The wild germplasm of S. lycopersic

The wild germplasm of S. lycopersicum var. cerasiforme has been used for the
improvement of cultivated tomato. However, the use of these genetic resources
depends on the detection of superior plant and fruit traits or resistance and
tolerance to various biotic and abiotic stress conditions. In order to assess
phenotypic differences by geographical origin of wild and semi-domesticated
tomato, 20 accessions were collected in the states of Sinaloa, Nayarit, Jalisco,
Michoacán, Puebla, Veracruz and Oaxaca, Mexico. The collection was sown and
transplanted in a greenhouse under a randomized complete block design with three
replications. Significant phenotypic differences were detected (P≤0.05) by
germplasm origin in all the vegetative, physiological and productivity traits
evaluated, except number of fruits per raceme. The most striking phenotypic
difference was total fruit weight per raceme. The Oaxaca accessions were heavier
(130.6 g) than those of Sinaloa, Nayarit, Jalisco and Michoacán (from 16.9 to 20 g).
In fruit size, the Oaxaca accessions had values from 2.4 to 2.7 in polar and
equatorial diameter, while those from other states had values from 1.3 to 1.5 cm. In
this work, the smaller fruit size is an indicator of the wild origin of the material.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งพันธุกรรมข้าวป่าเอส lycopersicum var cerasiforme
ถูกนำมาใช้สำหรับการปรับปรุงการปลูกมะเขือเทศ อย่างไรก็ตามการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการตรวจสอบของพืชที่เหนือกว่าและลักษณะผลไม้หรือความต้านทานและความทนทานต่อสภาพความเครียดสิ่งมีชีวิตและabiotic ต่างๆ เพื่อประเมินความแตกต่างฟีโนไทป์โดยแหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ของป่าและกึ่งโดดเด่นมะเขือเทศ20 สายที่ถูกเก็บรวบรวมในรัฐซีนาโลอานายาริต, ฮาลิสโก, มิโชอากังลา, เวรากรูซและโออาซากา, เม็กซิโก คอลเลกชันที่ถูกหว่านและปลูกในเรือนกระจกภายใต้การออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์ด้วยสามซ้ำ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญฟีโนไทป์ที่ตรวจพบ (P≤0.05) โดยต้นกำเนิดของเชื้อพันธุกรรมพืชในทุกที่และลักษณะทางสรีรวิทยาการผลิตการประเมินยกเว้นจำนวนของผลไม้ต่อช่อดอกแบบง่ายๆ ฟีโนไทป์ที่โดดเด่นที่สุดความแตกต่างก็คือน้ำหนักผลรวมต่อช่อดอกแบบง่ายๆ สายโออาซากามีน้ำหนัก(130.6 กรัม) กว่าของซีนาโลอานายาริต, ฮาลิสโกและมิโชอากัง (16.9-20 ช). ในขนาดผลไม้ที่สายโออาซากามีค่า 2.4-2.7 ในขั้วโลกและเส้นผ่าศูนย์กลางเส้นศูนย์สูตรในขณะที่ผู้ที่มาจากที่อื่นๆ รัฐมีค่า 1.3-1.5 ซม. ในงานนี้มีขนาดผลไม้ที่มีขนาดเล็กเป็นตัวบ่งชี้ของแหล่งกำเนิดในป่าของวัสดุที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พันธุกรรมของป่า cerasiforme var lycopersicum เอสได้ถูกใช้สำหรับการพัฒนาของการปลูกมะเขือเทศ อย่างไรก็ตาม การใช้ทรัพยากรพันธุกรรมเหล่านี้
ขึ้นอยู่กับการตรวจจับที่เหนือกว่าและลักษณะของพืชหรือผลไม้ และความต้านทานต่อสิ่งมีชีวิตต่าง ๆประกอบ
และสภาวะความเครียด เพื่อที่จะประเมิน
ฟีโนไทป์ความแตกต่างโดยแหล่งภูมิศาสตร์ของป่าและกึ่งโดดเด่น
มะเขือเทศ20 ตัวอย่างถูกเก็บในรัฐของรัฐซีนาโลอานายาริต Jalisco , , ,
รัฐมิโชอากังสุด Veracruz และ Oaxaca เม็กซิโก คอลเลกชันหว่านและ
ปลูกในเรือนกระจก ภายใต้แผนการทดลองแบบ Randomized Complete Block Design 3
ซ้ำ ความแตกต่างของเซลล์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ≤ 0.05 ) พบในพืชทั้งหมดของประเทศ
พันธุกรรม , ลักษณะทางสรีรวิทยาและการผลิต
ประเมินยกเว้น จำนวนผลต่อช่อ . ความแตกต่างที่โดดเด่นที่สุดคือคุณสมบัติ
รวมน้ำหนักผลต่อช่อ . ซาคา accessions ถูกหนัก
( 130.6 กรัม ) สูงกว่าของรัฐซีนาโลอานายาริต Jalisco , และ , รัฐมิโชอากัง ( 16.9 20 g )
ขนาดผลไม้ รวมคุณค่าจากทั้งหมด 2.4 2.7 ในขั้วโลก
เส้นผ่าศูนย์กลางเส้นศูนย์สูตรในขณะที่เหล่านั้นจากรัฐอื่น ๆมีมูลค่า 1.3 - 1.5 ซม. ใน
งานนี้ มีขนาดเล็ก ผลขนาดเป็นตัวบ่งชี้ที่มาของป่าวัสดุ