In the second semester of 2002, as

In the second semester of 2002, as the presidential campaign intensified and the likelihood of a victory the leftist opposition candidate increased, Brazil experienced the full impact of globalization. For several months, the country had been resisting contamination from the Argentine debacle, which plunged that country in a terrible financial crisis. The Argentine problem had very concrete effects for Brazil, on trade and all other economic transactions between the two main partners of Mercosur; effects that were amplified by the perception, in international financial markets, of the growing risk of “Latin” debt, in spite of the large differences in the conditions and economic policies of the two countries. However, the impact of Argentina on the Brazilian economy was much smaller than the effects that public opinion pools showing the growing support to the candidate of the Laborers’ Party –the PT - had on the assessments of a few rating companies, which made the “Brazil risk” to soar and the country’s currency to loose about fifty percent of its value in a few months.The rush of foreign investors to get out of Brazil at any price was labeled by the Brazilian financial authorities of the time as an “irrational” behavior of a nervous market, unrelated to Brazil’s economic reality. There was a clear risk, however, of a self-fulfilling prophecy. As the Real fell, interest rates soared, long-term debt papers were replaced by short-term ones, often indexed to the dollar, and the likelihood of a debt default increased. This was a typical “globalization” event – the fate of countries does not seem depend any longer on the hard realities of their economies, but on the fleeting waves of good and bad feelings and expectations that washed anonymous markets in New York or London.
This situation led to joint action between government and the opposition, through which the government negotiated a 30 billion dollar loan with the International Monetary Fund, and the main opposition candidate made a public commitment to honor it. Once in power, President Luis Ignacio Lula da Silva kept his word, in a clear turnabout regarding the views expressed the party and its allies until then. Before, it was common to hear proposals to stimulate the economy with the expansion of public expenditures and drastic reduction of
interest rates, and to postpone, renegotiate or cancel the payment of the international debt.3 One in power, the new stand was that the government would not “reinvent the wheel” in economics, would not overspend, would not tinker with inflation and the interest rates, and, to make sure that it was committed to this policy, a former top executive of Bank Boston was invited to head the country’s Central Bank.
Economic conservatism was justified in terms of realism, to be compensated by strong and immediate actions in the social sphere, dealing at once with the problems of hunger, illiteracy, housing, health care, and poverty. On the long run, the economic model inherited from the Cardoso government, which placed integration with the international economy ahead of the social needs of the people, would be replaced by a different economic policy, still to be described in detail.
In this paper, we argue that the notion that there is an option to be made between a policy of international integration, leading to poverty and social inequity, and a policy of national self-sufficiency, leading to economic development and social equity, is a false dilemma. The debates in Brazil have always evolved around two juxtaposed issues, the internal vs. external dimensions, and the relative weight of state vs. market, or society, in the economy and in the implementation of social policies. There is a tendency to identify “state” with “national,” and “market” or society with “international” or global. However, this is in large part an ideological argument, or a rhetorical device.
From this perspective, we will examine some of the key social issues facing Brazilian society, trying to ascertain to what extent they have been shaped and influenced by external or internal forces. Our conclusion is a simple one. Global trends have their impact, as they always had, on the internal life of countries, with the peculiarities of place and time. The main novelty of recent years is perhaps the speed and depth of short-term fluctuations in international perceptions and, consequently, in international capital flows, as well as the sheer scale and availability of these resources. It is necessary, however, to distinguish these abrupt fluctuations from the long-term effects of the country’s insertion in the international economy. It is also necessary to distinguish between the economic and the broader social implications of external conditions. The economy places a strong limit on what can be done in the social realm, but it does not determine all the choices; it is always possible to do better, or differently, with the existing resources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาคสองของ 2002 แคมเปญประธานาธิบดีที่รุนแรงและโอกาสของการชนะผู้สมัครฝ่ายค้านทั้งเพิ่มขึ้น บราซิลมีประสบการณ์เต็มรูปแบบผลกระทบของโลกาภิวัตน์ หลายเดือน ประเทศได้รับการต่อต้านการปนเปื้อนจาก debacle อาร์เจนตินา ที่กระโจนเข้าประเทศในวิกฤตน่ากลัว ปัญหาที่อาร์เจนตินามีผลสำหรับบราซิล การค้าและธุรกรรมอื่น ๆ ทางเศรษฐกิจระหว่างคู่หลักสองของ Mercosur คอนกรีตมาก ผลที่ได้ถูกขยาย โดยการรับรู้ ในตลาดการเงินระหว่างประเทศ ความเติบโตของ "ติ" แม้ความแตกต่างใหญ่ในเงื่อนไขและนโยบายทางเศรษฐกิจของทั้งสองประเทศ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของอาร์เจนตินาเศรษฐกิจบราซิลมีขนาดเล็กกว่าผลที่สระเห็นประชาชนที่แสดงการสนับสนุนผู้สมัครของพรรคของคนงาน – PT - มีการประเมินของบริษัทประเมินกี่ ซึ่งทำให้บราซิล "ความเสี่ยง" ทะยานและสกุลเงินของประเทศหลวมประมาณห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของมูลค่าในกี่เดือน วิ่งของนักลงทุนจะได้รับจากบราซิลที่มีราคาถูกติดป้ายชื่อเจ้าหน้าที่การเงินบราซิลเวลาเป็นลักษณะการทำงาน "ไม่มีเหตุผล" ของตลาดประสาท ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของบราซิล มีความเสี่ยงชัดเจน อย่างไรก็ตาม คำทำนายตอบสนองตนเอง เป็นจริงลดลง อัตราดอกเบี้ยที่เพิ่มสูงขึ้น ระยะยาวหนี้กระดาษถูกแทนที่ ด้วยคนระยะสั้น การทำดัชนีดอลลาร์ และโอกาสของการเริ่มต้นของตราสารหนี้มักจะเพิ่มขึ้น นี่เป็นเหตุการณ์ปกติ "โลกาภิวัตน์" – ชะตากรรมของประเทศดูเหมือนจะไม่ ขึ้นอีกต่อไป ในความเป็นจริงยากที่ประเทศของพวกเขา แต่ ในคลื่นเคลื่อนของความรู้สึกที่ดี และไม่ดีและความคาดหวังที่ล้างตลาดแบบไม่ระบุชื่อในนิวยอร์กหรือลอนดอนThis situation led to joint action between government and the opposition, through which the government negotiated a 30 billion dollar loan with the International Monetary Fund, and the main opposition candidate made a public commitment to honor it. Once in power, President Luis Ignacio Lula da Silva kept his word, in a clear turnabout regarding the views expressed the party and its allies until then. Before, it was common to hear proposals to stimulate the economy with the expansion of public expenditures and drastic reduction ofinterest rates, and to postpone, renegotiate or cancel the payment of the international debt.3 One in power, the new stand was that the government would not “reinvent the wheel” in economics, would not overspend, would not tinker with inflation and the interest rates, and, to make sure that it was committed to this policy, a former top executive of Bank Boston was invited to head the country’s Central Bank.Economic conservatism was justified in terms of realism, to be compensated by strong and immediate actions in the social sphere, dealing at once with the problems of hunger, illiteracy, housing, health care, and poverty. On the long run, the economic model inherited from the Cardoso government, which placed integration with the international economy ahead of the social needs of the people, would be replaced by a different economic policy, still to be described in detail.In this paper, we argue that the notion that there is an option to be made between a policy of international integration, leading to poverty and social inequity, and a policy of national self-sufficiency, leading to economic development and social equity, is a false dilemma. The debates in Brazil have always evolved around two juxtaposed issues, the internal vs. external dimensions, and the relative weight of state vs. market, or society, in the economy and in the implementation of social policies. There is a tendency to identify “state” with “national,” and “market” or society with “international” or global. However, this is in large part an ideological argument, or a rhetorical device.
From this perspective, we will examine some of the key social issues facing Brazilian society, trying to ascertain to what extent they have been shaped and influenced by external or internal forces. Our conclusion is a simple one. Global trends have their impact, as they always had, on the internal life of countries, with the peculiarities of place and time. The main novelty of recent years is perhaps the speed and depth of short-term fluctuations in international perceptions and, consequently, in international capital flows, as well as the sheer scale and availability of these resources. It is necessary, however, to distinguish these abrupt fluctuations from the long-term effects of the country’s insertion in the international economy. It is also necessary to distinguish between the economic and the broader social implications of external conditions. The economy places a strong limit on what can be done in the social realm, but it does not determine all the choices; it is always possible to do better, or differently, with the existing resources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาคการศึกษาที่สองของปี 2002 ในขณะที่การรณรงค์เลือกตั้งประธานาธิบดีทวีความรุนแรงและความน่าจะเป็นของชัยชนะสมัครฝ่ายค้านพรรคการเมืองฝ่ายซ้ายที่เพิ่มขึ้นที่บราซิลมีประสบการณ์ผลกระทบเต็มของโลกาภิวัตน์ เป็นเวลาหลายเดือนในประเทศที่ได้รับการต่อต้านการปนเปื้อนจากน้ำท่วมอาร์เจนตินาซึ่งลดลงประเทศนั้นในภาวะวิกฤตทางการเงินแย่ ปัญหาอาร์เจนตินามีผลเป็นรูปธรรมมากสำหรับบราซิลเกี่ยวกับการค้าและการทำธุรกรรมทางเศรษฐกิจอื่น ๆ ระหว่างสองคู่ค้าหลักของ Mercosur; ผลกระทบที่ได้รับการขยายโดยการรับรู้ในตลาดการเงินระหว่างประเทศ, ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ "ละติน" หนี้ทั้งๆที่แตกต่างกันมากในเงื่อนไขและนโยบายทางเศรษฐกิจของทั้งสองประเทศ อย่างไรก็ตามผลกระทบของอาร์เจนตินาต่อเศรษฐกิจของบราซิลก็มีขนาดเล็กกว่าผลกระทบที่สระว่ายน้ำความคิดเห็นของประชาชนแสดงให้เห็นถึงการสนับสนุนการเจริญเติบโตให้กับผู้สมัครของพรรคแรงงานฯ -THE PT - มีเกี่ยวกับการประเมินของ บริษัท ไม่กี่คะแนนซึ่งทำให้ " บราซิลมีความเสี่ยง "เพื่อทะยานและสกุลเงินของประเทศที่จะสูญเสียประมาณร้อยละห้าสิบของค่าของมันในการวิ่ง months.The กี่ของนักลงทุนต่างชาติจะได้รับจากบราซิลที่ราคาใดถูกตราหน้าว่าโดยเจ้าหน้าที่การเงินบราซิลของเวลาเป็น" ไม่มีเหตุผล " พฤติกรรมของตลาดประสาทที่ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของบราซิล มีความเสี่ยงที่ชัดเจนได้ แต่ของคำทำนายตอบสนองด้วยตนเอง ในฐานะที่เป็นจริงลดลงอัตราดอกเบี้ยเพิ่มสูงขึ้นเอกสารหนี้ระยะยาวถูกแทนที่ด้วยคนระยะสั้นมักจะจัดทำดัชนีค่าเงินดอลลาร์และโอกาสในการผิดนัดชำระหนี้เพิ่มขึ้น นี่เป็นปกติ "โลกาภิวัตน์" เหตุการณ์ - ชะตากรรมของประเทศดูเหมือนจะไม่ขึ้นอยู่ใด ๆ อีกต่อไปในความเป็นจริงอย่างหนักของเศรษฐกิจของพวกเขา แต่บนคลื่นหายวับไปของความรู้สึกที่ดีและไม่ดีและความคาดหวังว่าการล้างตลาดที่ไม่ระบุชื่อในนิวยอร์กหรือลอนดอน.
นี้ สถานการณ์นำไปสู่การดำเนินการร่วมกันระหว่างรัฐบาลและฝ่ายค้านที่ผ่านการที่รัฐบาลเจรจาเงินกู้ 30 พันล้านดอลล่ากับกองทุนการเงินระหว่างประเทศและผู้สมัครฝ่ายค้านหลักทำให้ความมุ่งมั่นของประชาชนที่จะให้เกียรติมัน เมื่ออยู่ในอำนาจประธานาธิบดีหลุยส์อิกนาซิโอลูลาดาซิลวาเก็บไว้คำพูดของเขาในการเปลี่ยนแปลงความคิดเห็นที่ชัดเจนเกี่ยวกับมุมมองแสดงพรรคและพันธมิตรจนแล้ว ก่อนที่มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะได้ยินข้อเสนอที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจมีการขยายตัวของค่าใช้จ่ายของประชาชนและการลดลงของ
อัตราดอกเบี้ยและเลื่อนเจรจาหรือยกเลิกการชำระเงินของ debt.3 ระหว่างประเทศหนึ่งที่อยู่ในอำนาจยืนใหม่ว่า รัฐบาลจะไม่ "บูรณาการล้อ" ในทางเศรษฐศาสตร์จะไม่ติดลบจะไม่จรจัดกับอัตราเงินเฟ้อและอัตราดอกเบี้ยและเพื่อให้แน่ใจว่ามันมีความมุ่งมั่นที่จะใช้นโยบายนี้อดีตผู้บริหารระดับสูงของธนาคารบอสตันได้รับเชิญให้เป็นหัวหน้า ธนาคารกลางของประเทศ.
อนุรักษนิยมเศรษฐกิจเป็นธรรมในแง่ของความเป็นธรรมชาติที่จะได้รับการชดเชยจากการกระทำที่แข็งแกร่งและทันทีในวงสังคม, การซื้อขายในครั้งเดียวกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากความหิวโหยการไม่รู้หนังสือ, ที่อยู่อาศัย, การดูแลสุขภาพและความยากจน ในระยะยาวรูปแบบทางเศรษฐกิจที่สืบทอดมาจากรัฐบาล Cardoso ซึ่งวางบูรณาการกับเศรษฐกิจระหว่างประเทศไปข้างหน้าของความต้องการทางสังคมของคนที่จะถูกแทนที่ด้วยนโยบายทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกันยังคงที่จะอธิบายในรายละเอียด.
ในบทความนี้ เรายืนยันว่าความคิดที่ว่ามีตัวเลือกที่จะทำระหว่างนโยบายบูรณาการระหว่างประเทศที่นำไปสู่ความยากจนและความไม่เท่าเทียมทางสังคมและนโยบายของชาติพึ่งตัวเองที่นำไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจและทุนทางสังคมเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเท็จ การอภิปรายในบราซิลมีการพัฒนาอยู่เสมอรอบสองวางปัญหาภายในกับมิติภายนอกและน้ำหนักสัมพัทธ์ของรัฐกับตลาดหรือสังคมในทางเศรษฐกิจและในการดำเนินนโยบายทางสังคม มีแนวโน้มที่จะระบุ "รัฐ" กับ "ชาติ" และ "ตลาด" หรือสังคมที่มี "ระหว่างประเทศ" หรือระดับโลกเป็น แต่นี้เป็นส่วนใหญ่การโต้เถียงอุดมการณ์หรืออุปกรณ์วาทศิลป์.
จากมุมมองนี้เราจะตรวจสอบบางส่วนของปัญหาสังคมที่สำคัญหันหน้าไปทางสังคมบราซิลพยายามที่จะตรวจสอบให้แน่ใจกับสิ่งที่ขอบเขตที่พวกเขาได้รับการมีรูปร่างและอิทธิพลจากกองกำลังภายนอกหรือภายใน . ข้อสรุปของเราคือการที่ง่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง แนวโน้มของโลกมีผลกระทบขณะที่พวกเขาเคยมีในชีวิตภายในของประเทศโดยมีลักษณะของสถานที่และเวลา ความแปลกใหม่หลักของปีที่ผ่านมาอาจจะเป็นความเร็วและความลึกของความผันผวนในระยะสั้นการรับรู้ระหว่างประเทศและดังนั้นในการเคลื่อนย้ายเงินทุนระหว่างประเทศเช่นเดียวกับขนาดที่แท้จริงและความพร้อมของทรัพยากรเหล่านี้ มันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างไรที่จะแยกแยะความผันผวนอย่างกระทันหันเหล่านี้จากผลกระทบระยะยาวของการแทรกของประเทศในระบบเศรษฐกิจระหว่างประเทศ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งจำเป็นที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างเศรษฐกิจและผลกระทบทางสังคมที่กว้างขึ้นของสภาพภายนอก เศรษฐกิจจะกำหนดขีด จำกัด ที่แข็งแกร่งในสิ่งที่สามารถทำได้ในดินแดนทางสังคม แต่มันไม่ได้ตรวจสอบทุกทางเลือก; มันเป็นไปได้เสมอที่จะทำดีกว่าหรือแตกต่างกันกับทรัพยากรที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2545 เป็นแคมเปญประธานาธิบดีอย่างเข้มข้นและโอกาสของชัยชนะที่ฝ่ายซ้ายผู้สมัครฝ่ายค้านเพิ่มบราซิลประสบผลกระทบเต็มของโลกาภิวัตน์ เป็นเวลาหลายเดือน ประเทศที่ได้รับการต่อต้านมลภาวะจากความโกลาหลในอาร์เจนตินา ซึ่งมองว่าประเทศในวิกฤตการณ์ทางการเงินที่เลวร้าย . ปัญหาในอาร์เจนตินามีผลมาก คอนกรีต ใน บราซิล ในทางการค้าและธุรกรรมทางเศรษฐกิจอื่น ๆระหว่างสองคู่ค้าหลักของ Mercosur ผลกระทบที่ขยายตามการรับรู้ในตลาดการเงินระหว่างประเทศ เพิ่มความเสี่ยงของ " หนี้ละติน " ทั้งๆที่มีความแตกต่างใหญ่ในเงื่อนไขและนโยบายเศรษฐกิจของ 2 ประเทศ . อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อเศรษฐกิจของอาร์เจนตินาบราซิลก็มีขนาดเล็กกว่าผลที่สระว่ายน้ำสาธารณะแสดงความเห็นการสนับสนุนผู้สมัครของพรรคกรรมกร " ( PT - มีการประเมินผลของการจัดอันดับ บริษัท น้อย ซึ่งทำให้ " ความเสี่ยง " บราซิลทะยานของประเทศและสกุลเงินที่ไม่แน่นอนเกี่ยวกับห้าสิบ เปอร์เซ็นต์ของค่าของมันในไม่กี่เดือน วิ่งจากนักลงทุนต่างชาติออกไปจากบราซิล ใน ราคา ถูก โดยเจ้าหน้าที่การเงินบราซิลของเวลาที่เป็น " พฤติกรรมที่ไร้เหตุผล " ของตลาดกังวล ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของบราซิล มีความเสี่ยงที่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม ตนเองปฏิบัติตามคำทำนาย เป็นลดลง อัตราดอกเบี้ยเพิ่มสูงขึ้น เอกสารตราสารหนี้ระยะยาวถูกแทนที่โดยดัชนีระยะสั้น มักกับเงินดอลลาร์ และโอกาสของหนี้สินที่เพิ่มขึ้น นี้เป็นปกติ " โลกาภิวัตน์ " เหตุการณ์และชะตากรรมของประเทศดูเหมือนจะไม่ขึ้นอีกต่อไป ในความเป็นจริงมากของเศรษฐกิจของพวกเขา แต่เมื่อคลื่นเพียงชั่ววูบของความรู้สึกที่ดี และไม่ดี และความคาดหวังที่ล้างตลาดที่ไม่ระบุชื่อในนิวยอร์กหรือลอนดอนสถานการณ์นี้ทำให้ปฏิบัติการร่วมระหว่างรัฐบาลและฝ่ายค้าน ซึ่งรัฐบาลเจรจา 30 พันล้านดอลลาร์ในการกู้เงินกับกองทุนการเงินระหว่างประเทศ และผู้สมัครฝ่ายค้านหลักทําต่อสาธารณะ เพื่อให้เกียรติกับมัน เมื่ออำนาจ ประธานาธิบดี หลุยส์ อินาซิโอ ดา ซิลวา ลุลา รักษาสัญญาในการเปลี่ยนแปลงความคิดเห็นชัดเจนเกี่ยวกับมุมมองที่แสดงและพรรคพันธมิตร จนกระทั่ง ก่อน มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะได้ยินข้อเสนอเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยการขยายตัวของการใช้จ่ายสาธารณะ และการลดอัตราดอกเบี้ยและเลื่อน ต่อรองได้ หรือยกเลิกการจ่ายของหนี้ต่างประเทศ หนึ่งในพลังยืนใหม่ ว่า รัฐบาลจะไม่ " reinvent ล้อ " ในเศรษฐกิจจะไม่ติดลบจะไม่จรจัดกับอัตราเงินเฟ้อและอัตราดอกเบี้ย และ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้ให้นโยบายนี้ ผู้บริหารสูงสุดของอดีตธนาคารบอสตันถูกเชิญไปหัวธนาคารกลางของประเทศอนุรักษนิยมทางเศรษฐกิจเป็นธรรมในแง่ของธรรมชาติจะถูกชดเชยด้วยแรงและทันทีการกระทำในวงสังคม จัดการพร้อมกันกับปัญหาความหิวโหย การไม่รู้หนังสือ , ที่อยู่อาศัย , การดูแลสุขภาพและความยากจน ในระยะยาว , รูปแบบทางเศรษฐกิจที่ได้รับจากรัฐบาล คาร์โดโซ , ซึ่งวางรวมกับนานาชาติเศรษฐกิจล่วงหน้าของความต้องการทางสังคมของคน จะถูกแทนที่ด้วยนโยบายเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน ก็จะอธิบายในรายละเอียดในกระดาษนี้เรายืนยันว่า ความคิดว่ามีตัวเลือกที่จะทำระหว่างนโยบายของการรวมกลุ่มไปสู่ความยากจนและความไม่เสมอภาคทางสังคม และนโยบายเศรษฐกิจแห่งชาติ สู่การพัฒนาเศรษฐกิจและทุนสังคม เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่เป็นเท็จ การอภิปรายในบราซิลมีการพัฒนารอบสอง juxtaposed ปัญหาทั้งภายในและภายนอก มิติ และน้ำหนักสัมพัทธ์ของรัฐและตลาด หรือในสังคม เศรษฐกิจ และผลการดำเนินงานตามนโยบายสังคม มีแนวโน้มที่จะระบุว่า " รัฐ " กับ " ชาติ " และ " ตลาด " หรือ " ระหว่างประเทศ " หรือสังคมโลก อย่างไรก็ตาม , นี้เป็นส่วนใหญ่อาร์กิวเมนต์อุดมการณ์หรือเชิงโวหารอุปกรณ์จากมุมมองนี้เราจะตรวจสอบบางส่วนของสังคมที่สำคัญปัญหาซึ่งสังคมบราซิล พยายามสืบหาขอบเขตในสิ่งที่พวกเขามีรูปร่างและได้รับอิทธิพลจากภายนอกหรือภายในกองกำลัง ข้อสรุปของเราคือหนึ่งง่าย แนวโน้มทั่วโลกมีผลกระทบเช่นที่พวกเขามักจะมีในชีวิตภายในของประเทศ ด้วยลักษณะของสถานที่และเวลา นวัตกรรมหลักของปีล่าสุด คือบางทีความเร็วและความลึกของระยะสั้น ความผันผวนในการรับรู้ระหว่างประเทศและดังนั้นในการเคลื่อนย้ายทุนระหว่างประเทศ รวมทั้งเลี่ยงขนาดและความพร้อมของทรัพยากรเหล่านี้ มันเป็นสิ่งที่จำเป็น อย่างไรก็ตาม การแยกแยะของฉับพลันเหล่านี้จากผลกระทบระยะยาวของการแทรกของประเทศในทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ มันก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเศรษฐกิจและสังคมในวงกว้าง ผลกระทบของเงื่อนไขภายนอก เศรษฐกิจที่แข็งแกร่งในสถานที่ จำกัด สิ่งที่สามารถทำได้ในสังคมโลก แต่ไม่ได้ตรวจสอบตัวเลือกทั้งหมด ; มันเป็นไปได้เสมอที่จะทำได้ดีกว่านี้ หรือแตกต่างกัน