concentration of butyrate i.e. 0.4%

concentration of butyrate i.e. 0.4% in the diet was adequate
for optimum body weight gain and feed conversion ratio.
Contrary to the findings of the present study, Leeson et al.
(2005) and Antongiovanni et al. (2007) suggested a lower
level i.e. 0.2% butyrate to maintain performance of broiler
chickens. It is noteworthy to mention here that both the
above workers used butyrate, which is composed of mono
and diglycerides with approximately 75% by weight of
butyrate. However, in the present study laboratory grade
butyric acid (SISCO Research Laboratory, Mumbai, India)
was used. From this, it could be inferred that the
concentration of butyrate in the diet depends on the form in
which it is to be used. In the current study, butyrate up to
0.6% had no adverse effect on feed intake. Similar findings
are also available in literature (Pinchasov and Jensen, 1989;
Antongiovanni et al., 2007). Dibner and Putin (2002)
suggested that organic acids improve protein and energy
digestibility by reducing microbial competition with the
host for nutrients and endogenous nitrogen losses, by
lowering the incidence of sub-clinical infections and
secretion of immune mediators, by reducing the production
of ammonia and other growth depressing microbial
metabolites. Probably these could be the reasons that
butyrate improved feed utilization leading to better
performance in the birds

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้มข้นของ butyrate คือ 0.4% ในอาหารที่เพียงพอ
สำหรับน้ำหนักตัวที่เหมาะสมและอัตราการเปลี่ยนอาหาร.
ขัดกับผลการวิจัยของการศึกษาปัจจุบัน Leeson et al.
(2005) และ Antongiovanni et al, (2007) ข้อเสนอแนะที่ต่ำกว่า
ระดับคือ 0.2% butyrate เพื่อรักษาประสิทธิภาพการทำงานของไก่เนื้อ
ไก่ มันเป็นเรื่องสำคัญที่จะพูดถึงที่นี่ว่าทั้งสอง
คนงานดังกล่าวข้างต้นใช้ butyrate ซึ่งประกอบด้วยโมโน
และ Diglycerides ที่มีประมาณ 75% โดยน้ำหนักของ
butyrate อย่างไรก็ตามในการศึกษาในห้องปฏิบัติการชั้นประถมศึกษาปีปัจจุบัน
กรดบิวทิริก (SISCO ห้องปฏิบัติการวิจัยมุมไบประเทศอินเดีย)
ถูกนำมาใช้ จากนี้ก็อาจจะเหมาเอาว่า
ความเข้มข้นของ butyrate ในอาหารขึ้นอยู่กับรูปแบบ
ที่จะนำมาใช้ ในการศึกษาปัจจุบัน butyrate ถึง
0.6% ไม่มีผลกระทบต่อปริมาณอาหารที่กิน ผลการวิจัยที่คล้ายกัน
นอกจากนี้ยังมีในวรรณคดี (Pinchasov และเซ่น 1989;
. Antongiovanni et al, 2007) Dibner และปูติน (2002)
ชี้ให้เห็นว่ากรดอินทรีย์ปรับปรุงโปรตีนและพลังงานที่
ย่อยได้โดยการลดการแข่งขันของจุลินทรีย์ที่มี
เจ้าภาพและการสูญเสียสารอาหารไนโตรเจนภายนอกโดย
การลดอุบัติการณ์ของการติดเชื้อย่อยทางคลินิกและ
การหลั่งของผู้ไกล่เกลี่ยภูมิคุ้มกันโดยการลดการผลิต
ของแอมโมเนีย และการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์อื่น ๆ ที่ตกต่ำ
สาร น่าจะเป็นเหล่านี้อาจจะมีเหตุผลที่
butyrate การใช้อาหารสัตว์ที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่การที่ดีกว่า
ผลการดำเนินงานในนก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้มข้นของบิว คือ 0.4% ในอาหารเพียงพอ
ขนาดน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นและอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ .
ขัดกับผลการศึกษาปัจจุบันที่ผู้ et al .
( 2005 ) และ antongiovanni et al . ( 2007 ) แนะนำให้ลดระดับ
เช่น 0.2% บิวเพื่อรักษาประสิทธิภาพของไก่
ไก่ มันเป็นน่าสังเกตกล่าวถึงที่นี่ว่าทั้ง
ข้างบนใช้บิวคนงาน ,ซึ่งประกอบด้วย และไดกลีเซอไรด์โมโน
ที่มีประมาณ 75 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักของ
บิว . อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาทางห้องปฏิบัติการเกรด
butyric acid ( Sisco ห้องปฏิบัติการวิจัย , มุมไบ , อินเดีย )
ถูกใช้ จาก นี้ , มันอาจจะบอกได้ว่า
ความเข้มข้นของบิวในอาหารขึ้นอยู่กับรูปแบบใน
ซึ่งมันก็คือการใช้ ในการศึกษาปัจจุบัน บิวขึ้น
06 % ไม่มีผลกระทบการบริโภคอาหาร ที่คล้ายกันพบ
ยังมีในวรรณคดี ( pinchasov และเจนเซ่น , 1989 ;
antongiovanni et al . , 2007 ) dibner และ ปูติน ( 2002 ) พบว่ากรดอินทรีย์ปรับปรุง

ได้โดยการลดโปรตีนและพลังงานการแข่งขันจุลินทรีย์กับ
โฮสต์สำหรับรังและการสูญเสียไนโตรเจนภายใน โดยการลดอุบัติการณ์ของย่อย

คลินิกเชื้อและการหลั่งของผู้ไกล่เกลี่ยภูมิคุ้มกันโดยการลดการผลิตแอมโมเนียและการเจริญเติบโตหดหู่

สารจุลินทรีย์ . อาจจะเป็นเหตุผลที่
บิวปรับปรุงการใช้ประโยชน์นําไปดีกว่า
ประสิทธิภาพในนก