Charteris et al. (1998) reported th

Charteris et al. (1998) reported that a level of survival higher
than 30% would be considered intrinsically tolerant to gastric
transit when using simulated gastric and pancreatic juices.
Although the results presented here are based on resistance to bile
extracts, this value could be considered to classify the Lactobacillus
strains, tested for the different gastrointestinal conditions, as being
as tolerant or not tolerant. Following this premise, most of the
strains grown in the different carbohydrates used could be
considered as bile tolerant, with the exception of LC using glucose
and lactulose. Similarly, Fernandez et al. (2003) and Koll et al.
(2010) reported tolerance to bile salts at 0.15 and 2% w/v, respectively,
of different Lactobacillus strains grown in MRS agar

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Charteris et al. (1998) รายงานว่า ระดับของการอยู่รอดสูงกว่า 30% จะพิจารณาความทนต่อในกระเพาะอาหารส่งต่อเมื่อใช้จำลองน้ำผลไม้ในกระเพาะอาหาร และตับอ่อนแม้ว่าผลการนำเสนอที่นี่ ขึ้นอยู่กับความต้านทานน้ำดีสารสกัดจาก ค่านี้อาจจะพิจารณาในการจัดประเภทแลคโตบาซิลลัสสภาพทางเดินอาหารแตกต่าง เป็นการทดสอบสายพันธุ์ทนได้ หรือทนไม่ได้ ต่อสถานที่นี้ ส่วนใหญ่ของการอาจจะเป็นสายพันธุ์ที่ปลูกในคาร์โบไฮเดรตแตกต่างกันที่ใช้ถือว่าเป็นน้ำดีใจกว้าง ยกเว้น LC ใช้กลูโคสและ lactulose ในทำนองเดียวกัน เฟอร์นานเดซ et al. (2003) และ Koll et alค่าเผื่อ (2010) ในรายงานการน้ำดีเกลือ 0.15 และ 2% w/v ตามลำดับต่างสายพันธุ์แลคโตบาซิลลัสที่เติบโตในอาหารเลี้ยงเชื้อ MRS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาร์ตอัล (1998) รายงานว่าระดับของการอยู่รอดสูงขึ้น
กว่า 30% จะได้รับการพิจารณาภายในใจกว้างไปในกระเพาะอาหาร
การขนส่งเมื่อใช้ในกระเพาะอาหารจำลองและน้ำผลไม้ตับอ่อน.
แม้ว่าผลที่นำเสนอนี้จะขึ้นอยู่กับความต้านทานต่อน้ำดี
สารสกัดจากค่านี้อาจได้รับการพิจารณาในการจำแนก แลคโตบาซิลลัส
สายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบสำหรับสภาพระบบทางเดินอาหารที่แตกต่างกันในฐานะที่เป็น
เป็นใจกว้างหรือไม่ใจกว้าง ต่อไปนี้สถานที่นี้ส่วนใหญ่ของ
สายพันธุ์ที่ปลูกในคาร์โบไฮเดรตที่แตกต่างกันที่ใช้อาจจะ
ถือได้ว่าเป็นน้ำดีใจกว้างมีข้อยกเว้นของ LC โดยใช้น้ำตาลกลูโคส
และ lactulose ในทำนองเดียวกันเฟอร์นันเด et al, (2003) และ Koll et al.
(2010) รายงานความทนทานต่อเกลือน้ำดีที่ 0.15 และ 2% w / v ตามลำดับ
สายพันธุ์แลคโตบาซิลลัสที่แตกต่างกันที่ปลูกใน MRS agar

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาร์เตอริส et al . ( 2541 ) รายงานว่า ระดับของการอยู่รอดสูงกว่ากว่าร้อยละ 30 จะได้รับการพิจารณาภายในใจกว้างกับกระเพาะอาหารเมื่อใช้ในกระเพาะอาหารและตับอ่อนจำลองการขนส่งน้ำผลไม้แม้ว่าผลลัพธ์ที่แสดงที่นี่จะขึ้นอยู่กับความต้านทานของน้ำดีสารสกัด มูลค่านี้อาจจะถือว่ากลุ่มแลคโตบาซิลัสสายพันธุ์ที่ทดสอบความแตกต่างที่มีเงื่อนไขเป็นอย่างใจกว้างหรือไม่ใจกว้าง . ตามหลักฐานนี้ ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่ปลูกในคาร์โบไฮเดรตที่ใช้อาจจะแตกต่างกันถือว่าน้ำดีใจกว้าง , มีข้อยกเว้นของ LC ใช้กลูโคสและ แลคทูโลส . ในทำนองเดียวกัน Fernandez et al . ( 2003 ) และ koll et al .( 2553 ) รายงานต่อเกลือน้ำดีที่ 0.15 และ 2 % w / v ตามลำดับที่แตกต่างกันของแลคโตบาซิลลัสสายพันธุ์ที่ปลูกใน MRS agar