2010年9月27日星期一The Green Banana Donal

2010年9月27日星期一

The Green Banana Donald Batchelder
Although it might have happened anywhere, my encounter with the green banana started on a steep mountain road in the central area of Brazil. My ancient jeep was straining up through beautiful countryside when the radiator began to leak, and I was ten miles from the nearest mechanic. The over-heated engine forced me to stop at the next village, which consisted of a small store and a few houses that were scattered here and there. People came over to look. They could see three fine streams of hot water spouting from holes in the jacket of the radiator. "That's easy to fix," a man said. He sent a boy running for some green bananas. He patted me on the shoulder, assuring me that everything would work out. "Green bananas," he smiled. Everyone agreed.
We chattered casually while all the time I was wondering what they could possibly do to my radiator with their green bananas. I did not ask them, though, as that would show my ignorance, so I talked about the beauty of the land that lay before our eyes. Huge rock formations, like Sugar Loaf in Rio, rose up all around us. "Do you see that tall one right over there?" asked the man, pointing to a particularly tall, slender pinnacle of dark rock. "That rock marks the center of the world."
I looked to see if he was teasing me, but his face was serious. He, in turn, inspected me carefully, as if to make sure I grasped the significance of his statement. The occasion called for some show of recognition on my part. "The center of the world?" I repeated, trying to show interest if not complete acceptance. He nodded. "The absolute center. Everyone around here knows it."
At that moment the boy returned with an armful of green bananas. The man cut one in half and pressed the cut end against the radiator jacket. The banana melted into a glue against the hot metal, stopping the leaks instantly. I was so astonished at this that I must have looked rather foolish and everyone laughed. They then refilled me radiator and gave me extra bananas to take along in case my radiator should give me trouble again. An hour later, after using the green banana once more, my radiator and I reached our destination. The local mechanic smiled. "Who taught you about the green banana?" I gave him the name of the village. "Did they show you the rock marking the center of the world?" he asked. I assured him they had. "My grandfather came from there," he said. "The exact center. Everyone around here has always known about it."
As a product of American education, I had never paid the slightest attention to the green banana, except to regard it as a fruit whose time had not yet come. Suddenly, on that mountain road, its time had come to meet my need. But as I reflected on it further, I realized that the green banana had been there all along. Its time reached back to the very origins of the banana. The people in that village had known about it for years. It was my own time that had come, all in relation to it. I came to appreciate the special genius of those people, and the special potential of the green banana. I had been wondering for some time about what educators like to call "learning moments," and I now knew I had just experienced two of them at once.
It took me a little longer to fully grasp the importance of the rock which the villagers believed marked the center of the world. I had at first doubted their claim, as I knew for a fact that the center was located somewhere else in New England. After all, my grandfather had come from there. But gradually I realized the village people had a very reasonable belief and I agreed with them. We all tend to regard as the center that special place where we are known, where we know others, where things mean much to us, and where we ourselves have both identity and meaning: family, school, town and local region could all be our center of the world.
The lesson which gradually dawned on me was actually very simple. Every place has special meanings for the people in it, and in a certain sense every place represents the center of the world. The world has numerous such centers, and no one student or traveler can experience all of them. But once a conscious breakthrough to a second center is made, a life-long perspective and collection can begin.
The cultures of the world are full of unexpected green bananas with special value and meaning. They have been there for ages, ripening slowly, perhaps waiting patiently for people to come along to encounter them. In fact, a green banana is waiting for all of us if we would leave our own centers of the world in order to experience other places.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2010年9月27日星期一

เขียวกล้วยโดนัลด์ Batchelder
ถึงแม้ว่ามันอาจเกิดขึ้นที่ใดก็ได้ ฉันพบกับกล้วยสีเขียวเริ่มต้นบนถนนภูเขาสูงชันในบราซิล รถจี๊ปโบราณของฉันถูกรัดค่าผ่านชนบทที่สวยงามเมื่อหม้อน้ำเริ่มซึม และฉันถูกสิบไมล์จากช่างที่ใกล้ที่สุด เครื่องยนต์อุ่นเกินบังคับฉันให้หยุดที่หน้าหมู่บ้าน ซึ่งประกอบด้วยร้านค้าขนาดเล็กและบางบ้านที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วหัวระแหง คนมาดู พวกเขาได้เห็นกระแสดีสามของ spouting จากหลุมในแจ็คเก็ตของหม้อน้ำเครื่องทำน้ำอุ่น ชายคนหนึ่งกล่าวว่า "ที่เป็นเรื่องง่ายในการแก้ไข เขาส่งเด็กทำงานบางกล้วยสีเขียว เขา patted ฉันบนไหล่ มั่นใจฉันว่า ทุกอย่างจะทำงานออก สีเขียวกล้วย เขายิ้ม ทุกคนตกลง
เรา chattered ลวก ๆ ในขณะเวลาผมสงสัยว่า อาจจะทำให้หม้อน้ำของฉันกับของกล้วยสีเขียว ผมไม่ได้ถามพวกเขา แม้ว่า ตามที่จะแสดงความไม่รู้ของฉัน ดังนั้นฉันพูดคุยเกี่ยวกับความงามของแผ่นดินซึ่งก่อนที่ตาของเรา ใหญ่หิน เช่นน้ำตาลก้อนในริโอ ลุกขึ้นรอบ ๆ เรา "คุณเห็นหนึ่งที่เหมาะสมที่สูงกว่ามี" ถามคน การชี้ไปยังสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พินนาเคิลสเลนเดอร์ของหินดำ "ที่หินเครื่องศูนย์ของโลก"
ฉันมองดูเขาถูกล้อเล่นฉัน แต่ใบหน้าของเขาได้อย่างจริงจัง เขา กลับ ตรวจสอบฉันระมัดระวัง เช่นถ้าให้แน่ใจว่า ฉัน grasped ความสำคัญของคำสั่งของเขา โอกาสเรียกว่าการแสดงบางอย่างของการรับรู้ในส่วนของฉัน "ศูนย์กลางของโลกหรือไม่" ฉันซ้ำ พยายามแสดงสนใจถ้าไม่ยอมรับที่สมบูรณ์ เขาพยักหน้า "ศูนย์สัมบูรณ์ สถานที่นี่ทุกคนรู้ว่ามัน"
ขณะที่เด็กผู้ชายกลับมา armful กล้วยสีเขียว ชายคนนั้นตัดครึ่งหนึ่ง และกดปลายตัดกับเสื้อหม้อน้ำ กล้วยที่อ่อนลงในกาวกับโลหะร้อน หยุดการรั่วไหลทันที ผมนั้นประหลาดนี้ว่า ฉันต้องมองค่อนข้างโง่ และทุกคนหัวเราะ พวกเขาแล้วเติมหม้อน้ำฉัน และให้ฉันกล้วยเสริมจะตามในกรณีที่หม้อน้ำของฉันควรให้ฉันปัญหาอีกครั้ง ชั่วโมงต่อมา หลังจากใช้กล้วยสีเขียวอีกครั้งหนึ่ง หม้อน้ำของฉันและถึงปลายทางของเรา ยิ้มช่างท้องถิ่น "ใครสอนคุณเกี่ยวกับกล้วยสีเขียว" ฉันให้เขาชื่อของหมู่บ้าน "ไม่ได้จะแสดงหินเครื่องศูนย์กลางของโลก" เขาถาม ฉันมั่นใจเขาพวกเขา "ปู่ของฉันมาจาก เขากล่าวว่า "ศูนย์แน่นอน "สถานที่นี่ทุกคนได้รู้จักเกี่ยวกับการใช้งานเสมอ
เป็นผลิตภัณฑ์ของการศึกษาอเมริกัน ฉันไม่เคยได้จ่ายความสนใจเพียงน้อยนิดไปกล้วยสีเขียว ยกเว้นการพิจารณานั้นเป็นผลไม้ที่มีเวลาไม่ได้มา ทันใดนั้น ถนนที่ภูเขา เวลามาเพื่อตอบสนองความต้องการของฉัน แต่ฉันสะท้อนบนเพิ่มเติม ฉันรู้ว่า กล้วยหอมเขียวเคยมีตลอด เวลากำเนิดของกล้วยจะมากไปแล้ว คนในหมู่บ้านที่รู้จักเกี่ยวกับปีการ เวลาของฉันเองที่มา ทั้งหมดเกี่ยวกับมันได้ ผมมาอัจฉริยะพิเศษคน และศักยภาพพิเศษของกล้วยสีเขียว ผมก็สงสัยในบางครั้งนักการศึกษาที่ต้องการเรียก "ช่วงเวลาการเรียนรู้" และฉันตอนนี้รู้ว่า ฉันมีเพียงประสบการณ์ของพวกเขาสองครั้ง
มันเอาฉันเล็กน้อยยาวเต็มความเข้าใจในความสำคัญของหินที่ชาวบ้านเชื่อว่า ศูนย์กลางของโลกที่ทำเครื่องหมาย ผมได้ที่ doubted เรียกร้องของพวกเขา เท่าที่ผมรู้ความจริงว่า ตัวถูกอยู่ที่ใดบ้างในนิวอิงแลนด์ หลังจากที่ทุก ปู่ของฉันมาจาก แต่ค่อย ๆ ผมรู้คนที่หมู่บ้านมีความเชื่อที่สมเหตุสมผล และฉันตกลงกับพวกเขา เรามักถือเป็นศูนย์กลางสถานที่พิเศษที่เราเป็นที่รู้จัก ที่เรารู้ว่าผู้อื่น ซึ่งหมายถึง สิ่งที่เรามาก และที่เราเองมีเอกลักษณ์และความหมาย: ครอบครัว โรงเรียน เมือง และท้องถิ่นภูมิภาคสามารถเป็นศูนย์กลางของโลกได้
บทที่ค่อย ๆ เริ่มขึ้นกับฉันจริงง่ายมาก ทุกสถานที่มีความหมายพิเศษสำหรับคนใน และในความรู้สึก ทุกสถานหมายถึงศูนย์กลางของโลก โลกมีมากมายเช่นศูนย์ และไม่มีนักเรียนหนึ่งหรือนักท่องเที่ยวได้สัมผัสทั้งหมด แต่เมื่อทำความก้าวหน้าใส่ตัวที่สอง แห่งมุมมองและคอลเลกชันสามารถเริ่มต้น
วัฒนธรรมของโลกจะเต็มไป ด้วยสีเขียวกล้วยไม่คาดคิดกับค่าพิเศษและความหมาย พวกเขาได้รับมีอายุ ripening ช้า บางทีรอทนสำหรับคนที่จะเข้ามาพบพวกเขา ในความเป็นจริง กล้วยสีเขียวกำลังรอเราถ้าเราจะปล่อยให้ศูนย์ของเราเองของโลกเพื่อประสบการณ์สถานอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2010 年 9 月 27 日星期一

กล้วยสีเขียว โดนัลด์ แบตเชลเดอร์
ถึงแม้ว่ามันอาจจะเกิดขึ้นได้ทุกที่ที่ฉันเจอกับกล้วยเขียวเริ่มเดินบนเส้นทางภูเขาสูงชันในเขตภาคกลางของบราซิล รถจี๊ปโบราณของผมต้องยกศรีษะขึ้นผ่านชนบทที่สวยงามเมื่อหม้อน้ำเริ่มรั่ว และฉันเป็นสิบไมล์จากอู่ที่ใกล้ที่สุดกว่าเครื่องยนต์แบบบังคับให้ฉันหยุดที่หมู่บ้านถัดไป ซึ่งประกอบด้วยร้านค้าเล็กๆ และไม่กี่บ้านที่กระจัดกระจายที่นี่และมี คนเข้ามาดู พวกเขาจะได้เห็น 3 สาย ปรับน้ำร้อนพ่นจากหลุมในแจ็คเก็ตของหม้อน้ำ " มันง่ายที่จะแก้ไข " ชายคนหนึ่งกล่าว เขาส่งเด็กวิ่งสีเขียวบางกล้วย เขาลูบหัวฉันบนไหล่ฉันมั่นใจว่าทุกอย่างจะทำงานออก . " กล้วยเขียว , " เขายิ้ม ทุกคนก็เห็นด้วย
เรา chattered ง่ายๆในขณะที่ตลอดเวลา ฉันสงสัยว่าพวกเขาอาจจะทำอะไรกับหม้อน้ำกับกล้วยสีเขียวของพวกเขา ผมไม่ได้ถาม แต่เท่าที่จะแสดงความโง่เขลาของฉันดังนั้นฉันพูดคุยเกี่ยวกับความงามของแผ่นดินที่วางก่อนที่ตาของเรา หินก้อนขนาดใหญ่ เช่นน้ำตาลในริโอลุกขึ้นรอบตัวเรา คุณเห็นนั่นสูงหนึ่งตรงนั้น ? ถามผู้ชาย ชี้ไปที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พินนาเคิล เรียวเข้มหิน” หินก้อนนั้นนับเป็นศูนย์กลางของโลก " .
ผมมองเพื่อดูว่าเขาแกล้งฉัน แต่สีหน้าเขาจริงจัง เขา จะ ตรวจสอบให้ดีนะ ถ้าเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าผมเข้าใจความหมายของคำพูดของเขาแล้วโอกาสที่เรียกสำหรับโชว์ของการรับรู้ในส่วนของฉัน . " ศูนย์กลางของโลก ? ฉันทวนคำ พยายามแสดงความสนใจ ถ้าไม่สมบูรณ์ การยอมรับ " เขาพยักหน้า ศูนย์แน่นอน ทุกคนที่นี่รู้ว่ามัน . "
ตอนนั้นเด็ก กลับมาพร้อมกับการหอบกล้วยสีเขียว ผู้ชายที่ตัดในครึ่งและกดปลายตัดกับหม้อน้ำเสื้อแจ็คเก็ตกล้วยละลายกลายเป็นกาวกับโลหะร้อน หยุดรั่วทันที ฉันประหลาดใจที่ผมต้องดูค่อนข้างโง่และทุกคนหัวเราะ แล้วอายุฉันหม้อน้ำและให้กล้วยเสริมให้พร้อมในกรณีที่หม้อน้ำของผมจะสร้างปัญหาอีก หนึ่งชั่วโมงต่อมา หลังการใช้กล้วยสีเขียวอีกครั้ง , หม้อน้ำและถึงปลายทางของเราช่างท้องถิ่นยิ้ม” ใครสอนคุณเกี่ยวกับกล้วยสีเขียว ? ฉันให้เขาชื่อของหมู่บ้าน " พวกเขาแสดงให้คุณเห็นหินสลักเป็นจุดศูนย์กลางของโลก ? เขาถาม ผมมั่นใจ เขามี " . ปู่ฉันออกมาจากที่นั่น " เขากล่าว ศูนย์แน่นอน ทุกคนที่นี่ได้เสมอที่รู้จักกันเกี่ยวกับมัน . "
เป็นผลิตภัณฑ์ของอเมริกันศึกษาผมไม่เคยจ่ายความสนใจน้อยกับกล้วยเขียว ยกเว้น ถือเป็นผลไม้ที่มีเวลายังไม่มา . ทันใดนั้น บนถนนภูเขา เวลาได้มาเพื่อตอบสนองความต้องการของฉัน แต่ที่ผมสะท้อนให้เห็นเกี่ยวกับมันต่อไป ฉันตระหนักว่า กล้วยสีเขียวที่เคยมีมาตลอด เวลาถึงกลับไปต้นกำเนิดของกล้วย คนในหมู่บ้านที่รู้จักกันมาหลายปีมันคือเวลาของผมเอง มีมาทั้งหมดในความสัมพันธ์กับมัน ผมมาชื่นชมอัจฉริยะพิเศษของคนเหล่านั้น และพิเศษที่มีศักยภาพของกล้วยสีเขียว ผมเคยสงสัยมานานแล้วว่าอาจารย์ชอบเรียกการเรียนรู้ " ช่วงเวลา " และตอนนี้ผมรู้ว่าผมมีประสบการณ์เพียงสองของพวกเขาในครั้งเดียว
มันใช้เวลานานไปหน่อยอย่างเข้าใจความสำคัญของหิน ซึ่งชาวบ้านเชื่อว่าเครื่องหมายศูนย์กลางของโลก ผมตอนแรกสงสัย ข้อเรียกร้องของพวกเขา ฉันรู้สำหรับข้อเท็จจริงที่ว่าศูนย์ตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งในนิวอิงแลนด์ หลังจากนั้น ปู่ได้มาจากที่นั่น แต่ฉันตระหนักว่าประชาชนมีความเชื่อที่สมเหตุสมผลมาก และผมเห็นด้วยกับมันเราทุกคนมีแนวโน้มที่จะถือว่าเป็นสถานที่พิเศษที่ศูนย์ที่เรารู้จัก ที่เรารู้คนอื่น สิ่งที่มีความหมายมากมายกับเรา และเราเองมีทั้งเอกลักษณ์และความหมาย : ครอบครัว , โรงเรียน , เมืองท้องถิ่นและภูมิภาคอาจเป็นศูนย์กลางของโลก
บทเรียนที่ค่อย ๆเกิดขึ้นกับผมจริง ๆ ง่าย ๆ ทุกสถานที่ที่มีความหมายพิเศษสำหรับประชาชนในและในความรู้สึกบางอย่าง ทุกสถานที่ หมายถึง ศูนย์กลางของโลก โลกมีศูนย์ต่างๆ มากมาย และไม่มีนักเรียนหรือนักท่องเที่ยวสามารถประสบการณ์ทั้งหมดของพวกเขา แต่เมื่อการมีสติศูนย์ที่สองขึ้น ชีวิต มุมมองและคอลเลกชัน จะเริ่มต้น
วัฒนธรรมของโลกเต็มไปด้วยกล้วยเขียวที่ไม่คาดคิด ด้วยคุณค่าที่พิเศษและความหมายพวกเขาได้รับ มี สำหรับวัย สุกช้า บางทีรอคนที่จะมาเจอพวกเขา ในความเป็นจริง , กล้วยสีเขียวรอพวกเราทุกคนถ้าเราออกจากศูนย์ของเราเองของโลก เพื่อที่จะได้สัมผัสกับสถานที่อื่น