The best way to prevent the formati

The best way to prevent the formation of deleterious oxide layers is to remove oxygen from the
piping by shielding gas flushing before welding and using backing gas during the whole welding
process and some time afterwards. The oxidisation of the weld root can be reduced also by using
root paste. This paste reacts with the welding heat and forms a slag layer on the root side of the
weld. However, the results achieved with root paste are not anywhere near the results achieved
by using backing gas. Alternatively, heat tints can be removed by pickling after welding. However,
this is not always possible when considering the welding of piping containing natural
waters. To avoid this kind of failures one should use water as clean as possible with low amounts
of solids, chlorides, manganese and iron as well as a low amount of organic substances. Additionally,
stagnant conditions or very low flow rates should be avoided as well. If continuous flow is
not possible, the water should be changed frequently enough and the amounts of bacteria should
be checked regularly. When necessary, the water should be treated to minimise bacterial activity.
In Case 1, no failures had been detected in the system using the same water with regular use
(once a week). In Case 2, the problems had been solved by using very clean demineralised water
and circulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การป้องกันการก่อตัวของชั้นออกไซด์ที่ร้ายคือการ เอาออกซิเจนจากการท่อ โดยป้องกันก๊าซล้างก่อนการเชื่อม และการใช้ก๊าซธรรมชาติสำรองในระหว่างการเชื่อมทั้งหมดกระบวนการและบางครั้งหลังจากนั้น Oxidisation ของเชื่อมรากจะลดลงนอกจากนี้ โดยใช้รากวาง วางนี้ทำปฏิกิริยากับความร้อนเชื่อม และรูปแบบชั้นตะกรันด้านหลักของการเชื่อม อย่างไรก็ตาม ผลที่ได้ มีการวางรากไม่ได้ใกล้กับผลลัพธ์ที่ได้โดยใช้ก๊าซสำรอง อีกวิธีหนึ่งคือ ความร้อนอ่อนสามารถถูกเอาออก โดยดองหลังจากเชื่อม อย่างไรก็ตามก็ไม่เสมอไปได้เมื่อพิจารณาการเชื่อมของท่อที่ประกอบด้วยธรรมชาติน้ำทะเล เพื่อหลีกเลี่ยงความล้มเหลวชนิดนี้ หนึ่งควรใช้น้ำสะอาดเป็นที่สุด ด้วยจำนวนที่ต่ำของแข็ง คลอไรด์ แมงกานีส และเหล็ก ตลอดจนสารอินทรีย์จำนวน นอกจากนี้เงื่อนไขนิ่งหรืออัตราการไหลต่ำมากควรหลีกเลี่ยงเช่นกัน ถ้าเป็นกระแสอย่างต่อเนื่องไม่ได้ น้ำควรเปลี่ยนบ่อยพอ และจำนวนของแบคทีเรียควรมีการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอ เมื่อจำเป็น ควรได้รับน้ำเพื่อลดกิจกรรมของแบคทีเรียในกรณีที่ 1 ความล้มเหลวไม่ได้ตรวจพบในระบบการใช้น้ำใช้เป็นประจำ(สัปดาห์ละครั้ง) ในกรณีที่ 2 ปัญหาได้ถูกแก้ไข โดยใช้น้ำสะอาด demineralisedและการไหลเวียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ดีที่สุดเพื่อป้องกันการก่อตัวของชั้นออกไซด์อันตรายคือการเอาออกซิเจนจาก
ท่อโดยการป้องกันการล้างก๊าซก่อนที่จะเชื่อมและใช้ก๊าซสำรองในช่วงเชื่อมทั้ง
กระบวนการและบางครั้งหลังจากนั้น กระบวนการออกซิเดชันของรากเชื่อมที่สามารถลดลงได้โดยใช้
วางราก วางนี้ทำปฏิกิริยากับความร้อนเชื่อมและรูปแบบชั้นตะกรันในด้านรากของ
รอยเชื่อม แต่ผลที่ประสบความสำเร็จกับการวางรากไม่ได้ทุกที่ใกล้ผลสำเร็จ
โดยใช้ก๊าซสำรอง อีกวิธีหนึ่งคือโทนร้อนสามารถออกดองหลังจากเชื่อม แต่
นี้ไม่ได้เป็นไปได้เสมอเมื่อพิจารณาการเชื่อมท่อที่มีธรรมชาติ
น้ำ เพื่อหลีกเลี่ยงชนิดของความล้มเหลวนี้หนึ่งควรใช้น้ำสะอาดเท่าที่เป็นไปได้ที่มีจำนวนต่ำ
ของของแข็งคลอไรด์แมงกานีสและเหล็กเช่นเดียวกับปริมาณต่ำของสารอินทรีย์ นอกจากนี้
เงื่อนไขนิ่งหรืออัตราการไหลที่ต่ำมากควรหลีกเลี่ยงเช่นกัน ถ้าไหลอย่างต่อเนื่องเป็น
ไปไม่ได้น้ำควรมีการเปลี่ยนแปลงบ่อยพอและปริมาณของเชื้อแบคทีเรียที่ควร
ได้รับการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอ เมื่อมีความจำเป็นน้ำควรได้รับการปฏิบัติที่จะลดกิจกรรมของแบคทีเรีย.
ในกรณีที่ 1 ไม่มีความล้มเหลวได้รับการตรวจพบในระบบการใช้น้ำเช่นเดียวกันกับการใช้งานปกติ
(สัปดาห์ละครั้ง) ในกรณีที่ 2 ปัญหาได้รับการแก้ไขโดยการใช้น้ำปราศจากแร่ธาตุที่สะอาดมาก
และการไหลเวียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่ดีที่สุดเพื่อป้องกันการเกิดออกไซด์ของชั้นคงต้องเอาออกซิเจนจากท่อโดยแก๊สที่ฟลัชชิงก่อนเชื่อมและใช้สนับสนุนในการเชื่อมแก๊สทั้งหมดกระบวนการและเวลาหลังจากนั้น การ oxidisation ของเชื่อมรากจะลดลง โดยใช้วางราก วางนี้ทำปฏิกิริยากับความร้อนเชื่อมโลหะและรูปแบบชั้นตะกรันบนด้านข้างของรากเชื่อม อย่างไรก็ตาม ผลที่เกิดกับวางรากจะไม่เข้าใกล้ผลสําเร็จสนับสนุนโดยใช้แก๊ส หรือโทนสีของความร้อนสามารถลบออกได้โดยล้างหลังเชื่อม อย่างไรก็ตามนี้ไม่เสมอเป็นไปได้เมื่อพิจารณาการเชื่อมท่อที่มีธรรมชาติน้ำ เพื่อหลีกเลี่ยงชนิดของความล้มเหลวควรใช้น้ำที่สะอาดที่สุด ด้วยปริมาณต่ำของของแข็งคลอไรด์ , แมงกานีส และเหล็ก ตลอดจนปริมาณต่ำของสารอินทรีย์ นอกจากนี้สภาพนิ่งหรืออัตราการไหลต่ำมาก ควรหลีกเลี่ยงเช่นกัน ถ้าการไหลอย่างต่อเนื่องคือเป็นไปไม่ได้ น้ำควรจะมีการเปลี่ยนแปลงบ่อยมากพอและปริมาณของแบคทีเรีย ควรมีการตรวจสอบอยู่เสมอ เมื่อจำเป็น น้ำที่ควรปฏิบัติเพื่อลดกิจกรรมของแบคทีเรียกรณีที่ 1 ไม่มีความล้มเหลวถูกตรวจพบในระบบการใช้น้ำเดียวกันกับการใช้งานปกติ( สัปดาห์ละครั้ง ) กรณีที่ 2 ปัญหา ได้รับการแก้ไขแล้ว โดยการใช้น้ำที่สะอาดมาก demineralisedและการไหลเวียนโลหิต