Onshore and offshore studies show t

Onshore and offshore studies show that an expanded, grounded ice sheet occupied the Ross Sea
Embayment during the Last Glacial Maximum (LGM). Results from studies of till provenance and the
orientation of geomorphic features on the continental shelf show that more than half of the grounded ice
sheet consisted of East Antarctic ice flowing through Transantarctic Mountain (TAM) outlet glaciers; the
remainder came from West Antarctica. Terrestrial data indicate little or no thickening in the upper
catchment regions in both West and East Antarctica during the LGM. In contrast, evidence from the
mouths of the southern and central TAM outlet glaciers indicate surface elevations between 1000 m and
1100 m (above present-day sea level). Farther north along the western margin of the Ross Ice Sheet,
surface elevations reached 720 m on Ross Island, and 400 m at Terra Nova Bay. Evidence from Marie Byrd
Land at the eastern margin of the ice sheet indicates that the elevation near the present-day grounding
line was more than 800 m asl, while at Siple Dome in the central Ross Embayment, the surface elevation
was about 950 m asl. Farther north, evidence that the ice sheet was grounded on the middle and the
outer continental shelf during the LGM implies that surface elevations had to be at least 100 m above the
LGM sea level. The apparent low surface profile and implied low basal shear stress in the central and
eastern embayment suggests that although the ice streams may have slowed during the LGM, they
remained active.
Ice-sheet retreat from the western Ross Embayment during the Holocene is constrained by marine and
terrestrial data. Ages from marine sediments suggest that the grounding line had retreated from its LGM
outer shelf location only a few tens of kilometer to a location south of Coulman Island by w13 ka BP. The
ice sheet margin was located in the vicinity of the Drygalski Ice Tongue by w11 ka BP, just north of Ross
Island by w7.8 ka BP, and near Hatherton Glacier by w6.8 ka BP. Farther south, 10Be exposure ages from
glacial erratics on nunataks near the mouths of Reedy, Scott and Beardmore Glaciers indicate thinning
during the mid to late Holocene, but the grounding line did not reach its present position until 2 to 3 ka BP.
Marine dates, which are almost exclusively Acid Insoluble Organic (AIO) dates, are consistently older than
those derived from terrestrial data. However, even these ages indicate that the ice sheet experienced
significant retreat after w13 ka BP. Geomorphic features indicate that during the final stages of ice sheet
retreat ice flowing through the TAM remained grounded on the shallow western margin of Ross Sea.
The timing of retreat from the central Ross Sea remains unresolved; the simplest reconstruction is to
assume that the grounding line here started to retreat from the continental shelf more or less in step
with the retreat from the western and eastern sectors. An alternative hypothesis, which relies on the validity of radiocarbon ages from marine sediments, is that grounded ice had retreated from the outer
continental shelf prior to the LGM. More reliable ages from marine sediments in the central Ross
Embayment are needed to test and validate this hypothesis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พลังงาน และต่างประเทศจากศึกษาว่า แผ่นน้ำแข็งป่นเล็กน้อย ขยายการครอบครองทะเลรอสส์Embayment ระหว่างสูงสุดน้ำแข็งสุดท้าย (LGM) ผลจากการศึกษาจนถึง provenance และวางของบนชั้นวางของคอนติเนนทัล geomorphic แสดงที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของน้ำแข็งป่นเล็กน้อยประกอบด้วยแผ่นน้ำแข็งแอนตาร์กติกตะวันออกไหลผ่านธารน้ำแข็งร้าน Transantarctic ภูเขา (TAM) ที่ส่วนที่เหลือมาจากแอนตาร์กติกาตะวันตก ข้อมูลภาคพื้นระบุหนาน้อย หรือไม่มีในส่วนบนภูมิภาคลุ่มน้ำตะวันตกและทวีปแอนตาร์กติกาตะวันออกระหว่าง LGM ในทางตรงกันข้าม หลักฐานจากการปากของภาคใต้ และภาคกลางตามร้านธารน้ำแข็งบ่งชี้ elevations ผิวระหว่าง 1000 m และm 1100 (เหนือเหตุการณ์ระดับน้ำทะเล) ไกลเหนือตามแนวขอบด้านตะวันตกของแผ่นน้ำแข็ง Rosselevations ผิวถึง 720 เมตรบนเกาะรอสส์ และ 400 เมตรเทอร์ราโนวาเบย์ หลักฐานจาก Marie Byrdหมายถึงที่ดินที่ขอบด้านตะวันออกของแผ่นน้ำแข็งยกใกล้จากดินเหตุการณ์บรรทัดได้มากกว่า 800 m asl ขณะที่โดม Siple ใน Embayment รอสส์กลาง ยกพื้นผิวมีประมาณ 950 m asl เหนือไกล หลักฐานว่า แผ่นน้ำแข็งถูกสูตรบนกลางและนอกยุโรปชั้นระหว่าง LGM บ่งชี้ว่า elevations ผิวได้เป็นอย่างน้อย 100 เมตรข้างในLGM ระดับน้ำทะเล โปรไฟล์ผิวต่ำชัดเจนและโดยนัยต่ำโรคแรงเฉือนความเครียดในใจกลาง และตะวันออก embayment แนะนำที่แม้ว่ากระแสน้ำแข็งอาจมีการชะลอตัวในช่วง LGM พวกเขายังคงใช้งานอยู่แผ่นน้ำแข็งหนีจาก Embayment รอสส์ตะวันตกระหว่างโฮโลซีนถูกจำกัด โดยทางทะเล และข้อมูลภาคพื้น อายุจากตะกอนทะเลแนะนำว่า มีการถอยกรูดอย่างจาก LGM ของบรรทัดจากดินชั้นนอกสถานเท่านั้นไม่กี่สิบกิโลเมตรตำแหน่งที่ตั้งจากเกาะคูลแมนโดย w13 ka BP.ตั้งอยู่ขอบน้ำแข็งแผ่นตั้ง Drygalski น้ำแข็งลิ้น โดย ka w11 BP รื่นรมย์รอสส์เกาะกา w7.8 BP และ ใกล้ธารน้ำ แข็ง Hatherton โดย w6.8 ka BP. Farther ใต้ 10Be แสงอายุerratics น้ำแข็งใน nunataks ใกล้ปาก Reedy สก็อต และธารน้ำ แข็ง Beardmore ระบุบางในระหว่างที่กลางโฮโลซีนช่วงปลาย แต่จากดินที่ บรรทัดไม่ถึงตำแหน่งปัจจุบันจนถึง 2-3 ค่ะ BPวันทะเล ซึ่งเป็นโดยเฉพาะกรดละลายอินทรีย์ (AIO) วัน อยู่อย่างสม่ำเสมอมากกว่าที่มาข้อมูลภาคพื้น อย่างไรก็ตาม อายุแม้เหล่านี้ระบุว่า แผ่นน้ำแข็งที่มีประสบการณ์ถอยอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก w13 ka BP. Geomorphic คุณลักษณะบ่งชี้ว่า ในระหว่างขั้นตอนสุดท้ายของแผ่นน้ำแข็งหนีน้ำแข็งไหลผ่านถ้ำยังคงอยู่ป่นเล็กน้อยบนขอบด้านตะวันตกตื้นของทะเลรอสส์ช่วงเวลาของการพักผ่อนจากกลางทะเลรอสส์คาราคาซัง ฟื้นฟูที่ง่ายที่สุดคือการสมมติว่า บรรทัดจากดินที่นี่เริ่มถอยจากชั้นทวีปน้อยในขั้นตอนมีถอยจากภาคตะวัน ออก การสมมติฐานอื่น ซึ่งอาศัยตั้งแต่วัย radiocarbon จากตะกอนทะเล คือ ว่า มีถอยกรูดอย่างน้ำแข็งป่นเล็กน้อยจากการภายนอกชั้นคอนติเนนทัลก่อน LGM อายุเชื่อถือได้มากจากตะกอนทะเลในรอสส์กลางEmbayment จะต้องทดสอบ และตรวจสอบสมมติฐานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนบกและการศึกษาในต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าการขยายตัวแผ่นน้ำแข็งบริเวณครอบครองทะเลรอสส์
Embayment ในช่วงเย็นสุด (LGM) ผลจากการศึกษาถึงที่มาและ
การวางแนวของคุณสมบัติ geomorphic ในการแสดงไหล่ทวีปว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของน้ำแข็งบริเวณ
แผ่นประกอบด้วยน้ำแข็งแอนตาร์กติกตะวันออกไหลผ่านรานภูเขา (TAM) ธารน้ำแข็งเต้าเสียบ;
ที่เหลือมาจากทวีปแอนตาร์กติกาตะวันตก ข้อมูลบกระบุความหนาน้อยหรือไม่มีเลยในบน
พื้นที่กักเก็บน้ำทั้งในตะวันตกและตะวันออกระหว่างทวีปแอนตาร์กติกา LGM ในทางตรงกันข้ามหลักฐานจาก
ปากของภาคใต้และภาคกลางของ TAM ธารน้ำแข็งเต้าเสียบระบุระดับของพื้นผิวระหว่าง 1,000 เมตรและ
1,100 เมตร (เหนือระดับน้ำทะเลปัจจุบัน) ไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือไปตามขอบตะวันตกของแผ่นน้ำแข็งรอสส์,
เอนไซม์พื้นผิวถึง 720 เมตรบนเกาะรอสส์, และ 400 เมตรที่ Terra Nova เบย์ หลักฐานจากมารีเบิร์ด
แลนด์ที่ขอบด้านตะวันออกของแผ่นน้ำแข็งบ่งชี้ว่าระดับความสูงใกล้ดินวันปัจจุบัน
สายได้มากกว่า 800 เมตร ASL ขณะที่ Siple โดมในภาคกลาง Embayment รอสส์, การยกระดับพื้นผิว
ประมาณ 950 เมตร ASL ไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือหลักฐานที่แสดงว่าแผ่นน้ำแข็งถูกกักบริเวณในกลางและ
ไหล่ทวีปนอกในช่วง LGM หมายความว่าระดับพื้นผิวจะต้องมีอย่างน้อย 100 เมตรเหนือ
ระดับน้ำทะเล LGM รายละเอียดพื้นผิวต่ำที่ชัดเจนและโดยนัยขจัดความเครียดฐานต่ำในภาคกลางและ
ภาคตะวันออก Embayment แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีลำธารน้ำแข็งอาจจะชะลอตัวในช่วง LGM ที่พวกเขา
ยังคงทำงานอยู่.
ถอยแผ่นน้ำแข็งจากตะวันตกรอสส์ Embayment ระหว่างโฮโลซีนที่ถูก จำกัด โดยทางทะเล และ
ข้อมูลบก ทุกเพศทุกวัยจากตะกอนทะเลชี้ให้เห็นว่าดินสายได้ถอยออกมาจากของ LGM
สถานที่ตั้งชั้นวางของด้านนอกเพียงไม่กี่สิบกิโลเมตรไปยังสถานที่ทางตอนใต้ของเกาะ Coulman โดย W13 กา BP
ขอบแผ่นน้ำแข็งตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงของลิ้นไอ Drygalski โดย w11 กา BP เหนือของรอสส์
เกาะ w7.8 กา BP และใกล้ Hatherton ธารน้ำแข็งโดย w6.8 กา BP ไกลออกไปทางทิศใต้ 10Be ทุกเพศทุกวัยได้รับจากการ
แข็ง erratics ใน nunataks ใกล้ปาก Reedy กอตต์และ Beardmore ธารน้ำแข็งระบุผอมบาง
ในช่วงกลางถึงปลายโฮโลซีน แต่ดินสายไม่ถึงตำแหน่งปัจจุบันจนถึง 2-3 กา BP.
วันที่ทะเล ซึ่งเป็นเกือบเฉพาะกรดอินทรีย์ที่ไม่ละลายน้ำ (AIO) วันที่มีอย่างต่อเนื่องแก่กว่า
ผู้ที่ได้มาจากข้อมูลบก อย่างไรก็ตามแม้วัยเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าแผ่นน้ำแข็งที่มีประสบการณ์
การพักผ่อนอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก W13 กา BP คุณสมบัติ Geomorphic ระบุว่าในระหว่างขั้นตอนสุดท้ายของแผ่นน้ำแข็ง
น้ำแข็งถอยไหลผ่าน TAM ยังคงอยู่บนขอบตื้นตะวันตกของทะเลรอสส์.
ระยะเวลาของการพักผ่อนจากทะเลรอสส์กลางยังคงได้รับการแก้ไข; ฟื้นฟูง่ายที่สุดคือการ
คิดว่าดินสายที่นี่เริ่มที่จะล่าถอยจากไหล่ทวีปมากหรือน้อยในขั้นตอนที่
มีการล่าถอยจากภาคตะวันตกและตะวันออก สมมติฐานทางเลือกซึ่งขึ้นอยู่กับความถูกต้องของทุกเพศทุกวัยเรดิโอจากตะกอนทะเลนั่นคือเหตุผลน้ำแข็งได้ถอยออกมาจากด้านนอก
ไหล่ทวีปก่อนที่จะ LGM ทุกเพศทุกวัยที่เชื่อถือได้เพิ่มเติมจากตะกอนทะเลในภาคกลางรอสส์
Embayment มีความจำเป็นในการทดสอบและตรวจสอบสมมติฐานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศและต่างประเทศการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการขยายมูลแผ่นน้ำแข็งครอบครองทะเลรอสส์
embayment ช่วงสูงสุดธารน้ำแข็งสุดท้าย ( สาขาวิชา ) ผลลัพธ์จากการศึกษาจนถึงต้นกำเนิดและลักษณะ geomorphic
ปฐมนิเทศในการแสดงไหล่ทวีปที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของการกักบริเวณน้ำแข็ง
แผ่นประกอบด้วยน้ำแข็งขั้วโลกใต้ตะวันออก ไหลผ่าน transantarctic ภูเขา ( TAM ) ธารน้ำแข็งเต้าเสียบ ;
ส่วนที่เหลือมาจากตะวันตกของทวีปแอนตาร์กติกา ข้อมูลกล้วยไม้ดินพบน้อยหนาในส่วนบน
ลุ่มน้ำในภูมิภาค ทั้งตะวันตกและตะวันออก ทวีปแอนตาร์กติการะหว่างสาขาวิชา . ในทางตรงกันข้าม หลักฐานจาก
ปากของภาคใต้และภาคกลาง พบที่ระดับความสูงตามร้านธารน้ำแข็งพื้นผิวระหว่าง 1000 m
1 , 100 เมตร ( จากระดับน้ำทะเลในปัจจุบัน )ไกลออกไปทางเหนือตามขอบตะวันตกของรอสน้ำแข็งแผ่นพื้นผิวถึง 720 เมตร บนระดับความสูง
Ross Island , และ 400 เมตรในเทรรา โนวา เบย์ หลักฐานจากมารีเบิร์ด
ที่ดินที่ขอบตะวันออกของแผ่นน้ำแข็ง พบว่า ที่ระดับความสูงใกล้เส้นดิน
ปัจจุบันมากกว่า 800 เมตร asl ในขณะที่ไซเปิลโดมกลาง รอส embayment พื้นผิวที่ระดับความสูงประมาณ 950 เมตร asl
.ไกลออกไปทางเหนือ หลักฐานว่า แผ่นน้ำแข็งถูกกักบริเวณในกลางและ
ด้านนอกไหล่ทวีประหว่างสาขาวิชาพบว่า ระดับพื้นผิวมีอย่างน้อย 100 เมตร เหนือระดับสาขาวิชา
ทะเล ที่ชัดเจนและโดยนัยพื้นผิวต่ำโปรไฟล์ต่ำแรกเริ่มความเค้นเฉือนในภาคกลางและภาคตะวันออก ชี้ว่า แม้ว่า embayment
ไอซ์ กระแสอาจจะชะลอตัวในสาขาวิชานั้น

ยังคงใช้งานอยู่แผ่นน้ำแข็งหนี embayment ตะวันตกรอสส์ในช่วงโฮโลซีนบริษัทมารีน
ข้อมูลภาคพื้นดิน อายุจากตะกอนดินพื้นทะเล พบว่าดินแถวถอยจากสาขาวิชา
ด้านนอกชั้นสถานที่เพียงไม่กี่หมื่นกิโลเมตร ถึง สถานที่ ทางใต้ของเกาะ coulman โดย w13 กะ BP .
แผ่นน้ำแข็งขอบ ตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงของ drygalski น้ำแข็งลิ้นโดย w11 กะคู่เบสทางตอนเหนือของเกาะ โดย w7.8 รอส
กะ BP , และใกล้เฮเธอร์ตันธารน้ำแข็ง โดย w6.8 กะ BP . ไกลออกไปทางใต้ 10be เปิดรับทุกเพศทุกวัยจาก
ธารน้ำแข็ง erratics บน nunataks ใกล้ปากแหลม สก็อตต์กับเบียร์ดมอร์ธารน้ำแข็งพบ thinning
ในช่วงกลางถึงปลายยุคโฮโลซีน แต่สายดินสายไม่ถึงตำแหน่งปัจจุบันจนถึงวันที่ 2 กะ BP .
ทางทะเลซึ่งไม่ละลายในกรดอินทรีย์เกือบเฉพาะ ( AIO ) วันที่มีอย่างต่อเนื่องแก่กว่า
เหล่านั้นได้มาจากข้อมูลภาคพื้นดิน อย่างไรก็ตาม แม้เหล่าวัยพบว่าแผ่นน้ำแข็งที่มีความ w13
ถอยหลังคา บีพี คุณสมบัติ geomorphic ระบุว่าในระหว่างขั้นตอนสุดท้ายของแผ่นน้ำแข็ง
รีทรีทน้ำแข็งไหลผ่านตำยังคงถูกกักบริเวณอยู่บนขอบตะวันตกตื้นของทะเลรอสส์ .
เวลาถอยจากทะเลกลางรอสยังคงค้างคา ; การฟื้นฟูที่ง่ายที่สุดคือ
สมมติว่าดินที่นี่เริ่มถอยจากไหล่ทวีปมากขึ้นหรือน้อยลงในขั้นตอน
กับถอยจากภาคตะวันตกและตะวันออก . สมมติฐานทางเลือกซึ่งต้องอาศัยความถูกต้องของขนาดอายุจากตะกอนทะเล คือ น้ำแข็งป่น ถอยจากไหล่ทวีปนอก
ก่อนที่จะสาขาวิชา . เชื่อถือได้ทุกเพศทุกวัยจากตะกอนดินพื้นทะเลใน embayment กลางรอส
จะต้องทดสอบและตรวจสอบสมมติฐานนี้