(Gontard, 2004).1.2. Carbon dioxide

(Gontard, 2004).
1.2. Carbon dioxide (CO2) as a direct indicator of food quality
To decrease microbial growth rate and subsequent spoilage,
food products are often packed under modified-atmosphere packaging
(MAP) conditions. The carbon dioxide (CO2) gas can be solely
(100%) or in different combinations with other gases such as
nitrogen (N2) and oxygen (O2) is typically used (as flush gas) for
creating protective atmosphere surrounding the food inside of
a pack with an aim to exclude or minimize the oxygen content,
thereby the shelf life of food can be extended through inhibiting the
aerobic spoilage microbes. And also, oxygen has been suggested to
be a major factor for deterioration of meat quality through lipid
oxidation (Andersen & Skibsted, 1991). Carbon dioxide is considered
as an active packaging gas because high levels reduce the
metabolic rates of microbes even if oxygen is present (Wayne,
2000). Depending on the type of food and the delivery stage of
food item, the composition of protective atmosphere varies (Mills,
1998). The quality of MAP-packed food ultimately depends on the
integrity of package and, therefore, leakage detection is the
essential part of MAP technology (Bültzingslöwen et al., 2002).
In modified-atmosphere food packages, freshness and safety of
food can be assessed by determination of CO2 concentrations
(Smolander, Hurme, & Ahvenainen, 1997). A decrease in its original
concentration could be a sign of leakage in a package (Neethirajan,
Jayas, & Sadistap, 2009). Conventionally, package headspace gas
analysis is generally carried out at various points of the food supply
chain by using electrochemical fuel cell for oxygen analysis, and by
infrared absorption spectrometry for carbon dioxide content
measurement, to ensure package integrity. However, in this
method, the food packs are sampled destructively by inserting
needle probe for gas collection (Smolander et al., 1997). A major
disadvantage with this method is, if a package fails the leak test,
a large number of packages before and after the tested one will have
to be considered failed and need to be destroyed or repacked (Mills,
1998); sometimes may include food products of an entire batch
also. Moreover, apart from destructive and time consuming nature
of conventional method, trained technician and expensive analytical
equipment is required to monitor the equality.
Under normal atmosphere packing conditions, when the food
within a sealed container starts to spoil, several by-products are
formed and they accumulate inside. Therefore, theoretically it is
possible to detect spoilage by detecting one or more of these byproducts.
Production of heat, acidity, pressure, and carbon
dioxide is commonly observed as by-products in food spoilage.
Ideally, a spoilage detector should be useable with as many
different food products as possible, without requiring different
detectors for each different type of food material. As the small
amounts of heat evolve during deterioration process, heat detection
is not likely to be practical. And also, pH of the various foods
varies widely and, therefore impractical. Pressure detection is also
impractical.
Limited amount of published work is available regarding food
spoilage indicators. Based on volatile compounds produced in
microbial spoilage, indicators have been fabricated on a trial basis.
A myoglobin-based indicator for modified-atmosphere-packed
poultry meat has been developed, which can indicate spoilage by
detecting presence of hydrogen sulfide (H2S) formed upon spoilage
(Smolander et al., 2002). For monitoring fish spoilage, Pacquit et al.
(2006, 2007) developed a colorimetric dye-based sensor that
detects the presence of total volatile basic nitrogen (TVB-N),
a product of spoilage. Knowledge about the quality-indicating
metabolites is an essential prerequisite for the development of
food spoilage indicators. Under non-MAP or nitrogen-flushing
conditions, aerobic and facultative anaerobic microbes thrive
during storage of the food products and often resulted in the
formation of lactic and acetic acids by lactic acid bacteria (LAB).
However, carbon dioxide is generally known to be produced during
any kind of bacterial, mold growth on foods. Therefore, to indicate
deterioration of foods, simply detection of CO2 levels is the ideal
way, and such detectors would have to operate without interference
of the other properties of food, such as pH, salt content
(corrosiveness), pressure or vacuum etc (Eaton, Kilgore, &
Livingston, 1977). A correlation between CO2 concentration and
the growth of microorganismswas made in pea or tomato soup that
is packaged aseptically either in air or in a mixture of 5% oxygen and
nitrogen (Mattila & Ahvenainen, 1989; Mattila, Tawast, &
Ahvenainen, 1990); bromothymol blue, the pH-sensitive dye was
used as indicator for detecting the formation of CO2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Gontard, 2004)1.2. ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพอาหารโดยตรงเพื่อลดอัตราการเติบโตของจุลินทรีย์และการเน่าเสียภายหลังมักจะบรรจุผลิตภัณฑ์อาหารภายใต้บรรยากาศปรับเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์สภาพ (แผนที่) ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นเท่านั้น(100%) หรือรวมกับก๊าซอื่น ๆ เช่นกันไนโตรเจน (N2) และออกซิเจน (O2) โดยปกติ (เป็นแก๊สล้าง)สร้างบรรยากาศป้องกันล้อมรอบอาหารภายในชุดที่ มีเป้าหมายเพื่อแยก หรือลดเนื้อหาออกซิเจนจึงสามารถขยายอายุการเก็บรักษาอาหารผ่าน inhibitingจุลินทรีย์เน่าเสียแอโรบิก และยัง ออกซิเจนมีการแนะนำให้เป็นปัจจัยสำคัญของคุณภาพเนื้อผ่านกระบวนการออกซิเดชัน (แอนเดอร์ & Skibsted, 1991) เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นการใช้งานบรรจุแก๊สเนื่องจากลดระดับสูงจุลินทรีย์อัตราเผาผลาญแม้ออกซิเจนจะนำเสนอ (Wayne2000) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหารและระยะการจัดส่งของรายการอาหาร องค์ประกอบของบรรยากาศป้องกันแตกต่างกันไป (โรงงานผลิต1998) ด้วยคุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่สุดขึ้นอยู่กับการมีความถูกต้องของแพคเกจและ จึง ตรวจจับการรั่วไหลการส่วนสำคัญของแผนที่เทคโนโลยี (Bültzingslöwen et al., 2002)แพคเกจอาหารปรับเปลี่ยนบรรยากาศ ความสด และความปลอดภัยของอาหารสามารถถูกประเมิน โดยกำหนดความเข้มข้นของ CO2(Smolander, Hurme, & Ahvenainen, 1997) ลดลงเดิมความเข้มข้นอาจเป็นความรั่วในแพคเกจ (NeethirajanJayas, & Sadistap, 2009) ดี แพคเกจ headspace ก๊าซวิเคราะห์โดยทั่วไปดำเนินการที่จุดต่าง ๆ ของการจัดหาอาหารโซ่ โดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าเคมีวิเคราะห์ออกซิเจน และโดยspectrometry อินฟราเรดดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เนื้อหาประเมิน ให้ความสมบูรณ์ของแพคเกจ อย่างไรก็ตาม ในนี้วิธี อาหารชุดเป็นตัวอย่างแก่ชีวิต โดยแทรกโพรบเข็มสำหรับคอลเลกชันแก๊ส (Smolander และ al., 1997) หลักการข้อเสียวิธีนี้คือ ถ้าแพคเกจล้มเหลวทดสอบรั่วมีแพคเกจก่อน และหลัง จากได้ผ่านการทดสอบเป็นจำนวนมากจะถือว่า ล้มเหลว และต้องทำลาย หรือ repacked (โรงงานผลิต1998); บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารมีทั้งชุดนอกจากนี้ยัง นอกจากนี้ นอกเหนือจากใช้เวลานาน และทำลายธรรมชาติวิธีปกติ การฝึกอบรมช่างเทคนิค และแพงวิเคราะห์อุปกรณ์จะต้องตรวจสอบความเสมอภาคภายใต้บรรยากาศปกติบรรจุเงื่อนไข เมื่ออาหารภายในภาชนะเริ่มเสีย สินค้าพลอยหลายเกิดขึ้น และพวกเขาสะสมอยู่ภายใน ดังนั้น ตามหลักวิชาเป็นสามารถตรวจพบการเน่าเสีย โดยหนึ่งหรือมากกว่าของสารเหล่านี้ในการตรวจสอบผลิตความร้อน มี ความดัน และคาร์บอนไดออกไซด์จะสังเกตโดยทั่วไปเป็นสินค้าพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหารดาว จับเน่าเสียควรใช้สอย มีมากต่าง ๆ ผลิตภัณฑ์อาหารเป็นไปได้ โดยไม่ต้องแตกต่างกันเครื่องตรวจจับอาหารวัสดุแต่ละชนิดแตกต่างกัน เป็นขนาดเล็กพัฒนาจำนวนความร้อนระหว่างการเสื่อมสภาพ ตรวจจับความร้อนไม่น่าจะปฏิบัติ ยัง ค่า pH ของอาหารต่าง ๆ และอย่างกว้างขวาง และ จึงได้แตกต่างกันไป ตรวจความดันก็ไม่สามารถทำงานเผยแพร่จำนวนจำกัดมีเกี่ยวกับอาหารตัวชี้วัดการเน่าเสีย ขึ้นอยู่กับสารประกอบระเหยที่ผลิตในจุลินทรีย์เน่าเสีย ตัวบ่งชี้มีการหลังสร้างแบบทดลองเป็นการตัวบ่งชี้ตามไมโยโกลบินสำหรับปรับเปลี่ยนบรรยากาศบรรจุเนื้อสัตว์ปีกได้รับการพัฒนา ซึ่งสามารถบ่งชี้เน่าเสียด้วยตรวจสอบสถานะของไฮโดรเจนซัลไฟด์ (ไข่เน่า) เกิดขึ้นเมื่อมีการเน่าเสีย(Smolander et al., 2002) สำหรับการตรวจสอบปลาเน่าเสีย Pacquit et al(2006, 2007) พัฒนาเซนเซอร์วัดสีย้อมตามที่ตรวจพบสถานะระเหยพื้นฐานไนโตรเจน (TVB-N),ผลิตภัณฑ์ของเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับการตรวจสอบคุณภาพแสดงmetabolites เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาชี้อาหารเน่าเสีย ไม่มีแผนที่หรือลบไนโตรเจนเงื่อนไข การเจริญเติบโตจุลินทรีย์ที่ไม่ใช้ออกซิเจน และ facultativeระหว่างการเก็บรักษา ของผลิตภัณฑ์อาหาร และมักจะส่งผลให้เกิดการการก่อตัวของกรดแล็กติก และอะซิติกโดยแบคทีเรียกรดแลกติก (LAB)อย่างไรก็ตาม ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นโดยทั่วไปรู้จักกันที่จะผลิตในระหว่างใด ๆ ชนิดของแบคทีเรีย ราเจริญเติบโตบนอาหาร ดังนั้น การระบุคือ สถานที่ของอาหาร เพียงตรวจระดับ CO2วิธี และเครื่องตรวจจับดังกล่าวจะต้องไม่รบกวนคุณสมบัติอื่น ๆ ของอาหาร เช่น pH เกลือของเนื้อหา(corrosiveness), ความดัน หรือสูญญากาฯลฯ (เอตัน Kilgore, &Livingston, 1977) ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเติบโตของในถั่วหรือมะเขือเทศ microorganismswas soup ที่บรรจุ aseptically ในอากาศหรือส่วนผสมของออกซิเจน 5% และไนโตรเจน (Mattila & Ahvenainen, 1989 Mattila, Tawast, &Ahvenainen, 1990); bromothymol สีน้ำเงิน สีตรงตามค่า pH ได้ใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Gontard, 2004).
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) เป็นตัวบ่งชี้โดยตรงของคุณภาพอาหาร
เพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และการเน่าเสียที่ตามมา,
ผลิตภัณฑ์อาหารที่เต็มไปมักจะอยู่ภายใต้บรรจุภัณฑ์บรรยากาศดัดแปลง
(MAP) เงื่อนไข ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซสามารถ แต่เพียงผู้เดียว
(100%) หรือในชุดที่แตกต่างกับก๊าซอื่น ๆ เช่น
ไนโตรเจน (N2) และออกซิเจน (O2) โดยปกติจะใช้ (เป็นก๊าซล้าง) สำหรับ
การสร้างบรรยากาศโดยรอบป้องกันอาหารที่อยู่ภายใน
แพ็คที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อยกเว้นหรือลดปริมาณออกซิเจน,
จึงอายุการเก็บรักษาของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการยับยั้ง
เชื้อจุลินทรีย์เน่าเสียแอโรบิก และยังออกซิเจนได้รับการแนะนำที่จะ
เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการเสื่อมสภาพของคุณภาพเนื้อผ่านไขมัน
ออกซิเดชัน (Andersen & Skibsted, 1991) คาร์บอนไดออกไซด์ได้รับการยกย่อง
ในฐานะที่เป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานอยู่ในระดับสูงเนื่องจากการลด
อัตราการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์แม้ว่าออกซิเจนเป็นปัจจุบัน (เวย์น,
2000) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหารและขั้นตอนการจัดส่งของ
รายการอาหารองค์ประกอบของบรรยากาศการป้องกันที่แตกต่างกัน (มิลส์,
1998) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ท้ายที่สุดขึ้นอยู่กับ
ความสมบูรณ์ของแพคเกจและมีการตรวจสอบการรั่วไหลเป็น
ส่วนหนึ่งที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ (Bültzingslöwen et al., 2002).
ในแพคเกจอาหารบรรยากาศแก้ไขความสดใหม่และความปลอดภัยของ
อาหารที่สามารถ การประเมินโดยการกำหนดความเข้มข้นของ CO2
(Smolander, Hurme และ Ahvenainen, 1997) การลดลงของเดิม
เข้มข้นอาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ (Neethirajan,
Jayas และ Sadistap 2009) อัตภาพแพคเกจช่องว่างเหนือของเหลวก๊าซ
วิเคราะห์จะดำเนินการโดยทั่วไปออกตามจุดต่าง ๆ ของแหล่งอาหาร
ห่วงโซ่โดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าสำหรับการวิเคราะห์ออกซิเจนและโดย
spectrometry ดูดกลืนรังสีอินฟราเรดสำหรับเนื้อหาของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
วัดเพื่อความสมบูรณ์แพคเกจ อย่างไรก็ตามในนี้
วิธีการแพ็คอาหารเป็นตัวอย่างทำลายโดยการใส่
สอบสวนเข็มในการเก็บรวบรวมก๊าซ (Smolander et al., 1997) ที่สำคัญ
ข้อเสียด้วยวิธีนี้คือถ้าแพคเกจล้มเหลวในการทดสอบการรั่วไหล
จำนวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบหนึ่งจะได้
รับการพิจารณาล้มเหลวและจะต้องมีการทำลายหรือ repacked (มิลส์,
1998); บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารของชุดทั้งหมด
ยัง นอกจากนี้นอกเหนือจากการบริโภคทำลายธรรมชาติและเวลา
ของวิธีการแบบเดิมช่างที่ผ่านการอบรมและมีราคาแพงวิเคราะห์
อุปกรณ์ที่จำเป็นในการตรวจสอบความเท่าเทียมกัน.
ภายใต้เงื่อนไขที่บรรจุบรรยากาศปกติเมื่ออาหาร
ภายในภาชนะที่ปิดสนิทเริ่มเสียหลายผลิตภัณฑ์โดยจะ
เกิดขึ้นและ พวกเขาสะสมอยู่ภายใน ดังนั้นในทางทฤษฎีมันเป็น
ไปได้ที่จะตรวจสอบการเน่าเสียโดยการตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าของสารเหล่านี้.
การผลิตความร้อน, ความเป็นกรด, ความดัน, และคาร์บอน
ไดออกไซด์เป็นที่สังเกตกันทั่วไปว่าเป็นผลพลอยได้ในการเน่าเสียของอาหาร.
จะเป็นการดีที่ตรวจจับการเน่าเสียควรจะใช้ได้กับเป็น หลาย
ผลิตภัณฑ์อาหารที่แตกต่างกันที่เป็นไปได้โดยไม่ต้องมีที่แตกต่างกัน
ตรวจจับสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกันของวัสดุอาหาร ในฐานะที่เป็นขนาดเล็ก
ปริมาณของความร้อนที่พัฒนาขึ้นในระหว่างขั้นตอนการเสื่อมสภาพการตรวจจับความร้อน
ไม่น่าจะเป็นจริง และยังมีค่า pH ของอาหารต่างๆที่
แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางและจึงทำไม่ได้ การตรวจสอบความดันยังเป็น
ทำไม่ได้.
จำกัด จำนวนผลงานตีพิมพ์สามารถใช้ได้กับอาหาร
ตัวชี้วัดการเน่าเสีย ขึ้นอยู่กับสารระเหยที่เกิดขึ้นใน
การเน่าเสียของจุลินทรีย์ตัวชี้วัดที่ได้รับการประดิษฐ์ขึ้นโดยใช้เกณฑ์การพิจารณาคดี.
ตัวบ่งชี้ myoglobin ที่ใช้สำหรับการปรับเปลี่ยนบรรยากาศที่เต็มไปด้วย
เนื้อสัตว์ปีกได้รับการพัฒนาซึ่งสามารถบ่งบอกถึงการเน่าเสียโดย
ตรวจสอบสถานะของไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ที่เกิดขึ้นเมื่อ การเน่าเสีย
(Smolander et al., 2002) สำหรับการตรวจสอบการเน่าเสียปลา Pacquit et al.
(2006, 2007) การพัฒนาเซ็นเซอร์สีย้อมตามสีที่
ตรวจพบการปรากฏตัวของไนโตรเจนทั้งหมดพื้นฐานระเหย (TVB-N)
ผลิตภัณฑ์จากการเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับการที่มีคุณภาพที่ระบุ
สารเป็นสิ่งสำคัญจำเป็นสำหรับการพัฒนา
ตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้ไม่-MAP หรือไนโตรเจนล้าง
เงื่อนไขจุลินทรีย์แบบไม่ใช้ออกซิเจนแอโรบิกและตามอำเภอใจเจริญเติบโต
ระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและผลงานมักจะอยู่ใน
รูปแบบของแลคติกและกรดอะซิติกโดยแบคทีเรียกรดแลคติก (LAB).
อย่างไรก็ตามก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะ ที่ผลิตในระหว่าง
ชนิดของเชื้อแบคทีเรียเจริญเติบโตของเชื้อราในอาหารใด ๆ ดังนั้นเพื่อบ่งบอกถึง
การเสื่อมสภาพของอาหารเพียงแค่การตรวจสอบของระดับ CO2 เหมาะ
ทาง, และเครื่องตรวจจับดังกล่าวจะต้องดำเนินการโดยปราศจากการแทรกแซง
ของคุณสมบัติอื่น ๆ ของอาหารเช่นค่า pH, ปริมาณเกลือ
(น้ำมันหล่อลื่น), ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ (อีตัน , คิลกอร์และ
ลิฟวิงสตัน, 1977) ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และ
การเจริญเติบโตของ microorganismswas ทำในถั่วหรือซุปมะเขือเทศที่
เป็นแพคเกจปลอดเชื้อทั้งในอากาศหรือในส่วนผสมของออกซิเจน 5% และ
ไนโตรเจน (Mattila & Ahvenainen 1989; Mattila, Tawast และ
Ahvenainen, 1990); bromothymol สีฟ้า, สีย้อมไวต่อค่า pH ที่ถูก
นำมาใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการตรวจสอบการก่อตัวของ CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( gontard , 2004 ) .
1.2 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของอาหารได้โดยตรง เพื่อลดอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และ

สินค้าเน่าเสียตามมา , อาหารมักจะบรรจุในสภาพปรับบรรยากาศ
บรรจุภัณฑ์ ( แผนที่ ) เงื่อนไข ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) ก๊าซสามารถแต่เพียงผู้เดียว
( 100% ) หรือในชุดค่าผสมที่แตกต่างกันกับก๊าซอื่น ๆเช่น
ไนโตรเจน ( N2 ) และออกซิเจน ( O2 ) มักจะใช้ ( เช่นล้างก๊าซ )
การสร้างบรรยากาศโดยรอบป้องกันอาหารภายใน
แพ็คด้วยจุดมุ่งหมายที่จะยกเว้นหรือลดออกซิเจนเนื้อหา
จึงยืดอายุของอาหารที่สามารถขยายได้ผ่านการ
จุลินทรีย์เน่าเสียแอโรบิค และ ออกซิเจนถูกแนะนำ

เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับเสื่อมคุณภาพเนื้อผ่านไขมัน
ออกซิเดชัน ( Andersen & skibsted , 1991 ) คาร์บอนไดออกไซด์ถือว่า
เป็นก๊าซบรรจุภัณฑ์แอคทีฟ เพราะระดับสูงลด
อัตราการเผาผลาญของจุลินทรีย์ ถ้าออกซิเจนเป็นปัจจุบัน ( เวย์น
2000 ) ขึ้นอยู่กับชนิดของอาหาร และการส่งขั้นตอน
สินค้าอาหาร ส่วนประกอบของชั้นบรรยากาศป้องกันแตกต่างกันไป ( โรงงาน
1998 ) คุณภาพของอาหารที่บรรจุแผนที่ ซึ่งขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของแพคเกจ
และดังนั้นการตรวจหาการรั่วไหลเป็น
ส่วนที่สำคัญของเทคโนโลยีแผนที่ ( B ü ltzingsl öเหวิน et al . , 2002 ) .
ในแพคเกจอาหารสภาพดัดแปลงบรรยากาศ ความสดและความปลอดภัยของอาหาร สามารถประเมินปริมาณ

( smolander ความเข้มข้นของ CO2 , & hurme ahvenainen , 1997 ) การลดลงของปริมาณเดิม
อาจเป็นสัญญาณของการรั่วไหลในแพคเกจ ( neethirajan
jayas , & sadistap , 2009 ) โดยทั่วไป ชุดเฮดสเปซแก๊ส
การวิเคราะห์โดยทั่วไปดำเนินการในจุดต่าง ๆของอุปทาน
ห่วงโซ่อาหารโดยใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฟฟ้าเคมีวิเคราะห์ออกซิเจนและโดย
ปาทังกาอินฟราเรดวัดเนื้อหา
คาร์บอนไดออกไซด์ เพื่อให้แพคเกจที่สมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม ในวิธีนี้
, แพ็คอาหารตัวอย่างซึ่งถูกทำลายได้โดยการแทรก
เข็มโพรบสำหรับก๊าซสะสม ( smolander et al . , 1997 )
เป็นหลักข้อเสียด้วยวิธีนี้คือ ถ้าแพคเกจที่ล้มเหลวการทดสอบการรั่วไหล
จํานวนมากของแพคเกจก่อนและหลังการทดสอบหนึ่งจะมี
ถือว่าล้มเหลวและต้องถูกทำลายหรือแพคใหม่อีกครั้ง ( โรงงาน
1998 ) ; บางครั้งอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารของ
ชุดทั้งหมดด้วย นอกจากนี้ นอกจากทำลายธรรมชาติ
ของการบริโภคตามปกติ และเวลาช่างเทคนิคการฝึกอบรมและอุปกรณ์วิเคราะห์
แพงจะต้องตรวจสอบความเท่าเทียมกัน ภายใต้สภาวะบรรยากาศปกติ ขนาด

เมื่ออาหารในภาชนะปิดผนึกเริ่มเสีย หลายผลิตภัณฑ์มี
ขึ้นและพวกเขาสะสมอยู่ข้างใน ดังนั้น ในทางทฤษฎีมัน
ตรวจจับของเสียโดยการตรวจสอบหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของผลิตภัณฑ์เหล่านี้
การผลิตความร้อนกรด , ความดันและคาร์บอนไดออกไซด์ โดยสังเกตเป็นผลพลอยได้

ในการเน่าเสียของอาหาร ใจกลาง เน่าเสีย ควรใช้กับเครื่อง เป็นผลิตภัณฑ์อาหารที่แตกต่างกันหลาย
เท่าที่เป็นไปได้โดยไม่ต้องมีเครื่องตรวจจับที่แตกต่างกัน
แต่ละชนิดแตกต่างกันของวัสดุอาหาร เป็นขนาดเล็ก
ความร้อนจํานวนมีวิวัฒนาการในระหว่างกระบวนการเสื่อม
, ตรวจจับความร้อนไม่น่าจะเป็นประโยชน์ และ pH ของ
อาหารต่าง ๆที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง จึงใช้งานไม่ได้ ตรวจจับความดันยัง

ใช้งานไม่ได้ จำกัด จำนวนของงานที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร

สารประกอบระเหยผลิต
ของเสียจุลินทรีย์ , ตัวชี้วัดที่ได้สร้างการทดลองพื้นฐาน การใช้ตัวบ่งชี้สภาพบรรยากาศดัดแปลงบรรจุ myoglobin
เนื้อสัตว์สัตว์ปีกที่ได้รับการพัฒนา ซึ่งสามารถบ่งชี้การเน่าเสียโดย
การปรากฏตัวของก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ ( h2s ) เกิดขึ้นเมื่อการเน่าเสีย
( smolander et al . , 2002 ) สำหรับการตรวจสอบของเสียปลา pacquit et al .
( 2006 , 2007 ) พัฒนาสีย้อม 7.4 จากเซ็นเซอร์ที่ตรวจจับสาร
รวมพื้นฐานไนโตรเจน ( tvb-n )
ผลิตภัณฑ์ของเน่าเสีย ความรู้เกี่ยวกับคุณภาพที่ระบุ
สารเป็นเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนา
ตัวชี้วัดการเน่าเสียของอาหาร ภายใต้แผนที่โนนหรือไนโตรเจนล้าง
เงื่อนไข แอโรบิค และธุวมณฑลจุลินทรีย์เจริญ
ระหว่างการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหารและมักจะส่งผลให้เกิด
เกิดแลคติกและกรดน้ำส้มด้วยแบคทีเรียกรดแล็กติก ( LAB ) .
แต่คาร์บอนไดออกไซด์เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปจะผลิตในระหว่าง
ชนิดของแบคทีเรีย , แม่พิมพ์เติบโตในอาหาร . ดังนั้น เพื่อบ่งชี้
การเสื่อมสภาพของอาหาร เพียง การตรวจหาระดับของ CO2 เป็นวิธีเหมาะ
, และเช่นเครื่องตรวจจับจะต้องใช้งานได้โดยไม่ต้องรบกวน
ของ คุณสมบัติอื่น ๆของอาหาร เช่น pH , ปริมาณเกลือ
( การกัดกร่อน ) , ความดันหรือสูญญากาศ ฯลฯ ( Eaton , คิลกอร์ &
ลิฟวิงสตัน , 1977 ) ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของ CO2 และการเจริญเติบโตของ microorganismswas
ในถั่ว หรือ ซุปมะเขือเทศที่
เป็นแพคเกจ aseptically อย่างใดอย่างหนึ่ง ในอากาศหรือในส่วนผสมของ ออกซิเจน และไนโตรเจน ( %
5 mattila & ahvenainen , 1989 ; mattila tawast & , ,
ahvenainen 1990 ) , อิฐทนไฟ , pH อ่อนสีคือ
ใช้เป็นตัวบ่งชี้การก่อตัวของ CO2