In 1997 , a large area of forest in

In 1997 , a large area of forest in central Sumatra, lndonesia, was cleared of trees to grow oil palms. Many people from other parts of lndonesia moved there to live and work in the plantations. In the early years, all was well. Since 2002, however, a serious problem has arisen. Elephants have been wandering through the plantations, destroying palms and frightening residents.

There almost daily visits are a threat to the residents’ safety and livelihood. The residents have tried to deal with the problem themselves: they regularly walk around the fields, reciting the Koran and praying for the elephants to stop coming. Some farmers even sleep in their fields nightly, keeping fires burning in some places to prevent the elephants from entering. They have also reported the matter to the local government, but no solution has yet been found.

The root of the problem goes back a long way but is not difficult to understand. Since time immemorial, the forest has been the home of Sumatran elephants and the area cleared for palm-oil plantations was part of their range. The range for a herd of elephants has to be at least 400 hectares, but deforestation in the region has deprived them of much of their territory. No wonder then, that they have been wandering into the territory they consider theirs!

The animals threatening the plantations are among a remaining population of only 600 wild elephants in Sumatra. The residents will not hesitate to kill the elephants to get rid of them. Didy Wurjanto, head of the Natural Resources Conservation Centre, suggests that a solution would be to relocate the residents and give the land back to the elephants. Another option would be to move the herd to one of the country’s national parks.
To the residents, wildlife conservation is not as important as their own livelihood and safety. ‘We just can’t leave this place,’ one resident said.
But neither can the elephants. Eventually, something will have to be done, or the community in the canter of Sumatra will not Know peace again

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1997 พื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าในสุมาตรากลาง lndonesia ถูกล้างของต้นไม้การปลูกปาล์มน้ำมัน หลายคนจากส่วนอื่น ๆ ของ lndonesia ย้ายมีอยู่ และทำงานในสวน ในปีก่อน ทั้งหมดได้ดี ตั้งแต่ 2002 อย่างไรก็ตาม ปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้น ช้างมีการเดินผ่านสวน ทำลายปาล์มและน่ากลัวอาศัยอยู่มีการเยี่ยมชมเกือบทุกวันจะเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของผู้อยู่อาศัยและดำรงชีวิต ผู้อยู่อาศัยได้พยายามที่จะจัดการกับปัญหาตัวเอง: เป็นประจำเดินรอบฟิลด์ สิทธิการอ่าน และสวดมนต์ช้างหยุดมา เกษตรกรบางคนได้นอนหลับในยามค่ำคืน สาขาให้ไฟเผาไหม้ในบางสถานที่เพื่อป้องกันไม่ให้ช้างเข้า พวกเขายังมีรายงานเรื่องไปยังรัฐบาลท้องถิ่น แต่ไม่ได้พบรากของปัญหาจะกลับทางยาว แต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ ตั้งแต่เวลานมนาน ป่าแล้วบ้านของช้างสุมาตรา และพื้นที่ข้อมูลสำหรับสวนน้ำมันปาล์มเป็นส่วนหนึ่งของช่วง ช่วงสำหรับช้างโขลงหนึ่งต้องมีอย่างน้อย 400 ไร่ แต่การทำลายป่าในภูมิภาคมีปราศไปจากอาณาเขตของตน พบแล้ว ที่พวกเขาได้หลงในดินแดนพวกเขาคิดว่าพวกเขาThe animals threatening the plantations are among a remaining population of only 600 wild elephants in Sumatra. The residents will not hesitate to kill the elephants to get rid of them. Didy Wurjanto, head of the Natural Resources Conservation Centre, suggests that a solution would be to relocate the residents and give the land back to the elephants. Another option would be to move the herd to one of the country’s national parks.To the residents, wildlife conservation is not as important as their own livelihood and safety. ‘We just can’t leave this place,’ one resident said.But neither can the elephants. Eventually, something will have to be done, or the community in the canter of Sumatra will not Know peace again

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1997 มีพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าในภาคกลางของเกาะสุมาตรา lndonesia, เคลียร์ของต้นไม้ที่จะเติบโตปาล์มน้ำมัน หลายคนจากส่วนอื่น ๆ ของ lndonesia ย้ายมีการอยู่อาศัยและทำงานในสวน ในช่วงต้นปีทั้งหมดเป็นอย่างดี ตั้งแต่ปี 2002 แต่เป็นปัญหาที่ร้ายแรงเกิดขึ้น ช้างได้รับการเดินผ่านสวนทำลายต้นปาล์มและผู้อยู่อาศัยที่น่ากลัว. มีผู้เข้าชมเกือบทุกวันเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของประชาชนและการทำมาหากิน ผู้อยู่อาศัยได้พยายามที่จะจัดการกับปัญหาของตัวเอง: พวกเขาเป็นประจำเดินไปรอบ ๆ ทุ่งท่องอัลกุรอานและอธิษฐานสำหรับช้างที่จะหยุดมา เกษตรกรบางคนนอนหลับอยู่ในเขตของพวกเขาในยามค่ำคืนทำให้เกิดเพลิงไหม้เผาไหม้ในบางสถานที่เพื่อป้องกันไม่ให้ช้างจากการเข้า พวกเขายังได้รายงานเรื่องไปยังรัฐบาลท้องถิ่น แต่วิธีการแก้ปัญหายังไม่ได้รับพบ. รากของปัญหากลับไปเป็นทางยาว แต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ ตั้งแต่เวลานมนานป่าได้รับการบ้านของช้างสุมาตราและพื้นที่ที่ล้างสำหรับเพาะปลูกปาล์มน้ำมันเป็นส่วนหนึ่งของช่วงของพวกเขา ช่วงฝูงช้างจะต้องมีอย่างน้อย 400 ไร่ แต่ตัดไม้ทำลายป่าในภูมิภาคนี้ได้ถูกลิดรอนพวกเขาของมากของอาณาเขตของตน ไม่น่าแปลกใจแล้วว่าพวกเขาได้รับหลงเข้าไปในดินแดนที่พวกเขาพิจารณาพวกเขา! สัตว์ขู่สวนอยู่ในหมู่ประชากรที่เหลืออยู่เพียง 600 ช้างป่าบนเกาะสุมาตรา ผู้อยู่อาศัยจะไม่ลังเลที่จะฆ่าช้างที่จะได้รับกำจัดของพวกเขา Didy Wurjanto หัวของศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติแสดงให้เห็นว่าการแก้ปัญหาจะย้ายถิ่นที่อยู่และให้ที่ดินกลับไปที่ช้าง อีกตัวเลือกหนึ่งที่จะย้ายฝูงให้เป็นหนึ่งในสวนสาธารณะแห่งชาติของประเทศ. เพื่อที่อยู่อาศัยการอนุรักษ์สัตว์ป่าไม่สำคัญเท่าการทำมาหากินของตัวเองและความปลอดภัย 'เราก็ไม่สามารถออกจากสถานที่นี้' หนึ่งกล่าวว่ามีถิ่นที่อยู่. แต่ไม่สามารถช้าง ในที่สุดสิ่งที่จะต้องทำหรือชุมชนในการวิ่งของเกาะสุมาตราที่จะไม่ทราบความสงบสุขอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1997 มีพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าในภาคกลางของเกาะสุมาตราอินโดนีเซียค่ะ ก็เคลียร์ต้นไม้ปลูกปาล์มน้ำมัน . หลายคนจากส่วนอื่น ๆของอินโดนีเซียค่ะย้ายไปอาศัยและทำงานในสวนยางพารา . ในช่วงต้นปี ทั้งหมดเป็นอย่างดี ตั้งแต่ปี 2002 แต่เป็นปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้น ช้างได้เดินผ่านต้นไม้ ทำลายปาล์มและผู้น่ากลัวมีเกือบทุกวัน เข้าชมเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยและความเป็นอยู่ของประชาชน . ชาวบ้านได้พยายามที่จะจัดการกับปัญหาตัวเองพวกเขาเป็นประจำเดินไปรอบ ๆเขต การท่องจำอัลกุรอาน และภาวนาให้ช้างหยุดมา เกษตรกรบางคนก็นอนในเขตของตนคืน รักษาไฟไหม้ในบางสถานที่เพื่อป้องกันช้างจากการป้อน พวกเขายังได้รายงานเรื่องนี้ต่อรัฐบาลท้องถิ่น แต่ไม่แก้ปัญหา ยังเจออีกรากของปัญหาไปไกลแต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ ตั้งแต่เวลานมนาน , ป่าได้รับบ้านของกระซู่ช้างและพื้นที่ถางเพื่อปลูกต้นปาล์มน้ํามันเป็นส่วนหนึ่งของช่วงของพวกเขา ช่วงที่โขลงช้างจะต้องมีอย่างน้อย 400 ไร่ แต่การทำลายป่าในพื้นที่มีการขาดพวกเขามากของดินแดนของพวกเขา ไม่สงสัยแล้วว่าพวกเขาได้หลงเข้าไปในดินแดนที่พวกเขาพิจารณาที่พวกเขา !สัตว์ขู่สวนจะในหมู่ประชากรช้างป่าเหลืออยู่เพียง 600 ในสุมาตรา ผู้อยู่อาศัยจะไม่ลังเลที่จะฆ่าช้างเพื่อกำจัดของพวกเขา didy wurjanto หัวของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ศูนย์ แสดงให้เห็นว่าโซลูชั่นที่จะย้ายที่อยู่อาศัย และให้ที่ดินคืนช้างสู่ . อีกทางเลือกหนึ่งที่จะย้ายฝูงหนึ่งของสวนสาธารณะแห่งชาติของประเทศกับชุมชน การอนุรักษ์สัตว์ป่า ไม่ได้สำคัญเท่ากับชีวิตของตนเอง และความปลอดภัย เราไม่สามารถออกจากที่นี่ , ' หนึ่งที่อาศัยอยู่กล่าวว่าแต่ก็ด้วยช้าง ในที่สุด สิ่งที่จะต้องทำ หรือชุมชนในการวิ่งของเกาะสุมาตราจะไม่รู้ความสงบสุขอีกครั้ง