After watching Boyhood, I wondered

After watching Boyhood, I wondered whether the movie's aesthetic value depended on the way it was made. Would I have a different, less enthusiastic, feeling about the movie had Linklater made it in the typical manner, using different childhood actors to depict the characters at different ages and makeup to increase the ages of the adult characters? Is our engagement during the movie facilitated by knowing that it is the same actors filmed over a 12-year period, a unique and incredibly demanding feat of moviemaking? Also, what would my experience have been if I had not known in advance how the movie was made? I suspect that viewers who did not know in advance would at some point during the movie realize that the same actors are portrayed and actually age in real time. In this case, prior knowledge (or not having knowledge) can completely change one's experience with an artwork.

We expect certain things when we experience art than when we experience reality. Boyhood is a fascinating work that merges the two. Interestingly, when I was watching the movie, the blending of art and reality made me wary of what was going to happen to the boy. Reality has its ups and downs yet it is rarely the case that during childhood one experiences life-threatening, dramatic events. In Hollywood movies, however, such events—murder, suicide, illness, danger, violence, mental disease—occur all the time and are often a movie's primary plot point. Our expectations of what we see in a movie and what we see in real life are clearly not the same. In this sense, Boyhood is also unusual as it depicts a slice of life, more real than fiction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากดู Boyhood ฉันสงสัยว่า ว่า ค่าความงามของภาพยนตร์ขึ้นอยู่กับวิธีจะทำ จะมีความแตกต่าง ไม่ กระตือรือร้น รู้สึกเกี่ยวกับภาพยนตร์มี Linklater ทำมันในลักษณะทั่วไป โดยใช้นักแสดงวัยเด็กแตกต่างกันเพื่อแสดงตัวอักษรที่ต่างวัยและแต่งหน้าเพื่อเพิ่มอายุของตัวผู้ใหญ่ คือความผูกพันของเราในระหว่างภาพยนตร์ที่อำนวยความสะดวก โดยรู้ว่า เป็นนักแสดงเหมือนกันที่มาถ่ายทำเรื่องระยะเวลา 12 ปี เพลงที่ไม่ซ้ำกัน และความต้องการอย่างเหลือเชื่อของ moviemaking ยัง อะไรจะประสบการณ์ของฉันได้ถ้าฉันไม่รู้จักล่วงหน้าวิธีทำภาพยนตร์ ผมสงสัยว่า ผู้ชมที่ไม่ทราบล่วงหน้าจะบางจุดในระหว่างภาพยนตร์ตระหนักว่า นักแสดงเดียวกันมีเซ็กส์ และอายุจริง ในเวลาจริง ในกรณีนี้ ความรู้เดิม (หรือไม่มีความรู้) สามารถสมบูรณ์เปลี่ยนประสบการณ์หนึ่งกับงานศิลปะการ เราคาดว่าสิ่งบางอย่างเมื่อเราพบศิลปะกว่าเมื่อเราพบความเป็นจริง Boyhood เป็นงานน่าสนใจที่ผสานสอง เป็นเรื่องน่าสนใจ เมื่อฉันมองดูภาพยนตร์ การผสมผสานของศิลปะและความเป็นจริงได้ฉันระมัดระวังอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเด็ก ดอน ๆ ของมีจริง แต่มันไม่ค่อยเป็นกรณีที่ในช่วงวัยเด็กหนึ่งประสบการณ์เหตุการณ์ที่คุก คามชีวิต ละคร ในภาพยนตร์ฮอลลีวูด อย่างไร ตามเหตุการณ์เช่น — ฆาตกรรม ฆ่าตัวตาย เจ็บป่วย อันตราย ความรุนแรง โรคจิตซึ่งเกิดขึ้นตลอดเวลา และมักจุดพล็อตหลักของหนัง ความคาดหวังของเราสิ่งที่เราเห็นในภาพยนตร์และสิ่งที่เราเห็นในชีวิตจริงชัดเจนไม่เหมือนกัน ในความรู้สึกนี้ Boyhood เป็นยังปกติก็แสดงให้เห็นเสี้ยวของชีวิต จริงยิ่งกว่านิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ดูในวัยเด็กผมสงสัยว่าค่าความงามของหนังเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับวิธีที่มันถูกสร้างขึ้นมา ผมจะมีที่แตกต่างกันความกระตือรือร้นน้อยกว่าความรู้สึกที่เกี่ยวกับภาพยนตร์ได้เคร์ทำในลักษณะทั่วไปที่ใช้นักแสดงในวัยเด็กที่แตกต่างกันเพื่อให้เห็นภาพตัวละครที่ทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกันและแต่งหน้าเพื่อเพิ่มอายุของตัวละครที่เป็นผู้ใหญ่หรือไม่ คือการมีส่วนร่วมของเราในช่วงหนังเรื่องนี้อำนวยความสะดวกโดยที่รู้ว่ามันเป็นนักแสดงเหมือนกันถ่ายภาพเป็นระยะเวลากว่า 12 ปี, ความสำเร็จไม่ซ้ำกันและมีความต้องการอย่างไม่น่าเชื่อของการสร้างภาพยนตร์? นอกจากนี้สิ่งที่จะประสบการณ์ของผมได้รับถ้าผมไม่รู้จักกันล่วงหน้าว่าหนังเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นมา? ฉันสงสัยว่าผู้ชมที่ไม่ได้รู้ล่วงหน้าจะในบางจุดในช่วงภาพยนตร์ตระหนักดีว่านักแสดงเหมือนกันเป็นภาพและอายุจริงในเวลาจริง ในกรณีนี้ความรู้ก่อน (หรือไม่มีความรู้) สมบูรณ์สามารถเปลี่ยนประสบการณ์ของคนด้วยงานศิลปะเราคาดว่าสิ่งบางอย่างเมื่อเราได้สัมผัสกับงานศิลปะกว่าเมื่อเราได้สัมผัสกับความเป็นจริง วัยเด็กเป็นงานที่น่าสนใจที่รวมทั้งสอง ที่น่าสนใจเมื่อผมดูหนังที่ผสมผสานของศิลปะและความเป็นจริงทำให้ฉันระวังสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเด็ก ความเป็นจริงมีอัพและดาวน์ของมันยังมันจะไม่ค่อยมีกรณีที่ในช่วงวัยเด็กหนึ่งประสบการณ์ที่คุกคามชีวิตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างน่าทึ่ง ในหนังฮอลลีวู้ด แต่เหตุการณ์ฆาตกรรมดังกล่าวฆ่าตัวตายเจ็บป่วยอันตรายความรุนแรงจิตโรคเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาและมักจะมีจุดที่พล็อตของหนังเรื่องหลัก ความคาดหวังของเราในสิ่งที่เราเห็นในภาพยนตร์และสิ่งที่เราเห็นในชีวิตจริงอย่างชัดเจนไม่เหมือนกัน ในแง่นี้ในวัยเด็กยังเป็นที่ผิดปกติในขณะที่มันแสดงให้เห็นชิ้นของชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากดูในวัยเด็ก ผมสงสัยว่ามันหนังงามมูลค่าขึ้นอยู่กับสิ่งที่มันทำ จะแตกต่างกันน้อยลง , กระตือรือร้นความรู้สึกเกี่ยวกับภาพยนตร์มี ลิ้งค์เลเตอร์ทำในลักษณะทั่วไป การใช้นักแสดงเด็กที่แตกต่างกันเพื่อแสดงถึงตัวละครที่อายุต่าง และแต่งหน้าเพิ่มอายุของตัวละครผู้ใหญ่ ?มีการหมั้นในหนังอํานวยความสะดวก โดยทราบว่า มันเป็นเหมือนนักแสดงถ่ายเป็นระยะเวลากว่า 12 ปี ที่เป็นเอกลักษณ์และฝีมือ moviemaking เรียกร้องอย่างไม่น่าเชื่อ ? นอกจากนี้สิ่งที่จะได้รับประสบการณ์ของฉันถ้าฉันไม่ได้รู้ล่วงหน้าว่าหนังมันทำมาจากอะไร ?ผมสงสัยว่า ผู้ชมที่ไม่ได้รู้ล่วงหน้าจะในบางจุดในระหว่างภาพยนตร์ตระหนักว่านักแสดงเดียวกันจะปรากฎและอายุในเวลาจริง ในกรณีนี้ ความรู้ก่อน ( หรือไม่มีความรู้อย่างสมบูรณ์สามารถเปลี่ยนประสบการณ์กับงานศิลปะ

เราคาดหวังสิ่งบางอย่างเมื่อเราได้สัมผัสศิลปะมากกว่าเมื่อเราได้สัมผัสจริงในวัยเด็กเป็นที่น่าสนใจงานที่ผสานสอง แต่เมื่อผมได้ดูหนัง ผสมผสานศิลปะและความเป็นจริง ทำให้ผมระมัดระวังในสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเด็ก ความจริงมี ups และดาวน์ แต่มันคือไม่ค่อยกรณีในช่วงวัยเด็ก หนึ่งประสบการณ์ชีวิต เหตุการณ์น่าทึ่ง ในหนังฮอลลีวู้ด อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ดังกล่าว ฆาตกรรม ฆ่าตัวตาย ป่วย , อันตราย , ความรุนแรงโรคทางจิตที่เกิดขึ้นตลอดเวลา และมักจะเป็นจุดที่พล็อตหลักของหนัง ความคาดหวังของเราสิ่งที่เราเห็นในหนัง และสิ่งที่เราเห็นในชีวิตจริง ยังไม่ได้เหมือนกัน ในความรู้สึกนี้ , วัยเด็กยังเป็นปกติ มันแสดงให้เห็นชิ้นของชีวิต จริงที่ยิ่งกว่านิยาย