The struggle to breach the microman

The struggle to breach the micromanaged insulation of one of the world’s best-known pop stars is not to be mistaken for a list of petty gripes, or even complaints. It is entirely understandable why Spears would be cautious, especially now, when cameras hide snugly in every pocket and purse. The paparazzi is everyone. Every question I am not allowed to ask hovers somewhere, invisibly, in the space between us. In this fragment of time, I begin to realize Spears is not playing defense. She’s on offense. And it’s working.

“I don’t understand your question.”

Dumbly, I have asked her something risky. I think I’ve asked her why, after everything she has been through, she still chooses to put herself back out there, exposing herself to so much scrutiny and all of the predictable and unpredictable ways in which we—the public—decide to lift up or tear down our most famous fellow humans. It’s a risk she can avoid simply by quitting.

“What is your question?” she asks, leaning forward from the couch we’re sharing.

I attempt to restructure what I’ve put forward, leading it along. “You’re going to keep performing despite what comes?” I propose, suggesting there may have been some hurdles teed up before. She runs with it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การต่อสู้การละเมิดฉนวนกันความร้อน micromanaged ของโลกรู้จักดาวป๊อปอย่างใดอย่างหนึ่งคือไม่ให้หลงสำหรับรายการของลัก gripes หรือแม้แต่ข้อร้องเรียน มันจึงเข้าใจทั้งหอกจะระมัดระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ เมื่อกล้องซ่อนมาในกระเป๋าและกระเป๋าทุก ปาปารัสซี่มีทุกคน ฉันไม่สามารถถามคำถาม hovers ที่ใดที่หนึ่ง ลูกหูลูก ตา ในว่างระหว่างเรา ในส่วนนี้ของเวลา ฉันเริ่มตระหนักถึงหอกเล่นป้องกัน เธอเป็นรุก และมีการทำงานฉันไม่เข้าใจคำถามของคุณ"Dumbly ฉันถามเธอสิ่งที่มีความเสี่ยง ผมคิดว่า ผมถามเธอว่าทำไม หลังจากทุกอย่างที่เธอเคยผ่านมา เธอยังคงเลือกที่จะใส่ตัวเองกลับออกมี เร้าคลุ้งมากและวิธีคาดเดา และคาดเดาไม่ได้ทั้งหมดซึ่งเรา — ประชาชน — ตัดสินใจยกขึ้น หรือฉีกลงเพื่อนมนุษย์ของเรามีชื่อเสียง มันเป็นความเสี่ยงที่เธอสามารถหลีกเลี่ยง โดยการเลิกคืออะไรคำถามของคุณ "เธอถาม เอียงไปข้างหน้าจากโซฟาที่เราแชร์ฉันพยายามที่จะปรับโครงสร้างอะไรที่ฉันได้ใส่ไปข้างหน้า นำมันไป "คุณจะทำให้แม้ มีอะไรมา" เสนอ แนะนำมีอาจได้รับอุปสรรคบาง teed ขึ้นก่อน เธอทำงานกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การต่อสู้เพื่อการละเมิดฉนวนกันความร้อน micromanaged แห่งหนึ่งของโลกที่ดีที่สุดที่รู้จักกันดาวป๊อปไม่ได้ที่จะเข้าใจผิดสำหรับรายการของความเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือแม้กระทั่งการร้องเรียน เป็นที่เข้าใจว่าทำไมหอกทั้งหมดจะต้องระมัดระวังโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เมื่อกล้องซ่อนอย่างอบอุ่นในกระเป๋าทุกกระเป๋า ปาปารัสซี่ทุกคน ทุกคำถามผมไม่ได้รับอนุญาตให้ถามอังบางลูกหูลูกตาในช่องว่างระหว่างเรา ในส่วนของเวลานี้ผมเริ่มตระหนักถึงสเปียร์สไม่ได้เล่นการป้องกัน เธอเป็นคนในความผิด และก็ทำงาน.

"ผมไม่เข้าใจคำถามของคุณ."

ซึมกะทือผมได้ถามอะไรบางอย่างที่เธอมีความเสี่ยง ฉันคิดว่าฉันถามเธอว่าทำไมหลังจากทุกอย่างที่เธอได้รับการผ่าน, เธอยังคงเลือกที่จะนำตัวเองกลับออกมีการเปิดเผยตัวเองเพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริงมากและทุกวิธีการคาดการณ์และคาดเดาไม่ได้ในการที่เราที่ภาครัฐตัดสินใจที่จะยก ขึ้นหรือฉีกลงเพื่อนมนุษย์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเรา มันเป็นความเสี่ยงที่เธอสามารถหลีกเลี่ยงได้ง่ายๆโดยการเลิก.

"เป็นคำถามของคุณคืออะไร?" เธอถามพิงไปข้างหน้าจากที่นอนที่เรากำลังร่วมกัน.

ฉันพยายามที่จะปรับโครงสร้างสิ่งที่ฉันได้หยิบยกนำมันไป "คุณกำลังจะเก็บที่มีประสิทธิภาพแม้จะมีสิ่งที่มา?" ผมเสนอบอกอาจจะมีอุปสรรคบาง teed ขึ้นก่อน เธอวิ่งกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การต่อสู้เพื่อละเมิด micromanaged ฉนวนของหนึ่งของโลกที่รู้จักกันดีดาวป๊อปไม่ควรเข้าใจผิดว่ารายการของปัญหาเล็กๆ หรือแม้กระทั่งการร้องเรียน มันคือเข้าใจทั้งหมดว่าทำไมหอกจะระมัดระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อกล้องซ่อนแน่นทุกกระเป๋าและกระเป๋าสตางค์ ปาปารัสซี่ คือทุกคน ทุกคำถามที่ผมไม่ได้รับอนุญาตให้เลื่อนที่ใดที่หนึ่ง สุดลูกหูลูกตา ในช่องว่างระหว่างเรา ในส่วนของเวลาที่ฉันเริ่มที่จะตระหนักถึง Spears ไม่เล่นตั้งรับ เธออยู่ในความผิด และมันก็ได้ผล" ฉันไม่เข้าใจคำถามของคุณ”อย่างพูดอะไรไม่ออก ฉันถามอะไรเธอเสี่ยง ฉันคิดว่า ฉันถามเธอทำไม หลังจากที่เธอได้รับผ่าน เธอยังเลือกที่จะทำให้ตัวเองกลับมามีการเปิดเผยตัวเองให้มากและตรวจสอบทั้งหมดของวิธีการที่สามารถคาดเดาได้และไม่อาจคาดเดาที่เราประชาชนตัดสินใจยกหรือรื้อเพื่อนมนุษย์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเรา มันเป็นความเสี่ยงที่เธอสามารถหลีกเลี่ยงได้ง่ายๆโดยการ ลาออก" ปัญหาของคุณคืออะไร ? " เธอถาม โน้มตัวไปข้างหน้าจากโซฟาที่เราแบ่งปันฉันพยายามที่จะปรับโครงสร้างผมได้ใส่ไปข้างหน้า นำมันมาด้วย " คุณจะให้แสดงแม้จะมีอะไรมา ? " ผมเสนอว่าอาจจะมีอุปสรรคบางอย่าง teed ขึ้นก่อน เธอวิ่งกับมัน