Yuri could hear and feel everything

Yuri could hear and feel everything. Her body was sore, her head hurt and what hurt the most is knowing that she couldn't do anything to protect Kris. She saw how bad he looked, so much blood flowing down his body.
How they ended up in such situation. Slowly, reaching for his hand, Yuri pressed his hand against her lips.
"I love you." she whispered without opening her eyes.
"I love you." These words sweetly came out from her mouth, from the girl Kris loves.

Smiling weakly, he felt the joy lingering in his heart but he knows that is not the right time to show any kind of happiness, remembering her condition now.


Painfully he climbed up, lying beside her, hugging her in his arms with all his might. "I love you too." He whispered, resting his chin against her head, taking her hand in his.
"I am sorry.. I was useless. I couldn’t protect you from them."
He was glad enough with the fact that they were alive, but still.. He felt crushed inside. "I am sorry." He muttered those words again, kept hugging her in his arms.


Her eyes started to open, and what she saw, wasn't the paradise anymore. His smile wasn't there, instead, tears were falling down, and he seemed so tired, his body was so weak, that he barely could hold her in his arms.
Kissing his forehead, Yuri opened his shirt, and she saw that he was with blood marks everywhere. Tears falling down once again.

"We are alive." she hugged him, slowly, sobbing against his neck, glad to be on his arms again.



2 Days Later.



Two days later, they were ready to come back to Korea. Well Kris was.
They were on the airport, seemed like the first day. They looked better now, the bruises still there, but now, they were less visible.
Girls still looking at him and this time Yuri didn't had a problem to kiss him fully on the lips, wrapping her arms protectively around his neck.
Kris smiles as Yuri kisses him --again-- in the airport; protectively.
Gladly, he hugged her closely, kissing her with desire, receiving a sigh of disappointment from these girls.

Once they arrived to Korea, her uncle/his boss rushed to them, and gave them both a hug, knowing already what happened.

"Good job." he still said to them.

Yuri rushed to her room, without giving explanations, just packing some stuff. She needed to leave; she was feeling out of place. And she did it, in that night. She didn't left a note or something.
She just left, leaving behind her town, and most important the only boy that she loved.

Kris knew that his boss and other members of ‘Hurricane’ were disappointed with both of them, and he couldn’t do anything else but apologizing. That night, Kris left his room, smiling when finally understood that they were safe now and he was going to be able to spend some time with Yuri, without problems, without police or disgusting presidents around.
But when he opened the door, he found the room completely empty. Remembering that Yuri didn’t wanted to become a part of the gang at first, the boy started to think on the chance of her running away. He decided to run to her closet and as expected, it was empty, not a single clothe there.

She left.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยูริสามารถได้ยินเสียงและความรู้สึกทุกอย่าง ร่างกายของเธอก็เจ็บหัวของเธอเจ็บและสิ่งที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุดคือฉันรู้ว่าเธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อปกป้องกริช เธอเห็นว่าไม่ดีเขามองเลือดมากไหลลงมาร่างกายของเขา.
วิธีที่พวกเขาจบลงด้วยการอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว ช้าเอื้อมมือของเขายูริกดมือของเขากับริมฝีปากของเธอ.
"ผมรักคุณ." เธอกระซิบโดยไม่ต้องเปิดตาของเธอ.
"ผมรักคุณ"คำพูดเหล่านี้หวานออกมาจากปากของเธอจากหญิงสาว kris ตกหลุมรัก.

ยิ้มนิดหน่อยเขารู้สึกมีความสุขที่เอ้อระเหยในหัวใจของเขา แต่เขารู้ดีว่าไม่ได้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะแสดงชนิดของความสุขใด ๆ จดจำสภาพของเธอในขณะนี้


เจ็บปวดที่เขาปีนขึ้นไปนอนอยู่ข้างเธอกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาที่มีทั้งหมดของเขาอาจ. "ผมรักคุณเกินไป." เขากระซิบวางคางของเขากับหัวของเธอ,จับมือของเธออยู่ใน.
"ฉันขอโทษ .. ฉันก็ไร้ประโยชน์. ฉันไม่สามารถปกป้องคุณจากพวกเขา."
เขาดีใจเพียงพอกับความจริงที่ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่ยังคงของเขา .. เขารู้สึกบดภายใน "ฉันขอโทษ." เขาพึมพำคำพูดเหล่านั้นอีกครั้งเก็บไว้กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา.


ตาของเธอเริ่มที่จะเปิดและสิ่งที่เธอเห็นไม่ใช่สวรรค์อีกต่อไป รอยยิ้มของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นแทนน้ำตาถูกล้มลง,และดูเหมือนว่าเขาจะเหนื่อยร่างกายของเขาอ่อนแอเพื่อที่เขาแทบจะไม่สามารถถือของเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา.
จูบหน้าผากของเขายูริเปิดเสื้อของเขาและเธอเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีเลือดเครื่องหมายทุกที่ น้ำตาล้มลงอีกครั้ง.

"เรายังมีชีวิตอยู่." เธอกอดเขาช้าร้องไห้กับคอของเขาดีใจที่จะอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง.



2 วันต่อมา.



สองวันต่อมาพวกเขาก็พร้อมที่จะกลับมาที่เกาหลีดี kris เป็น.
พวกเขาอยู่บนสนามบินดูเหมือนว่าวันแรก พวกเขาดูดีกว่าตอนนี้แผลยังคงมี แต่ตอนนี้พวกเขาสามารถมองเห็นได้น้อย.
สาวยังคงมองไปที่เขาและในครั้งนี้ยูริไม่ได้มีปัญหาที่จะจูบเขาอย่างเต็มที่บนริมฝีปาก, ตัดแขนของเธอปกป้องรอบคอของเขา
รอยยิ้มว่ากริชเป็นจูบยูริเขา - อีกครั้ง - อยู่ในสนามบิน. ปกป้อง
ยินดีที่เขากอดเธออย่างใกล้ชิดจูบเธอด้วยความปรารถนาที่ได้รับการถอนหายใจของความผิดหวังจากเด็กผู้หญิงเหล่านี้.

เมื่อพวกเขามาถึงเกาหลีลุง / เจ้านายของเขาเธอรีบวิ่งไปที่พวกเขาและให้พวกเขาทั้งสองกอดรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น.

"งานที่ดี." เขายังกล่าวว่าพวกเขา.

ยูริรีบวิ่งไปที่ห้องของเธอโดยไม่ให้คำอธิบายเพียงการบรรจุสิ่งบางอย่าง เธอต้องการที่จะออกจาก; เธอรู้สึกออกจากสถานที่ และเธอก็ทำมันในคืนนั้นเธอไม่ได้ทิ้งโน้ตหรือบางสิ่งบางอย่าง.
เธอก็เหลือทิ้งไว้ข้างหลังเมืองของเธอและที่สำคัญที่สุดที่เด็กผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอรัก.

kris รู้ว่าเจ้านายและสมาชิกคนอื่น ๆ ของพายุเฮอริเคน 'ของเขาถูกผิดหวังกับทั้งสองของพวกเขา และเขาก็ไม่สามารถทำอะไรอื่น แต่ขอโทษ คืนนั้นกริชออกจากห้องของเขายิ้มเมื่อเข้าใจในที่สุดว่าพวกเขามีความปลอดภัยในขณะนี้และเขาก็จะสามารถที่จะใช้เวลาอยู่กับยูริได้โดยไม่มีปัญหาโดยไม่มีตำรวจหรือน่าขยะแขยงประธานาธิบดีรอบ.
แต่เมื่อเขาเปิดประตูเขาก็พบว่าห้องว่างเปล่า จำได้ว่ายูริไม่ได้ต้องการที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของแก๊งครั้งแรกที่เด็กเริ่มที่จะคิดว่าเมื่อมีโอกาสที่จะหนีออกจากบ้านของเธอเขาตัดสินใจที่จะวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าของเธอและเป็นที่คาดหวังมันเป็นที่ว่างเปล่าไม่ได้ผ้าเดียวมี.

เธอทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูริไม่สามารถได้ยิน และรู้สึกว่าทุกอย่าง ร่างกายของเธอมีเจ็บ เจ็บหัวของเธอและที่เจ็บสุดจะรู้ว่า เธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อปกป้องคริส เธอเห็นว่าดีเขาดู เลือดที่ไหลลงร่างกายของเขามาก
สิ้นว่าที่สุดในสถานการณ์เช่นนั้น ช้า เอื้อมคว้ามือของเขา ยูริกดมือกับริมฝีปากของเธอ.
"ผมรักคุณ" เธอกระซิบไม่เปิดตาของเธอ.
"ฉันรักคุณ"คำเหล่านี้เพราะออกมาจากปากของเธอ จากสาวคริสรัก.

ยิ้ม weakly เขารู้สึกสุขลิ้มรสในหัวใจของเขา แต่เขารู้ที่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมเพื่อแสดงความสุข ชนิดใดจำตอนนี้สภาพของเธอ


เจ็บปวดเขาปีน นอนข้างเธอ กอดเธอในอ้อมแขนของเขาด้วยอาจของเขา"ฉันก็รักคุณ" เขากระซิบ วางตัวเขาชินกับหัวของเธอ ด้วยมือของเธอในเขา
"ฉันขอ... ผมไม่ ฉันไม่สามารถป้องกันคุณจากพวกเขา"
เขาดีใจมากกับความจริงที่ว่า พวกเขามีชีวิต แต่ยัง... เขารู้สึกบดภายใน "ขอโทษ" เขา muttered คำเหล่านั้นอีก เก็บกอดเธอในแผ่นดินของเขา


เริ่มเปิดตาของเธอ และอะไรเธอเห็น ไม่ได้สวรรค์อีกต่อไป รอยยิ้มของเขาไม่มี แต่ น้ำตาถูกล้มลง และดูเหนื่อยมาก ร่างกายของเขาไม่อ่อนมาก ว่า เขาแทบไม่สามารถถือเธอในแผ่นดินของเขา
จูบหน้าผากของเขา ยูริเปิดเสื้อของเขา และเธอเห็นว่าเขา มีเลือดเครื่องทุก น้ำตาล้มลงอีกครั้ง

"เราจะมีชีวิตอยู่" เธอ hugged เขา ช้า sobbing กับคอของเขา ความยินดีที่จะอยู่บนแขนของเขาอีก



2 วัน Later



สองวันต่อมา พวกเขาก็พร้อมที่จะกลับมาเกาหลี ดีคริสไม่
พวกนี้อยู่บนสนาม เหมือนวันแรก พวกเขาดูดีกว่าตอนนี้ ขอดยังมี แต่ตอนนี้ พวกเขาได้เห็นน้อย.
หญิงยังคง มองเขาและขณะนี้ยูริไม่มีปัญหาจะจูบเขาทั้งหมดในริมฝีปาก ตัดแขน protectively รอบคอของเขา.
คริสยิ้มเป็นยูริจูบเธออีกครั้ง- ในสนาม บิน protectively.
ยินดี เขา hugged เธออย่างใกล้ชิด จูบเธอ ด้วยความปรารถนา รับแยกกันของความผิดหวังจากผู้หญิงเหล่านี้

เมื่อพวกเขาถึงประเทศเกาหลี ลุงของเธอ / นายวิ่งไป และให้พวกเขาทั้งสองเป็นฮัก รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

"ดีงาน" ยังว่า ไป

ยูริวิ่งไปห้องของเธอ โดยให้คำอธิบาย เพียงบันทึกบางสิ่ง เธอต้องปล่อย เธอรู้สึกออกจากตำแหน่ง และเธอไม่ได้ ในคืนนั้น เธอไม่ได้ซ้ายหมายเหตุหรือสิ่ง.
เธอเพิ่งออก ออกจาก หลัง เมืองของเธอ และที่สำคัญเด็กเท่าที่เธอรัก

คริสรู้ว่า เจ้านายของเขาและสมาชิกคนอื่น ๆ ของ 'เฮอร์ริเคน' ได้ผิดหวังกับทั้งสองของพวกเขา และเขาไม่สามารถทำอะไรแต่ apologizing คืน ห้องพัก ด้านซ้ายคริส สุดท้ายยิ้มเมื่อเข้าใจว่า พวกเขาปลอดภัยขณะนี้ และเขากำลังจะต้องใช้เวลาอยู่กับยูริ โดยไม่มีปัญหา ไม่ มีตำรวจหรือประธานาธิบดีวิวทะเลรอบ ๆ
แต่เมื่อเขาเปิดประตู เขาพบห้องเปล่า จดจำว่า ยูริไม่อยากเป็น ส่วนหนึ่งของแก๊งแรก เด็กเริ่มคิดเกี่ยวกับโอกาสของการทำงานของเธอไป เขาตัดสินใจที่จะทำให้ตู้เสื้อผ้าของเธอ และตามที่คาดไว้ ว่าง หุ้มเดียวไม่มีการ

เธอซ้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

yuri ก็ได้ยินและรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ร่างของเธอจะถูกทำร้ายอาการปวดหัวและว่าทำร้ายมากที่สุดคือการรู้ว่าเธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อป้องกันพ่อค้า เธอเห็นว่าไม่ดีเขามองแล้วเลือดไหลลงมามากร่างกายของเขา.
ได้อย่างไรเขาก็ขึ้นในสถานการณ์ดังกล่าว ช้าไปถึงมือของเขา yuri กดมือของเขากับริมฝีปากของเธอ.
"ผมรักคุณ"เธอกระซิบบอกโดยไม่ต้องเปิดดวงตาของเธอ.
"ผมรักคุณ"ถ้อยคำเหล่านี้หวานออกมาจากปากของเธอจากหญิงสาวที่รักช.

ยิ้มไม่รัดกุมเขารู้สึกว่าความสุขที่ยังเหลืออยู่ในบริเวณใจกลางของเขาแต่เขารู้ว่าไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมในการแสดงทุก ประเภท ของความสุขเมื่อนึกถึง สภาพ ของเธอแล้ว.


เจ็บปวดเขาปีนขึ้นไปนอนอยู่ข้างเธอกอดเธออยู่ในอ้อมแขนของเขาด้วยอาจของเขาทั้งหมด "ผมรักคุณมากเกินไป"เขากระซิบแผ่นรองใต้คางของเขาต่อหัวของเธอการใช้มือของเขา.
"ผมเสียใจ.. ฉันเป็นของไร้ค่า ฉันไม่สามารถปกป้องคุณจากพวกเขาได้"
เขาดีใจมากพอกับความจริงที่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่แต่.. เขาก็รู้สึกว่าถูกบดขยี้ ภายใน "ผมขอ อภัย "เขาบ่นคำผู้ที่ได้รับการดูแลรักษาให้อีกครั้งหรอกของเธออยู่ในอ้อมแขน.


ของเธอดวงตาของเขาเริ่มที่จะเปิดให้บริการและสิ่งที่เธอเห็นว่าเป็นสวรรค์บนดินที่ไม่ได้อีกต่อไป รอยยิ้มของเขาก็ไม่ได้มีแต่น้ำตาก็ลดลงไปและเขาก็รู้สึกเหนื่อยมากร่างกายของเขาอ่อนแอที่เขาแทบจะไม่สามารถจับของเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา
จูบหน้าผาก yuri เปิดให้บริการเสื้อของเขาและเธอก็เห็นว่าเขากำลังพร้อมด้วยเครื่องหมายเลือดในทุกๆที่ น้ำตาตกอีกครั้ง.

"เรายังมีชีวิต"ก็กอดเขาอย่างช้าๆร้องไห้สะอึกสะอื้นกับคอของเขาก็ยินดีที่จะได้รับในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง.วัน



2 ใน ภายหลัง .



สองวันต่อมาพวกเขาก็พร้อมที่จะกลับมาในประเทศเกาหลีดีกริชเป็น.
มาถึงบริเวณที่สนามบินก็ดูจะเหมือนวันแรกที่ พวกเขามองมากขึ้น,รอยช้ำยังอยู่ที่นั่นแต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถมองเห็นได้.
สาวยังคงมองที่เขาและเวลานี้ yuri ไม่ได้มีปัญหาในการจูบเขาอย่างเต็มที่ริมฝีปาก,การสรุปรวบรวมผลการของเธอแขนป้องกันโดยรอบของเขาคอ.
กริชรอยยิ้มเป็น yuri จูบเขา - - อีกครั้ง - - ในสนามบิน;ป้องกัน.
ยินดีให้เขากอดเธออย่างใกล้ชิด,จูบของเธอด้วยความปรารถนาได้รับถอนหายใจเฮือกหนึ่งของความผิดหวังจากผู้หญิงเหล่านี้.

เมื่อพวกเขามาถึงในประเทศเกาหลีลุงของเธอ/หัวหน้าของเขารีบไปหาและทำให้ทั้งคู่กอดที่ทราบอยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น.

"มีงานดี"เขายังพูดกับเขา.

yuri ได้รีบรุดมายังห้องของเธอโดยไม่ให้มาชี้แจงเพียงบรรจุสิ่งของบางอย่าง เธอจำเป็นต้องใช้ในการทำให้เธอรู้สึกว่าออกไปจากสถานที่ และเธอก็ทำได้ในคืนนั้นเธอไม่ได้ทางด้านซ้ายบางสิ่งบางอย่างหรือหมายเหตุ:ที่.
เธออยู่ด้านซ้ายออกจากทางด้านหลังเมืองของเธอและที่สำคัญที่สุดเด็กเท่านั้นที่เธอรัก.

กริชรู้ดีว่าสมาชิกคนอื่นๆและหัวหน้าของเขา"พายุเฮอริเคนก็ผิดหวังพร้อมด้วยทั้งสองและเขาไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นแต่อยากขอโทษ ในยามค่ำคืนที่กริชออกจากห้องของเขายิ้มเมื่อสุดท้ายคือทำความเข้าใจว่ามีคนในขณะนี้และเขาก็จะสามารถใช้บางช่วงเวลาด้วย yuri โดยไม่เกิดปัญหาไม่มีตำรวจหรือประธานาธิบดีน่ารังเกียจโดยรอบ.
แต่เมื่อเขาเปิดประตูก็พบว่าห้องที่ว่างเปล่าอย่างสมบรูณ์แบบ เมื่อนึกถึงว่า yuri ไม่ได้ต้องการที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของคนกลุ่มนั้นเป็นครั้งแรกที่เด็กที่เริ่มที่จะคิดว่าในโอกาสที่เธอทำงานอยู่ห่างออกไปในระยะทางเขาจึงตัดสินใจไปทำงานไปยังห้องของเธอและเป็นไปตามที่คาดไว้ก็ไม่มีไม่ได้เสื้อผ้าตัวเดียวมี.

เธอไปทางซ้าย