Elements in The Old Guitarist were

Elements in The Old Guitarist were carefully chosen to generate a reaction from the spectator. For example, the monochromatic color scheme creates flat, two-dimensional forms that dissociate the guitarist from time and place. In addition, the overall muted blue palette creates a general tone of melancholy and accentuates the tragic and sorrowful theme. The sole use of oil on panel causes a darker and more theatrical mood. Oil tends to blend the colors together without diminishing brightness, creating an even more cohesive dramatic composition.[2]

Furthermore, the guitarist shows no sign of life and appears to be close to death, implying little comfort in the world and accentuating the misery of his situation. Details are eliminated and scale is manipulated to create elongated and elegant proportions while intensifying the silent contemplation of the guitarist and a sense of spirituality. The large, brown guitar is the only significant shift in color found in the painting;[1] its dull brown, prominent against the blue background, becomes the center and focus. The guitar comes to represent the guitarist’s world and only hope for survival. This blind and poor subject depends on his guitar and the small income he can earn from his music for survival. Some art historians believe this painting expresses the solitary life of an artist and the natural struggles that come with the career. Therefore, music, or art, becomes a burden and an alienating force that isolates artists from the world.[3] And yet, despite the isolation, the guitarist (artist) depends on the rest of society for survival. All of these emotions reflect Picasso’s predicament at the time and his criticism of the state of society. The Old Guitarist becomes an allegory of human existence.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบใน Guitarist ที่เก่าถูกระมัดสร้างเป็นปฏิกิริยาจากการแข่งขัน ตัวอย่าง สียังสร้างฟอร์มแบน สองที่ dissociate guitarist จากเวลาและสถานที่ นอกจากนี้ สีน้ำเงินไม่ออกเสียงทั้งหมดสร้างสัญญาณทั่วไปของความเศร้าโศก และโศกนาฏกรรม และอกตรมชุดรูปแบบแต่ละท่าน ใช้น้ำมันบนแผงทำให้อารมณ์เข้ม และละครมากขึ้น น้ำมันมีแนวโน้มการ ผสมสีเข้าด้วยกัน โดยความสว่าง การสร้างการประกอบละครยิ่งเหนียวลดลง [2]Furthermore, the guitarist shows no sign of life and appears to be close to death, implying little comfort in the world and accentuating the misery of his situation. Details are eliminated and scale is manipulated to create elongated and elegant proportions while intensifying the silent contemplation of the guitarist and a sense of spirituality. The large, brown guitar is the only significant shift in color found in the painting;[1] its dull brown, prominent against the blue background, becomes the center and focus. The guitar comes to represent the guitarist’s world and only hope for survival. This blind and poor subject depends on his guitar and the small income he can earn from his music for survival. Some art historians believe this painting expresses the solitary life of an artist and the natural struggles that come with the career. Therefore, music, or art, becomes a burden and an alienating force that isolates artists from the world.[3] And yet, despite the isolation, the guitarist (artist) depends on the rest of society for survival. All of these emotions reflect Picasso’s predicament at the time and his criticism of the state of society. The Old Guitarist becomes an allegory of human existence.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบในโอลด์มือกีต้าร์ได้รับการแต่งตั้งอย่างระมัดระวังเพื่อสร้างปฏิกิริยาจากผู้ชมที่ ยกตัวอย่างเช่นโทนสีเดียวสร้างแบนรูปแบบสองมิติที่แยกตัวออกจากมือกีต้าร์เวลาและสถานที่ นอกจากนี้จานสีฟ้าโดยรวมเงียบสร้างเสียงทั่วไปของความเศร้าโศกและเน้นรูปแบบที่น่าเศร้าและทุกข์ใจ การใช้ แต่เพียงผู้เดียวของน้ำมันบนแผงที่ทำให้เกิดอารมณ์ที่เข้มขึ้นและการแสดงละครมากขึ้น น้ำมันมีแนวโน้มที่จะผสมสีด้วยกันโดยไม่ต้องลดน้อยลงความสว่างสร้างองค์ประกอบที่น่าทึ่งแม้เหนียวมากขึ้น. [2] นอกจากนี้มือกีต้าร์แสดงให้เห็นสัญญาณของสิ่งมีชีวิตและไม่มีที่ดูเหมือนจะใกล้จะตายหมายความสะดวกสบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในโลกและเน้นความทุกข์ยากของ สถานการณ์ของเขา รายละเอียดจะถูกตัดออกและขนาดมีการจัดการเพื่อสร้างสัดส่วนที่ยาวและสง่างามในขณะที่ทวีความรุนแรงสมาธิเงียบของมือกีต้าร์และความรู้สึกของจิตวิญญาณ ขนาดใหญ่กีต้าร์สีน้ำตาลเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในสีที่พบในภาพ; [1] สีน้ำตาลของตนที่โดดเด่นกับพื้นหลังสีฟ้ากลายเป็นศูนย์กลางและมุ่งเน้น กีต้าร์มาเพื่อเป็นตัวแทนของโลกมือกีต้าร์และเพียงหวังเพื่อความอยู่รอด เรื่องนี้คนตาบอดและไม่ดีขึ้นอยู่กับกีต้าร์ของเขาและรายได้เล็ก ๆ ที่เขาสามารถได้รับจากเพลงของเขาเพื่อความอยู่รอด ประวัติศาสตร์ศิลปะบางคนเชื่อว่าภาพนี้เป็นการแสดงออกถึงชีวิตที่โดดเดี่ยวของศิลปินและการต่อสู้ทางธรรมชาติที่มาพร้อมกับอาชีพ ดังนั้นเพลงหรือศิลปะกลายเป็นภาระและแรงแปลกแยกที่แยกศิลปินจากโลก. [3] และยังแม้จะมีการแยกกีตาร์ (ศิลปิน) ขึ้นอยู่กับส่วนที่เหลือของสังคมเพื่อความอยู่รอด ทั้งหมดเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงอารมณ์ความรู้สึกของปิกัสโซสถานการณ์ในเวลาและคำวิจารณ์ของรัฐของสังคม กีต้าร์เก่ากลายเป็นสัญลักษณ์ของการดำรงอยู่ของมนุษย์. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบในมือกีต้าร์เก่าถูกเลือกอย่างระมัดระวังเพื่อสร้างปฏิกิริยาจากผู้ชม ตัวอย่างเช่นสี monochromatic สร้างแบนๆ สองมิติแบบที่แยกจากกัน มือกีต้าร์ จาก เวลา และสถานที่ นอกจากนี้ โดยรวมเสียงฟ้าจานสร้างเสียงทั่วไปของความเศร้าโศกและเน้นที่น่าเศร้าสลด และธีมการใช้ แต่เพียงผู้เดียวของน้ำมันบนแผงให้เข้มขึ้น และละครมากกว่าอารมณ์ น้ำมันมีแนวโน้มที่จะผสมสีด้วยกันโดยไม่ให้ความสว่าง , การสร้างเพิ่มเติมน่าสนใจอย่างมากองค์ประกอบ [ 2 ]

นอกจากนี้ นักแสดงไม่มีสัญญาณของชีวิต และดูเหมือนจะใกล้ความตาย หมายความว่าน้อยความสะดวกสบายในโลกและ accentuating ความทุกข์ยากของสถานการณ์ของเขารายละเอียดจะถูกตัดออก และขนาดมีจัดการเพื่อสร้างเป็นรูปไข่และสัดส่วนที่สง่างามในขณะที่ขึ้นฌานเงียบของกีตาร์และความรู้สึกของจิตวิญญาณ ขนาดใหญ่ , กีตาร์สีน้ำตาลเป็นเพียงที่สำคัญเปลี่ยนสีพบในรูป ; [ 1 ] ของทึบสีน้ำตาล โดดเด่นกับพื้นหลังสีฟ้า กลายเป็นศูนย์ และโฟกัสกีตาร์ มาเป็นตัวแทนของนักกีตาร์โลกและเพียงหวังเพื่อการอยู่รอด บอดนี้และยากจนเรื่องขึ้นอยู่กับกีตาร์ของเขาและขนาดเล็ก รายได้เขาจะได้รับจากดนตรีของเขา เพื่อความอยู่รอด นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าภาพนี้แสดงศิลปะชีวิตสันโดษของศิลปินและธรรมชาติการต่อสู้ที่มากับอาชีพ ดังนั้น ดนตรี หรือศิลปะกลายเป็นภาระและอาจบังคับที่แยกศิลปินจากทั่วโลก [ 3 ] และยังแม้จะมีการแยก มือกีตาร์ ( ศิลปิน ) ขึ้นอยู่กับส่วนที่เหลือของสังคม เพื่อความอยู่รอด ทั้งหมดของความรู้สึกเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงสภาพของ Picasso ที่เวลาและการวิจารณ์ของเขา สภาพของสังคม มือกีต้าร์เก่า กลายเป็นสัญลักษณ์ของการดำรงอยู่ของมนุษย์ [ 1 ]