Renaissance women's clothing is def

Renaissance women's clothing is defined by regions and time periods. The historical costumes of Western Europe during the Renaissance are beautiful and richly detailed.
The Sixteenth Century (1500s) was a time of great change for women’s Renaissance fashion. While Renaissance fashion tends varied in different countries (just like today’s fashion trends) there are some commonalities between all areas of Western Europe.

Early Sixteenth Century women’s fashions were very similar to that of medieval dress. The styling of a typical outfit of an early Renaissance woman consisted of a kirtle and gown with a cone shaped skirt and long train. Bodices had square necklines, decorated with edgings of fine laces and jewels. Sleeves were very wide, often edged in fur. Waistlines dipped slightly, and overskirts were split to show the decorative kirtle underneath. A kirtle is a simple a frock with a tight fitting bodice and sleeves and full skirt, similar to a petticoat. A typical noblewoman’s gown was made from finely woven wool or linen. The very wealthy may have some garments made of silk and velvet, though sumptuary laws prohibited lower classes from wearing such fine fabrics.

Beneath her gown, along with a kirtle, a renaissance woman would wear a linen chemise. This may seem like many layers of clothing, but remember, central heating is several centuries away, and even the finest castles and manor houses were drafty. Around 1525, Renaissance women began wearing a kirtle in its own right. When worn without a gown it would be paired with a decorated girdle. Unlike the latex undergarment of today, a Renaissance girdle was similar to a belt, worn about the waist and adorned with tassels or gold chains and precious stones. A lady could hang a pompadour or her keys from her girdle for safe keeping.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อผ้าของผู้หญิงที่โรงแรมเรอเนสซองซ์ถูกกำหนด โดยขอบเขตและระยะเวลา เครื่องแต่งกายประวัติศาสตร์ของยุโรปตะวันตกในช่วงเรเนสซองสวยงาม และออกศตวรรษ Sixteenth (1500s) เป็นเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับแฟชั่นผู้หญิงเรอเนสซองซ์ ในขณะที่เรเนซองส์แฟชั่นมีแนวโน้ม แตกต่างกันในประเทศต่าง ๆ (เช่นเดียวกับแนวโน้มแฟชั่นในปัจจุบัน) มีอยู่บาง commonalities ระหว่างพื้นที่ทั้งหมดของยุโรปตะวันตกศตวรรษต้น Sixteenth แฟชั่นสตรีได้คล้ายกับการแต่งตัวยุคกลาง แต่งการชุดปกติของผู้หญิงโรงแรมเรอเนสซองซ์ต้นประกอบด้วย kirtle และชุดกระโปรงทรงกรวยและรถไฟที่ยาวนาน Bodices สแควร์ necklines ตกแต่ง edgings laces ดีและพลอยได้ แขนได้กว้างมาก มักขอบในขน Waistlines จุ่มลงเล็กน้อย และ overskirts ได้แบ่งการแสดง kirtle ตกแต่งภายใต้ Kirtle การเป็น frock ท่อนแน่นกระชับแขน และ กระโปรงเต็ม คล้ายกับกระโปรงชั้นในแบบที่เรียบง่าย ชุดของ noblewoman ทั่วไปทำจากผ้าขนสัตว์ทอประณีตหรือผ้าลินิน รวยมากอาจบางเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าไหมและกำมะหยี่ แม้ว่ากฎหมาย sumptuary ห้ามชนชั้นล่างเช่นเนื้อผ้าดีสวมใส่ภายใต้ชุดของเธอ ด้วยการ kirtle เรเนซองส์ผู้หญิงจะสวม chemise ผ้าลินิน นี้อาจดูเหมือนเสื้อผ้าหลายชั้น แต่จำ ไว้ ร้อนกลางเป็นไปหลายศตวรรษ และแม้สุดปราสาทและบ้านเนอร์ถูก drafty ประมาณกลึง เรเนซองส์ผู้หญิงเริ่มใส่ความ kirtle ตนเอง เมื่อสวมใส่ โดยไม่มีชุดมันจะจับคู่กับเปรี้ยวตกแต่ง ซึ่งแตกต่างจากกางเกงยางวันนี้ เปรี้ยวเรอเนสซองซ์ได้คล้ายกับเข็มขัด เกี่ยวกับพุง และมีสไตล์กับ tassels หรือโซ่ทอง และอัญมณี ผู้หญิงสามารถวางเป็น pompadour หรือคีย์ของเธอจากเธอเปรี้ยวสำหรับเก็บรักษาที่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าของผู้หญิงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาถูกกำหนดโดยภูมิภาคและช่วงเวลา เครื่องแต่งกายทางประวัติศาสตร์ของยุโรปตะวันตกในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีความสวยงามและรายละเอียดมั่งคั่ง.
ศตวรรษที่สิบหก (1500s) เป็นช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับแฟชั่นของผู้หญิงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ในขณะที่เรเนซองส์แฟชั่นมีแนวโน้มที่แตกต่างกันในประเทศที่แตกต่างกัน (เช่นเดียวกับวันนี้แนวโน้มแฟชั่น) มีบาง commonalities ระหว่างทุกพื้นที่ของยุโรปตะวันตก. แฟชั่นผู้หญิงในช่วงต้นศตวรรษที่สิบหกของถูกมากคล้ายกับที่ของการแต่งกายในยุคกลาง จัดแต่งทรงผมของเครื่องแต่งกายตามแบบฉบับของผู้หญิงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาต้นประกอบด้วย kirtle และชุดกับกระโปรงรูปกรวยและรถไฟยาว bodices มีตาราง necklines ตกแต่งด้วยผ้าลูกไม้ edgings ของดีและอัญมณี ถูกแขนกว้างมากมักจะขยับตัวในที่ทำจากขนสัตว์ waistlines จุ่มลงเล็กน้อยและ overskirts ถูกแยกออกเพื่อแสดงการตกแต่ง kirtle ใต้ kirtle เป็นง่ายโค้ตกับเสื้อท่อนบนกระชับแน่นและแขนและกระโปรงเต็มรูปแบบคล้ายกับกระโปรงชั้น ชุดคุณหญิงทั่วไปทำจากขนสัตว์ทออย่างประณีตหรือผ้าลินิน รวยมากอาจจะมีบางส่วนเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าไหมและกำมะหยี่แม้ว่าลัทธิกฎห้ามชั้นต่ำจากการสวมใส่ผ้าชั้นดีเช่น. ภายใต้ชุดของเธอพร้อมกับ kirtle เป็นผู้หญิงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจะสวมผ้าลินินสตรี นี้อาจดูเหมือนหลายชั้นของเสื้อผ้า แต่จำร้อนกลางอยู่ห่างออกไปหลายร้อยปีและแม้กระทั่งปราสาทที่ดีที่สุดและบ้านคฤหาสน์เป็นเบียร์ รอบ 1525 ผู้หญิงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเริ่มสวม kirtle ในตัวของมันเอง เมื่อสวมใส่โดยไม่ต้องชุดมันจะจับคู่กับการตกแต่งเข็มขัด ซึ่งแตกต่างจากชั้นในน้ำยางของวันนี้เข็มขัดเรเนซองส์ก็คล้ายคลึงกับเข็มขัดสวมใส่เกี่ยวกับเอวและประดับด้วยพู่หรือโซ่ทองและหินมีค่า ผู้หญิงสามารถแขวนปอมปาดัวหรือกุญแจของเธอจากเอวของเธอสำหรับการรักษาความปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้าผู้หญิง - กำหนดพื้นที่และช่วงเวลา โดย ประวัติศาสตร์เครื่องแต่งกายของยุโรปตะวันตกในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีความสวยงามและรายละเอียดมั่งคั่ง .
ศตวรรษที่สิบหก ( 1480 ) เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่สำหรับแฟชั่นย้อนยุคหญิงในขณะที่ยุคแฟชั่นมีแนวโน้มแตกต่างกันในประเทศที่แตกต่างกัน ( เช่นเดียวกับแนวโน้มแฟชั่นในปัจจุบัน ) มีสิ่งที่เหมือนกันระหว่างพื้นที่ทั้งหมดของยุโรปตะวันตก แฟชั่น

ช่วงต้นศตวรรษที่สิบหกของผู้หญิงที่คล้ายกันมากกับที่ของเครื่องแต่งกายในยุคกลาง สไตล์ของชุดปกติของผู้หญิงยุคต้น ประกอบด้วย kirtle และชุดกับกระโปรงยาวที่มีรูปร่างทรงกรวยและรถไฟbodices มี necklines สแควร์ ตกแต่งด้วยผ้าลูกไม้ดี edgings ของพลอย แขนเป็นกว้างมาก บ่อยครั้งที่ขอบขน waistlines ลดลงเล็กน้อย และ overskirts ถูกแยกเพื่อแสดงการตกแต่ง kirtle ใต้ เป็น kirtle เป็นง่ายเป็นชุดกับเสื้อท่อนบนที่กระชับแน่นและแขนและกระโปรงเต็มรูปแบบ คล้ายคลึงกับกระโปรงชั้นใน . โดยทั่วไปสตรีสูงศักดิ์เป็นชุดทำจากผ้าทอละเอียดขนสัตว์หรือผ้าลินินคนร่ำรวยอาจจะมีเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าไหมและกำมะหยี่ แต่กฎหมายห้าม sumptuary ชนชั้นจากการสวมผ้าดีๆแบบนี้

ใต้เสื้อของเธอ พร้อมกับ kirtle , เรเนซองส์ ผู้หญิงจะใส่ผ้าซับใน นี้อาจดูเหมือนเสื้อผ้าหลายชั้น แต่ ความร้อนกลางเป็นหลายศตวรรษเลย และแม้แต่ที่ดีที่สุด ปราสาทบ้านคฤหาสน์เป็นเบียร์ .ประมาณเดือน ผู้หญิงยุคเริ่มใส่ kirtle ในสิทธิของตนเอง เมื่อสวมใส่ โดยชุดนั้นจะถูกจับคู่กับการตกแต่งผ้าคาดเอว ซึ่งแตกต่างจากน้ำยางข้นชุดชั้นในวันนี้ ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเอวเหมือนเข็มขัด สวมใส่ ประมาณเอว และประดับด้วยพู่ห้อย หรือ โซ่ทองและหินมีค่า ผู้หญิงสามารถแขวนปอมปาดัวร์ หรือเธอคีย์จากเอวของเธอให้ปลอดภัยการรักษา