Anger is one of the most frequently

Anger is one of the most frequently experienced emotions but when it is of a more enduring nature, controlling it could be a difficult task of emotional interventio When anger left untreated, childhood behavioral problems characterized by anger and aggression can lead
to increased rates of school dropout, juvenile delinuency, substance abuse, and poor peer relationships in adolescence (Asher & Coiecited, 1990; Loeber, 1991; Cairns & Cairns, 1994; Williams, Waymouth, Lipman, Mills & Evans, 2004). In the past several decades, child aggression

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความโกรธเป็นอารมณ์มีประสบการณ์บ่อยที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เมื่อมันเป็นสิ่งที่ช่วยเพิ่มเติม ธรรมชาติ ควบคุมอาจจะเป็นงานยากของ interventio อารมณ์เมื่อโกรธซ้ายไม่ถูก รักษา ปัญหาพฤติกรรมเด็กโดยความโกรธ และความก้าวร้าวสามารถนำ ราคาเพิ่มถอนโรงเรียน delinuency เยาวชน เสพ และความสัมพันธ์เพียร์ไม่ดีในวัยรุ่น (เชอร์ & Coiecited, 1990 Loeber, 1991 แครนส์และแครนส์ 1994 วิลเลียมส์ Waymouth เขายัง โรงงานผลิต และอี แวนส์ 2004) ในหลายทศวรรษ เด็กก้าวร้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความโกรธเป็นหนึ่งในอารมณ์ที่มีประสบการณ์บ่อยที่สุด แต่เมื่อมันเป็นของธรรมชาติที่ยั่งยืนมากขึ้นการควบคุมมันอาจจะเป็นงานที่ยากลำบากของ interventio อารมณ์เมื่อความโกรธที่เหลือได้รับการรักษาในวัยเด็กของปัญหาพฤติกรรมที่โดดเด่นด้วยความโกรธและความก้าวร้าวสามารถนำ
ไปสู่อัตราการเพิ่มขึ้นของการออกกลางคันของโรงเรียน , delinuency เด็กและเยาวชนใช้สารเสพติดและความสัมพันธ์กับเพื่อนที่ไม่ดีในวัยรุ่น (แอชเชอร์และ Coiecited, 1990; Loeber 1991; เมืองแครนส์และแครนส์ปี 1994 วิลเลียมส์ Waymouth, ลิปแมนมิลส์และอีแวนส์, 2004) ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมารุกรานเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความโกรธเป็นหนึ่งในที่พบบ่อยที่สุดประสบการณ์อารมณ์ แต่เมื่อมันเป็นมากขึ้นอดทนธรรมชาติคุมมันอาจจะเป็นงานที่ยากของ interventio อารมณ์เมื่อโกรธซ้าย untreated วัยเด็กปัญหาพฤติกรรมลักษณะโกรธและก้าวร้าวสามารถนำเพื่อเพิ่มอัตราการออกกลางคัน โรงเรียนเยาวชน delinuency , สารเสพติด , และยากจนเพื่อนความสัมพันธ์ในวัยรุ่น ( อาเชอร์ & coiecited 1990 ; loeber , 1991 ; Cairns & Cairns , 1994 ; วิลเลี่ยม waymouth ลิปแมน , โรงสี , & อีแวนส์ , 2004 ) ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ก้าวร้าวในเด็ก