Children construct their knowledge.

Children construct their knowledge.
Knowledge is not transferred passively, but is personally constructed.

The learning is mediated.
Cognitive development is not a direct result of activity, but it is indirect; other people must interact with the learner, use mediatory tools to facilitate the learning process, and then cognitive development may occur.

Language plays a central role in mental development.
The most significant sociocultural tool is language, as it is used to teach tool use and is vital in the process of developing higher psychological functions.

Learning appears twice.
First on the social level, and later, on the individual level; first between people (interpsychology), and then inside the child (intrapsychology).


Development cannot be separated from its social context.
The context needed for learning is that where the learners can interact with each other and use the new tools. This means that the learning environment must be authentic, that is, it must contain the type of people who would use these types of tools such as concepts, language, symbols in a natural way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กสร้างความรู้ ความรู้ไม่ถ่ายโอนเฉย ๆ แต่จะสร้างตัวตนการเรียนรู้เป็นสื่อ พัฒนาองค์ความรู้ไม่ใช่ผลโดยตรงของกิจกรรม แต่มันเป็นทางอ้อม คนอื่น ๆ ต้องโต้ตอบกับผู้เรียน ใช้เครื่องมือ mediatory เพื่อความสะดวกในกระบวนการเรียนรู้ และจากนั้น การพัฒนาองค์ความรู้อาจเกิดขึ้นภาษามีบทบาทสำคัญในการพัฒนาจิต เครื่องมือ sociocultural สำคัญที่สุดคือ ภาษา มันถูกใช้ในการสอนการใช้เครื่องมือ และมีความสำคัญในกระบวนการพัฒนาฟังก์ชั่นทางด้านจิตใจสูงการเรียนรู้ปรากฏขึ้นสองครั้ง ครั้งแรกในสังคม และระดับภาย หลัง ในแต่ละระดับ หนึ่งคน (interpsychology), และจากนั้นภาย ในเด็ก (intrapsychology)พัฒนาไม่สามารถแยกออกจากบริบทของสังคม บริบทที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้เป็นที่เครื่องมือที่ให้ผู้เรียนสามารถโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ และใช้ใหม่ ซึ่งหมายความ ว่า สภาพแวดล้อมการเรียนรู้ต้องแท้ กล่าวคือ มันจะต้องประกอบด้วยชนิดของคนที่จะใช้ชนิดของเครื่องมือเช่นแนวคิด ภาษา สัญลักษณ์เหล่านี้ในทางธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กสร้างความรู้ของพวกเขา.
ความรู้ไม่ได้โอนอดทน แต่ถูกสร้างขึ้นมาเอง.

การเรียนรู้ที่เป็นสื่อกลาง.
พัฒนาองค์ความรู้ไม่ได้เป็นผลโดยตรงจากการทำกิจกรรม แต่มันเป็นทางอ้อม; คนอื่น ๆ จะต้องมีปฏิสัมพันธ์กับผู้เรียนที่ใช้เครื่องมือประนีประนอมเพื่อความสะดวกในกระบวนการเรียนรู้และจากนั้นพัฒนาองค์ความรู้ที่อาจเกิดขึ้น.

ภาษามีบทบาทสำคัญในการพัฒนาจิต.
เครื่องมือทางสังคมวัฒนธรรมที่สำคัญที่สุดคือภาษาที่มีการใช้ในการสอนการใช้เครื่องมือและ มีความสำคัญในกระบวนการของการพัฒนาฟังก์ชั่นทางด้านจิตใจที่สูงขึ้น.

การเรียนรู้ปรากฏขึ้นสองครั้ง.
ครั้งแรกในระดับสังคมและต่อมาในระดับบุคคล; ครั้งแรกระหว่างคน (interpsychology) แล้วภายในเด็ก (intrapsychology).


การพัฒนาไม่สามารถแยกออกจากบริบททางสังคม.
บริบทที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ก็คือว่าที่ผู้เรียนสามารถโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ และใช้เครื่องมือใหม่ ซึ่งหมายความว่าการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมจะต้องเป็นจริงนั่นคือมันจะต้องมีประเภทของคนที่จะใช้เหล่านี้ประเภทของเครื่องมือเช่นแนวคิดภาษาสัญลักษณ์ในทางธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กสร้างความรู้ความรู้ ไม่ใช่ย้ายไปเฉยๆ แต่เป็นการสร้างอยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ระดับ .พัฒนาการทางความคิด ไม่ใช่ผลโดยตรงของกิจกรรม แต่มันเป็นทางอ้อม ; คนอื่น ๆต้องโต้ตอบกับผู้เรียน การใช้เครื่องมือซึ่งเป็นสื่อกลางเพื่อความสะดวกในการเรียนรู้ และการพัฒนาทางปัญญาที่อาจเกิดขึ้นภาษามีบทบาทสำคัญในการพัฒนาจิตเครื่องมือที่สำคัญที่สุด คือ ภาษา ไทย มัน เป็น ใช้ในการสอนและการใช้เครื่องมือที่สําคัญในกระบวนการของการพัฒนาที่สูงขึ้นทางด้านจิตใจ การทำงานการเรียนรู้ที่ปรากฏขึ้นสองครั้งครั้งแรกในระดับสังคม และต่อมา ในระดับบุคคล แรกระหว่างคน ( interpsychology ) แล้วในเด็ก ( intrapsychology )ไม่สามารถพัฒนาแยกออกจากบริบทสังคมบริบทที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสามารถโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆและใช้เครื่องมือใหม่ ซึ่งหมายความว่าบรรยากาศการเรียนจะต้องเป็นจริง นั่นคือ จะต้องมีประเภทของคนที่จะใช้เหล่านี้ประเภทของเครื่องมือเช่น แนวคิด ภาษา สัญลักษณ์ ในแบบธรรมชาติ