(18) CivilisationTaken together the

(18) Civilisation
Taken together the sanskrit and Khmer inscriptions allow assumptions to be made about how the temples and royalty were organised in ancient times, but between the 'pre-Angkor' period and the period of Angkor itself. Statistically, more than a third of the pre-Angkorian inscriptions make no mention of a king, whilst in those of the Angkor period it is exceptional for a king's name not to appear; a fact which is certainly of political significance.
The political situation of the country would have resembled that which existed in Gaul or Britain before the Roman invasion: a myriad of probably quarrelsome neighbouring fiefdoms. In pre-Angkor times the records show that only a few kings succeeded in grouping a number of these territories into fragile units, which usually disintegrated on the death of their founders. It can thus be conjectured that Ishanavarman I and Jayavarman I put together their fairly extensive kingdoms in this way.
From the dawn of the 'Angkor period', with Jayavarman II proclaiming himself ' the supreme king of the Khmer kings' (an example which all his successors would follow), the situation appears to have become somewhat different' But like our medieval kings, those of Angkor seem to have had considerable difficulty in reining in their most powerful 'vassls', and indeed it is quire difficult to draw precise boundaries for the lands over which each of them held sway and to ascertain the degree of power they exerted' Even within the putative territories of these kings the existence of several independent kingdoms can be detected, such as Bhavapura or the lands which centred on the Preah khan temple of Kompong Svay.
Although there is a relative abundance of Sanskrit inscriptions, it is certain that this Indian language was only used to honour the gods, and perhaps for communication among a literary elite' Indeed these Sanskrit texts occasionally bear witness to a deep knowledge of Indian culture' But in the main the language of the Empire was either Khmer or a related dialect, or in the areas now part of Thailand, Mon (which is closely related to Khmer), In areas towards the east which occasionally came under Khmer domination- as was the case of Champa- the language could be one of the many tongues in the extensive Western Malayo-Polynesian language family. Despite the views of some authors, it is not evident that Sanskrit was ever a lingua franca common to the various Indianised kingdoms of Southeast Asia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(18) ยังปวงจารึกภาษาสันสกฤต และเขมรให้สมมติฐานจะทำเกี่ยวกับวิธีวัดและได้ถูกจัด ในสมัยโบราณ แต่ ระหว่างรอบระยะเวลา 'ก่อนอังกอร์' และระยะเวลาของอังกอร์เอง ทางสถิติ มากกว่าหนึ่งในสามของจารึก Angkorian ก่อนทำไม่กล่าวถึงพระมหากษัตริย์ ในขณะที่ในช่วงอังกอร์ที่โดดเด่นสำหรับพระชื่อไม่ปรากฏ บรรดา ความจริงที่มีความสำคัญทางการเมืองอย่างแน่นอน สถานการณ์ทางการเมืองของประเทศจะมีคล้ายกับที่อยู่ในราชอาณาจักรหรือกอลก่อนการรุกรานโรมัน: ของเพื่อน fiefdoms อาจต่อสู้ ในเวลาก่อนอังกอร์ระเบียนแสดงเพียงสองสามกษัตริย์ประสบความสำเร็จในการจัดกลุ่มจำนวนของดินแดนเหล่านี้เป็นหน่วยที่เปราะบาง ซึ่งปกติค่ากลับในการตายของผู้ก่อตั้งสมาคมของพวกเขามา มันสามารถทำเป็น conjectured Ishanavarman ที่ฉันและวรมันที่ฉันใส่กันอาณาจักรของพวกเขาค่อนข้างละเอียดในลักษณะนี้ได้ จากรุ่งอรุณของ' นคร' II วรมันที่ปิดตัวเอง 'สุพรีมพระเขมรคิงส์ (ตัวอย่างซึ่งเป็นผู้สืบทอดของเขาจะไปตาม), สถานการณ์ที่ปรากฏขึ้นจะ กลายเป็นต่าง' แต่เช่นพระมหากษัตริย์ของเรายุคกลาง อังกอร์ที่ดูเหมือนจะมีความยากลำบากมากใน reining ใน 'vassls' ของพวกเขามีประสิทธิภาพมากที่สุด และแน่นอนมันเป็น quire ยากวาดขอบเขตชัดเจนในดินแดนที่แต่ละของพวกเขาจัดกทาง และตรวจการ ระดับของพลังงานที่พวกเขานั่นเอง ' คู่ภายในดินแดน putative กษัตริย์เหล่านี้สามารถตรวจจับการมีอยู่ของอาณาจักรอิสระหลาย เช่น Bhavapura หรือดินแดนที่เป็นศูนย์กลางในการเปรห์ชานเมืองวัดของกำปงสเวย์ มีความสัมพันธ์ของจารึกสันสกฤต จึงแน่นอนว่า ภาษาอินเดียนี้ถูกใช้เฉพาะเพื่อเกียรติเทพเจ้า และอาจใช้ สำหรับติดต่อสื่อสารระหว่างยอดวรรณกรรม ' แท้จริงข้อความเหล่านี้ภาษาสันสกฤตบางครั้งพยานความรู้ลึกของวัฒนธรรมอินเดีย ' แต่ในหลัก ภาษาของอาณาจักร เขมรหรือภาษาที่เกี่ยวข้องหรือ ในพื้นที่ตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย มอญ (ซึ่งมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเขมร), ในพื้นที่ทางตะวันออกซึ่งบางครั้งมาภายใต้การครอบงำทางเขมร - เป็นกรณีของจำปา-ภาษา อาจแปลก ๆ มากมายในครอบครัวภาษา Malayo-Polynesian ตะวันตกอย่างละเอียดอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ มีมุมมองของผู้เขียนบาง มันไม่ได้ชัดว่า สันสกฤตเคยมีใช้ทั่วไปอาณาจักร Indianised ต่าง ๆ ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 18 ) อารยธรรม
ถ่ายด้วยกันและจารึกสันสกฤตเขมรให้สมมติฐานที่จะทำเกี่ยวกับวิธีการวัดและราชวงศ์ถูกจัดในสมัยโบราณ แต่ระหว่าง ' อังกอร์ ' ก่อนระยะเวลาและระยะเวลาของนครนั่นเอง จากสถิติ มากกว่าหนึ่งในสามของ pre angkorian จารึกไม่พูดถึงของกษัตริย์ขณะที่ในช่วงที่อังกอร์มันเป็นพิเศษสำหรับชื่อของกษัตริย์ที่ไม่ปรากฏ ความจริงที่แน่นอนของความสำคัญทางการเมือง .
สถานการณ์การเมืองของประเทศจะได้มีซึ่งอยู่ในกอลหรือสหราชอาณาจักรก่อนที่โรมันบุก : มากมายอาจจะระหองระแหงเพื่อนบ้าน fiefdoms .ก่อนอังกอร์ครั้งระเบียนแสดงให้เห็นว่าเพียงไม่กี่องค์สำเร็จในการจัดกลุ่มตัวเลขของดินแดนเหล่านี้เป็นหน่วยที่เปราะบางซึ่งมักจะละลายหายไปบนความตายของผู้ก่อตั้งของพวกเขา มันจึงเป็น conjectured ishanavarman ฉันและวัตถุอื่นๆที่ผมใส่กันค่อนข้างกว้างขวางของอาณาจักรในวิธีนี้ .
จากรุ่งอรุณ ' ระยะเวลา ' อังกอร์ ,กับพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ประกาศเองว่า กษัตริย์จอมกษัตริย์ของเขมร ( ตัวอย่าง ซึ่งทายาทของเขาทั้งหมดจะตาม ) , สถานการณ์ที่ปรากฏจะต่างกันบ้าง แต่เหมือนกษัตริย์ในยุคกลางของเราของอังกอร์ ดูเหมือนจะมีมากยากใน reining ในของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ' vassls 'และแน่นอน มันเป็นกระดาษที่พับเรียงกัน ยากที่จะวาดขอบเขตที่แม่นยำสำหรับที่ดินที่แต่ละของพวกเขาที่จัดขึ้นแกว่ง และหาระดับของพลังงานที่พวกเขาใช้ ' แม้จะอยู่ในดินแดนของกษัตริย์เหล่านั้น ซึ่งมีอาณาจักรอิสระหลายสามารถพบได้ เช่น bhavapura หรือดินแดนซึ่งเป็นศูนย์กลางในปราสาทพระขรรค์ประเทศกัมพูชาวัดของจักรวรรดิ .
แม้ว่ามีญาติมากมายจารึกภาษาสันสกฤต มันเป็นบางอย่างที่ภาษาอินเดียนี้ถูกใช้เฉพาะ ถวายพระ และบางทีการสื่อสารระหว่างยอดวรรณกรรมภาษาสันสกฤต ' แน่นอนข้อความเหล่านี้บางครั้งเป็นพยานถึงความรู้ลึกของวัฒนธรรมของอินเดีย แต่ในหลักภาษาของอาณาจักร คือ ให้เขมร หรือที่เกี่ยวข้อง ภาษาถิ่นหรือในพื้นที่ขณะนี้ ส่วนหนึ่งของ ไทย มอญ ซึ่งเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเขมร ) ในพื้นที่ทางทิศ ตะวันออก ซึ่งบางครั้งมาภายใต้การปกครอง - เขมรเป็นเป็นกรณีของจำปา - ภาษาอาจเป็นหนึ่งในภาษาหลายภาษามาลาโยโพลีนีเซียนอย่างละเอียดตะวันตกในครอบครัว แม้จะมีความคิดเห็นของผู้เขียนมันไม่ได้ชัดเจนว่าสันสกฤตเคยเป็นภาษากลางทั่วไปต่าง ๆ indianised อาณาจักรของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้