The waggle dance of the honey bee i

The waggle dance of the honey bee is used to
recruit nest mates to a resource. Dancer bees, however, may
indicate many directions within a single dance bout; we
show that this scatter in honey bee dances is strongly
dependent on the sensory modality used to determine a
reference angle in the dance. Dances with a visual reference
are more precise than those with a gravity reference. This
finding undermines the idea that scatter is introduced into
dances, which the bees could perform more precisely, in
order to spread recruits out over resource patches. It also
calls into question reported interspecific differences that
had been interpreted as adaptations of the dance to different
habitats. Our results support a non-adaptive hypothesis: that
dance scatter results from sensory and performance constraints, rather than modulation of the scatter by the dancing
bee. However, an alternative adaptive hypothesis cannot be
ruled out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Waggle เต้นรำของผึ้งใช้ในการรับสมัครเพื่อน ๆ รังให้กับทรัพยากร นักเต้นรำผึ้ง อย่างไรก็ตาม อาจบ่งชี้ทิศทางหลายในการแข่งขันเต้นเดียว เราแสดงว่า การกระจายนี้ในน้ำผึ้งผึ้งเต้นเป็นอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับ modality ทางประสาทสัมผัสที่ใช้ในการกำหนดเป็นมุมอ้างอิงในการฟ้อน เต้น มีการอ้างอิงภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าผู้ที่มีการอ้างอิงของแรงโน้มถ่วง นี้ค้นหาทำลายความคิดกระจายที่จะนำเข้าสู่เต้น ที่ผึ้งสามารถทำได้แม่นยำมาก ในสั่งแพร่กระจาย recruits ออกผ่านทรัพยากรซอฟต์แวร์ มันยังเรียกเป็นคำถามรายงาน interspecific ผลต่างที่มีการแปลเป็นท้องเต้นอื่นอยู่อาศัย ผลของเราสนับสนุนสมมติฐานที่ไม่เหมาะสม: ที่เต้นกระจายผลลัพธ์จากการรับความรู้สึก และข้อจำกัดของประสิทธิภาพ มากกว่าเอ็มการกระจายโดยการเต้นรำผึ้ง อย่างไรก็ตาม สมมติฐานแบบอะแดปทีฟการทดแทนไม่ปกครองออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต้นโยกตัวของผึ้งที่ใช้ในการรับสมัครเพื่อนร่วมรังเพื่อทรัพยากร
ผึ้งนักเต้น
แต่อาจบ่งบอกถึงทิศทางมากมายในการแข่งขันเต้นรำเดียว; เราแสดงให้เห็นว่าในการกระจายการเต้นรำผึ้งนี้เป็นอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับกิริยาทางประสาทสัมผัสใช้ในการกำหนดมุมอ้างอิงในการเต้นรำ เต้นรำกับอ้างอิงภาพมีความแม่นยำมากขึ้นกว่าผู้ที่มีการอ้างอิงแรงโน้มถ่วง ซึ่งการค้นพบความคิดที่ทำลายกระจายที่นำเข้าสู่การเต้นรำซึ่งผึ้งสามารถดำเนินการได้อย่างแม่นยำมากขึ้นในเพื่อกระจายการรับสมัครออกไปแพทช์ทรัพยากร นอกจากนี้ยังโทรศัพท์ไปถามความแตกต่าง interspecific รายงานว่าได้รับการตีความว่าการปรับตัวของการเต้นที่แตกต่างกันเพื่อที่อยู่อาศัย ผลของเราสนับสนุนสมมติฐานที่ไม่ปรับตัวว่าผลการกระจายการเต้นรำจากข้อ จำกัด ทางประสาทสัมผัสและประสิทธิภาพการทำงานมากกว่าการปรับกระจายโดยการเต้นรำผึ้ง อย่างไรก็ตามสมมติฐานการปรับตัวทางเลือกที่ไม่สามารถตัดออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่แกว่งไปมาการเต้นรำของผึ้งจะใช้

รับสมัคร รังจะเป็นทรัพยากร นักเต้นผึ้ง , อย่างไรก็ตาม , อาจ
บ่งชี้ทิศทางมากในการแข่งขันเต้นเดี่ยว ; เรา
แสดงว่ากระจายในผึ้งเต้นขอ
ขึ้นอยู่กับประสาทสัมผัส กิริยา ที่ใช้เพื่อตรวจสอบ
มุมอ้างอิง ในการเต้น เต้นรำกับ
การอ้างอิงภาพที่ชัดเจนมากกว่า ผู้ที่มีแรงโน้มถ่วงที่อ้างอิง นี้
การทำลายความคิดที่กระจัดกระจายอยู่เข้าไป
เต้นซึ่งผึ้งได้แสดงอย่างชัดเจนในการรับสมัครออกไป
การแพร่กระจายทรัพยากรซอฟต์แวร์ มันก็โทรเข้ามาถามว่า interspecific

มีความแตกต่างที่ถูกตีความว่าเป็นการปรับตัวของการเต้นถิ่นที่แตกต่าง

ผลของเราสนับสนุนไม่ปรับสมมติฐาน :
เต้นกระจายผลลัพธ์จากประสาทสัมผัสและการปฏิบัติข้อจำกัดมากกว่าปรับกระจายโดยเต้น
Bee อย่างไรก็ตาม การปรับสมมติฐานไม่สามารถ
ปกครองออก