~Flash Back~"Could anything be more

~Flash Back~

"Could anything be more beautiful than Equestria at night?" Just as I thought that I spotted a moon light silhouette aginst the night sky, and the owner of that silhouette apparently noticed me. The moment she landed, I got the answer to my earlier question. 'Yes, yes there is.' I quickly bowed. "P-Princess Luna! Greetings your highness." "GREETINGS TO YOU AS WELL. YOU MAY RISE." (Yeah thank goodness she eventually became comfortable enough around me to stop using the 'Royal Canterlot Voice'.) "What brings you out here your majesty?" "PLEASE LUNA IS MORE THAN ACCEPTABLE. AND AM I NOT ALOUD TO ENJOY MY NIGHTS?" "My apologies if I have offended you Pr...Luna, I was just curious. This hill is quite far from the castle. Oh, and I am (F/N)." Luna turned her head toward the sky, looking rather sad as she gave her response. "MY SISTER SPENDS MOST OF HER DAY BASKING IN THE ADMIRATION OF OUR SUBJECTS, ATTENDING TEA PARTYS, AND HAVING FUN. I FAIL TO SEE WHY I MUST BE LOCKED AWAY IN THE CASTLE WITH NOTHING TO DO!"

I smiled, and cautiously scooted closer to her. "Well it is a true shame that no pony else can admire the night as much as I do." She turned her head toward me, a look of surprise on her face. "Y-you like the night?" "There's nothing I look forward to more than exploring the nocturnal Equestria, and discovering all the incredible beauty and mystery with in it." I looked over to her and smiled. "And I have to say meeting my favorite Princess face to face trumps all the other surprises I've had so far." After that fateful encounter, we met up with eachother in various areas of Equestria every other day.

~Flash Back End~

Luna's POV:

I landed at the base of the hill (F/N) and I agreed to meet on, and snuck up behind him. As I got close I noticed he was staring off. That wasn't unusual, but most of the time it was the stars or moon he was looking at. This time it looked like he was off in his own little world. "BOOO!" I fell into the snow laughing after (F/N) leaped into the air, and screamed like a filly. He pulled himself together, and smiled as I took as seat next to him. "Happy Hearth's Warming Luna." "Happy Hearth's Warming to you as well (F/N). Why did you want to meet here?" "It seemed appropriate. This is where we first met, and it is Hearth's Warming."

I arched an eyebrow as he rose to his hooves, and cleared his throat. "Princess, I there's a song I want you to hear." I felt my cheeks burn, and tears run down my face as (F/N)'s song ended. "(F/N), that was beautiful!" "Not as beautiful as this." As he said that the field at the bottom of the hill became light by thousands of glowing pink heart shaped flowers. "Their called Hearth Blossoms. They only bloom once every hundred years at night on Hearth's Warming." (F/N) and I walked through the field being careful not to trample the flowers. "Princess, As awe inspiring as this is, you are far more breath taking. Others may look to Celestia, but it's their loss. I admired you before we met, and as we've been spending time together, I've realized that I love you." He picked a Hearths Blossom, and placed it behind my ear. I didn't think my coat could turn any more red than it did. "I love you my Princess, and I always will." I couldn't help myself as I leaned in, and kissed him all over his muzzle. "I Love you too (F/N)."

~Time Skip~

(F/N)'s POV:

After confessing our feelings, Luna and I cuddled, and talked for a while. "I've been wondering, why do you always run off an hour or two before the sun rises?" I let out a sigh, and looked out at the field. "After I was born, my father took me outside for the first time. I was too young to remember what happened, but I was told I let out the most horrific scream of pain any pony had ever heard. My legs all contracted toward my middle, and my coat started to fall out, as the skin under it burned and blistered. Later the doctors discovered I was cursed. Sun light is poison to me, and the longer I'm out in it the worse off I am."

~Short Time Skip~

"It's alright, but most of the time I think three fourths of the guards don't even know I exist." Luna finished telling me about life at the castle, and my eyes went wide. "LOOK OUT!" I yelled as a manticore appeared behind her. We managed to fight it off, but Luna wasn't looking so hot. "Luna are you alright?" "I-I got hit." She turned to show me a nasty looking puncture wound from where the manticore's tail hit her. I lowered myself, and Luna pulled herself onto my back. I was half way between the hill, and the nearest town when I heard Luna gasp. "Oh No!" I quickly became aware of what worried her as the sun began to rise.

I did my best to stick to the shadows as I ran, but the final stretch was completely open. 'She's more important!' I charged through the clearing as an indescribable pain shot through my body. All of my muscles tensed, as I pushed through the agony. From the look of her wound there wasn't much time left. It was still early when

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

~ ~ Flash Back "อะไรที่อาจจะสวยกว่า Equestria ในเวลากลางคืน?" เช่นเดียวกับที่ผมคิดว่าผมเห็นเงาดวงจันทร์แสง aginst ท้องฟ้ายามค่ำคืนและเจ้าของเงาที่เห็นได้ชัดว่าผมสังเกตเห็น ขณะที่เธอเป็นเจ้าของที่ดินผมได้คำตอบสำหรับคำถามก่อนหน้านี้ของฉัน 'ใช่มี.' ฉันคำนับอย่างรวดเร็ว "P-ปริ๊นเซลูน่า! ทักทายสมเด็จของคุณ." "คำอวยพรให้คุณได้เช่นกัน. คุณอาจเพิ่มขึ้น." (ใช่ขอบคุณพระเจ้าในที่สุดเธอก็กลายเป็นความสะดวกสบายพอรอบ ๆ ตัวผมที่จะหยุดการใช้ 'รอยัล Canterlot เสียง'.) "สิ่งที่จะนำคุณออกจากที่นี่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณหรือไม่" "กรุณา Luna เป็นยอมรับมากขึ้นกว่า. และ AM ฉันไม่ออกเสียงให้สนุกกับคืนของฉัน" "ฉันขอโทษถ้าฉันได้โกรธเคืองคุณ Pr ... Luna ผมก็แค่อยากรู้. เนินเขานี้ค่อนข้างห่างไกลจากปราสาท. อ้อและผม (F / N)." Luna หันหัวของเธอที่มีต่อท้องฟ้ามองที่ค่อนข้างเป็นที่น่าเศร้าที่เธอให้การตอบสนองของเธอ "น้องสาวของผมใช้เวลาส่วนใหญ่แต่ละวันของเธอ basking ในความชื่นชมของอาสาสมัครของเราเข้าร่วมพรรคชาและมีความสนุกสนาน. ฉันไม่เห็นทำไมฉันต้องถูกล็อคอยู่ในปราสาทมีอะไรที่จะทำ!" ฉันยิ้มและ scooted ระมัดระวังใกล้ชิด ถึงเธอ. "อืมมันเป็นความอัปยศความจริงที่ว่าม้าไม่มีใครสามารถชมคืนเท่าที่ฉันทำ." เธอหันหัวของเธอที่มีต่อผมรูปลักษณ์ของความประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ "Y-คุณชอบคืนได้หรือไม่" "ไม่มีอะไรที่ฉันหวังว่าจะมากขึ้นกว่าการสำรวจออกหากินเวลากลางคืน Equestria และค้นพบทุกความงามอย่างไม่น่าเชื่อและความลึกลับกับมัน." ผมมองไปที่เธอและยิ้ม "และฉันต้องบอกว่าการประชุมใบหน้าของเจ้าหญิงที่ชื่นชอบให้กับใบหน้าปั้นทั้งหมดประหลาดใจอื่น ๆ ฉันเคยเพื่อให้ห่างไกล." หลังจากนั้นการเผชิญหน้าเป็นเวรเป็นกรรมที่เราได้พบกับ eachother ในพื้นที่ต่างๆของ Equestria ทุกวัน ๆ . ~ Flash Back End ~ POV ลูน่า: ฉันลงจอดที่ฐานของเนินเขา (F / N) และผมเห็นด้วยที่จะตอบสนองในและแอบขึ้น อยู่ข้างหลังเขา ในฐานะที่ผมได้ใกล้ชิดผมสังเกตเห็นเขาถูกจ้องมองออก นั่นคือไม่ได้ผิดปกติ แต่เวลาส่วนใหญ่ของมันเป็นดาวหรือดวงจันทร์เขากำลังมองหาที่ เวลานี้มันดูเหมือนว่าเขาถูกปิดในโลกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง "BOOO!" ฉันตกลงไปในหิมะหัวเราะหลังจาก (F / N) กระโดดขึ้นไปในอากาศและกรีดร้องเหมือนเมีย เขาดึงตัวเองด้วยกันและยิ้มอย่างที่เราเอาเป็นที่นั่งถัดจากเขา "ความสุขของ Hearth ร้อน Luna." "ภาวะโลกร้อนมีความสุข Hearth เพื่อคุณเช่นกัน (F / N). คุณไม่ต้องการที่จะเจอกันที่นี่ทำไม?" "มันดูเหมือนเหมาะสม. นี้เป็นที่ที่เราพบกันครั้งแรกและมันก็เป็นภาวะโลกร้อนของเตา." ฉันโค้งคิ้วในขณะที่เขาลุกขึ้นไปกีบของเขาและล้างลำคอของเขา "เจ้าหญิงผมมีเพลงที่ฉันต้องการให้คุณได้ยิน." ผมก็รู้สึกว่าแก้มของฉันเผาไหม้และน้ำตาไหลลงใบหน้าของฉันเป็น (F / N) 's เพลงจบลง "(F / N) ซึ่งเป็นภาพที่สวยงาม!" "ไม่สวยเท่านี้". ในขณะที่เขากล่าวว่าที่ด้านล่างของเนินเขากลายเป็นแสงโดยนับพันของดอกไม้หัวใจสีชมพูรูปที่เร่าร้อน "เรียกว่าพวกเขา Hearth Blossoms. พวกเขาเพียงหนึ่งครั้งในทุกบานร้อยปีในเวลากลางคืนบนร้อนของเตา." (F / N) และฉันเดินผ่านสนามการระมัดระวังไม่ให้เหยียบย่ำดอกไม้ "ปริ๊นเซในฐานะที่เป็นแรงบันดาลใจกลัวเช่นนี้คือคุณมีลมหายใจที่ไกลมากขึ้นการ. อื่น ๆ อาจจะมองไปที่ Celestia แต่ก็สูญเสียของพวกเขา. ฉันชื่นชมคุณก่อนที่เราจะพบและในขณะที่เราได้รับการใช้เวลาอยู่ร่วมกันฉันได้ตระหนักว่า ผมรักคุณ." เขาหยิบเตาผิง Blossom และวางไว้หลังหูของฉัน ฉันไม่คิดว่าเสื้อของฉันอาจจะเปลี่ยนสีแดงมากขึ้นกว่าที่มันทำ "ผมรักคุณปริ๊นเซของฉันและฉันมักจะ." ฉันไม่สามารถช่วยตัวเองเป็นผมโน้มตัวในและจูบเขาทั่วทุกมุมปากกระบอกปืนของเขา "ผมรักคุณมากเกินไป (F / N)." ~ เวลาข้าม ~ (F / N) 's POV: หลังจากสารภาพความรู้สึกของเรา Luna และฉันกอดและพูดคุยในขณะที่ "ผมเคยสงสัยว่าทำไมคุณมักจะวิ่งหนีหรือสองชั่วโมงก่อนที่ดวงอาทิตย์ขึ้นหรือไม่" ฉันปล่อยให้ออกถอนหายใจและมองออกไปที่สนาม "หลังจากที่ผมเกิดมาพ่อของฉันพาฉันออกไปข้างนอกเป็นครั้งแรก. ฉันยังเด็กเกินไปที่จะจำสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ผมก็บอกฉันให้ออกกรีดร้องที่น่ากลัวที่สุดของอาการปวดม้าใด ๆ เคยได้ยิน. ขาของฉันทั้งหมดที่ทำสัญญาที่มีต่อฉัน กลางและเสื้อฉันเริ่มที่จะตกออกเป็นผิวภายใต้มันเผาและพอง. ต่อมาแพทย์พบว่าฉันถูกสาป. แสงดวงอาทิตย์เป็นพิษให้ฉันและอีกต่อไปฉันออกในนั้นแย่ลงผม. " ~ เวลาสั้นข้าม ~ "มันไม่เป็นไร แต่เวลาส่วนใหญ่ของผมคิดว่าสามในสี่ของยามที่ไม่ได้รู้ว่าฉันอยู่." Luna เสร็จบอกฉันเกี่ยวกับชีวิตที่ปราสาทตาของฉันก็กว้าง "ระวัง!" ฉันตะโกนเป็นมันติคอร์ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเธอ เรามีการจัดการที่จะต่อสู้กับมันออก แต่ Luna ไม่ได้มองร้อนดังนั้น "ลูน่าที่คุณไม่เป็นไร?" "ครั้งที่สองได้ตี." เธอหันไปแสดงให้ฉันน่ารังเกียจมองแผลเจาะจากที่หางมันติคอร์ที่ตีเธอ ฉันลดลงตัวเองและ Luna ดึงตัวเองลงบนหลังของฉัน ผมอยู่ครึ่งทางระหว่างเนินเขาและเมืองที่ใกล้ที่สุดเมื่อผมได้ยิน Luna หอบ "ไม่นะ!" ฉันได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นตระหนักถึงสิ่งที่กังวลของเธอขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มขึ้น. ผมทำดีที่สุดของฉันที่จะติดเงาที่ผมวิ่ง แต่ยืดสุดท้ายก็เปิดสมบูรณ์ 'เธอเป็นสิ่งที่สำคัญมาก! ฉันเรียกเก็บผ่านสำนักหักบัญชีเป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้ยิงผ่านร่างกายของฉัน ทั้งหมดของกล้ามเนื้อของฉันเกร็งที่ผมผลักดันให้ผ่านความทุกข์ทรมาน จากลักษณะของแผลเธอมีเวลาไม่มากซ้าย มันก็ยังเร็วเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

~ ~ แฟลชกลับ" จะอะไรเลยจะสวยกว่า equestria ตอนกลางคืน ? ฉันคิดว่าฉันพบดวงจันทร์แสงเงากับท้องฟ้ายามราตรี และเจ้าของเงาที่ชัดเจนสังเกตเห็นฉัน ทันทีที่เธอมาถึง ผมได้คำตอบสำหรับคำถามก่อนหน้านี้ของฉัน ใช่ มีสิ ฉันรีบโค้ง " p-princess ลูน่า ! ทักทายองค์ชาย " " ทักทายกับคุณเช่นกัน ลุกขึ้นเถิด . " ( เออ ขอบคุณพระเจ้า ในที่สุดเธอก็กลายเป็นสบายๆพอผมเลิกใช้ " หลวง canterlot เสียง " ) " ลมอะไรหอบเธอมาที่นี่เพคะ ? " กรุณาลูน่าเป็นมากกว่าที่ยอมรับได้ และผมไม่อนุญาตให้เพลิดเพลินไปกับคืนฉัน ? " ขอโทษถ้าผมทำให้คุณโกรธ . . . . . . . . ลูน่า ฉันแค่สงสัย เนินนี้อยู่ค่อนข้างไกลจากปราสาท โอ้ และฉัน ( F / N ) " ลูน่าหันหัวขึ้นสู่ท้องฟ้า มองค่อนข้างเศร้าที่เธอให้คำตอบเธอ” น้องสาวฉันใช้จ่ายมากที่สุดของวันของเธอ basking ในความชื่นชมของคนของเรา เข้าร่วมการประชุม partys ชา และมีความสนุกสนาน ผมไม่เห็นว่าทำไมผมจะต้องถูกขังไว้ในปราสาท ไม่มีอะไรทำ !ผมยิ้มและระมัดระวัง scooted ใกล้ชิดกับเธอ " . มันเป็นความอัปยศจริงที่ไม่มีม้าอื่นสามารถชื่นชมคืนเท่าที่ฉันทำ . " เธอหันหัวของเธอที่มีต่อผม , ลักษณะของความประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ . คุณชอบกลางคืน ? " ไม่มีอะไรที่ฉันมองไปข้างหน้ามากกว่าการสำรวจ equestria ออกหากินเวลากลางคืน และค้นพบความงามอย่างไม่น่าเชื่อและความลึกลับที่มีทั้งหมดในมัน . " ฉันมองไปที่เธอและยิ้ม " และฉันต้องบอกว่านัดหน้าเจ้าหญิงที่ชื่นชอบของฉันหน้าเท่านั้น ทั้งหมดอื่น ๆประหลาดใจฉันมีเพื่อให้ห่างไกล . " หลังจากความตายพบเราเจอกันในพื้นที่ต่างๆของ equestria ทุก ๆวัน~ ~ จบแฟลชกลับลูน่า POV :ลงจอดที่ฐานของเนินเขา ( F / N ) และฉันตกลงกัน และแอบมายืนข้างหลังเขา ตามที่ผมได้ใกล้ชิดผมสังเกตเห็นเขาก็มองออก ที่ไม่ได้ผิดปกติ แต่ส่วนมากของเวลามันเป็นดาว หรือ ดวงจันทร์ เขาจ้องมอง คราวนี้ดูเหมือนเขาจะปิดในโลกใบเล็กของตัวเอง " บู่ . . " ฉันตกลงไปในหิมะหัวเราะหลัง ( F / n ) กระโดดไปในอากาศ และร้องเหมือนแม่ . เขาดึงตัวเองเข้าด้วยกันและยิ้มที่ผมเอาเป็นนั่งข้างๆเขา " มีความสุขครอบครัวอบอุ่น ลูน่า " ความสุขครอบครัวอบอุ่นได้เช่นกัน ( F / n ) ทำไมคุณถึงอยากพบที่นี่ ? " มันดูเหมือนเหมาะสม นี่คือที่ที่เราเจอกันครั้งแรก และเป็นครอบครัวอบอุ่น”ฉันโค้งคิ้วเขาเพิ่มขึ้นถึงกีบเท้าของเขา และล้างคอของเขา . " เจ้าหญิง ผมมีเพลงที่อยากให้ฟัง ผมรู้สึกว่าแก้มตัวเองเผา และน้ำตา ไหลลงใบหน้าของฉัน ( F / n ) เป็นเพลงจบ . ( F / n ) ที่สวยงาม ! " สวยไม่เหมือนนี้ . " เขากล่าวว่าสนามที่ด้านล่างของเนินเขากลายเป็นแสง โดยนับพันของหัวใจสีชมพูเรืองแสงรูปดอกไม้ " พวกเขาเรียกว่าดอก เตาไฟ จะออกดอกเพียงทุกร้อยปีตอนกลางคืนบนเตามันร้อน " ( F / N ) และฉันเดินผ่านสนาม ระวังอย่าเหยียบดอกไม้” เจ้าหญิง , ความกลัวเป็นแรงบันดาลใจนี้เป็นคุณจะห่างไกลมากขึ้น ลมหายใจ คนอื่นอาจจะมองไปที่โรเบิร์ต พีล แต่การสูญเสียของพวกเขา ผมชื่นชมคุณก่อนที่เราจะได้พบกัน และเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ฉันตระหนักว่าฉัน รัก เธอ " เขาหยิบดอก hearths ไว้หลังใบหูของฉัน ฉันไม่คิดว่าฉันสามารถเปิดใด ๆเสื้อสีแดงมากขึ้นกว่ามัน . รักคุณเจ้าหญิงของฉัน , และฉันมักจะ . " ฉันอดไม่ได้ที่ผมพิงอยู่ และจูบเขาไปทั่วปากของเขา” ฉันก็รักคุณ ( F / n )~ ~ ข้ามเวลา( F / n ) เป็น POV :หลังจากที่สารภาพความรู้สึก ลูน่าและ cuddled และคุยกันสักพัก " ผมเคยสงสัยว่า ทำไมคุณถึงวิ่งหนีหรือสองชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ? ผมถอนหายใจ และมองออกไปที่สนาม . หลังจากที่ฉันเกิด พ่อพาฉันไปข้างนอกเป็นครั้งแรก ฉันยังเด็กเกินไปที่จะจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ผมบอกให้ผมปล่อยเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวที่สุดของความเจ็บปวดใด ๆม้า เคยได้ยินมา ขาของฉันทั้งหมดที่หดตัวต่อกลางและเสื้อของฉันเริ่มที่จะตกออก , เช่น ผิวหนังใต้มันไหม้และพอง ต่อมาแพทย์พบฉันถูกสาป แสงจากดวงอาทิตย์เป็นยาพิษมาให้ฉัน แล้วฉันไปมันแย่ฉัน . "~ ~ ข้ามเวลาสั้น ๆ" ไม่เป็นไร แต่ส่วนใหญ่ของเวลาที่ฉันคิดว่า สามในสี่ของจํานวนยามไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันมีตัวตนอยู่ " ลูน่าเสร็จแล้วบอกฉันเกี่ยวกับชีวิตในปราสาท และตาของฉันไปที่กว้าง . ระวัง ! " ฉันตะโกนอย่างมันติคอร์ที่ปรากฏอยู่ข้างหลังเธอ เราสามารถที่จะต่อสู้กับมันออก แต่ลูน่าไม่ได้มองเลย " ลูน่าเป็นอะไร ? " ผมโดน " เธอหันไปแสดงให้ฉันน่ารังเกียจมองรอยแผลที่หางของมันติคอร์ต่อยเธอ ผมลงเอง และลูน่าดึงเธอลงบนหลังของฉัน ผมอยู่ครึ่งทางระหว่างเนินเขาและใกล้เมืองเมื่อได้ยินลูน่าอ้าปากค้าง " โอ้ ไม่ ! ฉันได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นตระหนักถึงสิ่งที่เธอกังวลขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มสูงขึ้นฉันทำของฉันดีที่สุดที่จะติดกับเงาขณะที่ฉันวิ่ง แต่ยืดสุดท้ายคือเปิดทั้งหมด . หล่อนสำคัญมากขึ้น ! ผมเรียกเก็บผ่านการล้างอย่างคลุมเครือ ความเจ็บปวดพุ่งผ่านร่างกายของฉัน ทั้งหมดของกล้ามเนื้อเกร็ง ผมผลักดันผ่านความเจ็บปวด จากลักษณะของแผล เธอไม่มีเวลามากแล้ว มันยังเร็วเกินไปเมื่อ