Plant protein-based products (i.e.

Plant protein-based products (i.e. meat replacers) form a more
sustainable source for food compared to meat. As an example, the
average water footprint for beef on world scale is 4235 l/60 g
protein (Aldaya et al., 2012). This value is 6.6 times higher than the
corresponding one for production of soybean proteins (Hoekstra
and International Institute for Infrastructural Hydraulic and
Environmental Engineering (IHE), 2003). On another example,
contamination of water with NO3
 due to poultry production is
21.9 mg/l; this value could be reduced to 6.2 mg/l if poultry production
were to be substituted by a soybean production area
(Hooda et al., 2000). Additionally, meat production is responsible
for 18% of the annual global greenhouse gas emissions (Steinfield
et al., 2006), higher than transportation emissions (13%)
(Pachauri, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงงานผลิตภัณฑ์จากโปรตีน (เช่นเนื้อ replacers) แบบฟอร์มอื่น ๆต้นทางที่ยั่งยืนสำหรับอาหารเปรียบเทียบกับเนื้อสัตว์ เป็นตัวอย่าง การรอยน้ำเฉลี่ยสำหรับเนื้อในระดับโลกคือ 4235 l/60 gโปรตีน (Aldaya et al., 2012) ค่านี้เป็น 6.6 เท่าหนึ่งที่เกี่ยวข้องสำหรับการผลิตโปรตีนถั่วเหลือง (Hoekstraสถาบันนานาชาติและรัฐมนตรีไฮดรอลิก และวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม (IHE), 2003) ในอีกตัวอย่างหนึ่งปนเปื้อนของน้ำ NO3สัตว์ปีกผลิตเป็น21.9 mg/l ค่านี้อาจจะลดลง 6.2 mg/l ถ้าผลิตสัตว์ปีกจะถูกทดแทน โดยพื้นที่การผลิตถั่วเหลือง(Hooda et al., 2000) นอกจากนี้ ผลิตเนื้อเป็นผู้รับผิดชอบ18% ของการประจำปีทั่วโลกปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Steinfieldและ al., 2006), สูงกว่าปล่อยขนส่ง (13%)(Pachauri, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิตภัณฑ์โปรตีนจากพืช (เช่นทดแทนเนื้อ) ในรูปแบบอื่น ๆ
แหล่งที่ยั่งยืนสำหรับอาหารเมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ ตัวอย่างเช่นการลดปริมาณการปล่อยน้ำเฉลี่ยสำหรับเนื้อวัวในโลกมีขนาด 4235 ลิตร / 60 กรัมโปรตีน(Aldaya et al., 2012) ค่านี้เป็น 6.6 เท่าสูงกว่าหนึ่งที่สอดคล้องกันสำหรับการผลิตโปรตีนถั่วเหลือง(Hoekstra และสถาบันระหว่างประเทศเพื่อโครงสร้างพื้นฐานไฮโดรลิคและวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม (IHE), 2003) ในอีกตัวอย่างหนึ่งปนเปื้อนของน้ำที่มีNO3? เนื่องจากการผลิตสัตว์ปีกเป็น21.9 mg / l; ค่านี้อาจจะลดลง 6.2 mg / l ถ้าการผลิตสัตว์ปีกจะถูกแทนที่โดยพื้นที่การผลิตถั่วเหลือง(Hooda et al., 2000) นอกจากนี้การผลิตเนื้อสัตว์เป็นผู้รับผิดชอบ18% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกประจำปี (Steinfield et al., 2006) สูงกว่าการปล่อยก๊าซขนส่ง (13%) (Pachauri 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรตีนจากพืช ( เช่น สารผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ ) แบบฟอร์มเพิ่มเติม
ยั่งยืนแหล่งอาหารเมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ เป็นตัวอย่าง ,
รอยเท้าน้ำมีเนื้อบนโลกขนาดผม L / 60 g
โปรตีน ( อัล et al . , 2012 ) ค่านี้เป็น 6.6 เท่า สูงกว่า
หนึ่งที่สอดคล้องกันสำหรับการผลิตโปรตีนถั่วเหลือง ( hoekstra
และ สถาบันนานาชาติเพื่อการจัดการ
ไฮดรอลิวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม ( ihe ) , 2003 ) ในตัวอย่างอื่น การปนเปื้อนของน้ำด้วย
3
 เนื่องจากการผลิตสัตว์ปีกคือ
21.9 มก. / ล. มูลค่าอาจจะลดลง 6.2 mg / l ถ้า
การผลิตสัตว์ปีกถูกทดแทนด้วยพื้นที่การผลิตถั่วเหลือง
( hooda et al . , 2000 ) นอกจากนี้ การผลิตเนื้อสัตว์เป็นผู้รับผิดชอบ
18 % ของปีสากล การปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( steinfield
et al . , 2006 )ที่สูงกว่าการขนส่ง ( 13% )
( pachauri , 2008 )