“I… I’m just a scholar…” Meng Hao g

“I… I’m just a scholar…” Meng Hao gaped, his mouth wide, unsure of how to respond. When he had bought things back in Yunjie County, he had never encountered a situation like this. To have a beautiful girl smiling sweetly at him, looking so charming, caused the red flush to suddenly fill his face once again.

Seeing Meng Hao’s embarrassed expression, the young woman covered her mouth and laughed softly. She turned, her waist swaying enchantingly as she walked over to the Pill oven. She lowered her head to speak to the middle-aged man who sat there in meditation.

When she returned, she winked at Meng Hao. “How about one hundred seventy Spirit Stones?”

“Many thanks, Fellow Daoist,” said Meng Hao, sucking in a breath. Looking pleased at having saved a few Spirit stones, he quickly saluted with clasped fists.

“You can call me big sis,” she said, holding the jade slips out to Meng Hao.

He accepted them, then cast some spiritual power into them. Immediately a vast tableau appeared in his mind. Glancing over it eagerly, he already noticed three of the pills that were contained in his bag of holding. He pulled out the one hundred seventy Spirit Stones and gave them to the girl, then cupped his hands together as he made to leave. The girl sighed and escorted him all the way to the door.

“My name is Qiao Ling,” she said, her eyes filled with an interesting look. “Remember to ask for me next time you come.” She looked him up and down as she spoke, her eyes charming and filled with poise. Meng Hao, face scarlet, saluted her and retreated as quickly as possible.

His heart pounded as he left, and didn’t calm down for quite some time. He looked back at the Hundred Treasures Pavilion and caught sight of Qiao Ling standing there smiling softly at him.

He felt even more embarrassed. She had taken liberties with him!

He had never experienced a feeling such as this before. It wasn’t a bad feeling, and he actually enjoyed it a bit. Coughing again, he lowered his head and continued walking.

About this time, a group of people emerged from the second floor of the Hundred Treasure’s Pavilion. There were about seven or eight of them, including men and women. As they walked, they chatted with each other. Among them was a young man wearing a light blue robe, walking in the back. He didn’t look like he belonged, as if he were an attendant.

As the group left the pavilion, the young man happened to lift his head and catch sight of Meng Hao.

“Meng Hao!” he cried, staring. This caught the attention of the other men and women, as well as Meng Hao, who stopped walking and looked back to see all of them looking at him.

His expression did not change, but in his heart he felt conflicting emotions. The young man was none other than Zhou Kai, former disciple of the Reliance Outer Sect. His Cultivation base was at the fifth level of Qi Condensation. On the day of the Sect’s dissolution, he had been rolled out by the red fog, and here he was today.

He seemed to be somewhat down and out, following a group of people dressed in expensive, brocaded garments. Most of them had threatening demeanors, and one of them was at the seventh level of Qi Condensation. The rest appeared to be at the sixth. They were clearly members of the great Sects of the State of Zhao.

Obviously, Zhou Kai had joined them after the dissolution of the Reliance Sect. For him to be with group such as this, he obviously could only claim the status of an attendant.

Meng Hao nodded to him but didn’t say anything. He turned and made to leave.

“Who is this?” said a young man who stood next to Zhou Kai. He spoke lightly, but his tone was one of pride and arrogance. He wore a resplendent robe and held a fan in his hand. He was at the seventh level of Qi Condensation, and the others standing around them began to whisper among themselves and watch.

“Elder Brother Sun, this is a fellow member of my former Sect,” said Zhou Kai hesitatingly, not mentioning Meng Hao’s name or his status in the Sect.

“Meng Hao… that name sounds familiar.”

“I remember,” said one of the women in the group with a laugh. “He’s the only remaining member of the Reliance Inner Sect. He looks a lot like the drawing.”

The eyes of all the onlookers suddenly began to shine. Two people dashed ahead to block Meng Hao’s path. In recent days in the Cultivation world of the State of Zhao, rumors of a shocking matter had been circulating.

The Reliance Sect had disbanded, but Patriarch Reliance wasn’t dead. He had put on a display of power all for the sake of a single Inner Sect disciple. He had frightened the most powerful experts of the State of Zhao, causing a huge sensation. After the experts had returned from the scene, these rumors had spread across the entire Cultivation world of the State of Zhao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉัน ... ฉันแค่นักวิชาการ ... " เม้งเฮา gaped ปากของเขากว้างไม่แน่ใจวิธีการตอบสนอง เมื่อเขาได้ซื้อสิ่งที่กลับมาใน Yunjie มณฑลเขาไม่เคยเจอสถานการณ์เช่นนี้ ที่จะมีสาวสวยยิ้มหวานที่เขามองที่มีเสน่ห์จึงทำให้เกิดการล้างสีแดงเพื่อกึกเติมใบหน้าของเขาอีกครั้ง. เห็นการแสดงออกอายเม้ง Hao ของหญิงสาวที่ปกคลุมปากของเธอและหัวเราะเบา ๆ เธอหันเอวเธอโยกเปรี้ยวขณะที่เธอเดินไปยังเตาอบยา เธอก้มหน้าลงเพื่อพูดคุยกับชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ที่นั่นในการทำสมาธิ. เมื่อเธอกลับเธอขยิบตาเม้งเฮา "วิธีการเกี่ยวกับนหนึ่งแสนเจ็ดหินวิญญาณ?" "ขอบคุณมากเพื่อน Daoist" เม้งเฮากล่าวว่าการดูดลมหายใจ มองความยินดีที่มีการบันทึกไว้ไม่กี่ก้อนหินวิญญาณเขาได้อย่างรวดเร็วเคารพด้วยหมัดกุม. "คุณสามารถโทรหาฉัน SIS ใหญ่" เธอกล่าวถือหยกหลุดออกไปเม้งเฮา. เขายอมรับพวกเขาแล้วโยนพลังทางจิตวิญญาณบางอย่างในพวกเขา ทันทีฉากใหญ่ปรากฏอยู่ในใจของเขา วินาศภัยกระหายมากกว่านั้นเขาสังเกตเห็นแล้วสามของยาที่ได้รับการบรรจุอยู่ในกระเป๋าของเขาในการถือครอง เขาดึงออกนหนึ่งแสนเจ็ดหินวิญญาณมอบให้กับหญิงสาวที่แล้วป้องมือของเขาด้วยกันในขณะที่เขาทำจะออกจาก หญิงสาวถอนหายใจและพาเขาไปตลอดทางจนถึงประตู. "ชื่อของฉันคือเฉียวหลิง" เธอกล่าวว่าดวงตาของเธอเต็มไปด้วยรูปลักษณ์ที่น่าสนใจ "อย่าลืมถามสำหรับผมครั้งต่อไปคุณ." เธอมองเขาขึ้นและลงในขณะที่เธอพูดดวงตาของเธอมีเสน่ห์และเต็มไปด้วยความสุขุม เม้งเฮาแดงเข้มใบหน้าเคารพเธอและถอยกลับให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. หัวใจของเขาโขลกขณะที่เขาออกและไม่ได้สงบลงสำหรับค่อนข้างบางเวลา เขามองกลับมาที่ร้อยสมบัติ Pavilion และจับสายตาของเฉียวหลิงยืนยิ้มเบา ๆ ที่เขา. เขารู้สึกอายแม้กระทั่งมากขึ้น เธอได้รับเสรีภาพกับเขา! เขาไม่เคยมีประสบการณ์ความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน มันไม่ได้เป็นความรู้สึกที่ไม่ดีและจริง ๆ แล้วเขามีความสุขกับมันนิด ไออีกครั้งเขาลดลงหัวของเขาและยังคงเดิน. เวลานี้เป็นกลุ่มคนที่โผล่ออกมาจากชั้นสองของพาวิลเลี่ยนเทรเชอร์ร้อย มีอยู่ประมาณเจ็ดหรือแปดของพวกเขารวมทั้งผู้ชายและผู้หญิง ขณะที่พวกเขาเดินไปที่พวกเขาพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ ในหมู่พวกเขาเป็นชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีฟ้าอ่อนเดินอยู่ด้านหลัง เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนเขาเป็นเช่นถ้าเขาเป็นผู้ดูแล. ขณะที่กลุ่มที่เหลือศาลาชายหนุ่มที่เกิดขึ้นจะยกศีรษะและจับสายตาของเขาเม้งเฮา. "เม้งเฮา!" เขาร้องจ้องมอง นี้จับความสนใจของคนอื่น ๆ และผู้หญิงเช่นเดียวกับเม้งเฮาที่หยุดเดินและหันกลับไปมองเห็นทั้งหมดของพวกเขามองเขา. การแสดงออกของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ในหัวใจของเขาที่เขารู้สึกว่าอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน ชายหนุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจวไก่อดีตลูกศิษย์ของ Reliance นอกนิกาย ฐานการเพาะปลูกของเขาอยู่ในระดับที่ห้าของการควบแน่นฉี ในวันที่เลิกนิกายของเขาได้รับการรีดออกจากหมอกสีแดงและที่นี่เขาได้รับในวันนี้. ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างลงและออกตามกลุ่มคนที่มีราคาแพงในเสื้อผ้าผ้าปักดอกแต่งตัว ที่สุดของพวกเขาได้ขู่ demeanors และหนึ่งของพวกเขาอยู่ในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่น ส่วนที่เหลือที่ดูเหมือนจะเป็นที่หก พวกเขาเป็นสมาชิกของนิกายที่ดีของรัฐ Zhao อย่างชัดเจน. เห็นได้ชัดว่าโจวไก่ได้เข้าร่วมพวกเขาหลังจากการสลายตัวของ Reliance นิกาย สำหรับเขาที่จะอยู่กับกลุ่มเช่นนี้เขาเห็นได้ชัดเพียงสามารถอ้างได้ว่าสถานะของผู้เข้าร่วมประชุม. เม้งเฮาพยักหน้าเขา แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาหันมาและทำเพื่อให้ออก. "คนนี้คือใคร?" ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่ติดกับโจวไก่กล่าวว่า เขาพูดเบา ๆ แต่เสียงของเขาเป็นหนึ่งในความภาคภูมิใจและความหยิ่ง เขาสวมเสื้อคลุมรุ่งโรจน์และถือเป็นแฟนในมือของเขา เขาอยู่ในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่นและคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่รอบ ๆ พวกเขาเริ่มที่จะกระซิบในตัวเองและดู. "พี่บราเดอร์ซันนี้เป็นสมาชิกของอดีตนิกายของฉัน" โจวไก่กล่าวว่ารอรีไม่ได้กล่าวถึงชื่อเม้งเฮาส์ หรือสถานะของเขาในนิกาย. "เม้งเฮา ... ชื่อที่ฟังดูคุ้น." "ผมจำได้" กล่าวว่าผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มที่มีหัวเราะ "เขาเป็นสมาชิกคนเดียวที่เหลืออยู่ของ Reliance ภายในนิกาย เขาดูมากเช่นการวาดภาพได้. " ตาของผู้เข้าชมทั้งหมดก็เริ่มที่จะส่องแสง คนสองคนที่ประข้างหน้าเพื่อปิดกั้นเส้นทางเม้งเฮาส์ ในวันที่ผ่านการเพาะปลูกในโลกแห่งรัฐ Zhao ที่ข่าวลือเป็นเรื่องที่น่าตกใจได้รับการหมุนเวียน. เชื่อมั่นนิกายได้ยกเลิก แต่พระสังฆราชพึ่งยังไม่ตาย เขาได้วางบนจอแสดงผลของการใช้พลังงานทั้งหมดเพื่อประโยชน์ในการเป็นหนึ่งเดียวภายในนิกายศิษย์ เขาได้กลัวผู้เชี่ยวชาญด้านการมีประสิทธิภาพมากที่สุดของรัฐ Zhao ที่ก่อให้เกิดความรู้สึกอย่างมาก หลังจากผู้เชี่ยวชาญเพิ่งกลับมาจากที่เกิดเหตุข่าวลือเหล่านี้ได้แพร่กระจายไปทั่วโลกการเพาะปลูกทั้งหมดของรัฐ Zhao