7.1. Poly(3-hydroxybutyrate) homopo

7.1. Poly(3-hydroxybutyrate) homopolymer
P(3HB) is the most common polyhydroxyalkanoates in nature. It
was shown that Cupriavidus necator H16 successfully accumulated
up to 79, 81 and 79% of CDW of P(3HB) on olive oil, corn oil and
palm kernel oil, respectively (Fukui and Doi, 1998). Other research
group demonstrated that Burkholderia sp. USM (JCM15050) was
able to synthesize 70% of P(3HB) when grown on crude palm kernel
oil (Chee et al., 2010a). Also, other P(3HB) producers have been
identified, however with the lowest biopolymers' biosynthesis.
Kimura et al. (1999) reported polyhydroxybutyrate production at
level of 49.8% of CDW when Chromobacterium sp. was cultured
using sunflower oil. Majid et al. (1999) employed Erwinia sp. USMI-
20 for the production of P(3HB) using crude palm oil that resulted
in the P(3HB) concentration at the level of 46% of CDW. Bhubalanet al. (2010) reported that Chromobacterium sp. USM 2 converted
palm kernel oil into biopolymer with a much lower efficiency
achieving only 23% of CDWof P(3HB).
It has been also proven that the application of waste oils could
enhance P(3HB) homopolymer biosynthesis. However, there are
only few reports on P(3HB) production from waste oils. Taniguchi
et al. (2003) demonstrated that Cupriavidus necator has the ability
to accumulate a high amount of P(3HB) (4.6 g/L) when waste sesame
oilwas employed as a sole carbon source. The same species has
been further investigated by Verlinden et al. (2011) who reported
that waste oils could be a good alternative to purified oil or
expensive sugars for P(3HB) production. The authors have shown
that the achieved homopolymer concentration (1.2 g/L) fromwaste
rapeseed oil was similar to the concentration that has been obtained
from glucose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7.1. Poly(3-hydroxybutyrate) homopolymerP(3HB) is the most common polyhydroxyalkanoates in nature. Itwas shown that Cupriavidus necator H16 successfully accumulatedup to 79, 81 and 79% of CDW of P(3HB) on olive oil, corn oil andpalm kernel oil, respectively (Fukui and Doi, 1998). Other researchgroup demonstrated that Burkholderia sp. USM (JCM15050) wasable to synthesize 70% of P(3HB) when grown on crude palm kerneloil (Chee et al., 2010a). Also, other P(3HB) producers have beenidentified, however with the lowest biopolymers' biosynthesis.Kimura et al. (1999) reported polyhydroxybutyrate production atlevel of 49.8% of CDW when Chromobacterium sp. was culturedusing sunflower oil. Majid et al. (1999) employed Erwinia sp. USMI-20 for the production of P(3HB) using crude palm oil that resultedin the P(3HB) concentration at the level of 46% of CDW. Bhubalanet al. (2010) reported that Chromobacterium sp. USM 2 convertedpalm kernel oil into biopolymer with a much lower efficiencyachieving only 23% of CDWof P(3HB).It has been also proven that the application of waste oils couldenhance P(3HB) homopolymer biosynthesis. However, there areonly few reports on P(3HB) production from waste oils. Taniguchiet al. (2003) demonstrated that Cupriavidus necator has the abilityto accumulate a high amount of P(3HB) (4.6 g/L) when waste sesameoilwas employed as a sole carbon source. The same species hasการตรวจเพิ่มเติมโดย Verlinden et al. (2011) ที่รายงานว่า น้ำมันเสียอาจเป็นทางเลือกที่ดีบริสุทธิ์น้ำมัน หรือน้ำตาลมีราคาแพงสำหรับการผลิต P(3HB) ผู้เขียนได้แสดงให้เห็นที่ fromwaste ความเข้มข้น (1.2 กรัม/ลิตร) ได้รับการเกิดโฮโมน้ำมันเมล็ดต้นก็คล้ายกับความเข้มข้นที่ได้รับจากกลูโคส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7.1 โพลี (3 ไฮดรอกซี) homopolymer
P (3HB) เป็น polyhydroxyalkanoates ที่พบมากที่สุดในธรรมชาติ มัน
แสดงให้เห็นว่า Cupriavidus necator H16 ประสบความสำเร็จในการสะสม
ได้ถึง 79, 81 และ 79% ของ CDW ของ P (3HB) ในน้ำมันมะกอกน้ำมันข้าวโพดและ
น้ำมันเมล็ดในปาล์มตามลำดับ (ฟุกุอิและดอย, 1998) งานวิจัยอื่น ๆ
กลุ่มแสดงให้เห็นว่า Burkholderia SP USM (JCM15050) เป็น
ความสามารถในการสังเคราะห์ 70% ของ P (3HB) เมื่อปลูกในเมล็ดปาล์มดิบ
น้ำมัน (Chee et al., 2010A) นอกจากนี้ P (3HB) ผู้ผลิตอื่น ๆ ที่ได้รับการ
ระบุอย่างไรกับการสังเคราะห์พลาสติกชีวภาพต่ำสุด '.
คิมูระ, et al (1999) รายงานการผลิต polyhydroxybutyrate ที่
ระดับ 49.8% ของ CDW เมื่อ Chromobacterium SP ถูกเลี้ยง
โดยใช้น้ำมันดอกทานตะวัน Majid, et al (1999) การจ้างงาน Erwinia SP USMI-
20 สำหรับการผลิตของ P (3HB) โดยใช้น้ำมันปาล์มดิบที่ได้ผล
ในพี (3HB) ความเข้มข้นที่ระดับ 46% ของ CDW Bhubalanet อัล (2010) รายงานว่า Chromobacterium SP USM 2 แปลง
น้ำมันเมล็ดในปาล์มเข้าโพลิเมอร์ชีวภาพที่มีประสิทธิภาพที่ต่ำกว่ามาก
บรรลุเพียง 23% ของ CDWof P (3HB).
ก็ยังได้รับการพิสูจน์แล้วว่าแอพลิเคชันของน้ำมันเสียที่อาจ
เพิ่มความ P (3HB) homopolymer สังเคราะห์ แต่มี
รายงานเพียงไม่กี่บน P (3HB) ผลิตจากน้ำมันเสีย ทานิกูชิ
, et al (2003) แสดงให้เห็นว่า Cupriavidus necator มีความสามารถ
ที่จะสะสมเป็นจำนวนเงินที่สูงของ P (3HB) (4.6 กรัม / ลิตร) เมื่อเสียงา
oilwas ใช้เป็นแหล่งคาร์บอน แต่เพียงผู้เดียว ชนิดเดียวกันได้
รับการตรวจสอบต่อไปโดย Verlinden et al, (2011) ที่รายงาน
ว่าน้ำมันเสียที่อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกับน้ำมันบริสุทธิ์หรือ
น้ำตาลราคาแพงสำหรับ P (3HB) การผลิต ผู้เขียนได้แสดงให้เห็น
ว่ามีความเข้มข้น homopolymer ประสบความสำเร็จ (1.2 กรัม / ลิตร) fromwaste
น้ำมัน rapeseed ก็คล้ายคลึงกับความเข้มข้นที่ได้รับ
จากกลูโคส