the open-economy demand curve DD is

the open-economy demand curve DD is an odd shape, with two downward-sloping segment separated by a flat segment in the middle: even to the right of B, there are two distinct segments in the developing-country range. The flat segment covers the range of skill supplies in which a trading economy would be diversified, in the sense of continuing to produce both clothing and machinery (albeit in differrent proportions than under autarky), as for example in a developing country with skill supply S1, but a country with a high proportion of unskilled workers, as at S2, would not produce machinery; rather it would specialize in clothing (a country with very few unskilled workers , as at S3, would specialize in machinery). Such specialization puts a country on a segment of the demand curve that slopes downward because increses in the relative supply of unskilled labor have to be absorbed by relative-wage-induced changes in the technique chosen to produce the single good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นอุปสงค์เปิดเศรษฐกิจดีดีจะมีรูปร่างแปลก กับสองส่วนล่างลาดเอียงคั่น ด้วยเซกเมนต์แบนตรงกลาง: แม้แต่ทางด้านขวาของ B มีเซ็กเมนต์ที่แตกต่างกันสองในช่วงประเทศกำลังพัฒนา ช่วงที่เศรษฐกิจการค้าจะได้มีความหลากหลาย ความต่อเนื่องเพื่อผลิตทั้งเสื้อผ้าและเครื่องจักร (แม้ว่าใน differrent สัดส่วนกว่าภายใต้ autarky) สำหรับตัวอย่างในประเทศที่กำลังพัฒนามีทักษะอุปทาน S1 แต่ประเทศ มีสัดส่วนสูงของคนงานไร้ฝีมือ เป็นที่ S2 จะไม่ผลิตเครื่องจักร อุปกรณ์ทักษะครอบคลุมส่วนแบน แต่ มันจะเชี่ยวชาญในการเสื้อผ้า (ประเทศกับแรงงานต่างด้าวน้อยมาก ขณะที่ S3 จะเชี่ยวชาญในเครื่องจักร) ความเชี่ยวชาญดังกล่าวทำให้ประเทศในส่วนของเส้นอุปสงค์ที่ลาดลงเนื่องจาก increses ในการจัดหาแรงงานต่างด้าวญาติต้องถูกดูดซึม โดยญาติค่าจ้างทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเทคนิคการเดียวดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้องการเปิดเศรษฐกิจโค้ง DD เป็นรูปร่างแปลกที่มีสองส่วนลงลาดแยกจากกันโดยส่วนแบนตรงกลาง: แม้กระทั่งไปทางขวาของ B มีสองส่วนที่แตกต่างกันในช่วงที่ประเทศกำลังพัฒนา ส่วนแบนครอบคลุมช่วงของวัสดุทักษะในการซื้อขายที่เศรษฐกิจจะมีความหลากหลายในความรู้สึกของความต่อเนื่องในการผลิตทั้งเสื้อผ้าและเครื่องจักร (แม้ว่าในสัดส่วนที่แตกต่างกว่าภายใต้การพึ่งตน) ตัวอย่างเช่นในประเทศที่กำลังพัฒนาที่มีทักษะอุปทาน S1 แต่ประเทศที่มีสัดส่วนที่สูงของแรงงานไร้ฝีมือเป็นที่ S2 จะไม่ผลิตเครื่องจักร; แต่มันจะมีความเชี่ยวชาญในเสื้อผ้า (ประเทศที่มีแรงงานน้อยมาก ณ S3 จะมีความเชี่ยวชาญในเครื่องจักร) ความเชี่ยวชาญดังกล่าวทำให้ประเทศในส่วนของเส้นอุปสงค์ที่ลาดลงเพราะ increses ในการจัดหาญาติของแรงงานไร้ฝีมือจะต้องมีการดูดซึมจากการเปลี่ยนแปลงเมื่อเทียบค่าจ้างที่เกิดขึ้นในเทคนิคที่ได้รับเลือกในการผลิตที่ดีเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบเศรษฐกิจเปิดความต้องการเส้นโค้ง DD เป็นรูปร่างประหลาดที่มีสองส่วนแยกจากกันโดยลง sloping ส่วนแบน ตรงกลาง : แม้แต่สิทธิของ B มี 2 ส่วนที่แตกต่างกันในการพัฒนาประเทศในระยะ ส่วนแบนครอบคลุมช่วงของทักษะวัสดุที่เศรษฐกิจการค้าจะหลากหลายในแง่ของการผลิตทั้งผ้าและเครื่องจักร ( แม้ว่าในสัดส่วนที่แตกต่างกันกว่าภายใต้ autarky ) เป็นตัวอย่างในการพัฒนาประเทศด้วยความสามารถจัดหา S1 แต่ประเทศที่มีสัดส่วนของแรงงานไร้ฝีมืออย่าง S2 จะไม่ผลิตเครื่องจักร ; ค่อนข้างมัน จะมีความเชี่ยวชาญในเสื้อผ้า ( ประเทศที่มีแรงงาน ฝีมือมากน้อยเป็น S3 ,จะเชี่ยวชาญในเครื่องจักร ) เช่นความเชี่ยวชาญ ทำให้ประเทศในส่วนของโค้งลาดลงเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นในการจัดหาญาติของแรงงานไร้ฝีมือต้องถูกดูดซึม โดยค่าจ้างญาติชักนำการเปลี่ยนแปลงในเทคนิคเลือกที่จะผลิตเดียวดี