The objective of this study was to

The objective of this study was to characterize and compare the transpiration
response of 19 warm-season turfgrass genotypes and cultivars in five species during soil drying and wellwatered
conditions in the greenhouse. The species included in the study were: Zoysia japonica (Steud),
Zoysia matrella L., common bermudagrass (Cynodon dactylon L. Pers. var. dactylon), African bermudagrass
(Cynodon transvaalensis Burtt-Davy), hybrid bermudagrass (C. dactylon L. var. dactylon
×
C. translvaalensis
Burtt-Davy) and St. Augustinegrass [Stenotaphrum secundatum (Walter) Kuntze]. They were evaluated for
evapotranspiration rate (ET) and the sensitivity of transpiration to soil drying which was indicated by a
break point of the fraction transpirable soil water (FTSW). The range of break point during dry down was
from 0.25 to 0.41, and genotypes within species had different ET when well-watered (ETck). Break point
values were not correlated with the number of days to the endpoint, where ET declined below 10% of the
control. Instead, the number of days to endpoint was negatively correlated with ETck (−0.59, P
≤
0.01).
Thus, these results found significant variability in turfgrass break point and ETck that could contribute to
water conservation, and a better understanding of drought responses in warm season turfgrasses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ กำหนดลักษณะ และเปรียบเทียบการคายน้ำการตอบสนองของฤดูอบอุ่น turfgrass ศึกษาจีโนไทป์และพันธุ์ในห้าชนิดในช่วงดินแห้งและ wellwatered 19เงื่อนไขภายในเรือนกระจก ถูกรวมอยู่ในการศึกษาการขยายพันธุ์: japonica รัฟ (Steud),รัฟ matrella L., bermudagrass ทั่วไป (หญ้าแพรกแพรก var. อาทิ L.) bermudagrass แอฟริกัน(หญ้า transvaalensis Burtt Davy), bermudagrass ไฮบริด (แพรก C. L. var. แพรก×C. translvaalensisBurtt-Davy) และ Augustinegrass เซนต์ [Stenotaphrum secundatum (Walter) Kuntze] จะถูกประเมินสำหรับราคา evapotranspiration (ET) และความไวของการคายน้ำในดินที่แห้งซึ่งระบุโดยตัวจุดแบ่งของเศษ transpirable ดินน้ำ (FTSW) ช่วงของจุดแบ่งระหว่างแห้งลงได้จาก 0.25 ถึง 0.41 และศึกษาจีโนไทป์ที่อยู่ในสปีชีส์อื่น ET เมื่อรดดี (ETck) แบ่งจุดค่าไม่มีความสัมพันธ์กับจำนวนวันที่ไปยังปลายทาง ที่ร้อยเอ็ดลดลงกว่า 10% ของการการควบคุม แทน จำนวนวันไปปลายทางถูกลบมีความสัมพันธ์กับ ETck (−0.59, P≤0.01)ดังนั้น ผลลัพธ์เหล่านี้พบความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญในจุดแบ่ง turfgrass และ ETck ที่สามารถนำไปสู่อนุรักษ์น้ำ และความเข้าใจที่ดีขึ้นของการตอบสนองภัยแล้งในฤดูร้อน turfgrasses

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีลักษณะและเปรียบเทียบการคาย
การตอบสนองของ 19 อบอุ่นฤดูกาลยีน Turfgrass และสายพันธุ์ในห้าสายพันธุ์ระหว่างการอบแห้งดินและ wellwatered
เงื่อนไขในเรือนกระจก สายพันธุ์รวมในการศึกษามีดังนี้ Zoysia japonica (Steud)
Zoysia matrella ลิตร bermudagrass ทั่วไป (.. หญ้าแพรกลิตร Pers var dactylon) bermudagrass แอฟริกัน
(Cynodon transvaalensis เบิร์ต-เดวี่), ไฮบริด bermudagrass ( C. dactylon L . var. dactylon
×
ซี translvaalensis
เบิร์ต-เดวี่) และเซนต์ Augustinegrass [Stenotaphrum secundatum (วอลเตอร์) Kuntze] พวกเขาได้รับการประเมิน
อัตราการคายระเหย (ET) และความไวของการคายการอบแห้งของดินซึ่งถูกระบุโดย
จุดพักน้ำส่วนดิน transpirable นี้ (FTSW) ช่วงของจุดพักระหว่างการลงแห้งเป็น
0.25-0.41 และยีนที่อยู่ในสายพันธุ์ที่มีความแตกต่างกันเมื่อ ET ดีรดน้ำ (etck) จุดพัก
ค่าไม่ได้มีความสัมพันธ์กับจำนวนวันที่จะปลายทางที่ ET ลดลงต่ำกว่า 10% ของ
การควบคุม แต่จำนวนวันที่จะปลายทางมีความสัมพันธ์เชิงลบกับ etck (-0.59, p
≤
0.01).
ดังนั้นผลลัพธ์เหล่านี้พบความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญในจุด Turfgrass ขาดและ etck ที่อาจนำไปสู่
การอนุรักษ์น้ำและความเข้าใจที่ดีของการตอบสนองภัยแล้ง turfgrasses ฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบ การคายน้ำการตอบสนองของ 19 ฤดูอบอุ่น 1 สายพันธุ์ และพันธุ์ 5 ชนิดในดินแห้ง และ wellwateredสภาวะเรือนกระจก ชนิดรวมอยู่ในการศึกษา ได้แก่ zoysia จาป ( steud )zoysia matrella ลิตรทั่วไป bermudagrass ( หญ้าแพรก l ข่าวสาร var dactylon แอฟริกา bermudagrass )( หญ้า transvaalensis เบต Davy ) ไฮบริด bermudagrass dactylon L . var . dactylon ( C×translvaalensis Cเบต Davy ) และเซนต์ augustinegrass [ stenotaphrum secundatum ( วอลเตอร์ ) นอกจากหญ้าปากควาย ] พวกเขาได้รับการประเมินอัตราการคายระเหยน้ำ ( ET ) และความไวของการคายน้ำ ดินแห้งซึ่งถูกพบโดยแตกประเด็นจากเศษ transpirable น้ำดิน ( ftsw ) ช่วงของจุดแบ่งระหว่างแห้งลง คือจาก 0.25 ถึง 0.41 และพันธุ์ภายในสปีชีส์ที่แตกต่างกันและเมื่อน้ำ ( etck ) แบ่งจุดค่านิยมมีความสัมพันธ์กับจำนวนวันเกิดที่ร้อยเอ็ดลดลงต่ำกว่า 10% ของควบคุม แทน จำนวนวันมากกว่า มีความสัมพันธ์เชิงลบกับ etck ( − 0.59 , p≤01 )ดังนั้น ผลลัพธ์เหล่านี้ พบความแปรปรวนในการแบ่ง etck 1 จุด และที่สามารถมีส่วนร่วมการอนุรักษ์น้ำและความเข้าใจที่ดีขึ้นของความแห้งแล้ง การตอบสนองใน turfgrasses ฤดูอบอุ่น