Meng Hao smiled wryly. The spot he

Meng Hao smiled wryly. The spot he occupied in the square had long since grown empty, making him especially conspicuous. His smile grew more bitter, and he sighed inwardly.

“If I had known things would end up like this,” he thought, “I wouldn’t have let Zhou Daya go…. Ai, are all of my enemies going to appear today…?” He coughed and subconsciously rubbed his nose. He suddenly got the feeling that he’d done a bit too many things over the past few years. Now the moment had arrived in which his crowds of victims were accusing him

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮายิ้ม wryly จุดเขาครอบครองในตารางมียาวตั้งแต่ว่างเปล่าปลูก ทำให้เขาเป็นอย่างยิ่ง รอยยิ้มของเขาเติบโตขึ้นขม และปี่อย่างภายใน"ถ้า รู้สิ่งจะจบลงเช่นนี้ เขาคิดว่า "ฉันจะไม่มีให้ดายาโจวไป... Ai ทั้งหมดของศัตรูของฉันจะปรากฏในปัจจุบัน..." เขาไอ และลูบจมูกของเขาโดยไม่รู้ตัว นอกจากนี้เขาก็มีความรู้สึกว่า เขาทำสิ่งที่เป็นบิตมากเกินไปไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนนี้มาถึงช่วงเวลา ที่ฝูงชนของเหยื่อของเขาได้กล่าวหาเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮายิ้มถึงคราว จุดที่เขาครอบครองในตารางได้เติบโตนานตั้งแต่ที่ว่างเปล่าทำให้เขาเห็นได้ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง รอยยิ้มของเขาเติบโตขมมากขึ้นและเขาถอนหายใจในใจ. "ถ้าฉันมีสิ่งที่รู้จักกันจะจบลงเช่นนี้" เขาคิดว่า "ฉันจะไม่ปล่อยให้โจวครื้มไป ... อัยทั้งหมดของศัตรูของฉันจะไปปรากฏในวันนี้ ... ? "เขาไอและจิตใต้สำนึกลูบจมูกของเขา เขาก็มีความรู้สึกว่าเขาต้องการทำบิตสิ่งที่มากเกินไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนนี้ขณะนี้ได้เดินทางมาถึงที่ฝูงชนของเขาของเหยื่อที่ถูกกล่าวหาว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่ายิ้มอย่างบิดเบี้ยว . จุดที่เขาอยู่ในสี่เหลี่ยมมีความยาวตั้งแต่โตว่างเปล่า ทำให้เขายิ่งดูเด่นสะดุดตา รอยยิ้มของเขาเติบโตขมมากขึ้นและเขาถอนหายใจอยู่ในใจ" ถ้าผมรู้ในสิ่งที่เขาจะจบลงแบบนี้ " เขาคิด " ชั้นจะไม่ปล่อยให้โจว Daya ไป . . . . . . . ไอ พวกศัตรูจะปรากฏขึ้นในวันนี้ . . . . . . . ? " เขาไอและ subconsciously ลูบจมูกของเขา จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าเขาจะทำบิตมากไปกว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนนี้เวลาก็มาถึงในที่ของเขา ฝูงชนของเหยื่อถูกกล่าวหาเขา