The "lead" pencil (which contains n

The "lead" pencil (which contains no lead) was invented in 1564 when a huge graphite (black carbon) mine was discovered in Borrowdale, Cumbria, England. The pure graphite was sawn into sheets and then cut into square rods. The graphite rods were inserted into hand-carved wooden holders, forming pencils. They were called lead pencils by mistake - at the time, the newly-discovered graphite was called black lead or "plumbago," from the Latin word for lead ore - it looked and acted like lead, and it was not known at the time that graphite consisted of carbon and not lead. The English had a monopoly on the production of pencils since no other pure graphite mines were known and no one had yet found a way to make graphite sticks.
The Germans manufactured graphite sticks (made from powdered graphite), but they were impractical. In 1795, the Nicholas Jacques Conte (a French officer in Napoleon's army) patented the modern method of kiln-firing powdered graphite with clay to make graphite rods fro pencils. By varying the ratio of graphite to clay, the hardness of the graphite can also vary.

Before themid-1500s, "pencils" consisted of a thin rod composed of soft lead, and were used mostly by artists. The word pencil comes from the Latin word "penicillus," which means "little tail" - the name of the tiny brush that ancient Romans used as a writing instrument. Graphite (named for the Greek word meaning "to write") was chemically analyzed in 1779 (by K.W. Scheele) and named in 1789 (by A.G. Werner).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดินสอ "ลูกค้าเป้าหมาย" (ซึ่งประกอบด้วยเป้าหมายไม่) ถูกคิดค้นใน 1564 เมื่อเหมืองใหญ่แกรไฟต์ (คาร์บอนสีดำ) ถูกค้นพบในอังกฤษโบโรเดลวา คัมเบรีย แกรไฟต์บริสุทธิ์รางเป็นแผ่น และตัดเป็นแท่งสี่เหลี่ยมแล้ว ก้านก้านถูกแทรกไว้ในมือแกะสลักไม้ถือ ขึ้นรูปดินสอ พวกเขาเรียกว่านำดินสอโดยไม่ได้ตั้งใจ- เวลา แกรไฟต์พบถูกเรียกนำสีดำหรือ "พลัมเบโก จากคำละตินสำหรับนำแร่- มันดู และได้ปฏิบัติเช่นลูกค้าเป้าหมาย กถูกเรียกในขณะที่ประกอบด้วยคาร์บอนแกรไฟต์ และนำ ภาษาอังกฤษมีการผูกขาดในการผลิตดินสอตั้งแต่เหมืองแร่แกรไฟต์บริสุทธิ์อื่น ๆ ไม่ได้รู้จักกัน และไม่มีใครยังได้พบวิธีที่จะทำให้แท่งแกรไฟต์เยอรมันผลิตแท่งแกรไฟต์ (ทำจากผงแกรไฟต์), แต่พวกเขาไม่สามารถทำ ใน 1795, Jacques Conte ของนิโคลัส (แบบฝรั่งเศสเจ้าหน้าที่ในกองทัพของนโปเลียน) จดสิทธิบัตรวิธีการยิงเตาเผาแกรไฟต์ผงกับดินจะทำให้ก้านก้านจากดินสอทันสมัย โดยแตกต่างกันอัตราส่วนของก้านกับดินเหนียว ความแข็งของก้านที่สามารถแตกต่างกันก่อน themid-1500s "ดินสอ" ประกอบด้วยโลหะบาง ๆ ที่ประกอบด้วยลูกค้าเป้าหมายอ่อน และถูกใช้ โดยศิลปินส่วนใหญ่ ดินสอคำมาจากคำละติน "penicillus ซึ่งหมายถึง "หางน้อย" - ชื่อของแปรงเล็ก ๆ ที่ชาวโรมันสมัยโบราณใช้เป็นเครื่องมือเขียน แกรไฟต์ (ชื่อสำหรับคำในภาษากรีกหมายถึง "การเขียน") ได้วิเคราะห์ในเลขที่ 1779 (โดย K.W. Scheele) สารเคมี และชื่อในค.ศ. 1789 (โดย A.G. Werner)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"การที่นำไปสู่" ดินสอ (ซึ่งมีตะกั่ว) ถูกคิดค้นในปี 1564 เมื่อกราไฟท์ใหญ่ (คาร์บอนสีดำ) เหมืองถูกค้นพบใน Borrowdale, Cumbria, England ไฟท์บริสุทธิ์ถูกแปรรูปเป็นแผ่นแล้วตัดเป็นแท่งสี่เหลี่ยม แท่งกราไฟท์ถูกใส่เข้าไปในมือแกะสลักไม้ผู้ถือรูปดินสอ พวกเขาถูกเรียกดินสอตะกั่วโดยไม่ได้ตั้งใจ - ในเวลาที่กราไฟท์ที่เพิ่งค้นพบที่เรียกว่าสายสีดำหรือ "เจตมูลเพลิง" จากคำภาษาละตินแร่ตะกั่ว - มันดูและทำหน้าที่เช่นตะกั่วและมันก็ไม่ได้รู้จักกันในเวลาที่ กราไฟท์ประกอบด้วยคาร์บอนและไม่นำไปสู่ ภาษาอังกฤษมีการผูกขาดในการผลิตดินสอเนื่องจากไม่มีการทำเหมืองแร่กราไฟท์บริสุทธิ์อื่น ๆ ที่เป็นที่รู้จักและไม่มีใครได้พบ แต่วิธีที่จะทำให้แท่งกราไฟท์.
เยอรมันผลิตแท่งกราไฟท์ (ทำจากกราไฟท์ผง) แต่พวกเขาก็ทำไม่ได้ ใน 1795, นิโคลัสฌาคส์คอนเต้ (เจ้าหน้าที่ฝรั่งเศสในกองทัพของนโปเลียน) จดสิทธิบัตรวิธีการที่ทันสมัยของเตาเผายิงไฟท์ผงดินที่จะทำให้แท่งดินสอกราไฟท์เทียว โดยการเปลี่ยนแปลงอัตราส่วนของกราไฟท์ที่จะดินแข็งของกราไฟท์ยังสามารถแตกต่างกันไป. ก่อน themid-1500s "ดินสอ" ประกอบไปด้วยแกนบางประกอบด้วยตะกั่วนุ่มและถูกนำมาใช้โดยส่วนใหญ่เป็นศิลปิน ดินสอคำที่มาจากคำภาษาละติน "penicillus" ซึ่งหมายถึง "หางน้อย" - ชื่อของแปรงเล็ก ๆ ที่ชาวโรมันโบราณที่ใช้เป็นเครื่องมือในการเขียนที่ กราไฟท์ (ชื่อคำภาษากรีกหมายถึง "การเขียน") ได้รับการวิเคราะห์ทางเคมีใน 1779 (โดย KW Scheele) และมีชื่ออยู่ใน 1789 (โดยเอจีแวร์เนอร์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นำ " ดินสอ ( ที่ไม่มีตะกั่ว ) ถูกคิดค้นใน 1031 เมื่อแกรไฟต์ขนาดใหญ่ ( Carbon Black ) ของผมถูกค้นพบในโบร์โรว์เดล Cumbria , อังกฤษ กราไฟท์บริสุทธิ์ถูกแปรรูปเป็นแผ่น แล้วตัดเป็นแท่งสี่เหลี่ยม ตะกั่วแท่งถูกแทรกลงในมือแกะสลักไม้รูปผู้ถือดินสอ พวกเขาถูกเรียกว่าดินสอตะกั่วโดยไม่ได้ตั้งใจ - ในเวลาที่ค้นพบใหม่ กราไฟท์ เรียกว่า ตะกั่วดำ หรือ " กราไฟต์ " มาจากคำภาษาละตินสำหรับแร่ - นำมันมองและทำท่าเหมือนตะกั่ว และมันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันในเวลาที่ประกอบด้วยคาร์บอนและแกรไฟต์ไม่ใช่ผู้นำ ภาษาอังกฤษมีการผูกขาดการผลิตดินสอแกรไฟต์บริสุทธิ์อื่น ๆเนื่องจากไม่มีเหมืองแร่เป็นที่รู้จักและไม่มีใครได้พบวิธีที่จะทำให้แกรไฟต์
เกาะติดเยอรมันผลิตแท่งแกรไฟต์ ( ทำจากผงแกรไฟต์ ) แต่ใช้งานไม่ได้ ใน 1795 , นิโคลัส ฌาคส์ดยุค ( นายทหารฝรั่งเศสในกองทัพของนโปเลียน ) ที่จดสิทธิบัตรวิธีการสมัยใหม่ของเตาเผาเผาผงกราไฟต์ด้วยดินเหนียวเพื่อให้แท่งกราไฟท์จากดินสอ โดยแปรอัตราส่วนของแกรไฟต์ ดินแข็งของแกรไฟต์ที่สามารถแตกต่างกันไป ก่อนที่ themid-1500s

," ดินสอ " ประกอบด้วย บางคันแต่งอ่อน ตะกั่ว และถูกใช้โดยศิลปิน คำว่าดินสอมาจากภาษาละตินคำว่า " penicillus " ซึ่งหมายถึง " หางเล็กๆ " - ชื่อของแปรงเล็ก ๆที่ โรมัน โบราณใช้เป็นการเขียนเครื่องมือ กราไฟท์ ( ชื่อในภาษากรีก แปลว่า " เขียน " ) เป็นสารเคมีที่ใช้ในฝ่าย ( โดย KW Scheele ) และชื่อใน ค.ศ. 1789 ( สวนเวอร์เนอร์ )