Differentiating Borderline Personal

Differentiating Borderline Personality Disorder from Bipolar Disorder
By BERNADETTE GROSJEAN, MD

Borderline personality disorder (BPD) and bipolar disorder frequently co-occur (numbers range from 8% to 18%), although they are distinct clinical entities (Paris J et al, Compr Psychiatry2007;48(2):145–154). A proper diagnosis guides the most effective treatment, but you’ve probably faced the difficult challenge of diagnosing these conditions, which share several clinical features.
BPD can be described by four types of psychopathology: affective disturbance, impulsivity, cognitive problems, and intense, unstable relationships. What’s most important—in addition to seeing that your patient meets DSM-IV criteria for BPD—is to establish that patterns of affective instability, impulsivity, and unstable relationships have been consistent over time. Thus, obtaining a detailed history is crucial. Also, the key features we see in BPD, such as dissociation, paranoia, and cognitive problems, are often affected by the patient’s environment and, particularly, his or her relationships. A patient might have a history of rapid and sudden deterioration when relationships change—such as threatening suicide after a breakup or severe mood swings when separated from her family. Generally, the more intense or significant the relationship is, the greater the risk of chronic stress and mood dysregulation.
Many of the same features are seen in patients with bipolar disorder, such as dysphoria, hyperactivity, impulsivity, suicidality, and psychotic symptoms. As a result, borderline patients with this cluster of symptoms are often misdiagnosed with bipolar disorder, possibly because of the effectiveness of psychopharmacological treatments for such symptoms. In fact, a more thorough assessment might show that these patients actually suffer from a personality disorder. In one study, more than one third of those misdiagnosed with bipolar disorder met DSM-IV criteria for BPD (Zimmerman M et al,Compr Psychiatry 2010;51(2):99–105).
In BPD, mood changes are generally short-lived, lasting only for a few hours at a time. In contrast, mood changes in bipolar disorder tend to last for days or even weeks or months. Mood shifts in BPD are usually in reaction to an environmental stressor (such as an argument with a loved one or a frustration in the waiting room), whereas mood shifts in bipolar disorder may occur out of the blue. Some clinicians consider BPD an “ultrarapid-cycling” form of bipolar disorder, but there’s little evidence to support this link (Gunderson JG et al, Am J Psychiatry 2006;163(7):1173–1178). Patients with BPD might rapidly cycle through depression, anxiety, and anger, but these mood shifts rarely involve elation; more often, the mood shifts are from feeling upset to feeling just “OK.” Likewise, the anxiety or irritability of BPD should not be mistaken for the mania or hypomania of bipolar disorder, which usually involve expansive or elevated mood.
At a more existential level, patients with BPD—particularly younger patients— often struggle with feelings of emptiness and worthlessness, difficulties with self-image, and fears of abandonment. These are less common in bipolar disorder, where grandiosity and inflated self-esteem are common, especially during mood episodes. And while both conditions may include a history of chaotic relationships, a patient with BPD may describe relationship difficulties as the primary—or sole—source of her/his suffering, while the bipolar patient may see them as an unfortunate consequence of his behavior.
A pattern of self-harm and suicidality often serves as a cue for diagnosing BPD (but are not necessarily required). But both can be seen in bipolar disorder, too. In BPD, suicide threats and attempts may occur along with anger at perceived abandonment and disappointment. Patients often explain these impulses as a way to be relieved of pain, or to “stop their thinking,” more so than to end their lives, per se. Patients with BPD may experience “micropsychotic” phenomena of short duration (lasting hours or at most a few days), including auditory hallucinations, paranoia, and episodes of depersonalization. However, patients generally retain insight, and can acknowledge that “something strange is happening” without strong delusional thought. When psychotic symptoms occur in bipolar disorder, they happen in the context of a mood episode, they tend to last longer, and patients may be unable to reflect on their behavior.
Accurate diagnosis of BPD and bipolar disorder can be difficult, but it’s essential for proper treatment and optimal outcome. Remission rates in BPD can be as high as 85% in 10 years (Gunderson et al, Arch Gen Psychiatry 2011;68(8):827–837), particularly with effective psychotherapeutic treatments (Zanarini MC, Acta Psychiatr Scand2009;120(5):373– 377). Unfortunately, such treatment is not always available. Some medications can be used in BPD, such as an SSRI for impulsivity, severe and persistent depression and/or suicidality, or an atypical antipsychotic for recurrent dissociative symptoms or disinhibition. However the only consensus seems to be that medications should be used as adjuncts to psychotherapy (Silk KR, J Psychiatric Practice2011;17(5):311–319). The long-term use of a mood stabilizer or atypical should be reserved for known cases of bipolar disorder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดปกติบุคลิกภาพเส้นขอบแตกต่างจากโรค Bipolarโดย BERNADETTE GROSJEAN, MDโรคบุคลิกภาพเส้นขอบ (BPD) และโรค bipolar มักร่วมเกิดขึ้น (หมายเลขช่วงจาก 8% เป็น 18%), แม้ว่าพวกเขาจะแตกต่างทางคลินิกตี (ปารีส J et al ทะเบียน Psychiatry2007;48(2):145–154) การวินิจฉัยที่เหมาะสมแนะนำการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงสุด แต่คุณอาจจะได้เผชิญความท้าทายยากวิเคราะห์เงื่อนไขเหล่านี้ ซึ่งใช้ลักษณะทางคลินิกหลายสามารถอธิบาย BPD โดย psychopathology 4 ประเภท: รบกวนผล impulsivity ปัญหารับรู้ และความสัมพันธ์ที่รุนแรง เสถียร สิ่งสำคัญสุด — นอกจากเห็นว่า ผู้ป่วยของคุณตรงกับเกณฑ์ของ DSM-IV สำหรับ BPD ซึ่งจะกำหนดว่า รูปแบบของความไม่แน่นอนผล impulsivity และความสัมพันธ์ที่ไม่เสถียรได้รับสอดคล้องช่วงเวลา ดังนั้น ได้รับประวัติโดยละเอียดเป็นสิ่งสำคัญ ยัง ลักษณะที่เราเห็นใน BPD, dissociation ทโป และรับรู้ ปัญหา จะมักจะมีผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมของผู้ป่วย ความสัมพันธ์ที่เขา หรือเธอโดยเฉพาะ ผู้ป่วยอาจมีประวัติของการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็ว และฉับพลันเมื่อเปลี่ยนความสัมพันธ์กันเช่นคุกคามฆ่าตัวตายหลังจากการแบ่งหรืออารมณ์รุนแรงชิงช้าเมื่อแยกออกจากครอบครัวของเธอได้ โดยทั่วไป รุนแรง หรือสำคัญมากความสัมพันธ์ ความเสี่ยงยิ่ง dysregulation ความเครียดและอารมณ์ที่เรื้อรังหลายอย่างเหมือนกับที่เห็นในผู้ป่วยที่มีโรค bipolar, dysphoria เข้าร่องเข้ารอย impulsivity, suicidality และอาการ psychotic ผล ผู้ป่วยที่เส้นขอบ มีคลัสเตอร์นี้อาการมัก misdiagnosed กับโรค bipolar อาจเนื่องจากประสิทธิภาพของ psychopharmacological รักษาอาการดังกล่าว ในความเป็นจริง มีการประเมินอย่างละเอียดมากอาจแสดงว่า ผู้ป่วยเหล่านี้จริงต้องทนทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของบุคลิกภาพ ในการศึกษาหนึ่ง มากกว่าหนึ่งในสามของที่ misdiagnosed กับโรค bipolar ตรงตามเกณฑ์ของ DSM IV BPD (Zimmerman M et al จิตเวชทะเบียน 2010;51(2):99–105)ใน BPD อารมณ์เปลี่ยนแปลงเป็นอาชญาทั่วไป ยาวนานสำหรับกี่ชั่วโมงในแต่ละครั้งเท่านั้น ในทางตรงกันข้าม อารมณ์เปลี่ยนแปลงโรค bipolar มักจะสุดท้ายสำหรับวัน หรือแม้แต่สัปดาห์ หรือเดือน กะอารมณ์ใน BPD มักในปฏิกิริยาเพื่อ stressor การสิ่งแวดล้อม (เช่นอาร์กิวเมนต์กับคนรักหรือความยุ่งยากในห้องรอ), ในขณะที่อารมณ์กะในโรค bipolar อาจเกิดพ.ศ. บาง clinicians พิจารณา BPD แบบ "ultrarapid ขี่จักรยาน" ของโรค bipolar แต่มีหลักฐานน้อยสนับสนุนลิงค์นี้ (Gunderson JG et al, 2006;163(7):1173–1178) Am J จิตเวช ผู้ป่วยที่ มี BPD อาจวนอย่างรวดเร็ว ผ่านซึมเศร้า วิตกกังวล โกรธ แต่กะอารมณ์เหล่านี้ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับ elation บ่อย กะอารมณ์จะจากความรู้สึกอารมณ์เสียความรู้สึกแค่ "OK" ในทำนองเดียวกัน ความวิตกกังวลหรือ irritability ของ BPD ควรไม่หลง mania หรือ hypomania โรค bipolar ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับอารมณ์ที่กว้าง หรือสูงขึ้นในระดับมาก existential ผู้ป่วยที่ มี BPD — ผู้ป่วยอายุน้อยกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง — มักจะต่อสู้กับความรู้สึกของความว่างเปล่า และ worthlessness ความยากลำบากกับภาพตัวเอง และความกลัวของ abandonment เหล่านี้มีน้อยทั่วไปในโรค bipolar, grandiosity และนับถือตนเองสูงเกินจริงทั่วไป โดยเฉพาะในช่วงตอนอารมณ์ และในขณะที่เงื่อนไขทั้งสองอาจมีประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์วุ่นวาย ผู้ป่วย มี BPD อาจอธิบายปัญหาความสัมพันธ์เป็นหลัก — หรือแต่เพียงผู้เดียวซึ่งแหล่งที่มาของ her/his ทุกข์ ในขณะที่ผู้ป่วยไฟที่ไบโพลาร์อาจเห็นเป็นสัจจะเป็นโชคร้ายของการทำงานของเขารูปแบบของการเป็นอันตรายต่อตนเอง และ suicidality มักจะเป็นสัญลักษณ์ในการวินิจฉัย BPD (แต่ไม่จำเป็นต้อง) แต่ทั้งสองสามารถมองเห็นในโรค bipolar เกินไป ใน BPD ฆ่าตัวตายคุกคามและความพยายามอาจเกิดขึ้นพร้อมกับความโกรธที่ abandonment รับรู้และความผิดหวัง ผู้ป่วยอธิบายแรงกระตุ้นเหล่านี้เป็นวิธีที่จะปลดปล่อยปวด หรือ "หยุดความคิดของพวกเขา ขึ้นบ่อยครั้งดังนั้นกว่าจะจบชีวิตของพวกเขา ต่อ se ผู้ป่วยที่ มี BPD อาจการปรากฏการณ์"micropsychotic"ของสั้น (ยาวนานชั่วโมง หรือมากที่สุดกี่วัน), ที่เห็นภาพหลอนหู ทโป และตอนของบุคลิกวิปลาส อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยโดยทั่วไปรักษาความเข้าใจ และสามารถยอมรับว่า "สิ่งผิดปกติเกิดขึ้น" โดยไม่คิดแรงไร้ เมื่อ psychotic อาการเกิดขึ้นในโรค bipolar เกิดขึ้นในบริบทของตอนอารมณ์ พวกเขามักจะนาน และผู้ป่วยอาจไม่สามารถแสดงในลักษณะการทำงานการวินิจฉัยของ BPD และโรค bipolar สามารถยาก แต่มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการรักษาที่เหมาะสมและผลลัพธ์ที่ดีที่สุด ราคาปลดใน BPD ได้สูงถึง 85% ใน 10 ปี (Gunderson et al จิตเวช Gen อาร์ค 2011;68(8):827–837) โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการรักษามีประสิทธิภาพ psychotherapeutic (Zanarini MC, Psychiatr Scand2009 คตา 120 (5): 373-377) ได้ อับ การรักษาดังกล่าวไม่มีเสมอ ยาที่สามารถใช้ใน BPD เช่นเป็น SSRI impulsivity ภาวะซึมเศร้ารุนแรง และแบบถาวร และ/หรือ suicidality หรือ antipsychotic การอักเสบสำหรับอาการ dissociative ที่เกิดซ้ำหรือ disinhibition อย่างไรก็ตาม มติเท่านั้นน่าจะ เป็นว่า ควรใช้ยาเป็น adjuncts กับจิตแพทย์ (KR ไหม J Practice2011;17(5):311–319) จิตเวช การใช้ระยะยาว ของโคลงอารมณ์ หรืออักเสบควรจองทราบกรณีของโรค bipolar

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างของความผิดปกติของบุคลิกภาพจากไบโพลาร์
โดย เบอร์นาเด็ตต์ Grosjean MD

คิดบุคลิก ( BPD ) และโรคสองขั้วมัก Co เกิดขึ้น ( ตัวเลขช่วงจาก 8% เป็น 18% ) แม้ว่าพวกเขาจะแตกต่างกันทางคลินิกองค์กร ( Paris J et al , Compr psychiatry2007 ; 48 ( 2 ) : 145 ( 154 ) การวินิจฉัยที่เหมาะสมเป็นแนวทางการรักษาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดแต่คุณอาจจะเผชิญกับความท้าทายที่ยากของการวินิจฉัยเงื่อนไขเหล่านี้ ซึ่งใช้ลักษณะทางคลินิกหลาย
บาร์เรลสามารถอธิบายโดยสี่ประเภทของจิตพิสัย : รบกวน , หุนหันพลันแล่น , ปัญหา , การคิดขึ้น , ความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคงสิ่งที่สำคัญที่สุดในการดูผู้ป่วยของคุณตรงกับเกณฑ์ dsm-iv สำหรับเดิมคือการสร้างรูปแบบพิสัยความไม่แน่นอน , หุนหันพลันแล่น และความสัมพันธ์ที่ไม่แน่นอนมีความสอดคล้องตลอดเวลา ดังนั้น การได้รับประวัติรายละเอียดเป็นสําคัญ นอกจากนี้ จุดเด่นที่เราเห็นในการปรับ เช่น หวาดระแวง และปัญหาทางปัญญามักจะได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมของผู้ป่วยและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสัมพันธ์ของเขาหรือเธอ ผู้ป่วยอาจมีประวัติของการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วและฉับพลัน เมื่อความสัมพันธ์เปลี่ยนแปลง เช่น ขู่ฆ่าตัวตายหลังจากกระจัดกระจายหรือชิงช้าอารมณ์รุนแรง เมื่อแยกจากครอบครัวของเธอ โดยทั่วไปแล้ว เข้มมาก หรือพบความสัมพันธ์คือความเสี่ยงของความเครียดเรื้อรัง และ dysregulation อารมณ์
หลายลักษณะเดียวกันจะเห็นในผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้ว เช่น ลื่นไหล suicidality hyperactivity , หุนหันพลันแล่น , , , และอาการทางจิต เป็นผลให้ผู้ป่วยกลุ่มอาการเส้นนี้มักจะ misdiagnosed ด้วยไบโพลาร์ความผิดปกติอาจจะเพราะประสิทธิผลของการรักษา psychopharmacological สำหรับอาการดังกล่าว ในความเป็นจริง ละเอียดมากขึ้น การประเมินอาจแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยเหล่านี้ประสบจริง ๆจากบุคลิก ในการศึกษาหนึ่ง มากกว่าหนึ่งในสามของผู้ที่ misdiagnosed ด้วยโรคสองขั้วเจอเกณฑ์ dsm-iv สำหรับบาร์เรล ( Zimmerman m et al , Compr จิตเวช 2010 ; 51 : ( 2 ) 99 ( 105 ) .
ในบาร์เรล ,อารมณ์เปลี่ยนแปลงโดยทั่วไปจะมีอายุสั้น นานแค่ไม่กี่ชั่วโมงในเวลา ในทางตรงกันข้าม , การเปลี่ยนแปลงอารมณ์ในโรค bipolar มีแนวโน้มที่จะสุดท้ายสำหรับวันหรือสัปดาห์ หรือเดือน อารมณ์เปลี่ยนแปลงบาร์เรลมักจะอยู่ในปฏิกิริยาการกระตุ้นทางสิ่งแวดล้อม เช่น ทะเลาะกับคนรัก หรือเสียงในห้องรอ ) ส่วนอารมณ์กะในโรคสองขั้ว อาจเกิดขึ้นทันทีทันใดบางแพทย์พิจารณาบาร์เรล " ultrarapid จักรยาน " รูปแบบของโรคอารมณ์สองขั้ว แต่พอมีหลักฐานสนับสนุนที่ลิงค์นี้ ( กันเดอร์สัน JG et al , J . 2549 ; 163 ( 7 ) : 818 - 819 ) ผู้ป่วยบาร์เรลอาจอย่างรวดเร็วรอบผ่านภาวะซึมเศร้าความวิตกกังวลและความโกรธ แต่เหล่านี้อารมณ์กะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับความปิติยินดี บ่อย อารมณ์เปลี่ยนจากเสียใจ รู้สึกว่าแค่ " ครับ" อนึ่ง ความกังวลหรือความหงุดหงิดของเดิมไม่ควรพลาดสำหรับ Mania หรือ hypomania ของโรคอารมณ์สองขั้ว ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการขยายตัวหรือยกระดับอารมณ์ .
ในระดับที่มีอยู่มากขึ้น ผู้ป่วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ป่วย - ้น้องมักจะต่อสู้กับความรู้สึกว่างเปล่าและความไร้ค่า , ปัญหากับ self-image และความกลัวของการถูกทอดทิ้ง .เหล่านี้จะพบน้อยในโรคสองขั้ว ที่ยิ่งใหญ่มาก และเห็นคุณค่าในตนเองอยู่ทั่วไป โดยเฉพาะในช่วงอารมณ์ตอน และในขณะที่เงื่อนไขทั้งสองอาจรวมถึงประวัติของความสัมพันธ์ที่วุ่นวาย มีคนไข้อาจจะอธิบายปัญหาความสัมพันธ์เดิมเป็นหลัก หรือแหล่งที่มา แต่เพียงผู้เดียวของเธอ / ทุกข์ของเขาในขณะที่ผู้ป่วยไบโพลาร์ อาจจะเห็นพวกเขาเป็นผลที่โชคร้ายของพฤติกรรมของเขา
รูปแบบเป็นอันตรายต่อตนเองและ suicidality มักจะทำหน้าที่เป็นคิวสำหรับการวินิจฉัย BPD ( แต่ไม่ได้ใช้ ) แต่ทั้งสองสามารถพบได้ในโรคสองขั้วด้วย ในบาร์เรล ภัยคุกคาม และพยายามฆ่าตัวตายอาจจะเกิดขึ้น พร้อมกับการรับรู้ความโกรธที่บุพการีและความผิดหวังผู้ป่วยมักจะอธิบายแรงกระตุ้นเหล่านี้เป็นวิธีที่จะผ่อนคลายความเจ็บปวด หรือ " หยุดความคิดของตนเอง " มากกว่าที่จะจบชีวิตของตนต่อ เซ ผู้ป่วยเดิมอาจพบ " micropsychotic " ปรากฏการณ์ในเวลาสั้น ๆ ( ถึงชั่วโมงหรือที่ส่วนใหญ่ไม่กี่วัน ) รวมทั้งหูแว่วหวาดระแวง และตอนของด้าน . อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยโดยทั่วไปเก็บข้อมูลเชิงลึกและสามารถยอมรับว่า " มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น " โดยไม่คิดหลงผิดที่แข็งแกร่ง เมื่อมีอาการทางจิตเกิดขึ้นในโรคสองขั้ว มันเกิดขึ้นในบริบทของอารมณ์ตอนที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีอายุยาวนาน และผู้ป่วยอาจจะไม่สามารถสะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมของพวกเขา การวินิจฉัยที่ถูกต้องของบาร์เรล
สองโรคได้ยากแต่มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการรักษาที่เหมาะสมและผลที่เหมาะสม การให้อภัยในอัตราเดิมสามารถเป็นสูงเป็น 85% ในอีก 10 ปีข้างหน้า ( กันเดอร์สัน et al , โค้ง , จิตเวชศาสตร์ 2011 ; 68 ( 8 ) : 827 ( 837 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการรักษาจิตบำบัดมีประสิทธิภาพ ( zanarini MC ACTA psychiatr scand2009 120 ( 5 ) : 373 ( 377 ) แต่น่าเสียดายที่การรักษาดังกล่าวไม่เสมอ บางโรคสามารถใช้บาร์เรล ,เช่น สั่งยาฟูลล็อกซ์สำหรับหุนหันพลันแล่นอย่างรุนแรงและถาวรซึมเศร้าและ / หรือ suicidality หรือผิดปรกติ . อาการกำเริบการสูญเสียหรือสิ่งรบกวน . อย่างไรก็ตาม เอกฉันท์ แต่น่าจะเป็นโรคที่ควรจะใช้เป็นบริวารเพื่อจิตบำบัด ( ผ้าไหม ) ( practice2011 จิตเวช , J ; 17 ( 3 ) : 311 ( 319 )ใช้ระยะยาวของอารมณ์หรืออาการที่ผิดปกติ ควรจะสงวนไว้สำหรับเป็นที่รู้จักกรณีของโรค Bipolar .