2. Thermal resistance of Salmonella

2. Thermal resistance of Salmonella in high moisture animal foods
2.1. First order linear model (D- and z-value)
Most of the publications found in the literature on Salmonella
thermal resistance, assumed the log of survivors vs. time of exposure
to heat, as linear (Table 1). In the first order kinetic model (Bigelow &
Esty, 1920; Teixeira, Heldman, & Lund, 1992), the Eqs. (1) and (2) are
used to estimate the microbial thermal resistance parameters D- and
z-values, respectively. D-value (or decimal reduction time) is defined
as the time required for a 1-log or one decimal reduction in the
microorganism numbers, and z-value refers to the number of Celsius
degrees required to reduce D by a factor of 10:
where: N — number of surviving microbial cells, No — initial number
of microbial cells, DT — is the D-value at temperature T (min), t — time
(min) and DTref — D-value at reference temperature.
A review on Salmonella thermal inactivation kinetic parameters
determined in various high moisture foods of animal origin is
presented in Table 1. Thermal death time method was used to
determine the kinetic parameters. Published thermal resistances are
listed from higher to lower D- and z-values (Table 1). Most of the
experiments were carried out with a cocktail of various Salmonella
serovars isolated from contaminated foods or animal products. Those
thermal resistances are mainly affected by the Salmonella serotypes
4:1 min≤D55∘C
≤ 68 min; 0:28 min≤ D60∘C
≤16 min;
D65∘C
≤2 min;D70∘C
≤0:25 min:
The use of Salmonella serotype Senftenberg 775W(=ATCC 43845)
as a unique microbe in the inoculum (Table 1, Thomas et al., 1966;
Humphrey et al., 1990), or mixed with other serotypes in a cocktail
(Table 1, results of Murphy et al. and Osaili et al.) in the survivor
experiments, seem to be responsible for a relatively higher thermal
resistance, in comparison to the results obtained when not using
this serotype (Humphrey et al., 1990; Juneja, 2007; Mazzotta, 2000;
Schuman & Sheldon, 1997). Still supporting the same conclusion, three
studies conducted in chicken breast (same type of poultry meat),
revealed higher thermal resistance (D55ºC=30 min, D60ºC=5.9 min)
when using a cocktail containing Salmonella serotypes Senftenberg
(ATCC 43845), Mission and California (Murphy et al., 2000) and lower
heat resistance when those poultry related serotypes were not present
in the Salmonella inoculum: D55ºC=6.1 min, D60ºC=3 min (Juneja,
2007), and D60ºC=0.6 min Mazzotta (2000). Humphrey et al. (1990)
determined much larger thermal resistance of Salmonella Senftenberg
775W in homogenized whole egg (D60ºC=5.6 min) than Salmonella
Enteritidis and Salmonella Typhimurium (D60ºC=0.20–0.44 min).
Ready-to-eat fried chicken patties were the food product in which
the 6 Salmonella cocktail exhibited higher thermal resistance (Osaili
et al., 2006). Overall, the use of different animal meats (chicken, beef,
pork, turkey, duck), different body parts of chicken meat (leg, thigh,
breast), thigh/leg chicken skin versus thigh/leg chicken meat, and raw
meat vs cooked meat did not produce large differences in the thermal
resistance of the same 6 Salmonella cocktail. Variability in D-values of
different foods may be explained by different water and fat contents,
in particular at lower heating temperatures.
2.2. Deviations from linearity
There are several publications describing deviations from linearity
(Bigelow model) in the log of Salmonella survivors vs time, in foods
and solutions. In these publications, the authors opted to use other
mathematical models such as Weibull, to predict the microbial survivors
more accurately.
Juneja, Eblen, and Marks (2001) worked with a cocktail of
8 Salmonella serotypes and observed downward concave survivor
curves with a lag time up to 1 min in chicken and turkey meats (58 °C
to 65 °C), in particular at higher fat contents (≥10%), and used a
model with a lag time preceding the linear inactivation phase. Downward
concave survivor curves were also observed by Leguérinel,
Spegagne, Couvert, Coroller, and Mafart (2007) with Salmonella
Typhimurium heated in tryptone salt broth, in particular at the higher
temperature of 59 °C tested: Weibull model parameters were determined.
Jordan, Gurtler, Marks, Jones, and Shaw (2011) observed initial
lag periods (3 min for 58 °C to 9 s for 64 °C) in 4 strains of Salmonella
Enteritidis and Oranienburg in liquid egg yolk before the first order
inactivation, and no initial lag phase was observed at 66 °C, the
highest temperature tested. A new model was developed by the
authors.
Tailing with an upward concavity was registered by Buzrul and
Alpas (2007) at 60 °C in Salmonella Typhimurium and S. Enteritidis
suspended in 1% peptone solution. Weibull distribution fitted the
survival data better than the first-order model. In this work, the 1st
order model overestimates the number of survivors, and poses no
problem in terms of safety and process design.
One possibility to overcome deviations from the Bigelow model
and in particular underestimation of survivor numbers, is the application
of a P-value which delivers an additional 1 or 2D inactivation
in Salmonella numbers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ความร้อนความต้านทานของสายในความชื้นสูงอาหารสัตว์2.1. สั่งเชิงรุ่นแรก (D - และ z-ค่า)ส่วนใหญ่ของสิ่งที่พบในวรรณคดีในระดับบันทึกของผู้รอดชีวิตเปรียบเทียบกับเวลาของการสัมผัสถือว่าทนความร้อนให้ความร้อน เป็นเชิงเส้น (ตาราง 1) ในรูปแบบเดิม ๆ สั่งแรก (บิเกโลว์ &Esty, 1920 Teixeira, Heldman, & ลุนด์ 1992), Eqs (1) และ (2)ใช้การประมาณพารามิเตอร์การต้านทานความร้อนจุลินทรีย์ D - และค่า z ตามลำดับ มีกำหนดค่า D (หรือเวลาลดทศนิยม)เป็นระยะเวลา 1-ล็อกหรือลดทศนิยมหนึ่งจำนวนจุลินทรีย์ และค่า z หมายถึงจำนวนเซลเซียสองศาต้องลดตัวคูณ 10 D:ที่: N — จำนวนรอดเซลล์จุลินทรีย์ ไม่ตัวเลขเริ่มต้นเซลล์จุลินทรีย์ DT — คือ D-ค่าอุณหภูมิ T (min), t คือเวลา(min) และ DTref – D-ค่าอุณหภูมิอ้างอิงทานในระดับพารามิเตอร์เดิม ๆ ยกเลิกการเรียกความร้อนกำหนดในต่าง ๆ สูงความชื้นอาหารของสัตว์แสดงในตารางที่ 1 วิธีตายที่ความร้อนเวลาใช้กำหนดพารามิเตอร์เดิม ๆ เผยแพร่ความต้านทานความร้อนได้แสดงจากสูงลง D และ z-ค่า (ตาราง 1) ที่สุดของการทดลองได้ดำเนินการกับค็อกเทลของสายต่าง ๆserovars ที่แยกต่างหากจากอาหารปนเปื้อนหรือผลิตภัณฑ์สัตว์ ผู้ต้านทานความร้อนจะได้รับผลกระทบส่วนใหญ่ตาม serotypes ซัล4:1 min≤D55∘C≤นาที 68 0:28 min≤ D60∘C≤16 นาทีD65∘C≤2 นาที D70∘C≤0:25 นาที:ใช้ serotype ซัล Senftenberg 775W (= ATCC 43845)เป็น microbe เฉพาะใน inoculum (ตารางที่ 1, Thomas et al., 1966ร้อยเอ็ด al. ฟรีย์ 1990) หรือผสมกับอื่น ๆ serotypes ในค็อกเทล(ตารางที่ 1 ผลลัพธ์ของเมอร์ฟี่และ al. และ Osaili et al) ในผู้รอดชีวิตทดลอง ดูเหมือนจะชอบความร้อนค่อนข้างสูงต้านทาน โดยผลได้รับเมื่อไม่ได้ใช้นี้ serotype (ฟรีย์และ al., 1990 Juneja, 2007 Mazzotta, 2000Schuman และภัณฑ์เชลด้อน 1997) ยังคง สนับสนุนข้อสรุปเดียวกัน 3ศึกษาในอกไก่ (ชนิดเดียวกันกับเนื้อสัตว์ปีก),เปิดเผยความต้านทานความร้อนสูง (D55ºC = 30 นาที D60ºC = 5.9 นาที)เมื่อใช้ค็อกเทลมี ซัล serotypes Senftenberg(ATCC 43845), ภารกิจและแคลิฟอร์เนีย (เมอร์ฟี่และ al., 2000) และต่ำกว่าเมื่อสัตว์ปีกเหล่านั้นเกี่ยวข้อง serotypes ทนความร้อนไม่อยู่ใน inoculum ซัล: D55ºC = 6.1 นาที D60ºC = 3 นาที (Juneja2007), และ D60ºC = 0.6 นาที Mazzotta (2000) ฟรีย์และ al. (1990)กำหนดมากความต้านทานความร้อนใหญ่ซัล Senftenberg775W ไข่ทั้ง homogenized เป็นกลุ่ม (D60ºC = 5.6 นาที) กว่าสายEnteritidis และซัล Typhimurium (D60ºC = 0.20-0.44 นาที)พร้อมกินผัดไก่ patties ได้ผลิตภัณฑ์อาหารที่สาย 6 ค็อกเทลจัดแสดงการต้านทานความร้อนสูง (Osailiและ al., 2006) โดยรวม การใช้เนื้อสัตว์สัตว์อื่น (ไก่ เนื้อหมู ไก่งวง เป็ด), ส่วนของร่างกายที่แตกต่างกันของเนื้อไก่ (ขา ต้นขาเต้านม), สะโพก/ขาไก่ผิว กับ เนื้อสะโพก/ขาไก่ และวัตถุดิบเปรียบเทียบกับเนื้อสัตว์สุกเนื้อสัตว์ไม่ได้สร้างความแตกต่างใหญ่ในความร้อนความต้านทานของสาย 6 เหมือนค็อกเทล สำหรับความผันผวนในค่า D ของอาหารต่าง ๆ อาจจะอธิบาย โดยน้ำที่แตกต่างกันและเนื้อหาไขมันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่ต่ำร้อนอุณหภูมิ2.2. ความเบี่ยงเบนจากแบบดอกไม้มีหลายสิ่งที่อธิบายความเบี่ยงเบนจากแบบดอกไม้(รุ่นบิเกโลว์) ในบันทึกของสาย กับผู้รอดชีวิต ในเวลาอาหารและโซลูชั่น ในสิ่งเหล่านี้ ผู้เขียนเลือกใช้กันแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เช่นฟังก์ชัน Weibull การทำนายผู้รอดชีวิตจุลินทรีย์แม่นยำมากขึ้นทำกับค็อกเทลของ Juneja, Eblen และเครื่องหมาย (2001)8 สาย serotypes และพบผู้รอดชีวิตที่เว้าลงเส้นโค้ง มีความล่าช้าเป็นเวลา 1 นาทีในไก่และไก่งวงเนื้อสัตว์ (58 ° Cถึง 65 ° C), โดยเฉพาะในที่สูงไขมันเนื้อหา (≥10%), และใช้เป็นรุ่นกับช้าก่อนขั้นตอนการยกเลิกการเรียกเส้น ลงเซอร์ไวเวอร์เว้าโค้งยังถูกสังเกต โดย LeguérinelSpegagne, Couvert, Coroller และ Mafart (2007) กับระดับTyphimurium อุ่นใน tryptone ซุปเกลือ โดยเฉพาะในที่สูงทดสอบอุณหภูมิ 59 องศาเซลเซียส: Weibull รุ่นพารามิเตอร์ถูกกำหนดไว้Jordan, Gurtler เครื่องหมาย โจนส์ และ Shaw (2011) สังเกตเริ่มต้นรอบระยะเวลาล่าช้า (3 นาทีสำหรับ 58 ° C ถึง 9 s สำหรับ 64 ° C) ใน 4 สายพันธุ์ของสายEnteritidis และ Oranienburg ของเหลวในไข่แดงก่อนลำดับแรกยกเลิกการเรียก และขั้นตอนความล่าช้าที่เริ่มต้นไม่ถูกสังเกตที่ 66 ° C การอุณหภูมิสูงสุดที่ทดสอบ เป็นพัฒนารูปแบบใหม่โดยการผู้เขียนTailing กับ concavity ขึ้นการลงทะเบียน โดย Buzrul และAlpas (2007) ที่ 60 ° C ในระดับ Typhimurium และ S. Enteritidisหยุดชั่วคราวในโซลูชัน peptone 1% แจกแจงแบบเวย์บูลสิ่งข้อมูลอยู่รอดดีกว่าแบบแรกใบสั่ง ในงานนี้ ที่ 1สั่งรุ่น overestimates หมายเลขของผู้รอดชีวิต และไม่ก่อให้ปัญหาในด้านความปลอดภัยและกระบวนการออกแบบหนึ่งสามารถเอาชนะความแตกต่างจากแบบบิเกโลว์และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง underestimation หมายเลขเซอร์ไวเวอร์ แอพลิเคชันค่า P ที่ส่ง 1 เพิ่มเติมหรือยกเลิกการเรียก 2Dในระดับตัวเลข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. ความต้านทานความร้อนของเชื้อ Salmonella ในอาหารสัตว์ที่มีความชื้นสูง
2.1 สั่งซื้อครั้งแรกแบบจำลองเชิงเส้น (D-z และมูลค่า)
ส่วนใหญ่ของสิ่งพิมพ์ที่พบในวรรณกรรมเกี่ยวกับเชื้อ Salmonella
ความต้านทานความร้อนสันนิษฐานว่าการเข้าสู่ระบบของผู้รอดชีวิตเมื่อเทียบกับช่วงเวลาของการสัมผัส
กับความร้อนเป็นเชิงเส้น (ตารางที่ 1) ในการสั่งซื้อครั้งแรกรูปแบบการเคลื่อนไหว (บิจ &
Esty 1920; Teixeira, Heldman และ Lund, 1992), สม (1) และ (2) จะถูก
นำมาใช้ในการประมาณค่าพารามิเตอร์ของจุลินทรีย์ต้านทานความร้อนและ D-
Z-ค่าตามลำดับ D-ค่า (หรือเวลาลดทศนิยม) ถูกกำหนดให้
เป็นเวลาที่จำเป็นสำหรับ 1 เข้าสู่ระบบหรือลดทศนิยมหนึ่งใน
จำนวนจุลินทรีย์, z มูลค่าหมายถึงจำนวนเซลเซียส
องศาที่จำเป็นในการลด D โดยปัจจัยที่ 10:
ที่: N - จำนวนของเซลล์ที่มีชีวิตรอดจุลินทรีย์ไม่มี - จำนวนเริ่มต้น
ของเซลล์จุลินทรีย์, DT - เป็น D-มูลค่าที่อุณหภูมิ T (นาที) t - เวลา
. (นาที) และ DTref - D-มูลค่าที่อุณหภูมิอ้างอิง
การตรวจสอบ ใน Salmonella ความร้อนพลังพารามิเตอร์
ที่กำหนดไว้ในอาหารที่มีความชื้นสูงต่าง ๆ ที่ได้จากสัตว์จะ
แสดงในตารางที่ 1 วิธีการระยะเวลาการตายความร้อนถูกใช้ในการ
กำหนดค่าพารามิเตอร์การเคลื่อนไหว เผยแพร่ความต้านทานความร้อนได้รับการ
จดทะเบียนจากที่สูงขึ้นเพื่อลด D-z และค่า (ตารางที่ 1) ส่วนใหญ่ของ
การทดลองได้ดำเนินการกับค๊อกเทลของเชื้อ Salmonella ต่างๆ
serovars ที่แยกได้จากอาหารที่ปนเปื้อนหรือผลิตภัณฑ์จากสัตว์ บรรดา
ความต้านทานความร้อนที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่โดยสายพันธุ์เชื้อ Salmonella
4: 1 min≤D55∘C
≤ 68 นาที; 00:28 min≤D60∘C
≤16นาที;
D65∘C
≤2นาที; D70∘C
≤0: 25 นาที:
การใช้เชื้อ Salmonella serotype Senftenberg 775W (= ATCC 43845)
เป็นจุลินทรีย์ที่ไม่ซ้ำกันในเชื้อ (ตารางที่ 1 โทมัสและคณะ, 1966;.
. ฮัมฟรีย์และคณะ, 1990) หรือผสมกับสายพันธุ์อื่น ๆ ในค๊อกเทล
(ตารางที่ 1 ผลของเมอร์ฟี่และคณะและ Osaili และคณะ) ในผู้รอดชีวิต..
ทดลองดูเหมือนจะเป็นผู้รับผิดชอบในการ ความร้อนค่อนข้างสูงกว่า
ความต้านทานในการเปรียบเทียบกับผลที่ได้รับเมื่อไม่ได้ใช้
serotype นี้ (ฮัมฟรีย์และคณะ, 1990;. Juneja 2007; Mazzotta 2000;
Schuman และเชลดอน, 1997) ยังคงสนับสนุนข้อสรุปเดียวกันสาม
การศึกษาดำเนินการในอกไก่ (ประเภทเดียวกันของเนื้อสัตว์ปีก)
เปิดเผยความต้านทานความร้อนที่สูงขึ้น (D55ºC = 30 นาที, D60ºC = 5.9 นาที)
เมื่อใช้ค๊อกเทลที่มีเชื้อ Salmonella serotypes Senftenberg
(ATCC 43845) ภารกิจและ แคลิฟอร์เนีย (เมอร์ฟี่, et al, 2000.) และลด
ความต้านทานความร้อนเมื่อสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ปีกเหล่านั้นไม่ได้อยู่
ในหัวเชื้อ Salmonella: D55ºC = 6.1 นาที, D60ºC = 3 นาที (Juneja,
2007) และD60ºC = 0.6 นาที Mazzotta (2000) . ฮัมฟรีย์และคณะ (1990)
กำหนดความต้านทานความร้อนที่มีขนาดใหญ่ของเชื้อ Salmonella Senftenberg
775W ในไข่ทั้งหดหาย (D60ºC = 5.6 นาที) กว่าเชื้อ Salmonella
Enteritidis และ Salmonella Typhimurium (D60ºC = 0.20-0.44 นาที).
พร้อมไส้กินไก่ทอดเป็นผลิตภัณฑ์อาหารใน ซึ่ง
ค็อกเทล Salmonella 6 แสดงความต้านทานความร้อนที่สูงขึ้น (Osaili
et al., 2006) โดยรวมการใช้เนื้อสัตว์ที่แตกต่างกัน (ไก่, เนื้อวัว,
เนื้อหมู, ไก่งวงเป็ด), ส่วนของร่างกายที่แตกต่างกันของเนื้อไก่ (ขา, ต้นขา,
เต้านม), ต้นขา / ขาผิวไก่เมื่อเทียบกับต้นขา / ขาเนื้อไก่และดิบ
เนื้อ vs เนื้อสุกไม่ได้ผลิตแตกต่างกันมากในการระบายความร้อน
ความต้านทานของเชื้อ Salmonella เดียวกันค๊อกเทล 6 ความแปรปรวนใน D ค่าของ
อาหารที่แตกต่างกันอาจจะอธิบายได้ด้วยน้ำที่แตกต่างกันและเนื้อหาไขมัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อุณหภูมิต่ำกว่าความร้อน.
2.2 เบี่ยงเบนไปจากเส้นตรง
มีหลายสิ่งพิมพ์อธิบายเบี่ยงเบนไปจากเส้นตรงเป็น
(แบบบิจ) ในการเข้าสู่ระบบของผู้รอดชีวิต Salmonella vs เวลาที่อยู่ในอาหาร
และการแก้ปัญหา ในสิ่งพิมพ์เหล่านี้ผู้เขียนเลือกที่จะใช้อื่น ๆ
แบบจำลองทางคณิตศาสตร์เช่น Weibull การทำนายรอดชีวิตจุลินทรีย์
ถูกต้องมากขึ้น.
Juneja, Eblen และเครื่องหมาย (2001) ทำงานร่วมกับค๊อกเทล
8 สายพันธุ์เชื้อ Salmonella และสังเกตรอดชีวิตเว้าลง
เส้นโค้งที่มีความล่าช้า เวลาถึง 1 นาทีในไก่และเนื้อไก่งวง (58 ° C
ถึง 65 ° C) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีปริมาณไขมันสูง (≥10%) และใช้
รูปแบบที่มีเวลาล่าช้าก่อนขั้นตอนการใช้งานเชิงเส้น ลง
เส้นโค้งเว้ารอดชีวิตนอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกตโดยLeguérinel,
Spegagne, Couvert, Coroller และฟาร์ต (2007) ที่มีเชื้อ Salmonella
Typhimurium อุ่นในน้ำซุปเกลือทริปโตนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูงกว่า
อุณหภูมิ 59 ° C การทดสอบ: Weibull พารามิเตอร์แบบได้รับการพิจารณา.
จอร์แดน Gürtlerมาร์คโจนส์และชอว์ (2011) ตั้งข้อสังเกตเบื้องต้น
ระยะเวลาที่ล่าช้า (3 นาที 58 ° C ถึง 9 สำหรับการ 64 ° C) ใน 4 สายพันธุ์ของเชื้อ Salmonella
Enteritidis และ Oranienburg ในไข่แดงเหลวก่อนที่จะสั่งซื้อครั้งแรก
พลังและไม่มี ขั้นตอนการเริ่มต้นล่าช้าเป็นข้อสังเกตที่ 66 องศาเซลเซียส
อุณหภูมิสูงสุดที่ผ่านการทดสอบ รูปแบบใหม่ที่ได้รับการพัฒนาโดย
ผู้เขียน.
Tailing กับเว้าขึ้นไปได้รับการจดทะเบียนโดย Buzrul และ
Alpas (2007) ที่ 60 ° C ใน Salmonella Typhimurium และ S. Enteritidis
ที่ลอยอยู่ใน 1% วิธีการแก้ปัญหาเปปโตน การกระจาย Weibull ติดตั้ง
ข้อมูลการอยู่รอดได้ดีกว่ารุ่นแรกที่สั่งซื้อ ในงานนี้ 1
รุ่นเพื่อ overestimates จำนวนของผู้รอดชีวิตและ poses ไม่มี
ปัญหาในแง่ของความปลอดภัยและการออกแบบกระบวนการ.
หนึ่งเป็นไปได้ที่จะเอาชนะการเบี่ยงเบนจากแบบจำลองบิจ
และเบาโดยเฉพาะอย่างยิ่งของตัวเลขรอดชีวิตเป็นโปรแกรม
ของ P- ค่าที่มาพร้อมกับการใช้งานอีก 1 หรือ 2 มิติ
ในจำนวนเชื้อ Salmonella

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . ความต้านทานความร้อนของเชื้อ Salmonella ในอาหารสัตว์ ความชื้นสูง
2.1 . แบบจำลองเชิงเส้นลำดับแรก ( D - และ z-value )
ส่วนใหญ่ของสิ่งพิมพ์ที่พบในวรรณกรรมเกี่ยวกับ Salmonella
ต้านทานความร้อน ถือว่าเข้าสู่ระบบของผู้รอดชีวิต และเวลาของการเปิดรับแสง
ความร้อนเป็นเส้นตรง ( ตารางที่ 1 ) ในการสั่งซื้อครั้งแรกจากนางแบบ ( Bigelow &
เอสตี้ ปี 1920 ; TEIXEIRA heldman , &ลันด์ , 1992 ) , EQS . ( 1 ) และ ( 2 )
ที่ใช้ในการประมาณค่าของความต้านทานความร้อน D -
z-values ตามลำดับ d-value ( หรือลดเวลาทศนิยม ) หมายถึง
เมื่อเวลาที่จำเป็นสำหรับ 1-log หรือทศนิยมลด
จุลินทรีย์ตัวเลขและ z-value หมายถึงจำนวนขององศา
ต้องลด D โดยปัจจัยที่ 10 :
: N - จำนวนของ surviving จุลินทรีย์เซลล์ ไม่ -
เลขเริ่มต้นของจุลินทรีย์ เซลล์ , DT - เป็น d-value ที่อุณหภูมิ T ( มิน ) , T -
( มิน ) และ dtref - d-value ที่อุณหภูมิอ้างอิง
ความคิดเห็นเกี่ยวกับ Salmonella ความร้อนทำให้ค่าพารามิเตอร์จลน์
มุ่งมั่นในที่ต่าง ๆสูง ความชื้นในอาหารที่ได้จากสัตว์คือ
นำเสนอในตารางที่ 1 วิธีเวลาตายความร้อนใช้
หาค่าพารามิเตอร์จลน์ ความต้านทานความร้อนมี
เผยแพร่จดทะเบียนจากที่สูงกว่า D - และ z-values ( ตารางที่ 1 ) ที่สุดของ
การทดลองด้วยค็อกเทลของเชื้อซัลโมเนลลาที่แยกได้จากอาหารต่าง ๆโน
หรือผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ปนเปื้อน ความต้านทานความร้อนเหล่านั้น
ส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากเชื้อ Salmonella (
4 : 1 นาที≤ D55 ∘ C
≤ 68 นาที ; 0:28 มิน≤ d60 ∘ C
≤ 16 นาที ;
c
≤ D65 ∘ 2 นาที ; d70 ∘ C :

≤บ้านมินการใช้เชื้อ Salmonella Senftenberg โดย 775w ( ATCC 43845 )
เป็นเฉพาะในเชื้อจุลินทรีย์ ( โต๊ะ 1 , โทมัส et al . , 1966 ;
ฮัมฟรีย์ et al . , 1990 ) หรือผสมในค็อกเทล (
( ตารางที่ 1 ผลของ Murphy et al . และ osaili et al . ) ในเซอร์ไวเวอร์
การทดลองดูเหมือนจะรับผิดชอบสำหรับความต้านทานความร้อน
ค่อนข้างสูง เมื่อเปรียบเทียบกับผลลัพธ์ที่ได้ เมื่อไม่ได้ใช้
ซีโรไทป์นี้ ( ฮัมฟรีย์ et al . , 1990 ; juneja , 2007 ; mazzotta , 2000 ;
ชูมาน&เชลดอน , 1997 ) ยังสนับสนุนข้อสรุปเดียวกัน 3
การศึกษาในไก่ ( ประเภทเนื้อสัตว์ปีกเดียวกัน )
พบสูงต้านทานความร้อน ( D55 º C = 30 นาที d60 º C = 5.9 นาที )
เมื่อใช้เครื่องดื่มค็อกเทลที่มีเชื้อ Salmonella Senftenberg (
( ATCC 43845 ) ภารกิจและแคลิฟอร์เนีย ( Murphy et al . ,2000 ) และลดความต้านทานความร้อนเมื่อบรรดาสัตว์ปีกที่เกี่ยวข้อง

( ไม่ได้อยู่ในเชื้อ Salmonella : D55 º C = 6.1 มิน d60 º c = 3 นาที ( juneja
, 2007 ) , และ d60 º C = 0.6 มิน mazzotta ( 2000 ) ฮัมฟรีย์ et al . ( 1990 )
กำหนดความต้านทานความร้อนขนาดใหญ่มากของ Salmonella Senftenberg
775w ในบดไข่ทั้งใบ ( d60 º C = 5.6 นาที ) กว่า
enteritidis เชื้อ Salmonella Typhimurium และ ( d60 º c = 020 – 2 นาที ) .
พร้อมที่จะกินไก่ทอดสูตรเป็นผลิตภัณฑ์อาหารที่
6 Salmonella ค๊อกเทลจัดแสดงสูงต้านทานความร้อน ( osaili
et al . , 2006 ) โดยรวม , การใช้เนื้อสัตว์ต่าง ๆ ( ไก่ , เนื้อ ,
หมู ไก่งวง เป็ด ) ที่แตกต่างกัน ส่วนร่างกายของไก่เนื้อ ( ขา สะโพก หน้าอก ต้นขา ขา /
) หนังไก่กับต้นขาขา ไก่เนื้อ และดิบ
เนื้อสัตว์และเนื้อสัตว์ปรุงสุกไม่ได้สร้างความแตกต่างใหญ่ในความต้านทานของเชื้อ Salmonella ค๊อกเทล
6 เหมือนกัน ความผันแปรใน d-values ของ
อาหารที่แตกต่างกันอาจจะอธิบายได้โดยน้ำที่แตกต่างกันและปริมาณไขมัน
โดยเฉพาะอุณหภูมิความร้อนต่ำ .
2.2 . การเบี่ยงเบนจากเส้นตรง
มีหลายพิมพ์อธิบายถึง
เบี่ยงเบนจาก( Bigelow Model ) ในบันทึกของ Salmonella ผู้รอดชีวิต - เวลา ในอาหาร
และโซลูชั่น ในสิ่งพิมพ์เหล่านี้ ผู้เขียนเลือกที่จะใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์อื่น ๆเช่นแบบทดสอบทำนาย
, ผู้รอดชีวิตจาก

juneja ถูกต้องมากขึ้น eblen , และเครื่องหมาย ( 2001 ) ทำงานกับค็อกเทล
8 ( Salmonella และพบผู้รอดชีวิต
เว้าลงเส้นโค้งที่มีความล่าช้าเวลาถึง 1 นาทีในไก่และไก่งวงเนื้อ ( 58 องศา C
65 ° C ) โดยเฉพาะในระดับไขมันเนื้อหา ( ≥ 10 % ) และใช้
แบบล่าช้าเวลาก่อนหน้าเมื่อเฟสเชิงเส้น ลง
เว้าโค้งพบผู้รอดชีวิตโดย legu éริเนล spegagne Couvert . " แก้ไขโดย coroller
, , , , และ mafart ( 2007 ) กับเชื้อ Salmonella typhimurium ในทริพโทนอุ่น
ซุปเกลือโดยเฉพาะในที่อุณหภูมิสูงกว่า
59 °องศาเซลเซียสพารามิเตอร์แบบทดสอบ : แบบตัวอย่าง
จอร์แดน gurtler มาร์ค โจนส์ และ ชอว์ ( 2011 ) พบว่าระยะเวลาล่าช้าเริ่มต้น
( 3 นาที 58 องศา C 9 s 64 ° C ) ใน 4 สายพันธุ์ของเชื้อซัลโมเนลลาที่
enteritidis Oranienburg ในไข่แดงและ ไข่เหลวก่อนใช้งานเพื่อ
แรกและเริ่มต้นไม่มี lag phase 2 ที่ 66 ° C ,
อุณหภูมิสูงสุดที่ทดสอบ รูปแบบใหม่ที่พัฒนาโดยผู้เขียน
.
ตามด้วยเว้าขึ้นถูกลงทะเบียน โดย buzrul และ
alpas ( 2007 ) ที่ 60 ° C ใน Salmonella Typhimurium และ S . enteritidis
แขวนลอยในสารละลายเปปโตน 1 % การแจกแจงไวบูลล์ เข็มขัดข้อมูล
อยู่รอดได้ดีกว่าครั้งแรกรุ่น ในงานนี้ 1
สั่งแบบ overestimates จำนวนผู้รอดชีวิตและอากัปกิริยาไม่
ปัญหาในแง่ของความปลอดภัยและการออกแบบกระบวนการ .
ความเป็นไปได้ที่จะเอาชนะการเบี่ยงเบนจาก Bigelow และการการประเมินค่าต่ำไปโดยเฉพาะในรูปแบบ

ตัวเลขผู้รอดชีวิต เป็นโปรแกรมของ p ที่ติดตั้งเพิ่ม 1 หรือ 2 มิติทำให้
ตัวเลข Salmonella .