Two major facts were already known

Two major facts were already known about DNA. The first was that it is contained in the nucleus of every living cell. The second was that, in addition to sugar (2-deoxyribose) and phosphate, DNA is composed of two bases: pyrimidines, of which there are two types (cytosine and thymine), and purines, of which there are also two types (adenine and guanine). In addition, two important experimental methods involving paper chromatography and ultraviolet light absorption had recently been developed.
To test the idea that DNA might be a primary constituent of the gene, Chargaff performed a series of experiments. He fractionated out nuclei from cells. He then isolated the DNA from the nuclei and broke it down into its constituent nucleic acids. Then, using paper chromatography, he separated the purines and the pyrimidines. This was done on the basis of the solubility of the substances being analyzed (a piece of chromatography paper is dipped into the solution and the different components of the solution travel different distances up the paper: the most soluble component travels the farthest up, to the driest section of the paper, and so on). He next exposed the separate components of the solution to ultraviolet light. Because each base absorbs light of a different, "characteristic" wavelength, he was able to determine how much of which bases are present in DNA.


Read more: http://www.answers.com/topic/erwin-chargaff#ixzz37w1J5giV

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองข้อเท็จจริงที่สำคัญได้รู้จักเกี่ยวกับดีเอ็นเอ ครั้งแรกไม่ว่า จะอยู่ในนิวเคลียสของเซลล์ทุกชีวิต ที่สองคือ ว่า ฟอสเฟตและน้ำตาล (2 deoxyribose) ดีเอ็นเอประกอบด้วยฐานสอง: pyrimidines ซึ่งมีสองประเภท (cytosine และไทมีน), และ purines ซึ่งมีอยู่สองชนิด (adenine และ guanine) นอกจากนี้ สองสิ่งสำคัญทดลองวิธีเกี่ยวข้องกับกระดาษ chromatography และดูดซึมแสงรังสีอัลตราไวโอเลตได้รับการพัฒนาล่าสุด.
เพื่อทดสอบแนวคิดที่ว่า ดีเอ็นเออาจวิภาคหลักของยีน Chargaff ดำเนินชุดการทดลอง เขาแบ่งออกแอลฟาจากเซลล์ เขาแล้วดีเอ็นเอจากแอลฟาแยกต่างหาก และยากจนลงในกรดนิวคลีอิกของส่วนประกอบต่าง ๆ ของ แล้ว เขาใช้กระดาษ chromatography แยก purines และ pyrimidines นี้ถูกทำโดยใช้การละลายของสารที่จะวิเคราะห์ (ชิ้นส่วนของ chromatography กระดาษจุ่มลงในโซลูชัน และส่วนประกอบต่าง ๆ ของการแก้ปัญหาการเดินทางระยะทางแตกต่างกันกระดาษ: ส่วนประกอบละลายน้ำได้มากที่สุดเดินทางขึ้นมากที่สุด ส่วน driest ของกระดาษ และอื่น ๆ) เขาเปิดเผยแยกส่วนประกอบของโซลูชันรังสีอัลตราไวโอเลตต่อไป เนื่องจากแต่ละฐานดูดซับแสงความยาวคลื่นแตกต่างกัน "ลักษณะ" เขาสามารถที่จะกำหนดจำนวนของฐานที่มีอยู่ในดีเอ็นเอ


อ่านเพิ่มเติม: http://www.answers.com/topic/erwin-chargaff #ixzz37w1J5giV

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองข้อเท็จจริงที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันแล้วเกี่ยวกับดีเอ็นเอ อันแรกก็คือว่ามันมีอยู่ในนิวเคลียสของเซลล์ที่มีชีวิตทุก ที่สองก็คือว่านอกเหนือจากน้ำตาล (2-deoxyribose) และฟอสเฟตดีเอ็นเอประกอบด้วยสองฐาน: pyrimidines ซึ่งมีสองประเภท (cytosine และไทมีน) และพิวรีนซึ่งยังมีสองประเภท (adenine และ guanine) นอกจากนี้ทั้งสองการทดลองวิธีการที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับโคกระดาษและการดูดซึมแสงอัลตราไวโอเลตได้รับการพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้
ในการทดสอบความคิดที่ว่าดีเอ็นเออาจจะเป็นส่วนประกอบหลักของยีนที่ Chargaff ดำเนินการชุดของการทดลอง เขาส่วนที่เหลือออกจากนิวเคลียสของเซลล์ จากนั้นเขาก็แยกดีเอ็นเอจากนิวเคลียสและยากจนมันลงไปในกรดนิวคลีอิกของส่วนประกอบ จากนั้นใช้กระดาษโคเขาแยกออกจากพิวรีนและ pyrimidines นี้ทำบนพื้นฐานของความสามารถในการละลายของสารที่มีการวิเคราะห์ (ชิ้นส่วนของกระดาษโคถูกจุ่มลงไปในการแก้ปัญหาและองค์ประกอบที่แตกต่างของการแก้ปัญหาการเดินทางในระยะทางที่แตกต่างกันขึ้นกระดาษ: ส่วนที่ละลายน้ำได้มากที่สุดการเดินทางที่ไกลขึ้นเพื่อ ส่วนที่วิเศษสุดของกระดาษและอื่น ๆ ) ถัดจากนั้นเขาสัมผัสแยกส่วนประกอบของการแก้ปัญหากับแสงอัลตราไวโอเลต เพราะแต่ละฐานดูดซับแสงของที่แตกต่างกัน "ลักษณะ" ความยาวคลื่นเขาก็สามารถที่จะกำหนดเท่าใดของฐานที่มีอยู่ในดีเอ็นเออ่านเพิ่มเติมได้ที่: http://www.answers.com/topic/erwin-chargaff # ixzz37w1J5giV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองข้อเท็จจริงที่สำคัญได้รู้จักเกี่ยวกับดีเอ็นเอ อย่างแรกคือ มันอยู่ในนิวเคลียสของสิ่งมีชีวิตทุกเซลล์ สอง คือ ที่นอกจากน้ำตาล ( 2-deoxyribose ) และฟอสเฟต ดีเอ็นเอ ประกอบด้วยฐานสอง : ไพริมิดีน ซึ่งมีอยู่สองประเภท ( ไซโตซีน และเพลินตา ) และพิวรีน ซึ่งมีอยู่สองประเภท ( อู และกัวนีน ) นอกจากนี้ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับกระดาษและวิธีการทดลองเทคนิคการดูดกลืนแสงอัลตราไวโอเลตที่เพิ่งพัฒนาขึ้นมาเพื่อทดสอบความคิด .
ดีเอ็นเอจะเป็นส่วนประกอบหลักของยีน ชาร์กาฟฟ์ดำเนินการชุดของการทดลอง เขาพบว่านิวเคลียสจากเซลล์ จากนั้นเขาก็แยกดีเอ็นเอจากนิวเคลียสและยากจนลงในองค์ประกอบของกรดนิวคลีอิก จากนั้นโดยใช้โครมาโทกราฟีกระดาษ เขาแบ่ง purines และไพริมิดีนเบส . นี้ถูกทำบนพื้นฐานของความสามารถในการละลายของสารที่ถูกวิเคราะห์ ( กระดาษโครมาโทกราฟีถูกจุ่มลงในสารละลายต่าง ๆส่วนประกอบของสารละลายเดินทางระยะทางที่แตกต่างกันขึ้นกระดาษ : ส่วนประกอบที่ส่วนใหญ่เดินทางที่ไกลขึ้น ส่วนที่วิเศษสุดของกระดาษ และอื่น ๆ )เขาหน้าสัมผัสส่วนประกอบแยกทางออกไปแสงอัลตราไวโอเลต เพราะแต่ละฐานจะดูดซับแสงของ " ความยาวคลื่นแตกต่างกัน ลักษณะ เขาก็สามารถที่จะกำหนดเท่าใดที่ฐานที่มีอยู่ในดีเอ็นเอ


อ่านเพิ่มเติม : http : / / www.answers . com / หัวข้อ / # ixzz37w1j5giv เออร์วินชาร์กาฟฟ์