- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Get out the microscope, because we’
Get out the microscope, because we’re going through this poem line-by-line.
Lines 1-2
If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then thee;
The poem opens with two "if/then" statements, which sets up quite a logical tone. Except the subject isn't logical at all: it's love.
In the first statement, the speaker says that if ever two people were one person, then she and her husband surely are.
In the second, she says that if ever any man has been loved by his wife, he (her husband) has been. He's quite the lucky guy.
After "we" in the first line, you have to supply "are." The same is true with "thee" (an old word for "you") in the second line. (So it would read:"If ever two were one, then surely we [are].")
What's all this "two were one" business? Sometimes people feel such a powerful connection to one another that they feel like they are one person. It works with dogs, too. In any case, from these two lines alone, we get the idea that these two lovebirds are the ultimate couple.
And here's one more thing to remember. While "thee" sounds like an overly formal way of saying "you," in Bradstreet's day it actually implied familiarity or intimacy. It would be exactly the word to use in referring to a husband you love so darn much.
We would be remiss if we didn't point out the rhyme. These first two lines are called a rhyming couplet, which means they are two lines that repeat the same sound at the end. As you'll soon see, this poem consists of six of these couplets, and it's as relentless with its rhyme as our speaker is with her love.
Oh, and one last thing: these first couple lines (and maybe the ones that follow) make us think about the Book of Genesis and the creation of Adam and Eve. Do you agree? Do you think Bradstreet was thinking about this when she wrote her poem?
Lines 3-4
If ever wife was happy in a man,
Compare with me, ye women, if you can.
In repeating the phrase "If ever," line 3 continues the anaphora Bradstreet began in lines 2 and 3. She says that, if there was ever a wife that was happy with a guy, it's her. And in this case, the anaphora underlines the idea that this couple is the perfect couple – they represent the ideal of love.
The word "compare" here means something like "rival" or "compete with" (source). The speaker is telling other women to try to be as happy with their men as she is with hers. Good luck, ladies. She implies that nobody can "compare" with her, which means that she's totally sure that she, of all married women, is the happiest.
What's so interesting about these lines is that in a poem that is for the most part addressed to the speaker's husband, she devotes a line to addressing other women, asking them if they measure up. Why do you think she does that? Why not keep the focus on her man?
Oh, and the word "ye" is another old way of saying "you." It's actually the plural of "thou" and "thee."
Lines 5-6
I prize thy love more than whole mines of gold
Or all the riches that the East doth hold.
The speaker continues to speak about her love for her husband, and continues with comparisons to prove her point.
She says she loves him more than gold mines and all the "riches" of the "East." Back in those days, when the rest of the world was first being explored by Europeans, the East (which most likely refers to Asia here) was seen as a place of unimaginable wealth and bounty.
One word that jumps out to us here is "prize." It makes us think of winning things, or receiving a reward for something, which makes sense when you think of how much she values her husband and his love. But still, it's also a strange word to use because "prize" reminds us of precisely the things (money, gold, treasure) that the speaker says are less valuable than her husband's love. Hmmm, what do you make of that?
And finally, just to continue building our old-school Bradstreet glossary, we'll tell you that the word "doth" is an old form of "does." But doesn't "doth" just sound better here? It has a grander, snappier ring to it. Try saying the line with "does" to see what we mean.
Lines 1-2
If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then thee;
The poem opens with two "if/then" statements, which sets up quite a logical tone. Except the subject isn't logical at all: it's love.
In the first statement, the speaker says that if ever two people were one person, then she and her husband surely are.
In the second, she says that if ever any man has been loved by his wife, he (her husband) has been. He's quite the lucky guy.
After "we" in the first line, you have to supply "are." The same is true with "thee" (an old word for "you") in the second line. (So it would read:"If ever two were one, then surely we [are].")
What's all this "two were one" business? Sometimes people feel such a powerful connection to one another that they feel like they are one person. It works with dogs, too. In any case, from these two lines alone, we get the idea that these two lovebirds are the ultimate couple.
And here's one more thing to remember. While "thee" sounds like an overly formal way of saying "you," in Bradstreet's day it actually implied familiarity or intimacy. It would be exactly the word to use in referring to a husband you love so darn much.
We would be remiss if we didn't point out the rhyme. These first two lines are called a rhyming couplet, which means they are two lines that repeat the same sound at the end. As you'll soon see, this poem consists of six of these couplets, and it's as relentless with its rhyme as our speaker is with her love.
Oh, and one last thing: these first couple lines (and maybe the ones that follow) make us think about the Book of Genesis and the creation of Adam and Eve. Do you agree? Do you think Bradstreet was thinking about this when she wrote her poem?
Lines 3-4
If ever wife was happy in a man,
Compare with me, ye women, if you can.
In repeating the phrase "If ever," line 3 continues the anaphora Bradstreet began in lines 2 and 3. She says that, if there was ever a wife that was happy with a guy, it's her. And in this case, the anaphora underlines the idea that this couple is the perfect couple – they represent the ideal of love.
The word "compare" here means something like "rival" or "compete with" (source). The speaker is telling other women to try to be as happy with their men as she is with hers. Good luck, ladies. She implies that nobody can "compare" with her, which means that she's totally sure that she, of all married women, is the happiest.
What's so interesting about these lines is that in a poem that is for the most part addressed to the speaker's husband, she devotes a line to addressing other women, asking them if they measure up. Why do you think she does that? Why not keep the focus on her man?
Oh, and the word "ye" is another old way of saying "you." It's actually the plural of "thou" and "thee."
Lines 5-6
I prize thy love more than whole mines of gold
Or all the riches that the East doth hold.
The speaker continues to speak about her love for her husband, and continues with comparisons to prove her point.
She says she loves him more than gold mines and all the "riches" of the "East." Back in those days, when the rest of the world was first being explored by Europeans, the East (which most likely refers to Asia here) was seen as a place of unimaginable wealth and bounty.
One word that jumps out to us here is "prize." It makes us think of winning things, or receiving a reward for something, which makes sense when you think of how much she values her husband and his love. But still, it's also a strange word to use because "prize" reminds us of precisely the things (money, gold, treasure) that the speaker says are less valuable than her husband's love. Hmmm, what do you make of that?
And finally, just to continue building our old-school Bradstreet glossary, we'll tell you that the word "doth" is an old form of "does." But doesn't "doth" just sound better here? It has a grander, snappier ring to it. Try saying the line with "does" to see what we mean.
0/5000
ไปกล้องจุลทรรศน์ เนื่องจากเรากำลังจะถึงนี้กลอน--บรรทัดรายการที่ 1-2ถ้าเคย สองมีหนึ่ง แล้วก็เรา ถ้าเคย คนถูกรักเมีย แล้วทั้งหลายกลอนเปิด มีสอง "แล้วถ้า" งบ ที่ตั้งค่อนข้างเสียงทางตรรกะ ยกเว้นเรื่องไม่ตรรกะทั้งหมด: เรื่องของความรักในงบแรก ลำโพงที่กล่าวว่า ถ้าเคยสองคน คนหนึ่ง แล้วเธอและสามีย่อมเป็นในที่สอง เธอกล่าวว่า ถ้าคนใดเคยได้ถูกรัก โดยภรรยาของเขา เขา (สามี) ได้ เขาเป็นคนโชคดีมากหลังจาก "เรา" ในบรรทัดแรก คุณต้องใส่ "จะ" เหมือนเป็นความจริงกับ "ทั้งหลาย" (เก่าคำสำหรับ "คุณ") ในบรรทัดสอง (เพื่อจะอ่าน: "ถ้าเคย สองมีหนึ่ง แล้วก็เรา [เป็น] ")ธุรกิจทั้งหมดนี้ "สองได้หนึ่ง" คืออะไร บางคนความรู้สึกดังกล่าวมีประสิทธิภาพเชื่อมต่ออื่นที่พวกเขารู้สึกเหมือนมีคน ทำงานกับสุนัข เกินไป จากรายการเหล่านี้สองคนเดียว เราได้คิดว่า lovebirds สองเหล่านี้เป็นคู่ที่ดีที่สุดและนี่คือหนึ่งสิ่งจำ ขณะที่ "ท่านกล่าว" เสียงเหมือนวิธีเป็นทางการมากเกินไปของ "คุณ วันของ Bradstreet จริงนัยความคุ้นเคยหรือเป็นกันเอง มันจะเป็นเหมือนคำที่ใช้ในการอ้างอิงถึงสามีคุณรัก darn ดังมากเราจะละเลยหากเราไม่ชี้การสัมผัส บรรทัดที่สองเหล่านี้เรียกว่า couplet rhyming ซึ่งหมายความว่า เป็นบรรทัดที่สองที่ทำซ้ำเสียงกันในตอนท้าย จะเร็วเห็น กลอนนี้ประกอบด้วย 6 couplets เหล่านี้ และเป็นเป็น relentless มีสัมผัสความเป็นลำโพงของเรา ด้วยความรักของเธอโอ้ และสิ่งสุดท้ายที่หนึ่ง: บรรทัดเหล่านี้คู่แรก (และบางทีคนที่ทำตาม) ทำให้เราคิดถึงหนังสือปฐมกาลและสร้างอาดัมและเอวา คุณเห็นด้วยหรือไม่ คุณคิดว่า Bradstreet คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเธอเขียนกลอนของเธอบรรทัดที่ 3-4ถ้าเคย ภรรยามีความสุขในมนุษย์ เปรียบเทียบกับฉัน ท่านผู้หญิง ถ้าคุณสามารถในวลี "ถ้าเคย รายการที่ซ้ำกัน 3 ยังคง anaphora Bradstreet เริ่มในบรรทัดที่ 2 และ 3 เธอกล่าวว่า ถ้าเคยมีภรรยาที่มีความสุขกับผู้ชาย มีเธอ และในกรณีนี้ anaphora ขีดเส้นใต้ความคิดว่า คู่นี้เป็นคู่เหมาะสม – พวกเขาแสดงความรักในอุดมคติคำว่า "เปรียบเทียบ" นี่หมายถึง บางสิ่งบางอย่างเช่น "คู่ต่อสู้" หรือ "แข่งกับ" (ต้นฉบับ) ลำโพงที่จะบอกผู้หญิงคนอื่นพยายามจะมีความสุขกับคนของเธอเป็นกับเธอ โชคดี สุภาพสตรี เธอหมายความว่า ไม่มีใครสามารถ "เปรียบเทียบ" กับเธอ ซึ่งหมายความ ว่า เธอมีใจทั้งหมดว่า เธอ ผู้หญิงที่แต่งงานทั้งหมด เป็นสุขที่สิ่งที่น่าสนใจอื่น ๆ เกี่ยวกับบรรทัดเหล่านี้เป็นว่า ในบทกวีที่ส่วนใหญ่อยู่กับสามีของลำโพง เธอ devotes บรรทัดแก้ปัญหาผู้หญิงอื่น ๆ ถามพวกเขาหาก พวกเขาวัดค่า ทำไมคุณคิดว่า เธอทำให้ ทำไมไม่ให้โฟกัสกับคนของเธอโอ้ และคำว่า "เย" เป็นวิธีเก่าอีกว่า "คุณ" เป็นพหูพจน์ของ "พระองค์" และ "ทั้งหลาย" จริงบรรทัดที่ 5-6Prize พระองค์รักมากกว่าทั้งเหมืองทอง หรือริชเชสทั้งหมดที่ตะวันออก dothลำโพงที่ยังพูดเกี่ยวกับความรักสามีของเธอ และดำเนินการเปรียบเทียบเพื่อพิสูจน์จุดของเธอเธอกล่าวว่า เธอรักเขามากกว่าเหมืองทอง และทั้งหมด "ความมั่งคั่ง" ของการ "ตะวัน" ในวันนั้น เมื่อส่วนที่เหลือของโลกถูกครั้งแรกการสำรวจ โดยชาวยุโรป ตะวันออก (ซึ่งมักอ้างอิงถึงเอเชียที่นี่) ที่เห็นเป็นคับขันให้เลือกมากมายและเงินรางวัลหนึ่งคำที่กระโดดออกมาให้เราที่นี่เป็น "รางวัล" มันทำให้เราคิดว่า ชนะสิ่ง หรือได้รับรางวัล สิ่งที่เหมาะสมเมื่อคุณคิดว่า เธอค่าสามีของเธอและความรักของเขา แต่ยังคง ยังเป็นคำแปลกใช้ได้เนื่องจาก "รางวัล" นึกถึงตรง (เงิน ทอง สมบัติ) ว่าที่ลำโพงจะมีค่าน้อยกว่าความรักของสามี Hmmm อะไรคุณทำให้และสุดท้าย เพียงการสร้างศัพท์ Bradstreet โรงเรียนเก่าของเรา เราจะบอกว่า คำว่า "doth" เป็นรูปแบบเก่าของ "ไม่" แต่ไม่ "doth" เพียงเสียงดีนี่ มีแหวน grander, snappier จะ บรรทัดที่มี "ไม่" เพื่อดูสิ่งที่เราหมายถึงพูดได้
การแปล กรุณารอสักครู่..
Get out the microscope, because we’re going through this poem line-by-line.
Lines 1-2
If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then thee;
The poem opens with two "if/then" statements, which sets up quite a logical tone. Except the subject isn't logical at all: it's love.
In the first statement, the speaker says that if ever two people were one person, then she and her husband surely are.
In the second, she says that if ever any man has been loved by his wife, he (her husband) has been. He's quite the lucky guy.
After "we" in the first line, you have to supply "are." The same is true with "thee" (an old word for "you") in the second line. (So it would read:"If ever two were one, then surely we [are].")
What's all this "two were one" business? Sometimes people feel such a powerful connection to one another that they feel like they are one person. It works with dogs, too. In any case, from these two lines alone, we get the idea that these two lovebirds are the ultimate couple.
And here's one more thing to remember. While "thee" sounds like an overly formal way of saying "you," in Bradstreet's day it actually implied familiarity or intimacy. It would be exactly the word to use in referring to a husband you love so darn much.
We would be remiss if we didn't point out the rhyme. These first two lines are called a rhyming couplet, which means they are two lines that repeat the same sound at the end. As you'll soon see, this poem consists of six of these couplets, and it's as relentless with its rhyme as our speaker is with her love.
Oh, and one last thing: these first couple lines (and maybe the ones that follow) make us think about the Book of Genesis and the creation of Adam and Eve. Do you agree? Do you think Bradstreet was thinking about this when she wrote her poem?
Lines 3-4
If ever wife was happy in a man,
Compare with me, ye women, if you can.
In repeating the phrase "If ever," line 3 continues the anaphora Bradstreet began in lines 2 and 3. She says that, if there was ever a wife that was happy with a guy, it's her. And in this case, the anaphora underlines the idea that this couple is the perfect couple – they represent the ideal of love.
The word "compare" here means something like "rival" or "compete with" (source). The speaker is telling other women to try to be as happy with their men as she is with hers. Good luck, ladies. She implies that nobody can "compare" with her, which means that she's totally sure that she, of all married women, is the happiest.
What's so interesting about these lines is that in a poem that is for the most part addressed to the speaker's husband, she devotes a line to addressing other women, asking them if they measure up. Why do you think she does that? Why not keep the focus on her man?
Oh, and the word "ye" is another old way of saying "you." It's actually the plural of "thou" and "thee."
Lines 5-6
I prize thy love more than whole mines of gold
Or all the riches that the East doth hold.
The speaker continues to speak about her love for her husband, and continues with comparisons to prove her point.
She says she loves him more than gold mines and all the "riches" of the "East." Back in those days, when the rest of the world was first being explored by Europeans, the East (which most likely refers to Asia here) was seen as a place of unimaginable wealth and bounty.
One word that jumps out to us here is "prize." It makes us think of winning things, or receiving a reward for something, which makes sense when you think of how much she values her husband and his love. But still, it's also a strange word to use because "prize" reminds us of precisely the things (money, gold, treasure) that the speaker says are less valuable than her husband's love. Hmmm, what do you make of that?
And finally, just to continue building our old-school Bradstreet glossary, we'll tell you that the word "doth" is an old form of "does." But doesn't "doth" just sound better here? It has a grander, snappier ring to it. Try saying the line with "does" to see what we mean.
Lines 1-2
If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then thee;
The poem opens with two "if/then" statements, which sets up quite a logical tone. Except the subject isn't logical at all: it's love.
In the first statement, the speaker says that if ever two people were one person, then she and her husband surely are.
In the second, she says that if ever any man has been loved by his wife, he (her husband) has been. He's quite the lucky guy.
After "we" in the first line, you have to supply "are." The same is true with "thee" (an old word for "you") in the second line. (So it would read:"If ever two were one, then surely we [are].")
What's all this "two were one" business? Sometimes people feel such a powerful connection to one another that they feel like they are one person. It works with dogs, too. In any case, from these two lines alone, we get the idea that these two lovebirds are the ultimate couple.
And here's one more thing to remember. While "thee" sounds like an overly formal way of saying "you," in Bradstreet's day it actually implied familiarity or intimacy. It would be exactly the word to use in referring to a husband you love so darn much.
We would be remiss if we didn't point out the rhyme. These first two lines are called a rhyming couplet, which means they are two lines that repeat the same sound at the end. As you'll soon see, this poem consists of six of these couplets, and it's as relentless with its rhyme as our speaker is with her love.
Oh, and one last thing: these first couple lines (and maybe the ones that follow) make us think about the Book of Genesis and the creation of Adam and Eve. Do you agree? Do you think Bradstreet was thinking about this when she wrote her poem?
Lines 3-4
If ever wife was happy in a man,
Compare with me, ye women, if you can.
In repeating the phrase "If ever," line 3 continues the anaphora Bradstreet began in lines 2 and 3. She says that, if there was ever a wife that was happy with a guy, it's her. And in this case, the anaphora underlines the idea that this couple is the perfect couple – they represent the ideal of love.
The word "compare" here means something like "rival" or "compete with" (source). The speaker is telling other women to try to be as happy with their men as she is with hers. Good luck, ladies. She implies that nobody can "compare" with her, which means that she's totally sure that she, of all married women, is the happiest.
What's so interesting about these lines is that in a poem that is for the most part addressed to the speaker's husband, she devotes a line to addressing other women, asking them if they measure up. Why do you think she does that? Why not keep the focus on her man?
Oh, and the word "ye" is another old way of saying "you." It's actually the plural of "thou" and "thee."
Lines 5-6
I prize thy love more than whole mines of gold
Or all the riches that the East doth hold.
The speaker continues to speak about her love for her husband, and continues with comparisons to prove her point.
She says she loves him more than gold mines and all the "riches" of the "East." Back in those days, when the rest of the world was first being explored by Europeans, the East (which most likely refers to Asia here) was seen as a place of unimaginable wealth and bounty.
One word that jumps out to us here is "prize." It makes us think of winning things, or receiving a reward for something, which makes sense when you think of how much she values her husband and his love. But still, it's also a strange word to use because "prize" reminds us of precisely the things (money, gold, treasure) that the speaker says are less valuable than her husband's love. Hmmm, what do you make of that?
And finally, just to continue building our old-school Bradstreet glossary, we'll tell you that the word "doth" is an old form of "does." But doesn't "doth" just sound better here? It has a grander, snappier ring to it. Try saying the line with "does" to see what we mean.
การแปล กรุณารอสักครู่..
รับออกแบบ เพราะเรากำลังจะผ่านเส้นกลอนนี้จากสาย
ถ้าสองสาย 1-2 เป็นหนึ่งแล้ว แน่นอนว่าเรา
ถ้าคนเคยถูกรัก ภรรยา แล้วท่าน
กลอนเปิดกับสอง " ถ้า / แล้ว " งบ ซึ่งตั้งค่อนข้างเสียงตรรกะ ยกเว้นเรื่องตรรกะที่ไม่ทั้งหมด มันคือความรัก
ในข้อความแรก , ประธานกล่าวว่าถ้าสองคนที่คนหนึ่งแต่เธอกับสามีก็เป็น .
ในวินาที , เธอกล่าวว่า หากผู้ใดเคยได้รับความรักจากภรรยาของเขา เขา ( สามี ) ที่ได้รับ เขาค่อนข้างจะโชคดี
หลังจาก " เรา " ในบรรทัดแรก คุณต้องใส่ " . " เช่นเดียวกันกับ " ท่าน " ( คำเก่า " คุณ " ) ในบรรทัดที่สอง ( แล้วมันจะอ่าน : " ถ้าเคยมีหนึ่งสองแล้ว แน่นอนว่าเรา [ เป็น ] " )
ทั้งหมดนี้มันอะไรกัน " สองหนึ่ง " ธุรกิจบางครั้งคนเรารู้สึกเช่นที่มีประสิทธิภาพการเชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่งที่พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเป็นคนเดียว มันใช้ได้กับสุนัขด้วย ในกรณีใด ๆ จาก สอง บรรทัดเดียว เราได้ไอเดียว่า ทั้งสองคู่เป็นคู่ที่ดีที่สุด .
และนี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ต้องจำ ขณะที่ " เจ้า " เสียงเหมือนสุดเหวี่ยงอย่างเป็นทางการว่า " คุณ" ในวันจริง ( Bradstreet ความคุ้นเคยหรือความสนิทสนม มันเป็นคำที่ใช้ในการอ้างถึงสามีคุณรักดังฮึ่มมาก
เราจะสะเพร่าถ้าเราไม่ได้ไปสัมผัส สองบรรทัดแรกจะเรียกว่าบทกวีโคลงซึ่งหมายความว่าพวกเขาเป็นสองสายที่ทำซ้ำเสียงเดียวกันในที่สุด เป็นเร็ว ๆนี้คุณจะเห็นกลอนบทนี้ประกอบด้วยหกของ couplets เหล่านี้และมันก็กระด้างกับสัมผัสในฐานะประธานของเรากับความรักของเธอ .
อ้อ และอย่างสุดท้าย บรรทัดเหล่านี้คู่แรก ( และอาจเป็นคนที่ติดตาม ) ทำให้เรานึกถึงหนังสือของเจเนซิสและการสร้างของอาดัมและอีฟ คุณเห็นด้วยไหม คุณคิดว่า Bradstreet กำลังคิดถึงตอนที่เธอเขียนบทกวีของเธอ
สาย 3-4 ถ้าภรรยาเคยมีความสุขในผู้ชาย
เปรียบเทียบกับผม ท่านผู้หญิง ถ้าคุณสามารถ
ในทำซ้ำวลี " ถ้า " บรรทัดที่ 3 ยังคง anaphora Bradstreet เริ่มต้นในบรรทัดที่ 2 และ 3 เธอบอกว่า ถ้าเคยมีภรรยาที่กำลังมีความสุขกับผู้ชาย เธอเอง และในกรณีนี้ anaphora ขีดเส้นใต้ว่าคู่นี้เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับพวกเขาเป็นตัวแทนในอุดมคติของความรัก
" เปรียบเทียบ " ในที่นี้หมายถึงสิ่งที่ต้องการ " คู่แข่ง " หรือ " แข่งกับ " ( ที่มา )ลำโพงจะบอกผู้หญิงคนอื่นพยายามที่จะมีความสุขกับผู้ชายที่เธออยู่ด้วยเสมอ โชคดีนะจ๊ะสาวๆ เธอหมายความว่าไม่มีใครสามารถ " เปรียบเทียบ " กับเธอ ซึ่งหมายความ ว่า เธอมั่นใจว่าเธอ ของสตรีทั้งหมด คือ ความสุข
อะไรที่น่าสนใจมากกับสายนี้คือ ในบทกลอนที่ให้มากที่สุด ส่วน ถึง สามีของผู้พูดนางอุทิศเส้นกว่าผู้หญิงคนอื่น ถามพวกเขาหากพวกเขาวัดขึ้น ทำไมคุณถึงคิดว่าเธอทำได้ ทำไมถึงไม่มุ่งประเด็นไปที่พวกเธอ
อ้อ คำว่า " เจ้า " เป็นอีกหนึ่งวิธีการแบบเก่าของ " คุณ " เป็นพหูพจน์ของ " ท่าน " และ " เจ้า "
ฉันสาย 5-6 รางวัลของท่านรักมากกว่าทั้งเหมืองทอง
หรือทรัพย์สมบัติที่ตะวันออกจะถือ
ลำโพงยังคงพูดเกี่ยวกับความรักของเธอกับสามีของเธอ และยังคงมีการเปรียบเทียบเพื่อพิสูจน์จุดของเธอ .
เธอบอกรักเขามากกว่าเหมืองทอง และ " ทรัพย์สิน " ของ " ตะวันออก " ในตอนนั้น เมื่อส่วนที่เหลือของโลกเป็นครั้งแรกที่ถูกค้นพบโดยชาวยุโรปตะวันออกซึ่งน่าจะหมายถึงเอเชียที่นี่ ) ถูกมองว่าเป็นสถานที่ของความมั่งคั่งและ
ไม่ได้โปรดปราน .คำหนึ่งที่กระโดดออกมาให้เรา ที่นี่คือ " รางวัล " มันทำให้เราคิดถึงเรื่องชนะหรือได้รับรางวัลบางอย่าง ซึ่งทำให้รู้สึกเมื่อคุณคิดว่าเธอมีค่าเท่าไร สามีของเธอและความรักของเขา แต่มันก็เป็นคำที่แปลกที่จะใช้เพราะ " รางวัล " เตือนเราแน่นอนข้าวของ ( สมบัติ เงิน ทอง ) ที่ผู้พูดกล่าวมีค่าน้อยกว่าความรักของสามีของเธอ อืมมมมมคุณว่ามันเกิดอะไรขึ้น ?
และในที่สุดก็จะสร้างโรงเรียนอภิธานศัพท์ Bradstreet เก่าของเรา เราก็จะบอกคุณว่า คำว่า " ทรง " เป็นรูปแบบของ " เก่า " แต่ไม่ " ทรง " แค่เสียงนี่ดีกว่า มันมีร้าน แหวน snappier มัน ลองพูดสายด้วย " ไม่ " จะเห็นสิ่งที่เราหมายถึง
ถ้าสองสาย 1-2 เป็นหนึ่งแล้ว แน่นอนว่าเรา
ถ้าคนเคยถูกรัก ภรรยา แล้วท่าน
กลอนเปิดกับสอง " ถ้า / แล้ว " งบ ซึ่งตั้งค่อนข้างเสียงตรรกะ ยกเว้นเรื่องตรรกะที่ไม่ทั้งหมด มันคือความรัก
ในข้อความแรก , ประธานกล่าวว่าถ้าสองคนที่คนหนึ่งแต่เธอกับสามีก็เป็น .
ในวินาที , เธอกล่าวว่า หากผู้ใดเคยได้รับความรักจากภรรยาของเขา เขา ( สามี ) ที่ได้รับ เขาค่อนข้างจะโชคดี
หลังจาก " เรา " ในบรรทัดแรก คุณต้องใส่ " . " เช่นเดียวกันกับ " ท่าน " ( คำเก่า " คุณ " ) ในบรรทัดที่สอง ( แล้วมันจะอ่าน : " ถ้าเคยมีหนึ่งสองแล้ว แน่นอนว่าเรา [ เป็น ] " )
ทั้งหมดนี้มันอะไรกัน " สองหนึ่ง " ธุรกิจบางครั้งคนเรารู้สึกเช่นที่มีประสิทธิภาพการเชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่งที่พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเป็นคนเดียว มันใช้ได้กับสุนัขด้วย ในกรณีใด ๆ จาก สอง บรรทัดเดียว เราได้ไอเดียว่า ทั้งสองคู่เป็นคู่ที่ดีที่สุด .
และนี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ต้องจำ ขณะที่ " เจ้า " เสียงเหมือนสุดเหวี่ยงอย่างเป็นทางการว่า " คุณ" ในวันจริง ( Bradstreet ความคุ้นเคยหรือความสนิทสนม มันเป็นคำที่ใช้ในการอ้างถึงสามีคุณรักดังฮึ่มมาก
เราจะสะเพร่าถ้าเราไม่ได้ไปสัมผัส สองบรรทัดแรกจะเรียกว่าบทกวีโคลงซึ่งหมายความว่าพวกเขาเป็นสองสายที่ทำซ้ำเสียงเดียวกันในที่สุด เป็นเร็ว ๆนี้คุณจะเห็นกลอนบทนี้ประกอบด้วยหกของ couplets เหล่านี้และมันก็กระด้างกับสัมผัสในฐานะประธานของเรากับความรักของเธอ .
อ้อ และอย่างสุดท้าย บรรทัดเหล่านี้คู่แรก ( และอาจเป็นคนที่ติดตาม ) ทำให้เรานึกถึงหนังสือของเจเนซิสและการสร้างของอาดัมและอีฟ คุณเห็นด้วยไหม คุณคิดว่า Bradstreet กำลังคิดถึงตอนที่เธอเขียนบทกวีของเธอ
สาย 3-4 ถ้าภรรยาเคยมีความสุขในผู้ชาย
เปรียบเทียบกับผม ท่านผู้หญิง ถ้าคุณสามารถ
ในทำซ้ำวลี " ถ้า " บรรทัดที่ 3 ยังคง anaphora Bradstreet เริ่มต้นในบรรทัดที่ 2 และ 3 เธอบอกว่า ถ้าเคยมีภรรยาที่กำลังมีความสุขกับผู้ชาย เธอเอง และในกรณีนี้ anaphora ขีดเส้นใต้ว่าคู่นี้เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับพวกเขาเป็นตัวแทนในอุดมคติของความรัก
" เปรียบเทียบ " ในที่นี้หมายถึงสิ่งที่ต้องการ " คู่แข่ง " หรือ " แข่งกับ " ( ที่มา )ลำโพงจะบอกผู้หญิงคนอื่นพยายามที่จะมีความสุขกับผู้ชายที่เธออยู่ด้วยเสมอ โชคดีนะจ๊ะสาวๆ เธอหมายความว่าไม่มีใครสามารถ " เปรียบเทียบ " กับเธอ ซึ่งหมายความ ว่า เธอมั่นใจว่าเธอ ของสตรีทั้งหมด คือ ความสุข
อะไรที่น่าสนใจมากกับสายนี้คือ ในบทกลอนที่ให้มากที่สุด ส่วน ถึง สามีของผู้พูดนางอุทิศเส้นกว่าผู้หญิงคนอื่น ถามพวกเขาหากพวกเขาวัดขึ้น ทำไมคุณถึงคิดว่าเธอทำได้ ทำไมถึงไม่มุ่งประเด็นไปที่พวกเธอ
อ้อ คำว่า " เจ้า " เป็นอีกหนึ่งวิธีการแบบเก่าของ " คุณ " เป็นพหูพจน์ของ " ท่าน " และ " เจ้า "
ฉันสาย 5-6 รางวัลของท่านรักมากกว่าทั้งเหมืองทอง
หรือทรัพย์สมบัติที่ตะวันออกจะถือ
ลำโพงยังคงพูดเกี่ยวกับความรักของเธอกับสามีของเธอ และยังคงมีการเปรียบเทียบเพื่อพิสูจน์จุดของเธอ .
เธอบอกรักเขามากกว่าเหมืองทอง และ " ทรัพย์สิน " ของ " ตะวันออก " ในตอนนั้น เมื่อส่วนที่เหลือของโลกเป็นครั้งแรกที่ถูกค้นพบโดยชาวยุโรปตะวันออกซึ่งน่าจะหมายถึงเอเชียที่นี่ ) ถูกมองว่าเป็นสถานที่ของความมั่งคั่งและ
ไม่ได้โปรดปราน .คำหนึ่งที่กระโดดออกมาให้เรา ที่นี่คือ " รางวัล " มันทำให้เราคิดถึงเรื่องชนะหรือได้รับรางวัลบางอย่าง ซึ่งทำให้รู้สึกเมื่อคุณคิดว่าเธอมีค่าเท่าไร สามีของเธอและความรักของเขา แต่มันก็เป็นคำที่แปลกที่จะใช้เพราะ " รางวัล " เตือนเราแน่นอนข้าวของ ( สมบัติ เงิน ทอง ) ที่ผู้พูดกล่าวมีค่าน้อยกว่าความรักของสามีของเธอ อืมมมมมคุณว่ามันเกิดอะไรขึ้น ?
และในที่สุดก็จะสร้างโรงเรียนอภิธานศัพท์ Bradstreet เก่าของเรา เราก็จะบอกคุณว่า คำว่า " ทรง " เป็นรูปแบบของ " เก่า " แต่ไม่ " ทรง " แค่เสียงนี่ดีกว่า มันมีร้าน แหวน snappier มัน ลองพูดสายด้วย " ไม่ " จะเห็นสิ่งที่เราหมายถึง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Children to express their love and commi
- pay
- ระนาบ
- ACKNOWLEDGMENT
- cookies
- มีเหตุผล 2 อย่าง
- สเต็ก
- ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะ
- It's quite hard to work with them .... S
- มีเหตุผล 2 อย่าง
- government
- แต่ผมชอบเสแสร้งเป็นคนดี
- ฉันกลัวร้านไอศครีมปิด
- เพราะฉันสวย
- 磨く
- population is key factor and economy & s
- ละลายในปากแต่ไม่ละลายในมือ
- Teachers of reading skills have built up
- First up, Scotland, home to more than 5
- Chronic
- Guide to help me to travel
- population is key factor and economy & s
- มีขนาดเล็ก
- Chronic
