We assess how estuarine (glass eel

We assess how estuarine (glass eel and white shrimp) fishing activities may be affecting the recruitment of young stages of
marine fish species to the Guadalquivir Estuary.We estimated the spatio-temporal abundance of fish species throughout the last
50 km of the estuary during two annual cycles (May 1997–April 1999), by catching monthly samples using 1mm mesh size at
five sampling sites. At the same time we also estimated the fishing effort (boats fishing per day) in the different estuarine zones.
During the second year, we also studied the abundance of larvae and juveniles of marine fish species in discards. The number
of marine fish that use the estuary as a nursery ground decreased from 23 in the outer estuary, to 18 in the inner zone and there
was a marked decrease in their density upstream (from 72, 322 to 702 individuals 105 m3, on average). Moreover, we found
considerable temporal changes in fish density, with minimum values during the colder months (the glass eel fishing season). A
highly significant correlation (Spearman rank correlation coefficient, R = 0.73; P < 0.01) was observed between fish community
composition and fishery discards during the second year of our study. In general, the fishing effort targeted at glass eels was
greater than that targeted at white shrimp. The mean number of fish juveniles (per kilogram of target species) observed in the
discard of both fishing activities was considerably higher in the outer estuary. Both fishing activities affect the nursery function
of the estuary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราประเมินว่าขีด (แก้วขาวและปลากุ้ง) ตกปลากิจกรรมอาจส่งผลกระทบต่อสรรหาบุคลากรขั้นตอนหนุ่มของพันธุ์ปลาทะเลเพื่อ Guadalquivir Estuary.We ประมาณมายพันธุ์ปลาตลอดสุดท้าย spatio ชั่วคราวkm ของห้องในรอบสองปี 50 (1997 พฤษภาคม – 1999 เมษายน), โดยจับตัวอย่างเดือนที่ 1 มม.ใช้ตาข่ายขนาดเว็บไซต์สุ่มที่ห้า ขณะเดียวกัน เราประเมินความพยายามตกปลา (เรือประมงต่อวัน) ในเขตปากแม่น้ำต่าง ๆ ด้วยปีสอง เรายังศึกษาความอุดมสมบูรณ์ของตัวอ่อนและ juveniles พันธุ์ปลาทะเลในการละทิ้ง หมายเลขปลาทะเลที่ใช้ในห้องเป็นพื้นเรือนเพาะชำลดลงจาก 23 ในห้องภายนอก การ 18 ในโซนด้านใน และมีมีความหนาแน่นของต้นน้ำลดลงเครื่อง (จาก 72, 322-702 บุคคล 105 m3 โดยเฉลี่ย) นอกจากนี้ เราพบเปลี่ยนแปลงชั่วคราวจำนวนมากในความหนาแน่นปลา มีค่าต่ำสุดในช่วงเดือนหนาวปลาแก้วปลาฤดู) Aความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสูง (Spearman อันดับสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ R = 0.73 P < 0.01) ถูกตรวจสอบระหว่างชุมชนปลาองค์ประกอบและประมงละทิ้งในระหว่างปีที่สองของเรา ทั่วไป การตกปลาปลาไหลแก้วพยายามเปรียบเทียบกุ้งขาว หมายถึงจำนวนปลา juveniles (ต่อกิโลกรัมพันธุ์เป้าหมาย) สังเกตในการละทิ้งกิจกรรมตกปลาทั้งสองมีสูงมากในห้องภายนอก กิจกรรมตกปลาทั้งส่งผลกระทบต่อการทำงานของสถานรับเลี้ยงเด็กของห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราประเมินว่าน้ำเค็ม (ปลาไหลแก้วและกุ้งขาว)
กิจกรรมการประมงอาจจะส่งผลกระทบต่อการรับสมัครของขั้นตอนหนุ่มของสายพันธุ์ปลาทะเลไปGuadalquivir Estuary.We ประมาณอุดมสมบูรณ์ spatio กาลของสายพันธุ์ปลาตลอดช่วง
50 กิโลเมตรของแม่น้ำในช่วงสอง รอบประจำปี (พฤษภาคม 1997 ถึงเดือนเมษายน 1999) โดยการจับตัวอย่างรายเดือนโดยใช้ตาข่ายขนาด 1
มมที่ห้าเว็บไซต์สุ่มตัวอย่าง ในขณะเดียวกันเรายังคาดความพยายามประมง (เรือประมงต่อวัน) ในเขตน้ำเค็มที่แตกต่างกัน.
ในช่วงปีที่สองเรายังศึกษาความอุดมสมบูรณ์ของตัวอ่อนและเยาวชนของสายพันธุ์ปลาทะเลในทิ้ง จำนวนของปลาทะเลที่ใช้แม่น้ำเป็นพื้นสถานรับเลี้ยงเด็กลดลงจาก 23 ปากน้ำนอกถึง 18 ในเขตชั้นในและมีการลดลงการทำเครื่องหมายในความหนาแน่นของพวกเขาต้นน้ำ(จาก 72, 322-702 บุคคล 105 m3 โดยเฉลี่ย ) นอกจากนี้เรายังพบว่าการเปลี่ยนแปลงชั่วมากในความหนาแน่นของปลาที่มีค่าต่ำสุดในช่วงเดือนที่หนาวเย็น (แก้วฤดูการประมงปลาไหล) ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสูง (Spearman ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อันดับ r = 0.73; p <0.01) พบว่าระหว่างชุมชนปลาองค์ประกอบและทิ้งประมงในช่วงปีที่สองของการศึกษาของเรา โดยทั่วไปความพยายามประมงการกำหนดเป้าหมายที่เป็นปลาไหลแก้วสูงกว่าเป้าหมายที่กุ้งขาว จำนวนเฉลี่ยของหนุ่มสาวปลา (ต่อกิโลกรัมของสายพันธุ์เป้าหมาย) พบในทิ้งของกิจกรรมการประมงทั้งสองเป็นอย่างมากที่สูงขึ้นในบริเวณปากแม่น้ำด้านนอก ทั้งกิจกรรมการประมงส่งผลกระทบต่อการทำงานของสถานรับเลี้ยงเด็กของอ่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราประเมินว่าน้ำเค็ม ( ปลาไหลแก้วและกุ้งขาว ) กิจกรรมตกปลาอาจจะมีผลต่อการรับเด็กขั้นตอน
ปลาทะเลชนิดกับแม่น้ำลี้ปากน้ำ เราประเมินปริมาณเชิงพื้นที่และเวลาของชนิดปลาตลอดสุดท้าย
50 กม. ของอ่าวในรอบสองปี ( 1997 –เมษายน 1999 ) โดยการจับตัวอย่างรายเดือน การใช้ตาข่ายขนาด 1 mm ที่
5 1 เว็บไซต์ในเวลาเดียวกันเรายังประมาณการการลงแรงประมง ( เรือตกปลาต่อวัน ) ในโซนน้ำเค็มที่แตกต่างกัน .
ในช่วงปีที่สอง เรายังศึกษาความชุกชุมของลูกน้ำและเยาวชนปลาทะเลชนิดทิ้ง . หมายเลข
ปลาทะเลที่ใช้ตามสถานรับเลี้ยงเด็ก , ดินลดลงจาก 23 ในบริเวณรอบนอก 18 ในเขตชั้นใน และมี
เป็นเครื่องหมายของพวกเขาลดลงในน้ำ ( จาก 72 , 322 ต่อ 702 บุคคลทั่วไป 105 ลูกบาศก์เมตร เฉลี่ย ) นอกจากนี้ เราพบการเปลี่ยนแปลงความหนาแน่นของปลา
มากเวลาที่มีค่าต่ำสุดในช่วงเดือนที่เย็น ( แก้วปลาไหลตกปลาฤดูกาล ) a
สหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( Spearman Rank Correlation Coefficient ( r = 0.73 ; p < 0.01 ) พบว่าระหว่าง
ชุมชนปลาองค์ประกอบและละทิ้งประมงในช่วงปีที่สองของการศึกษาของเรา โดยทั่วไป เป้าหมายในการลงแรงประมงปลาไหลแก้ว
มากกว่าเป้าหมายที่กุ้งขาว หมายถึงจำนวนของเด็กและเยาวชน ( ต่อกิโลกรัมของปลาสปีชีส์เป้าหมาย ) ที่พบใน
ทิ้งทั้งตกปลากิจกรรมสูงมากในบริเวณรอบนอก ทั้งตกปลากิจกรรมมีผลต่อฟังก์ชัน
เนอสเซอรี่ของปากแม่น้ำ