลายเข้าใจแนวคิดเป็นนามธรรมมากขึ้น และสามารถประสบความสำเร็จนั้นเข้าใจว่าสถานการณ์นวนิยายความท้าทายเสริมอีกคือ ว่า เราไม่ ได้รู้วิธีการสอนตนเองทิศทาง ร่วมกัน ความคิดสร้างสรรค์ นวัตกรรม และวิธีเรารู้วิธีสอนการหารยาว แผนการของศตวรรษที่ 21 ทักษะ proponents38 น่าจะให้นักเรียนประสบการณ์เพิ่มเติมที่ 39 น่าจะพัฒนาทักษะเหล่านี้ — ตัวอย่าง มีงานในกลุ่ม แต่ประสบการณ์ไม่เหมือนแบบฝึกหัด ประสบการณ์หมายถึง เฉพาะที่ คุณใช้ทักษะ ปฏิบัติหมายความ ว่า คุณพยายามที่จะปรับปรุง โดยการซักถามสิ่งที่คุณกำลังทำผิด และ formulating กลยุทธ์ไม่ดี ปฏิบัติยังต้องการคำติชม จากผู้เชี่ยวชาญกว่าคุณมักจะBecause of these challenges, devising a 21st century skills curriculum requires more than paying lip service to content knowledge. Outlining the skills in detail and merely urging 40 that content be taught, too, is a recipe for failure. We must plan to teach skills in the context of particular content knowledge and to treat both as equally important.In addition, education leaders must be realistic about which skills are teachable. If we deem 41 that such skills as collaboration and self-direction are essential, we should launch 42 a concerted effort 43 to study how they can be taught effectively rather than blithely44 assume that mandating45 their teaching will result in students learning them.
การแปล กรุณารอสักครู่..