The occurrence of sucrose (mt  6.9

The occurrence of sucrose (mt  6.9–7.1 min) could be
explained as remaining after iso-propanol extraction as part
of the bulk of this disaccharide, the main component of
sugarcane juices, but this is not probable, since sucrose
would easily be hydrolyzed by the acid. More probably,
sucrose could be removed from sugarcane heterofructans
by incomplete acidic hydrolysis of the polysaccharide. The
same argument supports the interpretation that the largest
part of glucose, as the main component of the xanthan, was recovered as cellobiose (
-D-glucosyl-[14]-D-glucose), as
previously found (11, 14). The use of inoculated sugarcane
tissues for characterizing xanthan has been absolutely required
since X. albilineans does not secrete the polysaccharide
to liquid culture media (unpublished), in contrast to that
described for X. campestris (33). Then, xanthan produced
by X. albilineans is recovered from sugarcane juices previously
inoculated with the pathogen whereas the occurrence
of G. diazotrophicus in sugarcane tissues impedes the production
of this polysaccharide, probably by inhibiting the
growth of Xanthomonas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเกิดขึ้นของซูโครส (mt 6.9-7.1 นาที) อาจอธิบายเป็นส่วนที่เหลือหลังจากการสกัดอย่างไร propanol iso เป็นส่วนหนึ่งของจำนวนมากนี้ไดแซ็กคาไรด์ องค์ประกอบหลักของน้ำอ้อย แต่นี้ไม่น่าเป็น ตั้งแต่ซูโครสจะได้เป็น hydrolyzed ด้วยกรด เพิ่มเติมอาจสามารถเอาซูโครสจากอ้อย heterofructansโดยสมบูรณ์กรดไฮโตรไลซ์ของ polysaccharide ที่อาร์กิวเมนต์เดียวสนับสนุนการตีความที่ใหญ่ที่สุดส่วนหนึ่งของกลูโคส เป็นส่วนประกอบหลักของ xanthan ถูกกู้คืนเป็น cellobiose (-D - glucosyl- [1 4] - D - กลูโคส), เป็นเคย พบ (11, 14) ใช้อ้อย inoculatedเนื้อเยื่อสำหรับกำหนดลักษณะ xanthan แล้วจำเป็นอย่างยิ่งเนื่องจาก albilineans x. อัพขับ polysaccharideเหลววัฒนธรรมสื่อ (ยกเลิกประกาศ), ตรงข้ามที่อธิบายสำหรับ campestris x. อัพ (33) แล้ว xanthan ผลิตโดย x. อัพ albilineans จะกู้จากน้ำอ้อยไว้ก่อนหน้านี้inoculated กับการศึกษาในขณะที่เกิดของ G. diazotrophicus ในเนื้อเยื่ออ้อย impedes การผลิตของ polysaccharide นี้ อาจจะโดย inhibitingเจริญเติบโตของอ้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเกิดขึ้นของน้ำตาลซูโครส (mt? 6.9-7.1 นาที) อาจจะ
อธิบายได้ว่าเป็นส่วนที่เหลือจากการสกัด iso โพรเป็นส่วนหนึ่ง
ของกลุ่มของไดแซ็กคาไรด์นี้, องค์ประกอบหลักของ
น้ำผลไม้อ้อย แต่นี้ไม่น่าจะเป็นเพราะน้ำตาลซูโครส
ได้อย่างง่ายดายจะถูกไฮโดรไลซ์ โดยกรด เพิ่มเติมอาจ
ซูโครสจะถูกลบออกจาก heterofructans อ้อย
โดยการย่อยสลายเป็นกรดที่ไม่สมบูรณ์ของ polysaccharide
อาร์กิวเมนต์เดียวกันสนับสนุนการตีความที่ใหญ่ที่สุด
ส่วนหนึ่งของน้ำตาลกลูโคสเป็นองค์ประกอบหลักของ xanthan, ก็หายเป็น cellobiose (? -D-glucosyl- [1? 4] -D-กลูโคส) ในขณะที่
พบก่อนหน้านี้ (11, 14 ) การใช้อ้อยเชื้อ
เนื้อเยื่อสำหรับพัฒนาการ xanthan ได้รับการจำเป็นอย่างยิ่ง
ตั้งแต่เอ็กซ์ albilineans ไม่หลั่ง polysaccharide
อาหารเลี้ยงเชื้อเหลว (ที่ไม่ได้เผยแพร่) ในทางตรงกันข้ามกับที่
อธิบายไว้สำหรับ X. campestris (33) จากนั้น xanthan ผลิต
โดย albilineans X. มีการกู้คืนจากน้ำผลไม้อ้อยก่อนหน้านี้
เชื้อด้วยเชื้อโรคในขณะที่การเกิดขึ้น
ของ diazotrophicus G. ในเนื้อเยื่ออ้อยขัดขวางการผลิต
ของ polysaccharide นี้อาจจะโดยการยับยั้ง
การเจริญเติบโตของเชื้อ Xanthomonas

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกิดของน้ำตาลซูโครส ( MT  6.9 – 7.1 นาที ) สามารถอธิบายเป็น ISO
ที่เหลือหลังจากการสกัดโพรพานอลเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มของเว็บไซต์นี้

อ้อย , องค์ประกอบหลักของผลไม้ แต่นี้ไม่ได้น่าจะเป็นเพราะซูโครส
ได้อย่างง่ายดายจะเป็นไฮโดรไลซ์ด้วยกรด เพิ่มเติมอาจ
น้ำตาลซูโครสไม่สามารถลบออกจากอ้อย heterofructans
โดยการย่อยที่ไม่สมบูรณ์ของกรดพอลิแซ็กคาไรด์ .
อาร์กิวเมนต์เดียวกันรองรับตีความว่าส่วนที่ใหญ่ที่สุด
ของกลูโคสเป็นองค์ประกอบหลักของแซนแทน ก็หายอย่างที่ (
- d-glucosyl - [ 1  4 ] - ดี กูลโคส ) ,
พบก่อนหน้านี้ ( 11 , 14 ) การปลูกเนื้อเยื่ออ้อย
แสดง xanthan ได้อย่างที่ต้องการ ตั้งแต่ X
albilineans ไม่หลั่งสาร
สื่อวัฒนธรรมของเหลว ( พิมพ์ )ในทางตรงกันข้ามกับที่อธิบาย X . campestris
( 33 ) แล้วแซนแทนผลิตโดย X
albilineans ได้จากอ้อยน้ําก่อนหน้านี้
ใส่เชื้อและการเกิด
G . diazotrophicus ในเนื้อเยื่ออ้อยขัดขวางการผลิต
ของพอลิแซ็กคาไรด์นี้อาจยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อด้วย
.