considering a current dispute about

considering a current dispute about the results from a paradigm purportedly tapping an automatic process for calculating other agents’ visual perspectives. In the basic paradigm, participants view an image of a room in which an avatar is standing in the middle and facing either to the left or to the right (this is varied from one trial to the next). On each trial, anywhere from zero to three red discs are displayed on the walls of the room, such that on some trials the avatar can see all of them (if she, for example, is facing to the left, and three discs appear on the wall to the left but none appear on the wall to the right), but on other trials the avatar can only see some but not all of the discs (e.g. if she is facing to the left, and one disc appears on the wall to the right). Participants have the task of either calculating how many discs the avatar can see or calculating how many discs they themselves see (this is varied from one trial to the next). The basic finding on the latter type of trial is that participants’ performance is impaired when they themselves can see a different number of discs than the avatar can see. In other words, participants appear to have been calculating how many discs the avatar could see even though it was irrelevant to, and indeed interfering with, their task. In a follow-up study using the same paradigm,presented participants with an additional cognitive load during the experiment, and found that the interference from the avatar’s perspective increased. The authors interpret this as evidence that participants calculated what the avatar could see (level-1 perspective taking) automatically, in parallel to the calculation of what the subject herself could see. As the authors put it: ‘This is the first direct evidence of a cognitively efficient process for “theory of mind” in adults that operates independently of executive function. In contrast, the selection of which perspective to draw upon in judging the number of discs is a controlled process requiring executive resources, and is therefore impaired by the cognitive load manipulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาข้อโต้แย้งเกี่ยวกับผลลัพธ์จากกระบวนทัศน์การ purportedly เคาะกระบวนการอัตโนมัติในการคำนวณมุมมองภาพของตัวแทนอื่น ๆ ปัจจุบัน ในกระบวนทัศน์พื้นฐาน ผู้เรียนดูภาพของห้องพักที่ avatar จะยืนอยู่ตรงกลาง และหันหน้า ไปทางซ้าย หรือ ทางขวา (ซึ่งแตกต่างกันจากการทดลองหนึ่งไป) ในการทดลองแต่ละ ทุกศูนย์การดิสก์สามสีแดงไว้ บนผนังของห้องพัก เช่นว่า ในการทดลองบางอย่าง avatar ที่สามารถมองเห็นทั้งหมด (ถ้าเธอ ตัวอย่าง หันหน้าไปซ้าย และสามดิสก์ปรากฏบนผนังด้านซ้าย แต่ไม่มีปรากฏบนผนังทางด้านขวา), แต่ ในการทดลองอื่น ๆ avatar สามารถดูบางส่วนแต่ไม่ทั้งหมดของดิสก์ (เช่นถ้าเธอหันหน้าไป ด้านซ้าย และแผ่นเดียวแล้วบนผนังทางด้านขวา) ผู้เรียนมีงานคำนวณจำนวนดิสก์ซุปสามารถดู หรือคำนวณจำนวนดิสก์ตัวเองดู (ซึ่งแตกต่างกันจากการทดลองหนึ่งไป) ค้นหาพื้นฐานในชนิดหลังทดลองคือประสิทธิภาพการทำงานของคนพิการเมื่อตัวเองสามารถดูจำนวนของดิสก์มากกว่า avatar สามารถดู ในคำอื่น ๆ ร่วมแสดงเพื่อ คำนวณจำนวนแผ่น avatar เห็นทั้ง ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง และแน่นอนรบกวน งานของพวกเขา ในการติดตามผลการศึกษาโดยใช้กระบวนทัศน์เดียวกัน แสดงร่วมกับโหลดรับรู้เพิ่มเติมในระหว่างการทดลอง และพบว่า สัญญาณรบกวนจากมุมมองของ avatar เพิ่ม ผู้เขียนตีความนี้เป็นหลักฐานว่า คนคำนวณว่า avatar ได้เห็น (มีมุมมองระดับ 1) โดยอัตโนมัติ ในขนานการคำนวณสิ่งที่เรื่องตัวเองสามารถดู ตามที่ผู้เขียนใส่ไว้: ' เป็นครั้งแรกโดยตรงหลักฐานของกระบวนการประสิทธิภาพ cognitively ใน "ทฤษฎีของจิตใจ" ในผู้ใหญ่ที่ทำงานเป็นอิสระจากฟังก์ชันเอ็ก ในทางตรงกันข้าม การเลือกมุมมองที่จะวาดเมื่อตัดสินหมายเลขดิสก์กระบวนการควบคุมที่ต้องการบริหารทรัพยากร และดังนั้นความบกพร่องทางด้าน โดยจัดการโหลดรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาข้อพิพาทในปัจจุบันเกี่ยวกับผลที่ได้จากกระบวนทัศน์ต้นฉบับแตะกระบวนการอัตโนมัติสำหรับการคำนวณมุมมองภาพตัวแทนอื่น ๆ ในกระบวนทัศน์พื้นฐานผู้เข้าร่วมดูภาพของห้องที่ประจำยืนอยู่ในระดับกลางและหันหน้าไปอย่างใดอย่างหนึ่งไปทางซ้ายหรือไปทางขวา (นี้จะแตกต่างกันจากหนึ่งในการพิจารณาคดีต่อไป) ในการพิจารณาคดีแต่ละที่ใดก็ได้จากศูนย์ถึงสามแผ่นสีแดงจะปรากฏบนผนังของห้องพักดังกล่าวว่าการทดลองบางอวตารสามารถมองเห็นทั้งหมดของพวกเขา (ถ้าเธอยกตัวอย่างเช่นจะหันไปทางซ้ายและสามแผ่นปรากฏบน ผนังด้านซ้าย แต่ไม่มีปรากฏอยู่บนผนังด้านขวา) แต่ในการทดลองอื่น ๆ ประจำตัวเท่านั้นที่สามารถเห็นบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดของแผ่นดิสก์ (เช่นถ้าเธอจะหันไปทางซ้ายและแผ่นหนึ่งปรากฏบนผนังเพื่อ ทางขวา). ผู้เข้าร่วมงานมีทั้งการคำนวณวิธีการหลายแผ่นอวตารสามารถมองเห็นหรือการคำนวณวิธีการหลายแผ่นพวกเขาเองเห็น (นี้จะแตกต่างกันจากหนึ่งในการพิจารณาคดีต่อไป) การค้นพบพื้นฐานเกี่ยวกับชนิดหลังของการทดลองคือการที่ผลการดำเนินงานของผู้เข้าร่วมเป็นความบกพร่องของตัวเองเมื่อพวกเขาสามารถเห็นตัวเลขที่แตกต่างกันของแผ่นกว่าอวตารสามารถมองเห็น ในคำอื่น ๆ ผู้เข้าร่วมปรากฏว่าได้รับการคำนวณวิธีการหลายแผ่นอวตารจะได้เห็นแม้ว่ามันจะเป็นไม่เกี่ยวข้องกับและแน่นอนยุ่งกับงานของพวกเขา ในการศึกษาติดตามการใช้กระบวนทัศน์เดียวกันที่นำเสนอผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจภาระเพิ่มเติมในระหว่างการทดลองและพบว่าการรบกวนจากมุมมองของประจำตัวที่เพิ่มขึ้น ผู้เขียนเข้าใจว่านี่เป็นหลักฐานที่แสดงว่าผู้เข้าร่วมการคำนวณสิ่งที่ตัวละครจะได้เห็น (ระดับ 1 มุมมองการ) โดยอัตโนมัติในแบบคู่ขนานกับการคำนวณของสิ่งที่ตัวเองเรื่องที่จะได้เห็น ในฐานะที่เป็นผู้เขียนวางไว้ว่านี่เป็นหลักฐานแรกของกระบวนการที่มีประสิทธิภาพ cognitively สำหรับ "ทฤษฎีของจิตใจ" ในผู้ใหญ่ที่ดำเนินการเป็นอิสระจากการทำงานของผู้บริหาร ในทางตรงกันข้ามการเลือกที่จะวาดมุมมองในการตัดสินเมื่อจำนวนของแผ่นเป็นกระบวนการควบคุมผู้บริหารต้องการทรัพยากรและเป็นความบกพร่องดังนั้นโดยการจัดการองค์ความรู้ในการโหลด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพิจารณาข้อพิพาทในปัจจุบันเกี่ยวกับผลลัพธ์จากกระบวนทัศน์ purportedly แตะกระบวนการอัตโนมัติสำหรับการคำนวณของตัวแทนอื่น ๆภาพมุมมอง ในกระบวนทัศน์พื้นฐานผู้เข้าดูรูปภาพของห้องที่ Avatar ยืนอยู่ตรงกลาง และหันไปทางซ้าย หรือขวา ( นี้จะแตกต่างกันจากหนึ่งทดลองต่อไป ) ในแต่ละคดีที่ใดก็ได้จากศูนย์ถึงสามแผ่นสีแดงปรากฏบนผนังของห้อง ซึ่งในบางการทดลอง Avatar สามารถดูทั้งหมดของพวกเขา ( ถ้าเธอ , ตัวอย่างเช่น , จะหันไปทางซ้ายและสามแผ่นปรากฏบนผนังด้านซ้ายแต่ไม่มีปรากฏบนผนังด้านขวา ) แต่ใน การทดลองอื่น ๆ Avatar สามารถเห็นเพียงบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดของดิสก์ ( เช่นถ้าเธอจะหันด้านซ้ายและแผ่นดิสก์ที่ปรากฏบนผนังด้านขวา ) เข้าร่วมงานของการคำนวณกี่แผ่น Avatar สามารถมองเห็นหรือการคำนวณกี่แผ่น พวกเขาเห็น ( นี้จะแตกต่างกันจากหนึ่งทดลองต่อไป )การค้นพบพื้นฐานชนิดหลังของการทดลองคือ การแสดงของผู้เข้าร่วมเป็นพิการเมื่อพวกเขาสามารถดูหมายเลขที่แตกต่างกันของแผ่นดิสก์กว่า Avatar ได้ ในคำอื่น ๆเข้าร่วม ปรากฏว่าได้รับการคำนวณกี่แผ่น Avatar ได้เห็นแม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวข้อง และก็ยุ่งกับงานของพวกเขา ในการศึกษาติดตามการใช้กระบวนทัศน์เดิมเสนอผู้เข้าร่วมกับการโหลดเพิ่มเติมในระหว่างการทดลอง และพบว่า การแทรกแซงจากมุมมองของ Avatar เพิ่มขึ้น ผู้เขียนตีความนี้เป็นหลักฐานว่า ผู้คำนวณว่า อวตาร ได้เห็น ( 1 มุมมองการ ) โดยอัตโนมัติในแบบคู่ขนานเพื่อหาสิ่งที่เรื่องที่ตัวเองได้เห็น เป็นผู้สร้างไว้ :นี่คือหลักฐานโดยตรงครั้งแรกของกระบวนการการประมวลผลที่มีประสิทธิภาพสำหรับ " ทฤษฎีของจิตใจ " ผู้ใหญ่ในที่ทํางานอิสระการทำงานของผู้บริหาร ในทางตรงกันข้าม การเลือกมุมมองที่วาดเมื่อมองหมายเลขของแผ่นเป็นควบคุมกระบวนการใช้ทรัพยากรการบริหาร และจึงบกพร่องโดยการโหลดที่รับรู้ได้