After 1949, the Chinese Communist P

After 1949, the Chinese Communist Party took control of China, and the Ministry of Health effectively controlled China’s health care system and policies.[1] Under the Chinese government, the country’s officials, rather than local governments largely determined access to health care. Rural areas saw the biggest need for healthcare reform, and the Rural Cooperative Medical System (RCMS) was established as a three-tier system for rural healthcare access. The RCMS functioned on a pre-payment plan that consisted of individual income contribution, a village Collective Welfare Fund, and subsidies from higher government.[2]

The first tier consisted of barefoot doctors that were trained in basic hygiene and traditional Chinese medicine.[3] This system of barefoot doctors was the easiest form of healthcare access, especially in rural areas. Township health centers were the second tier of the RCMS, consisting of small, outpatient clinics that primarily hired medical professionals that were subsidized by the Chinese government. Together with barefoot doctors, township health centers were utilized for most common illnesses. The third tier of the CMS, county hospitals, was for the most seriously ill patients. These hospitals were primarily funded by the government, but also collaborated with local systems for resources (equipment, physicians, etc.)[2]

Public health campaigns to improve environmental and hygienic conditions were also implemented, especially in urban areas.[3] The RCMS has significantly improved life expectancy and simultaneously decreased the prevalence of certain diseases. For example, life expectancy has almost doubled (from 35 to 69 years), infant mortality has been slashed from 250 deaths to 40 deaths for every 1000 live births. In addition to this, the malaria rate has dropped from 5.55% of the entire Chinese population to 0.3% of the population. This increase in health has been from the efforts of both the Chinese government as a whole and also local, community efforts to increase good health. Campaigns sought to prevent diseases and halt the spread of agents of disease – for example, mosquitoes causing malaria. Attempts to raise public awareness of health were especially emphasized.

1980s-present[edit]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ปี 1949 พรรคคอมมิวนิสต์จีนเข้าควบคุมประเทศจีนและกระทรวงสาธารณสุขควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพระบบการดูแลสุขภาพของจีนและนโยบาย. [1] ภายใต้รัฐบาลจีนเจ้าหน้าที่ของประเทศมากกว่ารัฐบาลท้องถิ่นส่วนใหญ่เข้าถึงความมุ่งมั่นในการดูแลสุขภาพ พื้นที่ชนบทเห็นถึงความจำเป็นที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการปฏิรูปการดูแลสุขภาพและชนบทระบบสหกรณ์แพทย์ (RCMS) ก่อตั้งขึ้นเป็นระบบสามชั้นสำหรับการเข้าถึงการดูแลสุขภาพในชนบท RCMS ทำหน้าที่ในการวางแผนการชำระเงินก่อนที่ประกอบด้วยการบริจาครายได้แต่ละหมู่บ้านกองทุนสงเคราะห์ Collective และเงินอุดหนุนจากรัฐบาลสูงขึ้น. [2] ชั้นแรกประกอบด้วยแพทย์เท้าเปล่าที่ได้รับการฝึกอบรมในด้านสุขอนามัยขั้นพื้นฐานและการแพทย์แผนจีน. [ 3] ระบบการทำงานของหมอเท้าเปล่านี้เป็นรูปแบบที่ง่ายที่สุดในการเข้าถึงการดูแลสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท เมืองศูนย์สุขภาพเป็นชั้นที่สองของ RCMS ประกอบด้วยขนาดเล็กคลินิกผู้ป่วยนอกที่ได้รับการว่าจ้างเป็นหลักผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ที่ได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลจีน ร่วมกับแพทย์เท้าเปล่าในเขตเมืองศูนย์สุขภาพถูกนำมาใช้สำหรับการเจ็บป่วยที่พบมากที่สุด ชั้นที่สามของ CMS โรงพยาบาลเขตเป็นผู้ป่วยที่ป่วยหนักมากที่สุด โรงพยาบาลเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนหลักจากรัฐบาล แต่ยังร่วมมือกับระบบท้องถิ่นสำหรับทรัพยากร (อุปกรณ์, แพทย์, ฯลฯ .) [2] แคมเปญสุขภาพของประชาชนในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมและสุขอนามัยที่ถูกนำมาใช้ยังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เขตเมือง. [3] RCMS ได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญอายุขัยและพร้อมลดลงความชุกของโรคบางชนิด ตัวอย่างเช่นอายุขัยได้เกือบสองเท่า (35-69 ปี), การตายของทารกได้รับการปรับลดจาก 250 เสียชีวิตถึง 40 เสียชีวิตสำหรับทุกๆ 1000 การเกิดมีชีพ นอกจากนี้อัตราการติดเชื้อมาลาเรียได้ลดลงจาก 5.55% ของประชากรจีนทั้งหมด 0.3% ของประชากร การเพิ่มขึ้นของสุขภาพได้รับจากความพยายามของทั้งสองรัฐบาลจีนโดยรวมและยังท้องถิ่นความพยายามของชุมชนเพื่อเพิ่มการมีสุขภาพที่ดี แคมเปญพยายามที่จะป้องกันไม่ให้เกิดโรคและการยับยั้งการแพร่ระบาดของตัวแทนของโรค - ตัวอย่างเช่นยุงที่ก่อให้เกิดโรคมาลาเรีย ความพยายามที่จะสร้างความตระหนักของประชาชนในการดูแลสุขภาพที่ถูกเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. 1980 ปัจจุบัน [แก้ไข]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ 1949 พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้ควบคุมของจีน และกระทรวงสาธารณสุข ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ควบคุมระบบการดูแลสุขภาพของจีนและนโยบาย [ 1 ] ภายใต้รัฐบาลจีน เจ้าหน้าที่ของประเทศมากกว่ารัฐบาลท้องถิ่นส่วนใหญ่กำหนดให้เข้าถึงการดูแลสุขภาพ ชนบทเห็นความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับการปฏิรูปการดูแลสุขภาพและแพทย์ชนบทระบบสหกรณ์ ( rcms ) ก่อตั้งขึ้นเป็นสามชั้นระบบสำหรับการเข้าถึงการดูแลสุขภาพในชนบท ที่ทำหน้าที่ใน rcms ก่อนแผนการชำระเงินที่ประกอบด้วยเงินรายได้แต่ละหมู่บ้านร่วมกองทุนสวัสดิการ และเงินอุดหนุนจากรัฐบาลสูงขึ้น [ 2 ]

ระดับแรก คือเท้าของหมอนั่นถูกฝึกในด้านสุขอนามัยพื้นฐาน และการแพทย์แผนจีน [ 3 ] ระบบนี้ เท้าของหมอคือแบบฟอร์มที่ง่ายที่สุดของการดูแลสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบท ศูนย์สุขภาพชุมชนมีสองชั้นของ rcms ประกอบด้วยขนาดเล็กคลินิกผู้ป่วยนอกที่เป็นหลักการว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลจีน ด้วยเท้าเปล่า แพทย์ ศูนย์สุขภาพชุมชนถูกใช้สำหรับโรคที่พบบ่อยที่สุด สามระดับของ CMS , โรงพยาบาลมณฑล สำหรับส่วนใหญ่ป่วย ผู้ป่วย โรงพยาบาลเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลแต่ยังร่วมมือกับระบบทรัพยากร ( อุปกรณ์ , แพทย์ , ฯลฯ ) [ 2 ]

สาธารณสุขรณรงค์เพื่อปรับปรุงสภาพสิ่งแวดล้อมและสุขอนามัย นอกจากนี้ยัง ใช้ โดยเฉพาะในเขตเมือง [ 3 ] rcms ได้เพิ่มขึ้นอายุขัยและพร้อมกันลดความชุกของโรคบางอย่าง ตัวอย่างเช่นอายุขัยเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า ( จาก 35 ถึง 69 ปี อัตราการตายของทารกได้ถูกฟันจากผู้เสียชีวิต 250 40 เสียชีวิตสำหรับทุก 1 , 000 ชีวิตเกิด นอกจากนี้ โรคมาลาเรีย มีอัตราลดลงจาก 5.55 % ของประชากรจีนทั้งหมด 0.3 % ของประชากร เพิ่มสุขภาพนี้ได้ จากความพยายามของรัฐบาลจีนโดยรวม และยัง ท้องถิ่นความพยายามของชุมชนเพื่อเพิ่มสุขภาพที่ดี แคมเปญที่พยายามที่จะป้องกันโรคและหยุดการแพร่กระจายของตัวแทนของโรค ( ตัวอย่างเช่น ยุงที่ก่อให้เกิดโรคมาลาเรีย . ความพยายามที่จะยกระดับความตระหนักของสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้น

1980 ปัจจุบัน [ แก้ไข ]