According to Caselli & Di Giuli (20

According to Caselli & Di Giuli (2010), the management team composition of family CEO
and non-family CFO predicts superior FB performance. In this relationship, the family CEO
can be expected to claim strategic decision-making power because he or she performs a
double role as manager and owner (Barnett et al., 2009) and is not likely to deploy too much
decision-making power to the CFO. In general, research has shown that even with the
presence of non-family top management, the controlling family tries to dominate the
decision-making power (Daily & Dollinger, 1993; Gedajlovic et al., 2004; Klein & Bell,
2007). This reluctance of the controlling family to delegate decision-making power might be
due to a lack of trust when hiring non-family management personnel from outside the FB. A
longer relationship and the development of trust may increase the share of decision-making
power that the family CEO is willing to share with the CFO. However, even in FBs with a
longer history of non-family management, the family usually upholds the primacy of
(strategic) decision-making power (Gedajlovic et al., 2004; Klein & Bell, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Caselli และ Di Giuli (2010), องค์ประกอบทีมบริหารของ CEOและไม่ใช่ครอบครัวของ CFO ทำนายประสิทธิภาพ FB ในความสัมพันธ์นี้ ครอบครัว CEOสามารถคาดหวังการอ้างอำนาจตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ เพราะเขาหรือเธอทำการบทบาทคู่เป็นผู้จัดการและเจ้าของ (บาร์เนต et al., 2009) และไม่น่าใช้งานมากเกินไปกำลังตัดสินใจไปของ CFO ทั่วไป งานวิจัยได้แสดงที่แม้จะมีการสถานะของผู้บริหารระดับสูงไม่ใช่ครอบครัว ครอบครัวควบคุมพยายามที่จะครองอำนาจตัดสินใจ (ทุกวัน & Dollinger, 1993 Gedajlovic et al., 2004 ไคลน์และเบลล์2007) . นี้รายการอาหารของครอบครัวที่ควบคุมจะมอบหมายอำนาจการตัดสินใจอาจเนื่องจากการขาดความน่าเชื่อถือเมื่อจ้างฝ่ายบริหารไม่ใช่ครอบครัวจากภายนอก FB Aต่อความสัมพันธ์และการพัฒนาของบริษัทอาจเพิ่มสัดส่วนของการตัดสินใจพลังงานที่เต็มใจที่จะใช้ร่วมกับของ CFO ครอบครัว CEO อย่างไรก็ตาม แม้ใน FBs มีการประวัติยาวจัดการไม่ใช่ครอบครัว ครอบครัวมักปีพ.ศ. primacy ของอำนาจตัดสินใจ (เชิงกลยุทธ์) (Gedajlovic et al., 2004 ไคลน์และเบลล์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Caselli & Di Giuli (2010) องค์ประกอบทีมผู้บริหารซีอีโอของครอบครัว
และไม่ใช่ครอบครัว CFO คาดการณ์ผลการดำเนินงานที่ดีกว่า FB ในความสัมพันธ์นี้ซีอีโอในครอบครัว
สามารถคาดหวังที่จะเรียกร้องอำนาจตัดสินใจเชิงกลยุทธ์เพราะเขาหรือเธอดำเนิน
บทบาทคู่เป็นผู้จัดการและเจ้าของ (บาร์เน็ตต์ et al., 2009) และไม่ได้มีแนวโน้มที่จะปรับใช้มากเกินไป
อำนาจการตัดสินใจที่จะ ซีเอฟโอ โดยทั่วไปมีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีการ
ปรากฏตัวของผู้บริหารระดับสูงที่ไม่ใช่ครอบครัวครอบครัวควบคุมพยายามที่จะครอง
อำนาจในการตัดสินใจ (Daily & Dollinger,. 1993; Gedajlovic et al, 2004; Klein & เบลล์,
2007) ไม่เต็มใจของครอบครัวการควบคุมนี้จะมอบหมายอำนาจการตัดสินใจอาจจะ
เนื่องมาจากการขาดความไว้วางใจเมื่อการจ้างงานการบริหารงานบุคคลที่ไม่ใช่คนในครอบครัวจากภายนอก FB
ความสัมพันธ์อีกต่อไปและการพัฒนาของความไว้วางใจอาจจะเพิ่มส่วนแบ่งของการตัดสินใจ
พลังงานที่ซีอีโอของครอบครัวยินดีที่จะมีส่วนร่วมกับซีอีโอ อย่างไรก็ตามแม้ใน FBs กับ
ประวัติความเป็นมาอีกต่อไปของการจัดการที่ไม่ใช่ครอบครัวครอบครัวมักจะเป็นอันขาดอันดับหนึ่งของ
(ยุทธศาสตร์) อำนาจในการตัดสินใจ (Gedajlovic et al, 2004;. Klein & เบลล์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามคาเซิลลี& di giuli ( 2010 ) , ทีมงานการจัดการองค์ประกอบของ CEO และ CFO น.ส.
ครอบครัวครอบครัวคาดการณ์ประสิทธิภาพ FB ที่เหนือกว่า ในความสัมพันธ์นี้ ครอบครัว CEO
สามารถคาดหวังที่จะเรียกร้องอำนาจการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ เพราะเขาหรือเธอแสดงเป็นบทบาทคู่ ในฐานะเจ้าของและผู้จัดการ ( Barnett et al . , 2009 ) และไม่ได้มีแนวโน้มที่จะใช้อำนาจในการตัดสินใจมากเกินไป
กับ CFOในทั่วไป , การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีการแสดงตนของครอบครัวไม่
ด้านบนจัดการ การควบคุมครอบครัวพยายามที่จะครอง
อำนาจการตัดสินใจ ( ทุกวัน &ดอลลีเงอร์ , 1993 ; gedajlovic et al . , 2004 ; ไคลน์&ระฆัง
2007 ) ความไม่เต็มใจของการควบคุมที่จะมอบหมายอำนาจการตัดสินใจในครอบครัวอาจ
เนื่องจากขาดความไว้วางใจ เมื่อจ้างบุคลากรจากภายนอกครอบครัวที่ไม่ใช่ FB ความสัมพันธ์
อีกต่อไปและการพัฒนาความไว้วางใจ อาจเพิ่มส่วนแบ่งของอำนาจการตัดสินใจ
CEO ครอบครัวยินดีที่จะแบ่งปันกับ CFO อย่างไรก็ตาม แม้ใน FBS กับ
นานความเป็นมาของการจัดการครอบครัวที่ไม่ใช่ครอบครัวมักจะยืนเอก
( ยุทธศาสตร์ ) อำนาจการตัดสินใจ ( gedajlovic et al . , 2004 ; ไคลน์&เบลล์
, 2007 )